27. Rozkład natężenia oświetlenia w punkcie i na płaszczyźnie

Kolejnym parametrem stosowanym w technice świetlnej jest natężenie oświetlenia. Jest to iloraz strumienia świetlnego
padającego na elementarną powierzchnię S, zawierającą dany punkt, do wartości tej elementarnej powierzchni.

Inaczej mówiąc, natężenie oświetlenia jest to ilość światła padająca na powierzchnię, liczona w konkretnym punkcie.

Obliczanie natężenia oświetlenia metodą punktową

Poniższy rysunek przedstawia sytuację, w której punkt P na płaszczyźnie poziomej jest oświetlany przez pojedyncze źródło S.

Rys. Natężenie oświetlenia w punkcie powierzchni

Przekształcając przedstawione wyżej równanie i przy założeniu punktowości źródła światła, możemy otrzymać wzór na natężenie oświetlenia w postaci:

gdzie:
 Ep - natężenie w punkcie P rozważanej płaszczyzny [lx],
 I - światłość w kierunku punktu P [cd],
 r - odległość źródła do punktu P [m],

- kąt między normalną n i kierunkiem padania światła,
 h - wysokość źródła nad rozważaną płaszczyzną [m].

Średnią wartość natężenia oświetlenia na danej powierzchni uzyskujemy, dzieląc sumę natężeń oświetlenia w poszczególnych punktach, przez liczbę tych punktów.