Toczeń rumieniowaty układowy
Definicja
Toczeń rumieniowaty układowy (t.r.u.) uważany jest za chorobę kompleksów immunologicznych, jest klasycznym przykładem wielonarządowej choroby autoimmunizacyjnej. Proces zapalny o różnym stopniu nasilenia, do zmian martwiczych włącznie, obejmuje przede wszystkim naczynia średniego i małego kalibru. W przebiegu vasculitis może wystąpić zapalenie aorty, zapalenie naczyń płucnych, drobnych naczyń mózgu i naczyń obwodowych z objawami livedo reticularis, objawem Raynauda, plamicy Schonleina i nierzadko owrzodzeniami. Vasculitis w przebiegu t.r.u. jest również przyczyną wczesnego rozwoju zmian miażdżycowych tętnic, nadciśnienia tętniczego, płucnego, skłonności do zmian zatorowo-zakrzepowych z pełnym obrazem zespołu antyfosfolipidowego.
Dzieci do lat 15 stanowią 5-10% ogółu zachorowań na t.r.u. Obraz kliniczny t.r.u. u dzieci (młodzieńczy t.r.u. - m.t.r.u.) w okresie początkowym może mieć różnorodny charakter. Zazwyczaj początek choroby jest ostry, ze stanami gorączkowymi, którym towarzyszą objawy zajęcia wielu narządów, ale u ok. 30% chorych w wieku rozwojowym choroba ma początek skąpoobjawowy.
Kryteria
Wobec braku kryteriów rozpoznawania m.t.r.u. pomocne są kryteria ARA opracowane dla dorosłych (tabela 13). Dla rozpoznania t.r.u. konieczne jest spełnienie co najmniej 4 kryteriów. Istnieją jednak różnice częstości, jak i specyficzności różnych objawów t.r.u. u dorosłych i m.t.r.u. W m.t.r.u. częstość objawów zawartych w kryteriach (poza nefropatią) jest mniejsza (np. zapalenie opłucnej odpowiednio 52 i 15%) natomiast swoistość niejednokrotnie wyższa (np. obecność przeciwciał przeciwjądrowych odpowiednio 49 i 82%).
Ponadto w m.t.r.u. wyodrębniono objawy nie uwzględnione w kryteriach ARA, z których wiele cechuje się wysoką częstotliwością i swoistością (np. obniżenie CH50 i dodatni test LBT częstość 60% i swoistość 98%).
Uwagi do obrazu klinicznego M.T.R.U./podgrupy kliniczne
Zmiany skórne jako pierwsza lokalizacja choroby występują jedynie u 50% chorych na m.t.r.u. Najbardziej charakterystyczny jest "motylkowy" rumień twarzy, nasilający się po nasłonecznieniu (zmiany o typie livedo reticularis i pokrzywki oraz rumień dłoni i stóp świadczą o zapaleniu naczyń skóry).
Owrzodzenia błon surowiczych nie są częste w m.t.r.u.
Zapalenie stawów w m.t.r.u. zazwyczaj jest wczesnym objawem choroby.
Tabela 13. Kryteria ARA dla TRU (1982 r.) |
|
Rumień w kształcie motyla |
|
Liszaj krążkowy |
|
Wrażliwość na światło |
|
Owrzodzenie jamy ustnej |
|
Zapalenie stawów |
|
Zapalenie |
opłucnej |
Zajęcie nerek |
białomocz |
Zaburzenia neurologiczne |
drgawki |
Zaburzenia hematologiczne |
anemia hemolityczna |
Zaburzenia immunologiczne |
kom. LE |
Toczniowe zapalenie nerek jest najczęstszą zagrażającą życiu postacią w m.t.r.u. Występuje nieznacznie częściej niż u dorosłych, a jego swoistość wynosi 100% w porównaniu z innymi chorobami zapalnymi tkanki łącznej. Nierzadko rozpoczyna się gwałtownie postępującym kłębuszkowym zapaleniem nerek.
Obecność nDNA - uważana za marker zajęcia nerek w m.t.r.u. występuje u ok. 20% we wczesnym okresie nefropatii. Natomiast czułym i swoistym wskaźnikiem aktywności nefropatii jest obniżenie aktywności hemolitycznej dopełniacza
Zajęcie układu krążenia najczęściej klinicznie objawia się zapaleniem osierdzia stwierdzanym we wczesnym okresie m.t.r.u. u 16% chorych (w dalszym przebiegu ponad 20%), ale swoistość jego wynosi poniżej 70%. Zapalenia mięśnia serca i wsierdzia zazwyczaj mają przebieg subkliniczny, natomiast często stwierdza się je badaniami nieinwazyjnymi.
Zajęcie ośrodkowego układu nerwowego (bóle głowy, drgawki, psychozy, objawy mózgowe upośledzające funkcje intelektualne, neuropatie, zaburzenia o charakterze naczyniowym) we wczesnym okresie m.t.r.u. występują rzadziej niż u dorosłych, natomiast w dalszym przebiegu choroby dotyczą ok. 30% chorych. Często pierwszym objawem m.t.r.u. są uporczywe bóle głowy.
Charakterystyczne dla m.t.r.u. są objawy padaczki z typowym zapisem EEG oraz pląsawica. Rzadko w m.t.r.u. obserwuje się ciężkie zespoły neuropsychiatryczne oraz neuropatię obwodową.
Zajęcie układu oddechowego jedynie u 15% chorych na m.t.r.u. objawia się zapaleniem opłucnej, ale charakteryzuje się ono wysoką swoistością (96%). Natomiast często, niekiedy wyprzedzając inne objawy tocznia, występuje duszność, suchy kaszel i/lub ból w klatce piersiowej. Zmiany radiologiczne (nacieki zapalne i wzmożenie rysunku zrębowego płuc) zwykle towarzyszą objawom osłuchowym. Wyjątkowo rzadko u dzieci stwierdza się niedodmę płytkową i uniesienie przepony. Zaburzenia czynności płuc (obniżenie VC i DLCO) u dzieci są b. częste (81%)
Zespół antyfosfolipidowy - jako zespół pełnoobjawowy nie występuje często w m.t.r.u., ale obecność wysokich mian aCL stwierdza się u około 30% dzieci. Stanowi on często poważne zagrożenie życia, zwłaszcza przy wystąpienia zmian zakrzepowych w naczyniach o.u.n. i płuc.
Zespół tocznia noworodkowego (lupus erythematosus neonatorum) bardzo rzadki zespół kliniczny rozwijający się w następstwie przejścia przez łożysko przeciwciał anty SSA/Ro i/lub SSB/La. Ujawnia się on w okresie życia płodowego, noworodkowego i u niemowląt do 6 miesiąca życia.
postać skórna (6-8 tydzień życia) - rumień obrączkowaty, plamiste nacieki rumieniowe, w surowicy dziecka obecne w/w p-ciała. Ustępuje samoistnie ok. 6-12 miesiąca życia
postać sercowa, stanowiąca bezpośrednie zagrożenie życia dziecka, najczęściej objawia się jako całkowity blok serca i inne zaburzenia przewodnictwa rozwijające się w 18-20 tygodniu ciąży
postać hematologiczna - leukopenia, małopłytkowość, przejściowa niedokrwistość hemolityczna. Objawia się między 1-2 tygodniem życia i ustępuje w końcu 2 miesiąca.
Przebieg m.t.r.u. jest różnorodny i trudny do przewidzenia. Zazwyczaj początek choroby determinuje dalszy jej przebieg - wysoka aktywność i liczba kryteriów ARA na początku choroby rzutuje na rokowanie. Złymi czynnikami rokowniczymi są: zajęcie nerek (rozlane, rozplemowe zapalenie kłębuszków nerkowych), obecność przeciwciał anty nDNA, obniżenie CH50, przedłużające się stany gorączkowe i zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym.
Zarówno przebieg, jak i rokowanie w m.t.r.u. są gorsze niż u chorych dorosłych.
Różnicowanie
M.t.r.u., zwłaszcza w początkowym okresie choroby przy skąpoobjawowym obrazie klinicznym, wymaga bardzo szerokiej diagnostyki różnicowej.
Różnicowanie musi obejmować:
posocznicę (gorączka, bóle stawów, powiększenie wątroby, śledziony, węzłów chłonnych)
gorączkę reumatyczną (gorączka, zapalenie stawów i serca)
młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów o początku uogólnionym (gorączka, zapalenie stawów, błon surowiczych, powiększenie wątroby, śledziony, węzłów chłonnych)
zapalenie skórno-mięśniowe (rumień, wysypki, miopatia)
różne postacie zapalenia nerek (białkomocz, wałeczkomocz, gorączka)
chorobę nowotworową (gorączki, zmiany hematologiczne, hepatosplenomegalia, powiększenie węzłów chłonnych)
zespół Sch^nleina (zapalenie stawów, wysypka krwotoczna, krwinkomocz)
anemię hemolityczną
samoistną małopłytkowość
zapalenie otrzewnej
infekcyjne zapalenie płuc i opłucnej
odczynowe zapalenie węzłów chłonnych
stany alergiczne (gorączki, pokrzywki, bóle stawów)
nabytą toksoplazmozę
w przypadkach tocznia noworodkowego
fotodermatozy, zapalenie złuszczające skóry, zmiany naczyniowe, teleangiektazja
Postępowanie diagnostyczne (poza post powaniem ogólnolekarskim i badaniami rutynowymi)
Ocena parametrów immunologicznych
przeciwciała przeciwjądrowe, anty nDNA
przeciwciała anty Sm, Ro, La, RNP
czynnik reumatoidalny (test Waalera-Rosego)
krążące kompleksy immunologiczne
aktywność hemolityczna dopełniacza (CH50)
LBT - immunoglobuliny na granicy skórno-naskórkowej
W trudnych diagnostycznie przypadkach
USG jamy brzusznej
biopsja szpiku kostnego i ewentualnie węzła chłonnego
W przypadkach stwierdzenia bradykardii u płodu - natychmiastowe USG i oznaczenie przeciwciał anty SSA/Ro i SSB/La u ciężarnej.
Badania konieczne dla rozpoznania zmian narządowych i powikłań
Przeciwciała ANCA
Przeciwciała antykardiolipinowe i antykoagulant toczniowy
Przeciwciała przeciwpłytkowe
Pełny układ krzepnięcia
W przypadkach białkomoczu:
ocena proteinurii dobowej i proteinogram moczu
biopsja igłowa nerki z oceną histopatologiczną
ECHO serca
W przypadkach zmian neurologicznych
konsultacja neurologiczna
konsultacja psychiatryczna
EEG
CT mózgu
ewentualnie MRI mózgu
W przypadkach objawów ze strony układu oddechowego badania funkcji płuc
ocena VC
ocena DLCO
ocena podatności płuc
U chorych leczonych hydroksychlorochiną - kontrola okulistyczna co 6 miesięcy
Tabela 14. Leczenie farmakologiczne młodzieńczego tocznia rumieniowatego układowego |
|
Postać choroby |
Leczenie |
1. Aktywny okres m.t.r.u. |
|
2. W ciężkich postaciach, szczególnie z zajęciem nerek i/lub ośrodkowego układu nerwowego |
|
3. M.t.r.u. o umiarkowanej aktywności |
|
4. W okresach między "pulsami" |
|
5. M.t.r.u. - o miernej aktywności z dominującymi zmianami skórnymi |
|
6. M.t.r.u. o utrzymującej się uporczywej małopłytkowosci |
|
7. M.t.r.u. powikłane zespołem DIC |
|
8. M.t.r.u. ze współistniejącym zespołem antyfosfolipidowym |
|
9. Przy zagrożeniu życia |
|
10. W towarzyszącej padaczce |
|
11. Przy zmianach psychicznych |
|
12. W przypadkach postaci sercowej tocznia noworodkowego (leczenie ciężarnych) |
|
13. Ochrona przed promieniami ultrafioletowymi |
|
W przypadku infekcji towarzyszących m.t.r.u. nie należy podawać penicyliny i jej pochodnych.
Leczenie uzupelniające
Leki moczopędne
Leki hipotensyjne
Niesteroidowe leki przeciwzapalne (objawowo)
Suplementacja potasu
Monitorowanie leczenia
Kontrola pełnej morfologii krwi, liczby płytek, stężenia potasu i kreatyniny, glikemii, badanie ogólne moczu - co 2 tyg.
Kontrola parametrów immunologicznych - aktywności hemolitycznej dopełniacza, przeciwciał przeciwjądrowych, przeciwciał anty nDNA, kompleksów immunologicznych - co 1 miesiąc, przeciwciał antykardiolipinowych co 3-6 miesięcy
W przypadkach nefropatii toczniowej - ocena dobowej proteinurii raz w miesiącu, a proteinogram moczu co 3 miesiące
W przypadku zajęcia oczu - EEG raz w roku
Ze względu na wielonarządowy charakter choroby oraz możliwość "maskowania" m.t.r.u. objawami innych chorób, a także konieczności możliwie wczesnego wprowadzenia leczenia agresywnego, dzieci chore i podejrzane o m.t.r.u. winny pozostać pod opieką wysokospecjalistycznych ośrodków reumatologicznych.