glin, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego


Otrzymywanie glinu.

Metaliczny glin otrzymywany jest na skutek przeróbki rudy metalu to tlenku glinu, a ten z kolei do czystego metalicznego glinu. Jak wiemy przeróbka rudy boksytowej ma na celu głównie usunięcie wszelkich zanieczyszczeń związanych z występowaniem tlenku żelaza i krzemionki.

Według metody Bayera surowy boksyt traktuje się roztworem NaOH w temperaturze 430-450 K pod ciśnieniem od 0.5 do 0.7 MPa, w ten sposób powstaje łatwo rozpuszczalny glinian sodu. Po odfiltrowaniu nierozpuszczalnych zanieczyszczeń strąca się pod działaniem gazowego CO2 krystaliczny α-Al(OH)3 , który następnie w czasie ogrzewania w temperaturze 1500 K przechodzi w α-Al2O3.

Glin produkuje się metodą Halla. Opiera się ona na zasadniczo prostym procesie elektrolitycznym, dostosowanym do skali przemysłowej. Jako elektrolit stosuje się tlenek glinu Al2O3, łatwo otrzymywany z naturalnego boksytu.

Elektrolitem jest mieszanina tlenku glinu z kriolitem (Na3AlF6) i fluorytem (CaF2). Dodatki te stanowią topniki, obniżające temperaturę topnienia elektrolitu. Podczas elektrolizy przebiega reakcja:

2Al2O3 ---> 4Al + 3O2

(tlenek glinu ---> glin + tlen

W wyniku reakcji na katodzie wydziela się stopiony glin, a na anodzie tlen. Katodę stanowi węglowa wykładzina elektrolizera. Glin opada na dno, skąd jest odprowadzany i odlewany w bloki.

Glin, gal i tal występują w skorupie ziemskiej w bardzo małych ilościach i w dużym rozproszeniu. Gal i ind nie tworzą żadnych minerałów. Metodami spektroskopowymi zostały wykryte te związki zanim jeszcze zostały one wydzielone w postaci określonych związków chemicznych. Jednym z najważniejszych źródeł galu jest blenda cynkowa i boksyt. Stanowi on także zanieczyszczenie rzadkiego minerału Germaniku. Ind natomiast otrzymuje się zazwyczaj przy okazji przeróbki blendy cynkowej, a tal z przeróbki pirytów.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
otrzymywanie tlenu i siarki, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
11) Fosfan, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5.Związki węgla z fluorowcami1, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Boraks, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
BORKI otrzymywanie i klasyfikacja wg Kiesslinga, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowe
7. Tlenowe kwasy azotu (H2N2O2, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
cyjanamid wapnia (azotniak), charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5.Związki węgla z fluorowcami2, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
3. Hydroborany, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Spinele, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Węgliki i węglany berylowców, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
skalenie zeolity zw typu ultramaryny, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Aluminotermia i termity, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5. azydki, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
10. Fosfor -odmiany alotropowe, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
5. azydki, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Metody oczyszczania boksytów, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
związki krzemu z fluorowcami, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego
Związki fluorowców z tlenem, charakterystyka poszczególnych grup układu okresowego

więcej podobnych podstron