Jesienne wiersze

„Październik”
(nie znam autora)
Czy już kiedyś widzieliście,
jak październik złoci liście,
jak latawiec szybuje wśród chmur,
chociaż nie ma skrzydeł ani piór.

List od złotej jesieni
B. Lewandowska
Żegnam skowronki, pliszki, szpaki,
pod dachem już jaskółek nie ma.
W popiele pieką się ziemniaki
kwiatom króluje chryzantema.
Pełne stragany i piwnice,
Pachną i barwią się warzywa.
A złota jesień plony liczy,
I jeszcze zbiera, jeszcze zrywa.

Bo złota jesień - gospodyni.
Ważne jest nawet ziarenko maku,
innych ziarenek się przyczyni
i już spiżarnia jest dla ptaków.
Ptaki nie wszystkie stąd odlecą,
nie wszystkie wolą ciepłe kraje,
niech więc podjedzą sobie nieco
z tego, co jesień złota daje.

Jesień ma prośbę na ostatek
jeżeli chcecie rosnąc zdrowo,
chrupcie marchewkę i sałatę
tak jak zając na surowo.

„O jeżyku i kasztankach”
nie znam autora
Pod kasztanem w gęstej trawie
Usnął jeżyk po zabawie
Właśnie zbudził się i ziewnął
Gdy coś nagle spadło z drzewa.

Za nim drugie, trzecie też
Miło kolce tak jak jeż
Spojrzał jeżyk w bok uskoczył,
Przerażony przetarł oczy.

„Patrzę, patrzę i nie wierzę,
Czy to jeże czy nie jeże,
Nie wiedziałem dotąd sam
Że zielonych braci mam
Lecz ja w norce mam mieszkanie
A gdzie ono? Na kasztanie?”

Już nie pytał więcej o nic
Zmykał jakby go kto gonił
Sapał, mruczał głosem gniewnym
Nie chcę mieć zielonych krewnych.

„Październik”
nie znam autora
Październik chodził drogą
W wyrudziałym kaftanie
Drzewom włosy malował
Jesiennymi barwami.
Dobierał im kolory
Odpowiednio twarzowe
Jaskrawożółte klonom
Osikom - malinowe.
Wystroił je paradnie
Lecz w tym cały kłopot
Że im wkrótce rozkradnie
Wszystkie barwy listopad.

„Kasztany i żołędzie”
nie znam autora
Kasztany i żołędzie
Co też to z was będzie?
Czy pójdziecie do szkoły
na ludzików wesołych?
Czy dostaniecie się w dzicze zęby,
czy może wyrośniecie
w kasztanowce i dęby?
I kto by się spodziewał,
że w tych lśniących pancerzykach,
drzemią przyszłe drzewa.

„Październik”
J. Ficowski
Jaskółki nie czekały
na jesieni przyjście,
lecieć chciały za nimi
kolorowe liście.
Lecz tymczasem pozostają
w wyzłacanym lesie,
żeby pięknie wyglądała,
Złota Polska Jesień
Choć to jesień
świerk czy sosna,
nie ma złotych igieł.
I choć ptaki odleciały,
raźno ćwieka szczygieł.
Dziobie ziarnka suchych ostów,
barwami się mieni,
jakby sobie nic nie robił
z tej całej jesieni.

Żołędzie
Danuta Gellner
Chodzę i zbieram żołędzie.
-A co z tych żołędzi będzie?
- Będzie żołędziowy król
i królowa,
dziewczynka żołędziowa,
żołędziowe talerze, półmiski,
żołędziowe kubki i miski.
Na nich będzie żołędziowa uczta z żołędzi.
Nie wiem tylko, komu
smakować będzie?
- Może dzikom,
gdyby przyszły tu z lasu,
ale dziki pewno
nie mają czasu.

Zbieramy kasztany
Władysław Broniewski
Zbieramy kasztany,
robimy w nich dziurki,
a wtedy je można
nawlekać na sznurki.
Tak robi się lejce,
naszyjnik z korali.
Kasztany, kasztany
będziemy zbierali.

„Jesień”
W. Broniewski
Jesień, jesień na dworze
już babie lato powiewa.
Rolnik zagony orze,
będzie je ziarnem obsiewał.
Kopią kartofle w polu,
i jabłka strząsają w sadzie.
Coraz niżej nad rolą
słońce jesienne się kładzie.

„Deszcz”
Wanda Chotomska
Wiercił dziurę w chmurze:
- Puść mnie na podwórze!
Zetknął się z kominem:
- Zaraz stąd odpłynę!
Poskakał po dachu:
- Jak zejść z tego gmachu?
Zjechał rynną na podwórze,
popatrzcie! Zrobił kałuże.

„Odloty”
Stefania Szuchowa
- Ptaki, ptaszki, wędrowniki!,
Gdzie lecicie?
Do Afryki!
Lecimy całą gromadą,
dalej niż pociągi jadą!
Będziemy machać skrzydłami
nad górami, okrętami.
I jaskółki, muchołówki,
skowronki i krętogłówki,
dudki, kukułki, jerzyki-
poleciały do Afryki.

---