Model komunikowania - słowa lub graficzne przedstawienia obrazujące proces komunikowania w schematycznej i uproszczonej formie

Alokucja- układ jednego nadawcy i wielu odbiorców

Konwersacja - układ dwóch partnerów

Konsultacja - polega na zwracaniu się do partnera aby uzyskać określoną informacje

Rejestracja - dotyczy wprowadzenia danych do określonego zespołu informacji

Komunikacja międzyludzka:

• prywatna

• publiczna

KRYTERIUM KODÓW

Kryterium odwołania się do rzeczywistości

• Polityczne

• Komunikowanie pod względem ekonomicznym

Kryterium adresatów

• Programy skierowane do konkretnego adresata

Kryterium zasięgu

• Międzykulturowe

• Regionalne (lokalne)

• Międzynarodowa

KRYTERIUM ROZWAŻANIA KOMUNIKACJI

• Modele transmisji (model srebrnej kuli ,bodźca i reakcji)

nadawca - przekaz - odbiorca

• Model rytuału (kultura,symbolika,tradycja)

• Model przyciągania uwagi (zmusza odbiorcę do tego co jest komunikowane)

• Model recepcji (metoda klocków) (przyjmowanie określonej ilości informacji)

transmisja- przyciąganie uwagi

• Model transmisji

( o czym mówimy, jakie medium ,do kogo przedstawiamy nasze informacje, z jakim skutkiem)

• Model topologiczny

-Selekcjonizm (np.znajduje zastosowanie w redakcji czy w agencji reklamowej ,która ściąga informacje ,które są w dalszym etapie selekcjonowane)

• Model dwustopniowego przepływu informacji

Pojęcie przywódcy opinii (decyduje o typie informacji)

• Model selekcji (komunikator zawodowy)

• Model rozgłosu

• Model społeczno-kulturowy

• Model syntetyczny

1. Teoria „użytkowania i korzyści"

Teoria ta opiera się na założeniu, że nie mass media „używają" odbiorców,

lecz odwrotnie — odbiorcy używają ich dla swoich celów zależnie od zainteresowań i potrzeb.

Sposoby korzystania z treści oferowanych przez przekazy są w głównej mierze kształtowane przez oczekiwania odbiorców. Znaczna część publiczności korzysta z mediów w sposób celowy, „użytkuje" je dla własnej korzyści.

Poza tym — obok środków masowego komunikowania — istnieją jeszcze inne źródła i sposoby zaspokajania potrzeb. Nie można więc przeceniać wpływu środków na postawy i zachowania odbiorców.

Cechy wyróżniające publiczność i audytorium :

1. Publiczność powstaje spontanicznie, pod wpływem poszczególnych
   wydarzeń czy zjawisk, natomiast audytorium powstaje w rezultacie dzia­
   łań celowych, uwarunkowanych zapotrzebowaniem na określoną informację
   o danym wydarzeniu czy zjawisku.

2. Publiczność stanowi społeczność nietrwałą, chwilową; funkcjonuje tak
   długo, jak długo trwa samo wydarzenie czy zjawisko. Audytorium stanowi
   społeczność trwałą, nie ulegającą wpływom pojedynczych wydarzeń czy
   zjawisk, a to dzięki trwałej więzi z konkretnym środkiem informacji.

3. Publiczność ma charakter statyczny, ponieważ jest zbiorowością
   ukształtowaną doraźnie. Audytorium ma charakter dynamiczny, ponieważ
   jest zbiorowością reprodukującą się.

4. Zaspokoiwszy swe zapotrzebowanie informacyjne, edukacyjne, roz­
   rywkowe publiczność przestaje interesować się danym wydarzeniem. Audy­
   torium charakteryzuje się stałymi potrzebami komunikacyjnymi.

5. Publiczność nie ma tradycji informacyjnych, związanych z nawykiem
   czytania, słuchania, oglądania, doraźnie szuka jakiegoś środka przekazu.
   Audytorium tworzy tradycje informacyjne — systematycznie czyta, słucha,
   ogląda i szuka danego środka przekazu.

Wyróżnia się fazy :

• reprezentacji np. Katz

Opisu - analiza indywidualnych korzyści jakie z korzystania z mediów.

Operacjalizacji - wniosek ,co ludzie robią z mediami

Wyjaśniania - dotyczy wyjaśnień, spowodowała ,że te badania kierowano na różne pola badań

Audytorium jest aktywne czyli korzysta z mediów

Użytkowanie mediów ma charakter celowy (siada się na kanapie i słucha się i ogląda konkretny program)

Media konkurują także z innymi sposobami zaspokajania potrzeb

Media muszą zaproponować coś konkretnego odbiorcy.

Konsumpcja wykorzystanie określonego środka przekazu daje człowiekowi dużo różnych korzyści, stopień zaawansowania w danych zagadnieniach ,ludzie potrzebują mediów do określonych celów więc liczą ,że media pomogą im w odbiorze.

Media mogą być też elementem rozrywki.

Podstawową funkcją mediów nie jest tylko informowanie, podstawową funkcją jest ludyczność (zabawa) mają zapewnić ci zabawę ,zorganizować Twój czas.

Model konstruowania teorii :

-model korzyści uzyskiwany w kontakcie z mediami

-wyniki badań społecznych ,psychologiczna geneza korzyści odbiorczej

- wartość oczekiwania

-aktywność audytorium

-korzyści poszukiwane i uzyskiwane

-korzyści ,a konsumpcja przekazów masowych

- korzyści, a oddziaływanie mediów masowych

Założenia teorii użytkowania i korzyści :

• użytkowanie ma na ogół charakter docelowy

• konkuruje z innymi sposobami zaspokajania potrzeb

• wybór środków masowego przekazu zależy od inicjatywy audytorium

• konsumpcja mediów pozwala uzyskiwać rozliczne korzyści

• dla określenia rodzaju korzyści nie wystarczy znajomość zawartości przekazu

• uzyskane korzyści mogą być skutkiem zawartości przekazu pewnego kontaktu z przekazem i/lub sytuacji społecznej , w jakie przekaz jest odbierany

Czego oczekujemy od środków przekazu :

1. rozrywki

2. zwyczaj ( oglądanie programu jest integralną częścią każdego dnia)

3. wygoda (program jest postrzegany jako wygoda , czas ,który spędzamy w domu, jest tani)

4. społeczna użyteczność związana jest z tym, że traktuje się program jako interakcje z innymi (dyskusja kobiet w biurze na temat życia kinowego ,teatralnego)

5. relaks lub ucieczka od problemów (część osób traktuje TV jako zabicie czasu)

np. osoba bezrobotna uprawiająca ,,caping” oglądanie TV od rana do wieczora

6. ucieczka od nudy

7. zgłębianie rzeczywistości (programy z których użytkownicy chcą się czegoś dowiedzieć ) np. programy ogrodnicze, programy związane z gotowaniem,modą i designem

Perspektywy rozwijania teorii

• Ośrodki sondażowe (badają jak ludzie reagują na dane programy)

Komunikacja niewerbalna

Komunikujemy nie słowem ale gestem.

Fenomen komunikowania niewerbalnego:

1. Odbiór komunikatu 80%

2. To jak się zachowujemy co robi nasze ciało jest ważniejsze od komunikowania językowego.

1. System komunikacji słuchowej - to co słyszymy i jak słyszymy

2. System komunikacji wizualnej - to co widzimy i w jaki sposób komunikujemy się może to być system kinetyczny (gesty)

3. System proksemiczny - kwestia odległości w jakiej odległości komunikujesz się

4. System komunikacji poprzez przedmioty - np. świecie ,które tworzą nastrój

5. System komunikacji pozawzrokowej - komunikowanie się przez dotyk np. badania lekarskie, molestowanie

6. System węchowy - reakcja na zapach np. krzywimy się kiedy coś śmierdzi

7. System wzorkowy - mówi nam o tym co robią oczy, jak komunikujemy się za pomocą twarzy

Rodzaje komunikacji :

- gestykulacja (głowa, ręce, nogi)

- mimika twarzy ( trzy grupy zachowań naszej twarzy ; radość, smutek, obojętność)

- dotyk i kontakt fizyczny w zróżnicowanej formie od łagodnego dotyku do bicia, kontakt fizyczny, ozdoby, ubiór, kanał wokalny (barwa głosu) , wymiana spojrzeń, dystans między rozmówcami (intymny, publiczny), pozycja ciała w rozmowie (kwestia napięcia i rozluźnienia ciała) , organizacja środowiska (architektura wnętrz),

-dźwięki paraglingwistyczne (dźwięki typu : eeee, aaaa, yyyy)

*Amerykanie twierdzą ,że wystarczy 5 sekund na wyrobienie sobie o kimś zdania, zależy to od głosu danej osoby.

Poprzez nadawanie niewerbalne komunikowane są :

• Przekazywanie emocjonalności (niepewność, wściekłość)

• Przekazywanie znaczeń (używanie gestów ,,Kocham Was , jesteście dla mnie najlepsi” - mając zaciśniętą pięść ->wtedy oceniamy to jako kłamstwo)

• Funkcja metakomunikacyjna (znaczenie sprzeczne z przekazywaniem werbalnym i niewerbalnym)

• Skuteczność komunikacji niewerbalnej

• Przekazywanie sugestii

*Trzeba uważać w momencie oceniania drugiej osoby, czasami źle odczytujemy sygnały, gesty drugiej osoby.

Jak klasyfikować różnego typu gesty ?

Klasyfikacja Etmana i Friesena - UWAGA TO BĘDZIE NA TEŚCIE

Emblematy - sygnały cielesne , system gestykulacyjny (puszczanie pocałunków)

Ilustratory - ruchy mimiczne, piktogramy (malunki,obrazeczki ) ,które ilustrują nam wypowiadany tekst np. mówione i gestykulowane przez księdza ,,Pan z Wami''

Wskaźniki emocji - mające na celu pokazanie naszej ekspresji, są związane z określoną sytuacją (zaczerwienie twarzy, pocenie się, plamy na szyi trzęsące się ręce)

Regulatory konwersacyjne - gesty ,które pozwalają nam prowadzić rozmowę , a więc element werbalny, mówią nam o tym kiedy możemy wejść w rozmowę

(wchodzenie komuś w momencie kiedy robi przerwę w mówieniu lub opada z intonacją)

Adaptory - najtrudniej odbierane gesty , wynikające z adaptacji środowiska

GESTY ZWIĄZANE Z WZROKIEM (MOWA OCZU) - Zachowanie wzrokowe

* oczy = emocje

1. Poziom intymności = ilość uśmiechów + długość poziomu intymności = ilość uśmiechów + długość wzajemnych spojrzeń + dystans fizyczny + intymność tematu

2. Niekoniecznie spojrzenie jest intymne , czasem służy do monitorowania (np. Pani na wykładzie)

3. Uciekanie wzrokiem może być wyznacznikiem kłamstwa

4. Kobiety częściej używają komunikacji wzrokowej niż mężczyźni

5. Ekstrawertycy częściej wymieniają spojrzenia, introwertycy rzadziej

6. Manipulując wpatrujemy się głęboko w oczy drugiej osoby

7. Wzrok opadający ( kiedy się nudzimy, jesteśmy zmęczeni, zasypiamy)

Informacja dodatkowa : ZA TYDZIEŃ NIE MA WYKŁADU

Dotyk jest pierwszym zmysłem jaki człowiek poznaje rodząc się. Dzieci ,które nie są przytulane źle rozwijają się. Jest to kontakt niewerbalny będący koniecznością.

Dotyk funkcjonalno-profesjonalny -> wykorzystywany w wypadku leczenia, człowiek traktowany jest jak przedmiot.

Dotyk grzecznościowo-rytualny -> typy powitania.

Dotyk przyjacielsko-koleżeński -> obejmuje rodzaj dotykania, traktowanie kogoś jako przyjaciela, sympatie (głaskanie)

Dotyk miłosno -intymny -> najbardziej zindywidualizowana forma kontaktu (pocałunki, pieszczoty itp.)

Dotyk seksualno-pobudzający -> partner jako obiekt erotyczny, który jest zaspokojeniem płciowym.

Kontakt dotykowy - >Ludzie ,którzy się dotykają, pokazują swój stan emocjonalny.

Zasady kontaktu :

• W kontaktach publicznych należ wystrzegać się kontaktów bardzo emocjonalnych

• Nie należy podchodzić do osoby od tyłu (może to wywołać efekt obronny)

• Krzywdzenie drugiej osoby - ma konsekwencje prawne

Zachowanie ciepłe - bardzo otwarte spoglądanie w oczy, rozpromieniona twarz. W sytuacji koleżeńskiej można dotyka rękę rozmówcy. Powinno zachować się odpowiednią odległość od drugiej osoby, potwierdzenie ruchami twarzy (zgadzamy się z tym co dana osoba mówi), żywa gestykulacja to te cechy ,które charakteryzują zachowania ciepłe

Zachowanie zimne - lekko zwężone oczy, niedobry i zimny wzrok. Są to ludzie ,którzy zamiast patrzeć na rozmówce patrzą w dół (jak do ściany). Surowa powaga na twarzy (zaciśnięte usta,wyraz smutku) wysoko podniesiona głowa, ręce są nieruchome, osoba taka ogranicza gestykulacje (staje się manekinem). Wskazywanie palcem, rozsyłanie po kątach innych osób sygnalizuje zachowanie osoby zimnej. Jeżeli widzimy ,że osoba jest zimna i zachowuje się oschle nie możemy zastosować koleżeńskości, mocno gestykulować dlatego ,że osoba zimna zdominuje osobę ciepło. Przyjmując stanowisko rozmówcy chronimy się przed jej atakiem.

Większość zachowań ma charakter podświadomy. Nie wolno na podstawie jednego gestu osądzać drugiej osoby. Tylko ciąg zachowań werbalnych daje nam informacje o znaczeniach zachowania, o osobowości drugiego człowieka.

Teoria Goffmana - dramaturgiczna koncepcja życia społecznego.

- zakłada interakcje między nadawcą ,a odbiorcą. Ściśle wiąże się z komunikacją face to face.

Gofman uważa ,że nasze komunikowanie to teatr. My komunikując się przywdziewamy maski i role.

Interakcja wzajemny wpływ jednostek na siebie znajdujących się w pewnej interakcji.

Poszczególne interakcje można określić jako poszczególne działania.

Występ - to różnego typu działalność danego uczestnika interakcji w danej sytuacji.

W czasie zachowań komunikatywnych mówi się o roli i punkcie programu. Dotyczy to sytuacji w określonych kontekstach przyjmuje się określone role.

Scena- miejsce gdzie odbywa się przedstawienie. Tym miejscem dla nas jest sala wykładowa.

Kulisy (zaplecze) - miejsce przygotowania występu, przyszłych zachowań.

Modele interakcji :

Model dramaturgiczny - (występujemy w nich codziennie)

Model rytuału interakcyjnego - model ten zakłada ,że musimy w zależności od sytuacji przyjmować różne role .

Model interakcji strategicznej - model ,który każdy z nas stosuje (np. przed randką, kiedy przygotowujemy swoją strategie zachowania, oczekujemy od drugiej osoby przyjęcia drugiej osoby) ,szukamy punktu wspólnego z drugą osobą.

Model analizy - jakiego typu schematy musimy zastosować. Rytualne zachowanie, w które wchodzi strategia np. zdawania egzaminu. (występowanie analizy ramowej)

Wywoływanie wrażenia :

1. dotyczy elementów werbalno-symbolicznych (umiejętność przyjmowania ról) ,zachowanie twarzy ,robienie wizerunku.

Ludzie starają się robić wrażenie by być zapamiętane przez drugą osobę. Niestety nie zawsze jest to udany zabieg. Ważną rolę odgrywają wnętrza (dekoracje) ,które narzucają nam określoną sytuacje, zmuszają do pewnych zachowań. Z drugiej strony naszą dekoracją jest nasz wygląd i zachowanie. Widownia bardzo dokładnie obserwuje aktora (w tym wypadku ludzie człowieka) i wyrabia sobie o tej osobie pewne zdanie.

Hoffmana interesowały pojedyncze osoby , dzięki ,którym stworzył reguły. Na podstawi pojedynczych osób stworzył teorie i dramaturgiczną koncepcje życia ,które stały się podstawą do komunikacji interpersonalnej.

Teoria punktu widzenia Debora

Dialekty rodzajowe - nie m podłoża feministycznego , które mówi o tym ,że kobiety są gorzej traktowane.

Tanner mówi ,że jeśli chodzi o komunikacje między mężczyznami a kobietami to mówi się ona różnić.

Mówi ,że mężczyźni należą do innej kultury niż kobiety. Jeśli dochodzi do spotkania obu płci to mówi o spotkaniu międzykulturowym. Jej badania dość mocno odbiegają od rozumienia o podłożu feministycznym.

Jej poglądy :

Czy naprawdę kobiety i mężczyźni zamieszkują odrębne światy ?

Jeśli chodzi o kobiety to ich konstrukcja i sposoby porozumiewania się polegają na poczuciu łączności (chęci porozumiewania się). Jest ot cecha charakterystyczna dla porozumiewania się kobiet.

Jeśli chodzi o mężczyzna to dla nich bazą zachowań są dwa elementy status i władza.

Niezależnie od określonej sytuacji mężczyzna zwraca uwagę na swoją pozycję w określonej grupie.

Ma chęć posiadania władzy, dominowania. Kobiety ,które nastawione są na łączność, porozumiewanie się ,opowiadanie one bardzo szybko będą układały się w określone grupy.

Różnica w zachowaniach zewnętrznych :

Kobiety rzadziej zabierają głos niż mężczyźni.

Kobiety bardzo dużo mówią opowiadają ,mają narracje, mówią szczegółowo ,a zarazem emocjonalnie.

Mężczyźni natomiast opowiadają dowcipy ale nastawiają się sprawozdanie.

Rożnica w sposobie słuchania.

Kobieta - w porozumiewaniu się z drugą osobą słucha aktywnie, starając się przytakiwać, włączając pytanie.

Bardzo często używają gestykulacji i te gesty pokrywają się.

Mężczyźni uważają ,że jeżeli oni mówią to kobiety nie powinny się wtrącać i przytakiwać.

Każde przerwanie mężczyźnie wypowiedzi burzy jego kontrolę i dominowanie w rozmowie.

Różnica w zadawaniu pytań.

Kobiety pytają bardzo często. Mężczyzna na odwrót.

Poczucie statusu i władzy mężczyzny jest za duże by się o coś spytać.

Różnica konfliktu.

W momencie pojawienia się konfliktu kobieta wybucha. Mężczyzna wychodzi.

Mężczyzna jest w kłopotliwej sytuacji ,bo wie ,z nie wyciszy kobiety więc woli zostawić ją w spokoju.

Mężczyzna nie potrafi poradzić sobie psychicznie z taką sytuacją.

Różnica w wrażliwości emocjonalnej.

Emocjonalność związana z kobietami jest większa. Kobiety mają więcej zachowań emocjonalnych.

Płeć rodzaj dany jest przez naturę. Natomiast Tanner opisywana kobietę i mężczyznę poprzez DENGER.

Teoria punktu widzenia T.Wood i Sandra Harding

Punkt widzenia - to perspektywa, widok ,pozycja.

Inny jest punkt widzenia kobiet ze względu na to ,że jako grupa zepchnięta została na margines.

Twierdzą również ,że punkt widzenia wpływa na nasz światopogląd.

Teoria punktu widzenia pasuje do teorii feministycznych. Ten punkt widzenia zapoczątkowany był już w działach Hegla ,,Pan i niewolnik''. Następne teorie ,które feminizm wykorzystuje to teorie Marska i Hendengsa. Oni uznali punkt proletariatu.

Jeżeli pod te teorie wprowadzimy grupę kobiet i mężczyzn oraz grupę marginalną ,krytykowaną przez pewne elementy feministyczne.

O ile wcześniejsze teorie pokazywały różnice pomiędzy zachowaniami mężczyzn i kobiet to nie jest kwestia biologii ale kwestia pozycji i zachowań.

Mężczyźni w tej teorii to raczej autonomia .Natomiast kobiety to budowanie związków pomiędzy ludźmi, empatyczność i otwarcie na drugiego człowieka.

Spostrzega inne role jakie muszą pełnić kobiety ,a mężczyźni. Kultura narzuciła nam określone zachowania, wychowanie, rolę. Kod kulturowy z góry wyznaczała centrum dla mężczyzn i marginalizacje dla kobiet.

Wood i Harning mówią ,że nie można ujednolicić tego na wszystkie kultury. Kultury wszystkie są zawsze hierarchicznie uwarunkowane. Kobiety mogą znajdować się w nieuprzywilejowanej pozycji (kultura arabska).

Harning zauważa ,że warunki ekonomiczne, rasa i seksualność warunkują inny sposób zachowania się kobiet i inny sposób zachowani się mężczyzn. Mówią ,że zrównanie jest pogwałceniem kodu kulturowego.

Kolejny element to jest kwestia miejsca na drabinie społecznej. Mówią ,że jeżeli miejsce na drabinie społecznej zajmuje określona grupa uprzywilejowana to w tym momencie będzie się ona inaczej zachowywał niż zmarginalizowana grupa społeczna. Zupełnie inaczej zachowują się osoby u władzy, jeżeli ktoś jest we władzy, bardzo ważne są dla niego elementy własnej pozycji, patrzy na grupę zmarginalizowaną z innej perspektywy.

Ci ludzie którzy są w zmarginalizownej grupie mają łatwej zrozumienie zachowań z grupy ,która jest wyżej.

Kolejnym elementem jest obiektywna perspektywa widzenia kobiet jest ich pozycja.

Rola zadań ,które muszą kobiety spełniać (rola macierzyństwa, rola budowania ogniska domowego).

Jeśli myślimy o grupie marginalizowanej i przywilowanej podkreśla ,że każda z grupa ma określone role.

Retoryka zapraszając - ten typ porozumiewania się , w której poprzez rozmawianie ze sobą, argumenty próbuje się na równo traktować obie grupy. Jest to próba wyjścia z ostrego rozdzielenia się. Próba pogodzenia tego co zostało narzucone przez kod społeczny i kod kulturowy.

Nie można jednak uogólniać tego że mężczyzna to zawsze osoba u władzy, a kobieta jest zmarginalizowana.

Wszystko zależy od tego w jaki sposób mężczyźni traktują kobiety.

Teoria Zagłuszanej Grupy

Jest korespondencyjna w stosunku do wypowiadania się Wood i Harning. Dotyczy języka używanego przez mężczyzn. Koncepcja kobiet jako grupy zagłuszonej funkcjonuje, natomiast Edwin Ader mówił ,że istnieje w całym społeczeństwie kod ludzi ,którzy zajmują określoną pozycje i danym kodem się kontaktują.

Autorzy badań terenowych ,którzy pierwszy raz zaczęli się przyglądać temu jak jest grupa społeczna posiatkowana, zauważyli ,że o wiele lepsze materiały zyskuje się do badań kulturowych mężczyzn.

Badania te były jednak robione w prymitywnych warunkach.

Dowodziła ,że istniej różnica pomiędzy językiem publicznym ,a jeżykiem prywatnym.

Język publiczny zarezerwowany był dla mężczyzn, a prywatny dla kobiet.

Inaczej w świecie funkcjonują kobiety, a inaczej mężczyźni. Zależy to od klasycznych doświadczeń.

Następnym elementem była dominacja mężczyzn w wypowiedzi publicznej.

Historia Mediów

Podstawową rzeczą jest zawsze informacja. Informacja w odróżnieniu od innych znaków posiada kilka szczegółowych elementów. Informacja jest nie materialna. Nie mówimy tu o narzędziu jej tworzenia. Choć sam jej nośnik musi być materialny ew. elektryczny. Informacja jest niezużywalna. Korzysta się z niej, cały czas powraca, jest nie wyczerpalna.

Informacja jest kumulowana i odnawialna. Kumulowana bo możemy informacje zbierać, archiwizować, poszerzać, odnawiać. Przekazując informacje wcale jej nie tracimy. W akcie komunikacyjnym dzielimy się taką informacją w akcie komunikacji.

Sama informacja ma określoną wartość i ta wartość może być bardzo jednorodna.

Najważniejsza w niej jest treść. Dzięki rozwojowi mediów możemy informacje przetwarzać ,przechowywać ,przekazywać.

Epoki komunikacyjne :

1.Era znaków i sygnałów : krzykiem oznajmiali wiele rzeczy, ale wiadomo ,że w rozwoju homo sapiens nastąpiła pewna zmiana gdyż zmienia się w homo logens (człowiek mówiący).

2. Era powstania języka i mowy. W momencie kiedy powstaje mowa zaczęto się nią posługiwać . Pierwsza kultura to kultura oralna oparta na mowie.

3.Era pisma - (ok. 5tys. Lat temu) prawdopodobnie w dorzeczu Eufratu i Tygrysa.

4.Era druku - druk powoduje komunikacje masową (ok.500-600 lat)

5.Era telekomunikacji (wiek XIX) - rozwijanie się fotografii, telefonu itd.

6.Era komputera (XX/XXI wiek) - rozwijanie się Internetu

Mowa otwarła epokę oralną. Spowodowała rozgraniczenie między człowiekiem a zwierzęciem.

Pismo wzięło się z obrazu - znajdujemy dzisiaj na skałach w Hiszpanii różne obrazy. Mają one charakter umowny. Tworzą początek pisma. Takie malowane obrazy to pektogramy. Natomiast wyryte w kamieniu to petrogryfy. Sztuka graficzna zaczęła rozwijać się w dwóch kierunkach. Część poszła w kierunku samych symboli, a druga część poszła w kierunku

Ideogramy - przedstawiają nam określoną idee, znaczenie.

Piktogramy - (np. skrzyżowany widelec i nóż jako znak restauracji)

Od ideograficznego pisma pełnego znaczeń wywodzi się era pisma opartego na pewnych znakach ,które mają charakter obrazków (pismo chińskie) . Pismo chińskie ma w całości ogromną liczbę znaków (wchodzącą w tysiące). Na dobrą sprawę chińczyk, który umie pisać zna tylko połowę swojego alfabetu.

Plemiona semickie zaczęły przyporządkowywać określone znaki sylabom.

Alfabet - wynalazek Greków, którzy stwierdzili ,że można wynaleźć system znaków odpowiadający określonym literom, głoskom. Niestety nie we wszystkich językach litera = głoska.

Pismo klinowe - można w nim dostrzec wzór znaku odpowiadający pismu. (ok.3 tys. lat p.n.e.)

Pojęcia ,które trzeba znać :

Alfabet morsa

Tabliczki woskowe

Papirus

Skrybowie

Rzymianie zaczęli zbierać poszczególne kartki ,składając je jedną na drugą - określano to mianem kodeksu.

Kiedy wynaleziono papirus także zbierano je ze sobą ,co tworzyło kodeks nazywany pierwszą książką.

Epoka druku

Tak naprawdę tusz i papier wynaleźli pierwsi Chińczycy. Tak samo w wypadku druku (był to druk blokowy). Jak się odbijało pieczęcie to zostawiała ona ślad.

Jeżeli chodzi o Chiny to pada pytanie : Jak to się stało ,że chińczycy ,którzy wynaleźli farby, druk itd. Dlaczego nie przeszło to do Europy ? Okazało się ,że Chiny groziły śmiercią. Nie chcieli ,żeby informacja o nowych wynalazkach wyszła poza Chiny.

Druk pojawia się najpierw w formie drzeworytu. Za pomocą pędzelka odbijało się to ,co wcześniej było przygotowywane do druku.

Pierwsza książka - Biblia - mówimy tu o drukowanej książce.

Pierwsze drukowane książki - inkunabuły

Inkunabuł -najwcześniejsze druki, powstałe przed 1501, których wygląd zewnętrzny (krój czcionek, układ kolumn, stosowanie kustoszy, kolofonu itd.) naśladował książki rękopiśmienne. Były to zamierzone działania, mające podwyższyć cenę książki drukowanej przez podobieństwo do drogiej, rękopiśmiennej, jak też zadowolić gusta miłośników sztuki pięknego pisania. Elementy graficzne wykonywali ręcznie iluminatorzy, ale niedługo potem przejęli te funkcje drukarze.

Maszyny zecerskie

Fotoskład - sposób i miejsce przygotowania materiałów do druku

Maszyna pisarska - poprzez odpowiednie uderzenie generowano pismo.

_____________________________________________________________________________

Wykorzystywanie światła

Poprzez wykorzystanie światłą powstają pierwsze aparaty. W wieku XVIII wzrosło zapotrzebowanie na reprodukcje obrazu.

Dalej zaczyna się okres nowej techniki. Zaczęto pracować z światło czułymi materiałami. Zaczęto pracować nad obrazem ruszającym się.

Pierwszy film - ,,Wyjście pracowników z fabryki'' - braci Lumiere

---