Toczeń, interna


Toczeń rumieniowaty układowy

Definicja

Toczeń rumieniowaty układowy (t.r.u.) uważany jest za chorobę kompleksów immunologicznych, jest klasycznym przykładem wielonarządowej choroby autoimmunizacyjnej. Proces zapalny o różnym stopniu nasilenia, do zmian martwiczych włącznie, obejmuje przede wszystkim naczynia średniego i małego kalibru. W przebiegu vasculitis może wystąpić zapalenie aorty, zapalenie naczyń płucnych, drobnych naczyń mózgu i naczyń obwodowych z objawami livedo reticularis, objawem Raynauda, plamicy Schonleina i nierzadko owrzodzeniami. Vasculitis w przebiegu t.r.u. jest również przyczyną wczesnego rozwoju zmian miażdżycowych tętnic, nadciśnienia tętniczego, płucnego, skłonności do zmian zatorowo-zakrzepowych z pełnym obrazem zespołu antyfosfolipidowego.

Dzieci do lat 15 stanowią 5-10% ogółu zachorowań na t.r.u. Obraz kliniczny t.r.u. u dzieci (młodzieńczy t.r.u. - m.t.r.u.) w okresie początkowym może mieć różnorodny charakter. Zazwyczaj początek choroby jest ostry, ze stanami gorączkowymi, którym towarzyszą objawy zajęcia wielu narządów, ale u ok. 30% chorych w wieku rozwojowym choroba ma początek skąpoobjawowy.

Kryteria

Wobec braku kryteriów rozpoznawania m.t.r.u. pomocne są kryteria ARA opracowane dla dorosłych (tabela 13). Dla rozpoznania t.r.u. konieczne jest spełnienie co najmniej 4 kryteriów. Istnieją jednak różnice częstości, jak i specyficzności różnych objawów t.r.u. u dorosłych i m.t.r.u. W m.t.r.u. częstość objawów zawartych w kryteriach (poza nefropatią) jest mniejsza (np. zapalenie opłucnej odpowiednio 52 i 15%) natomiast swoistość niejednokrotnie wyższa (np. obecność przeciwciał przeciwjądrowych odpowiednio 49 i 82%).

Ponadto w m.t.r.u. wyodrębniono objawy nie uwzględnione w kryteriach ARA, z których wiele cechuje się wysoką częstotliwością i swoistością (np. obniżenie CH50 i dodatni test LBT częstość 60% i swoistość 98%).

Uwagi do obrazu klinicznego M.T.R.U./podgrupy kliniczne

Zmiany skórne jako pierwsza lokalizacja choroby występują jedynie u 50% chorych na m.t.r.u. Najbardziej charakterystyczny jest "motylkowy" rumień twarzy, nasilający się po nasłonecznieniu (zmiany o typie livedo reticularis i pokrzywki oraz rumień dłoni i stóp świadczą o zapaleniu naczyń skóry).

Owrzodzenia błon surowiczych nie są częste w m.t.r.u.

Zapalenie stawów w m.t.r.u. zazwyczaj jest wczesnym objawem choroby.

Tabela 13. Kryteria ARA dla TRU (1982 r.)

Rumień w kształcie motyla

Liszaj krążkowy

Wrażliwość na światło

Owrzodzenie jamy ustnej

Zapalenie stawów

Zapalenie

opłucnej
osierdzia

Zajęcie nerek

białomocz
patologiczny osad komórkowy

Zaburzenia neurologiczne

drgawki
psychozy

Zaburzenia hematologiczne

anemia hemolityczna
leukopenia
trombocytopenia

Zaburzenia immunologiczne

kom. LE
przeciwciała anty nDNA
przeciwciała anty Sm
dodatnie nieswoiste odczyny kiłowe

Toczniowe zapalenie nerek jest najczęstszą zagrażającą życiu postacią w m.t.r.u. Występuje nieznacznie częściej niż u dorosłych, a jego swoistość wynosi 100% w porównaniu z innymi chorobami zapalnymi tkanki łącznej. Nierzadko rozpoczyna się gwałtownie postępującym kłębuszkowym zapaleniem nerek.

Charakterystyczne dla m.t.r.u. są objawy padaczki z typowym zapisem EEG oraz pląsawica. Rzadko w m.t.r.u. obserwuje się ciężkie zespoły neuropsychiatryczne oraz neuropatię obwodową.

Przebieg m.t.r.u. jest różnorodny i trudny do przewidzenia. Zazwyczaj początek choroby determinuje dalszy jej przebieg - wysoka aktywność i liczba kryteriów ARA na początku choroby rzutuje na rokowanie. Złymi czynnikami rokowniczymi są: zajęcie nerek (rozlane, rozplemowe zapalenie kłębuszków nerkowych), obecność przeciwciał anty nDNA, obniżenie CH50, przedłużające się stany gorączkowe i zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym.

Zarówno przebieg, jak i rokowanie w m.t.r.u. są gorsze niż u chorych dorosłych.

Różnicowanie

M.t.r.u., zwłaszcza w początkowym okresie choroby przy skąpoobjawowym obrazie klinicznym, wymaga bardzo szerokiej diagnostyki różnicowej.

Różnicowanie musi obejmować:

Postępowanie diagnostyczne (poza post powaniem ogólnolekarskim i badaniami rutynowymi)

  1. Ocena parametrów immunologicznych

  • W trudnych diagnostycznie przypadkach