Hubert Świętek
Zakończenie:
1) Jean- Paul Charnay wyodrębnia 22 systemy socjostrategiczne w Europie
- rozumie przez nie uwarunkowane kontekstem socjopolitycznym sposoby prowadzenia działań zbrojnych, także ze względu na cele+ siłę negacji występującą pomiędzy podmiotami pozostającymi we wzajemnym konflikcie, nawet jeśli nie dochodzi do użycia siły wprost
- wyróżnia m.in. systemy socjostrategiczne właściwe epoce królestw romańsko- barbazyńkich wczesnego średniowiecza, upadku feudalizmu i narodzin ruchów miejskich, narodzinom sztuki wielkich wojen XVI i XVII wieku, wojnom klasycznym między wielkimi monarchiami 1648- po upadek Polski; związanym z oświeceniem wojnom rewolucji francuskiej, konfliktom związanym z globalną ekspansją EUR, użyciu siły w ramach walk rewolucyjnych, wojnom epoki przemysłowej, konfliktom związanym z dekolonizacją, epoce odstraszania ideologiczno- nuklearnego (najwyższy poziom negacji zakładający całkowite wyniszczenie), pulsacjom ideowo- rasowym (nazizm) oraz antagonizmom etniczno- kulturowym
2) idąc tym tropem, można przyjąć, że współczesny system socjostrategiczny jest systemem epoki globalizacji- bo to właśnie procesy globalizacji najsilniej wpływają na tę materię
3) Jean- Marie Guegenno:
a) strategia w wieku globalizacji wymaga innych niż klasyczne umiejętności, często sprzecznych:
- adekwatnego rozumienia świata, z którego wychodzimy oraz świata, w który wkraczamy
- talentu przywódczego połączonego z oportunistycznym wyzuciem adaptacji do sytuacji rozproszenia władzy
- zdolności do skupiania władzy i szybkiego podejmowania decyzji z zastrzezeniem, aby większość z nich była podejmowana stopniowo i w sposób zdecentralizowany
- umiejętności chłodnej kalkulacji stosunku sił w powiązaniu z uniwersalistyczną intuicją moralną
b) skoro potencjał uległ rozproszeniu, to trzeba umieć go zmobilizować przez dotarcie do tych, którzy dysponują jego cząstkami
* szczególną wagę przywiązuje umiejętności posługiwania się mediami;
* strategię PZ w epoce globalizacji i demokracji utożsamia z marketingiem naszych idei, wyrażających wprost lub w przebraniu nasze interesy
c) konieczność nastawiania się na różne formy strategii pośrednich
- coraz trudniej uzyskać pożądany efekt przy użyciu prostej siły
- jest coraz więcej wielkich planów, coraz bardziej należy stawiać na serie taktycznych posunięć, które w prawdzie nie tworzą spójnej i eleganckiej całości, lecz przynoszą rezultat niemożliwy do osiągnięcia przy użyciu wielkich planów
4) Liddell Hart i koncepcja strategii pośredniej:
a) zwolennik powściągliwości i umiaru w prowadzeniu działań wojennych
b) celem wojny jest osiągnięcie lepszego stanu pokoju, choćby tylko z naszego punktu widzenia
c) zatem prowadząc wojnę należy mieć stale na widoku taki pokój, jakiego pragniemy
d) strategia nie zajmuje się pokonywaniem oporu; jej zadaniem jest zmniejszyć możliwość oporu; zatem jeśli dojdzie do sytuacji wymagającej użycia siły zbrojnej, sens strategii polega nie na tym, żeby niszczyć, lecz by dezorganizować
e) w tym celu zaleca stosowanie ruchu, zaskoczenia, podstępu, dezinformacji- w celu rozproszenia uwagi przeciwnika
f) wielką wagę przywiązuje do czynnika psychologicznego przenikającego do sfery fizycznej
- jego głębsze zrozumienie chroni nas przed usiłowaniami teoretyzowania na temat strategii za pomocą wzorów matematycznych
g) stawia nie na siłę uderzenia, lecz na innowacyjność i wielowariantowość planów
h) w czasach współzależności państw i narodów nawet konfliktowe sytuacje przestają mieć charakter zero- jedynkowy; państwo rozbite i słabe jest źródłem zagrożeń, a dzisiejszy nieprzyjaciel może być jutro partnerem
5) Mówi się o 4 głównych sprawach, które wg USA wymagają nowego ujęcia w relacji siła- PM:
a) legitymizacja instytucji międzynarodowych, które określają użycie siły militarnej
b) wyprzedzające lub prewencyjne użycie siły zbrojnej w samoobronie
c) użycie siły zbrojnej w celach odwetowych czy karnych
d) użycie siły militarnej w powiązaniu z dyplomacją przymuszającą
=> uzasadnienie- więcej obowiązków= więcej praw
6) Praca Kuźniara nie traktuje o strategii ani o wojnie, lecz o posługiwaniu się siłą przez politykę w różnych kontekstach ideowo- instytucjonalnych
7) Czynniki/ elementy/ wymiary, wchodzące w zakres pola strategii:
a) Clausewitz:
- moralny, fizyczny, geograficzny i statystyczny
- dają się one nałożyć na jego dziwną trójcę emocji, szczęścia/przypadku i rozumu politycznego
- w trójcy zaś da się rozpoznać społeczny, militarny i polityczny wymiar strategii i wojny
b) Michael Howard:
- logistyczny
- społeczny
- polityczny
- technologiczny
c) Gray- 17 czynników ujętych w 3 grupy:
- ludze i polityka:
* ludzie
* społ
* kult
* polit
* etyka
- czynniki związane z przygotowaniem do wojny:
* gospodarka i logistyka
* planowanie obronne
* administracja wojskowa
* informacja i wywiad
* teoria i doktryna strategiczna
* technologia
- elementy wojny właściwej:
* sprawność wykonywania operacji wojskowych
* dowództwo polityczne i wojskowe
* geografia
* tarcie i przypadek
* przeciwnik
* czas
8) Trzy uniwersalne zasady myślenia strategicznego:
a) myśleć rzetelnie- zakaz dopuszczania do siebie iluzji, myślenia życzeniowego czy ideologicznego
b) myśleć strukturalnie- integrować poszcz element analizy, a następnie planu w jedną całość
- całościowe horyzontalnie (wszystkie elementy) i wertykalnie (uwzględnianie doświadczenia przeszłości i przewidywanie przyszłych skutków podjętych działań)
c) myśleć priorytetami- dostrzegac hierarchię spraw, problemów- bo nigdy nie dysponujemy dostatecznymi środkami, by sprostać wszystkim problemom i wyzwaniom naraz