Testy funkcjonalne
Stosowane są w różnych schorzeniach i pomagają nam w podjęciu prawidłowej diagnozy i zaplanować proces usprawniania.
Test Apleya
Wykonanie:
Stojąc pacjent powinien palcem wskazującym starać się osiągnąć leżący po przeciwnej stronie przyśrodkowy górny kąt łopatki.
Interpretacja:
Pojawienie się dolegliwości bólowych nad pierścieniem rotatorów oraz brak możliwości osiągnięcia łopatki, które spowodowane jest ograniczeniem rotacji zewnętrznej i odwodzenia, świadczy o chorobie pierścienia rotatorów (przeważnie mięśnia nadgrzebieniowego). Różnicowania wymagają: zmiany zwyrodnieniowe stawu ramiennego i stawu barkowo-obojczykowego, zwłóknienie torebki stawowej.
Test Mennela
Służy do badania zakresu prostowania i prze prostu stawu biodrowego a także do badania długości mięśni zginaczy biodra i prostownika kolana. Przykurcz mięśnia biodrowo-lędźwiowego ujawniony tym testem świadczy o hiperlordozie lędźwiowej. Przykurcz mięśni zginaczy biodra jest najczęstszą formą zaburzenia równowagi statycznej mięśni przyczepiających się w obrębie miednicy- towarzyszy wszystkim bólom kręgosłupa i kończyn dolnych.
Wykonanie:
Pacjent siada na krawędzi stołu i kładzie się na plecy. Następnie przyciąga do piersi jedną zgiętą w kolanie nogę. Druga noga zwisa swobodnie w dół poza krawędź stołu. Jeśli udo nogi zwisającej znajduje się na przedłużeniu tułowia lub nieco poniżej (-5stopni) poziomu a podudzie nie ma tendencji do prostowania w stawie kolanowym wówczas uznajemy to za normę. Jeśli jednak udo nogi zwisającej uniesie się powyżej poziomu tułowia (następuje zgięcie w biodrze) a kolano ma tendencję do prostowania- czyli podudzie nie zwisa pionowo w dół wówczas mówimy o przykurczu mięśni zginających biodro (biodrowo-lędźwiowy i prosty uda), prostujących kolano i przeprostowujących kręgosłup.
Mięśnie te należy rozciągać i zmniejszać ich nadmierną czynność- relaksacja poizometryczna. Gdy Mennel ujawnia znaczny przeprost w stawie biodrowym- wówczas mówimy o hypermobilności (nadruchomości) stawu biodrowego czyli nadmiernym rozciągnięciu i osłabieniu mięśni zginaczy biodra. Stosuje się wówczas trening siłowy co daje wzmocnienie mięśni i ich skrócenie.
Chwyt Thomasa
Oceniamy tutaj możliwości wyprostu kończyn w stawie biodrowym.
Wykonanie:
Pacjent leży na plecach. Zdrowa kończyna jest biernie zginana przez terapeutę w biodrze i kolanie do momentu zniesienia lordozy lędźwi (terapeuta swoją ręką może skontrolować ten moment układając ją pod odcinek lędźwiowy pacjenta). Przez ten czas obserwujemy zachowanie się wyprostowanie kończyny dolnej pod kątem ewentualnego uniesienia kolana (zgięcia w biodrze).
Interpretacja:
Wyprost do pozycji neutralnej jest możliwe jeśli udo leży płasko na stole. Jeśli nastąpi zgięcie biodra to świadczy to o przykurczu zgięciowym. Przykurcze stawu biodrowego występują w zmianach zwyrodnieniowych, zapaleniach, zaburzeniach ustawienia stawu biodrowego oraz mogą być przyczyną chorób kręgosłupa.
Objaw Lasequea
Testem tym możemy określić ewentualność występowania podrażnienia korzeniowego czy też przykurczu grupy mięśni kulszowo-goleniowych.
Wykonanie:
Terapeuta biernie unosi wyprostowaną kończynę dolną stawie kolanowym pacjenta do momentu pojawienia się dolegliwości bólowych czy też uczucia rozciągania mięśni. Wykonywane jest to w pozycji leżącej tyłem. Norma wykonania tego ruchu to 90 stopni przy uczuciu niewielkiego rozciągania pod kolanem. W momencie gdy pacjent nie może osiągnąć wyżej wymienionej pozycji z powodu uczucia silnego rozciągania to będzie świadczyło o przykurczu mięśni zginaczy kolana lub prostowników biodra (kąt osiągnięty to 40-80 stopni). Jeżeli podczas unoszenia przez terapeutę wyprostowanej kończyny dolnej pacjent czuje ból promieniujący oraz jest osiągnięty niewielki kąt (20-25 stopni) to prawdopodobnie mamy do czynienia z objawem korzeniowym. Aby zróżnicować czy jest to problem korzeniowy czy też mięśniowy polecamy pacjentowi aby po osiągnięciu przez niego granicy ruchu w której to poczuje ból czy też rozciąganie- naciskał lekko piętą w dół przez ok. 10sek na rękę terapeuty- po tym czasie ból powinien ustąpić i możemy zwiększyć zakres ruchu (gdy mamy przykurcz), gdy nie ustępuje i nie ma możliwości na skutek bólu zwiększyć zakresu to świadczy to o problemie korzeniowym.
Objaw Trendelenburga-Duchenea
Jest to badanie funkcji mięśni miedniczo-krętarzowych.
Wykonanie:
Terapeuta stoi za chorym. Pacjentowi poleca się unieść jedną kończynę dolną oraz zgiąć ją w stawie biodrowym i kolanowym.
Interpretacja:
W czasie stania na 1 nodze pracują mięsień pośladkowy średni i mały. W wyniku tego po stronie zgiętej kończyny miednica zostaje uniesiona lub jest utrzymywana w pozycji zbliżonej do horyzontalnej. Jeśli mięśnie pośladkowe są uszkodzone lub ich funkcja jest upośledzona to nie są w stanie utrzymać miednicy po stronie stojącej kończyny. Ulega ona pochyleniu w kierunku zdrowej nie obciążonej kończyny (dodatni objaw). Pochylenie miednicy na zdrową stronę powoduje konieczność kompensacji przemieszczonego punktu ciężkości ciała, która następuje przez pochylenie górnej części tułowia w kierunku stojącej kończyny (objaw Duchenea)