|
|
|
|
|
|
Wyznaczanie modułu sztywności metodą dynamiczną.
W doświadczeniu tym potrzebne nam będą następujące przedmioty: drut umocowany w uchwycie, wibrator, obciążniki, suwmiarka, śruba mikrometryczna, waga oraz stoper.
Do jego przeprowadzenia powinniśmy znać poniższe pojęcia oraz prawa:
Naprężenie styczne - to stosunek siły stycznej Fs do powierzchni S, na którą ona działa. Wyraża się ono następującym wzorem:
.
Naprężenie normalne - jest to stusunek siły (odkształcającej) prostopadłej do powierzchni (Fn) do wielkości powierzchni S, na którą działa:
.
Rodzaje odkształceń - wyróżniamy następujące typy: odkształcenie sprężyste (znika po odjęciu działającej siły zewnętrznej), odkształcenie plastyczne (po odjęciu siły nie znika - następuje trwała deformacja), odkształcenie typu skręcania lub ścinania (typy odkształcenia plastycznego - następuje zachwiana równowaga sił międzyatomowych).
Prawo Hooke'a - wyraża proporcjonalność naprężenia i odkształcenia i w przypadku działania naprężeń stycznych przyjmuje postać:
,
gdzie: G - moduł sztywności o wymiarze [Nm-2rad-1], natomiast φ to miara deformacji kątowej.
Moduł sztywności (skręcenia) wyraża się następującym wzorem:
'
gdzie l - długość drutu, r - promień drutu, T - okres drgań wibratora nieobciążonego lub wstępnie obciążonego, T1 - okres drgań wibratora obciążonego znanymi masami, I1 - dodatkowy moment bezwładności, który wyrażamy wzorem:
,
gdzie d to odległość osi walców od wibratora, N to ilość walców, m to ich masa, a I0 to moment bezwładności pojedynczego walca względem jego osi symetrii. Dla walca o promieniu R: I0 = (1/2)mR2.
Pomiary i obliczenia:
Długość drutu (l) |
1640,0 [mm] |
||
Średnica obciążników (2R) |
32,1 [mm] |
||
Masa obciążników (m) |
94,0 [g] |
||
l.p. |
Średnica drutu (2r) |
||
1 |
1,03 [mm] |
||
2 |
1,07 [mm] |
||
3 |
1,04 [mm] |
||
4 |
1,02 [mm] |
||
5 |
1,02 [mm] |
||
6 |
1,03 [mm] |
||
7 |
1,02 [mm] |
||
8 |
1,04 [mm] |
||
9 |
1,03 [mm] |
||
10 |
1,02 [mm] |
Z powyższych informacji możemy wyliczyć promień obciążników, który wynosić będzie R = 16,05 [mm].
Przeciętna średnica drutu: 2r = 1,032 [mm]
Odchylenie standardowe wynosi σ = 0,015 [mm], co stanowi ok. 1,5% całej wartości - czyli wynik jest dość dokładny.
Przyjmujemy, iż średnica drutu wynosi: 2r = 1,032 ± 0,015 [mm]. Tak więc możemy założyć, iż wartość promienia drutu to r = 0,502 ± 0,008 [mm].
Położenie obciążników |
Czas 10 T [s] |
Czas T [s] |
brak |
41,94 |
4,19 |
dA |
50,40 |
5,04 |
dB |
68,63 |
6,86 |
dC |
91,34 |
9,13 |
Odległości kołków od środka wibratora:
dA = 50,0 [mm]
dB = 100,0 [mm]
dC = 150,0 [mm]
Błędy pomiaru:
Δr = ± 0,01 [mm]
Δl = ± 0,1 [cm] = ± 1,00 [mm]
ΔR = ± 0,10 [mm]
Δd = ± 1,0 [cm] = ± 10,00 [mm]
Δm = ± 0,1 [g]
ΔT = ΔT1 = ± 0,1 [s]
Błędy:
Błąd pomiaru momentu bezwładności dla pojedynczego walca:
Błąd pomiaru całkowitego momentu bezwładności (dla walców w odległości d):
Błąd wyznaczania modułu sprężystości:
I0 = (1/2)*94,0*10-3*(32,1/2*10-3)2=12,107*10-6
dla dA:
I1A = 4 · 12,107 · 10-6 + 4 · 94,0 ·10-3 · (50,0 · 10-3)2 = 0,99 · 10-3
dla dB:
I1B = 4 · 12,107 · 10-6 + 4 · 94,0 ·10-3 · (100,0 · 10-3)2 = 3,81 · 10-3
dla dC:
I1C = 4 · 12107 · 10-9 + 4 · 94,0 ·10-3 · (150,0 · 10-3)2 = 8,51 · 10-3
Położenie obciążników |
G [Nm-1rad-1] |
dA |
8,19 · 1010 |
dB |
8,38 · 1010 |
dC |
8,40 · 1010 |
Średnia wartość modułu sztywności wyniosła: 8,32 · 1010 [Nm-1rad-1].
Wnioski:
Po wyliczeniu średniej wartości modułu sztywności zakładamy pewną niedokładność w obliczeniach - odczytując wartości tablicowe - możemy wywnioskować, iż metalem z którego wykonany był badany przez nas drut - była stal, której tablicowa wartość wynosi 8,15 · 1010 [Nm-1rad-1], czyli niewiele odbiega od tego, co doświadczalnie zbadaliśmy. Można przyjąć, że powyższe zadanie zostało przeprowadzone w sposób poprawny.