Najbardziej czuły i swoisty marker elektrokardiograficzny świeżego zawału serca stanowi

/A/uniesienie odcinków ST B. obniżenie odcinków ST C. symetryczne ujemne zatamki T D. A i C

E. swoistość i czułość wszystkich wymienionych zmian EKG jest podobna

rł Lekiem z wyboru do opanowania bólu związanego ze świeżym zawałem serca jest

A. kwas acetylosalicylowy p.o. B. paracetamolp.o. C. morfina p.o. IQ/ morfina i.v. E. nitrogliceryna s./.

W jakim odsetku przypadków świeży zawał serca ma objawy nietypowe lub przebiega bez żadnych objawów klinicznych?

Czynnikiem etiologicznym gorączki Q jest

A. Chlamydia pneumoniae B. Mycoplasma pneumoniae L Chlamydia psittaci (Q)coxiella burnetii E. Legionella pneumophila

Do drobnoustrojów nietypowych wywołujących zapalenie płuc nie zalicza się

A. Chlamydia pneumoniae B. Mycoplasma pneumoniae C. Chlamydia psittaci O. Coxiella burnetii l E) Legionella pneumophila

T9 Drobnoustroje nietypowe wywołujące zapalenie płuc cechuje

A. występowanie wewnątrzkomórkowe

B. trudność w rozpoznaniu choroby we wczesnym stadium

C. wrażliwość na antybiotyki inne niż p-laktamowe, takie jak makrolidy,

tetracykliny i fluorochinolony D. A i B (E)A,BiC

Zapalenie ptuc u osób w podeszłym wieku, w porównaniu z młodszymi chorymi, cechuje

A. większa śmiertelność

B. częstsze występowanie objawów nieswoistych

l,, częstsze występowanie gorączki

(D/AiB

E. A, B i C

hm Które stwierdzenie dotyczące wykonywania radiogramu klatki piersiowej u chorych na pozaszpitalne zapalenie ptuc jest fałszywe?

A^est konieczne u większości chorych leczonych ambulatoryjne

B. należy wykonać u wszystkich chorych przyjętych do szpitala

C. nie ma potrzeby powtórnego wykonania przed wypisem ze szpitala,

jeśli nastąpita zadowalająca poprawa kliniczna D. należy wykonać powtórnie po okoto 6 tygodniach u wszystkich

chorych z utrzymującymi się objawami podmiotowymi lub

przedmiotowymi E. kontrolny radiogram należy wykonać u wszystkich chorych ze

zwiększonym ryzykiem nowotworu złośliwego (zwłaszcza palących

tytoń i w wieku >50 lat), niezależnie od tego, czy byli leczeni

w szpitalu, czy ambulatoryjnie

Drobnoustrój wywołujący pozaszpitalne zapalenie ptuc, który może powodować bakteriemię, to

A. Streptococcus pneumoniae i Staphylococcus aureus B. Haemophilus influenzae C. Klebsiella pneumoniae D. A i C 't\h, B i C

©

UJ Które stwierdzenie dotyczące badań serologicznych u chorych na pozaszpitalne zapalenie ptuc jest prawdziwe?

A. pozwalają potwierdzić zakażenie drobnoustrojami nietypowymi,

wirusami i Legionella pneumophila B. badanie samej próbki surowicy pobranej w ciągu 7 dni od początku

objawów choroby ma niewielką wartość C. natychmiastowe zbadanie pierwszej próbki surowicy jest wskazane,

jeśli choroba jest ciężka i od początku choroby upłynęło >7 dni D. A i B [fi A, B i C

Do niekorzystnych czynników rokowniczych u chorych na pozaszpitalne zapalenie ptuc należy

A. wiek >50 lat

B. obustronne zmiany w płucach na radiogramie klatki piersiowej C. współistniejąca niewydolność serca ^BiC ,BiC

JH Szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby (WZW) typu B jest przeciwwskazane u kobiet

A. w II trymestrze ciąży B. w III trymestrze ciąży C. w okresie laktacji D. w każdym z tych okresów (Q. w żadnym z tych okresów

Ryzyko zakażenia HCV w przypadku skaleczenia się lekarza igtą skażoną krwią HCY-dodatniego pacjenta wynosi około

^

Którą metodę postępowania zaleca się obecnie w zapobieganiu zakażeniom HCV po ekspozycji na krew chorego na WZW typu C?

A. szczepienie przeciwko HCV B. podanie standardowej gammaglobuliny/.m. C. podanie hiperimmunizowanej gammaglobuliny D. rozpoczęcie jak najszybciej leczenia interferonem a /E. p?e zaleca się żadnej z wymienionych

Która sytuacja stwarza realne ryzyko zakażenia lekarza lub pielęgniarki HIV?

1. zranienie skażoną igtą do wstrzyknięć

2. zabrudzenie uszkodzonej skóry krwią pacjenta

3. zabrudzenie nieuszkodzonej skóry krwią pacjenta

4. zabrudzenie uszkodzonej skóry moczem pacjenta

Pielęgniarka zaszczepiona przed 3 laty przeciwko HBV (nie sprawdzono po szczepieniu miana przeciwciał anty-HBs) zraniła się igtą skażoną krwią pacjenta HBsAg-dodatniego. Jako profilaktykę WZW typu B należy

A. tylko przemyć ranę wodą z mydłem, gdyż szczepienie jest skuteczne

w 100% B. przemyć ranę wodą z mydłem i jak najszybciej podać dawkę

przypominającą szczepionki przeciwko HBV

^

oznaczyć jak najszybciej stężenie anty-HBs w surowicy; jeśli wynosi

>10 mU/ml, wystarczy tylko przemyć ranę wodą z mydłem, gdyż

pielęgniarka jest odporna na zakażenie HBV D. oznaczyć jak najszybciej stężenie anty-HBs w surowicy; jeśli wynosi

< 10 mU/ml, trzeba jak najszybciej podać jedną dawkę

przypominającą szczepionki przeciwko HBV, co wystarczy do

odpowiedniego zabezpieczenia przed zakażeniem E. przemyć ranę wodą z mydłem i podać dożylnie 1 dawkę

immunoglobuliny przeciwko HBV

Ryzyko zakażenia HIV w następstwie zranienia przedmiotem zabrudzonym krwią pacjenta HIY-dodatniego wynosi okoto

A. 0,03% ^<::BJU%> C. 3% D. 30% E. 100%

H'-} Jeżeli okoliczności zdarzenia wskazują, że ryzyko zakażenia HIV w następstwie przypadkowego skaleczenia używaną igłą jest duże, zalecane postępowanie profilaktyczne powinno polegać na

A. podaniu leków przeciwretrowirusowych tylko w przypadku uzyskania

potwierdzenia seropozytywności pacjenta, którego krwią została

skażona igła B. podaniu leków przeciwretrowirusowych tylko w przypadku

wystąpienia serokonwersji u osoby skaleczonej C. zastosowaniu leków przeciwretrowirusowych tylko w przypadku

stwierdzenia zmniejszonej liczby limfocytów CD4+ u pacjenta,

którego krwią została skażona igła D\ rozpoczęciu profilaktycznego podawania leków

-^/ przeciwretrowirusowych jak najszybciej po ekspozycji (należy je przerwać po stwierdzeniu seronegatywności pacjenta, którego krwią została skażona igła)

E. nie zaleca się stosowania profilaktyki lekami przeciwretrowirusowymi ze względu na matą skuteczność takiego postępowania

Podstawowy schemat profilaktyki farmakologicznej zalecany u pracowników służby zdrowia po ekspozycji na HIV polega na podawaniu

•^A.^dowudyny i lamiwudyny B. lamiwudyny i stawudyny C. didanozyny i stawudyny D. indynawiru E. nelfinarynu

wW Które z poniższych stwierdzeń dotyczących monitorowania serokonwersji po przypadkowej ekspozycji na HIV jest fałszywe?

A. monitorowanie serokonwersji należy prowadzić co najmniej przez

6 miesięcy po ekspozycji

l Bl najbardziej swoistą metodą monitorowania jest wykrywanie RNA HIV ^\" metodą łańcuchowej reakcji polimerazowej (PCR) C. badanie kontrolne należy wykonać 3-krotnie w ciągu 6 miesięcy

po ekspozycji D. zaleca się oznaczanie przeciwciał anty-HIV za pomocą testu

immunoenzymatycznego E. monitorowanie należy prowadzić niezależnie od tego, czy osoba

otrzymuje profilaktykę farmakologiczną

Po ekspozycji na HCV zaleca się

A. oznaczenie anty-HCV w surowicy po 4 tygodniach od ekspozycji ^p B. oznaczenie DNA HCV w surowicy metodą łańcuchowej reakcji ^f

polimerazowej po upływie 4-6 miesięcy od ekspozycji C. oznaczenie stężenia antygenu powierzchniowego HCV w surowicy

po upływie 4-6 miesięcy od ekspozycji . D. wszystkie z wymienionych i f)nie zaleca się żadnego z wymienionych

i^j W przypadku którego materiału biologicznego (bez widocznej ' domieszki krwi) pochodzącego od osoby zakażonej HCV, HBV -lub HIV ryzyko przeniesienia zakażenia jest znikome?

A. kał B. mocz C. wymiociny D. ślina

Sszystkich wymienionych

U chorych na dużą depresję można się spodziewać poprawy w wyniku stosowania leków przeciwdepresyjnych zwykle dopiero po upływie

A. kilku dni

Ę. 2 tygodni ^ (c)4 tygodni \ D. 3 miesięcy 'i E. 6 miesięcy |

EQ U chorych na duża depresję z objawami psychotycznymi zaleca się ——-

^i&Aam lek przeciw/psychotyczny

B. lek przeciw/psychotyczny + trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny C. lek przeciw/psychotyczny + selektywny inhibitor wychwytu

zwrotnego serotoniny D. lek przeciwpsychotyczny + wenlafaksynę (TX C lub D

Ortostatyczne spadki ciśnienia krwi mogą być objawem niepożądanym

^) trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych -4-B. leków przeciwpsychotycznych

C. selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny f^AiB 'E. A, B i C

I^IĄ W badaniu LIPS leczenie fluwastatyną w dawce 80 mg/d,

w porównaniu z placebo, rozpoczęte wcześnie po przezskórnej plastyce tętnicy wieńcowej zmniejszyło ryzyko

A. łącznie: zgonu z przyczyn sercowych, zawału serca niezakończonego

zgonem i konieczności ponownego zabiegu rewaskularyzacyjnego B. łącznie: zgonu z przyczyn sercowych i zawału serca niezakończonego

zgonem

C. zgonu z przyczyn innych niż sercowe <D?AiB E. A, B i C

Ryzyko względne zgonu z przyczyn sercowych, zawału serca niezakończonego zgonem lub konieczności ponownego zabiegu rewaskularyzacyjnego u chorych leczonych fluwastatyną w badaniu LIPS wyniosło

($%,21

B. 0,78

C. 0,19 ' (D>0,81 ⁶¹ E, 0,26

wV\ Które z wymienionych interwencji mają udokumentowaną skuteczność w zapobieganiu cukrzycy typu 2?

A. odpowiednia dieta i zwiększenie aktywności fizycznej B. stosowanie metforminy .^stosowanie akarbozy 'wa i C l (J! A, B i C ^

'J W badaniu STOP-NIDDM liczba osób z upośledzoną tolerancją glukozy, jaką trzeba byto leczyć akarbozą przez 3 lata, aby zapobiec jednemu przypadkowi cukrzycy typu l, wyniosła

A

yi2

B. 32 C. 75 D. 136 E. 682

^w w badaniu SUAYIS stosowanie sulodeksydu u chorych z żylnymi owrzodzeniami goleni jako uzupełnienie typowego leczenia miejscowego wiązało się ze zwiększeniem prawdopodobieństwa całkowitego zagojenia owrzodzeń w ciągu 3 miesięcy leczenia o około

A. 6%

E. 67%

---