Jak kwiat rosy

--------------------

Za słowa z serduszka Twego płynące bardzo dziękuję

Nawet nie wiesz Miła, jak ma dusza słów Twych potrzebuje

Chciałem Ci też słowa wierszem pisane ofiarować

Lecz już nie umiem, wena ma zaczęła się buntować

Bo ja słów pięknych używam, gdy raduje się ma dusza

Lecz ona ledwo do życia me ciało unosi, zmusza

Jak ona radosną ma być ,gdy łączą nas tylko słowa?

Jak żarliwością ma płonąć, gdy ciągle pusta ma głowa?

Już nie potrafię Myszko najmilsza oddzielić ciało od duszy

Bo jedno i drugie pragnie Ciebie, jak kwiat rosy po suszy

Pragnę spojrzenia Twych oczu pięknych

Pragnę pocałunków ust Twych namiętnych

Pragnę pieszczot Twego powabnego ciała

Pragnę byś na zawsze oddała mi się cała

A że me pragnienia Kochanie są Twoim podobne

Chcę, by i Twa dusza i Twe ciało drobne

Tak mnogiej doznało radości i zaspokojenia

Łącząc się ze mną w zamiarze ich ukojenia…

---