Bieguny magnetyczne były na równiku
Addison Westley Longman
Minęło już 780 000 lat od ostatniego odwrócenia biegunów, następne może być już wkrótce. Ale czy śmiertelne promieniowanie z kosmosu zbombarduje Ziemię, gdy w trakcie przebiegunowania opadnie jej ochronne pole magnetyczne?
Włoscy naukowcy badający to jedno z najbardziej tajemniczych zjawisk naturalnych powiedzieli, że odwrócenia biegunów wydają się występować cyklicznie. Wskazuje na to rodzaj "pamięci" z poprzednich wydarzeń tego typu. Naukowcy twierdzą, że bieguny magnetyczne Ziemi były kiedyś w pobliżu równika, co może wyjaśnić zagadkowe zmiany magnetyzmu skał, do jakich doszło miliony lat temu.
Bieguny magnetyczne Ziemi są ustawione w przybliżeniu wzdłuż osi biegunów obrotowych ziemskiej osi. Geolodzy założyli, to również w przeszłości, więc korzystają ze skał wulkanicznych, które, gdy stygły utrwaliły odcisk kierunku i sił pola magnetycznego Ziemi. Porównywano oryginalne skały dla danej 'szerokości geograficznej oraz odnalezione w Ameryce Północnej i Europie Wschodniej dziwne skały sprzed ostatniego miliarda lat. W obu regionach, wydaje się, że skały te od 550 do 600 milionów lat temu znajdowały się na równiku, w pobliżu biegunów.
Wydaje się, że skały te, były przenoszone z biegunów do równika i to kilka razy w ciągu 50 milionów lat, co oznacza, że starożytny dryf kontynentów przebiegał 45 centymetrów rocznie, dwa razy szybciej niż największa prędkość płyt tektonicznych, a potem ich kurs odwrócił się z podobnie nieprawdopodobną prędkością, który jest również zbyt duża, aby wyjaśnić zjawisko zwane wędrówką bieguna, w którym cała skorupa ziemska i jej płaszcz reorientuje w różnych regionach geograficznych Biegun Północny.
Badania prowadzonych przez Alexandra Abrajevitcha a Kochi University w Japonii i Roba Van der Voo z University of Michigan sugerują, że biegun magnetyczny przesunął się o 90 stopni, tak, że ustawiony był wzdłuż równika. Pole magnetyczne planety jest generowane przez ruch roztopionego żelaza oblewającego stałe żelazne jądro. Zmiany w grubości, lepkości i przewodności jądra zewnętrznego w przeszłości mogły doprowadzić do wzorców konwekcji, która spowodowało przeskok bieguna magnetycznego.