Umorzenie postępowania- jest to decyzja, kończąca sprawę w organie I lub II instancji lub w trybie nadzwyczajnym. Decyzja ta nie rozstrzyga o materialno- prawnych uprawnieniach lub obowiązkach stron. Zakończenie sprawy w danej instancji nie oznacza postępowania w sprawie, bo decyzja umarzająca postępowanie może być zaskarżona w drodze odwołania.
Przyczyny umorzenia:
Bezprzedmiotowość postępowania - brak 1 z elementów materialnego stosunku prawnego w odniesieniu do jego strony podmiotowej lub przedmiotowej. Bezprzedmiotowość może powstać w trakcie postępowania (sprawa zawisła). Postępowanie będzie bezprzedmiotowe, gdy np. sprawa ma charakter cywilny lub nie istnieje w znaczeniu prawnym przedmiot rozstrzygnięcia. Przesłanką umorzenia postępowania odwoławczego nie będzie fakt wykonania przez stronę decyzji organu I instancji, od której wniesiono odwołanie. Bezprzedmiotowe też będzie postępowanie prowadzone przez organ niewłaściwy kompetencyjnie w sprawie oraz w sprawie, nie ma podstawy prawnej w przepisach szczególnych. Organ wydaje decyzję o umorzeniu postępowania w tym przypadku z urzędu (jest to obligatoryjne).
Wycofanie żądania wszczęcia postępowania przez stronę.
Przesłanki:
Wniosek strony o umorzenie postępowania,
Wszczęcie postępowania przez stronę, która żąda umorzenia postępowania,
Brak sprzeciwu innych stron,
Umorzenie postępowania nie narusza interesu społecznego.
Przesłanki te muszą być spełnione łącznie. W tym przypadku umorzenie postępowania jest fakultatywne. Strona odstępuje od żądania wydania decyzji rozstrzygającej, co do istoty.
Zawieszenie postępowania.
Przesłanki obligatoryjne:
Śmierć strony lub jednej ze stron, gdy postępowanie powinno być prowadzone z udziałem jej następców prawnych.
Śmierć przedstawiciela ustawowego strony.
Utrata przez stronę lub przez jej ustawowego przedstawiciela zdolności do czynności prawnych.
Sytuacja, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ.
Muszą tutaj wystąpić 3 przesłanki:
Postępowanie jest w toku.
Rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd,.
Zagadnienie wstępne nie zostało już rozstrzygnięte.
Wszczęcie zawieszonego postępowania przez organ następuje z urzędu lub na żądanie strony, gdy ustąpiły przyczyny uzasadniające zawieszenie postępowania.
Przesłanki fakultatywne (art. 98 KPA):
Wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte.
Nie sprzeciwiają się temu inne strony i nie zagraża to interesowi społecznemu.
Natomiast, jeżeli w okresie trzech lat od daty zawieszenia postępowania żadna ze stron nie zwróci się o podjęcie postępowania, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane.
Zawieszenie postępowania administracyjnego z przyczyny określonej w art. 97 § 1 kpt. 4 obliguje organ administracji państwowej, który zawiesił postępowanie do równoczesnego wystąpienia do właściwego organu lub sądu o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego albo wezwania strony do wystąpienia o to w oznaczonym terminie, chyba, że strona wykaże, że już zwróciła się w tej sprawie do właściwego organu lub sądu. Wyjątkiem od tej zasady jest art. 100 § 2 i 3 KPA (niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia ludzkiego)
Zawieszenie postępowania następuje w drodze postanowienia, na które służy zażalenie, i o którym organ zawiadamia strony.
Istotne znaczenie ma art. 102 KPA., który określa zakres czynności podejmowanych przez organ w czasie zawieszenia postępowania. Wynika z niego, iż organ administracji państwowej może podejmować czynności niezbędne w celu zapobieżenia niebezpieczeństwom dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważnym szkodom dla interesu społecznego.
Skutkiem zawieszenia postępowania jest wstrzymanie biegu terminów przewidzianych w kodeksie oraz niepodejmowanie czynności procesowych.