SCENARIUSZ ZAJĘĆ SOCJOTERAPEUTYCZNYCH
TEMAT ZAJĘĆ: Ćwiczenia budujące empatię.
DATA ZAJĘĆ: 22 XI 2007r.
NAUCZYCIEL PROWADZĄCY ZAJĘCIA: Michalina Kłosek
CEL ZAJĘĆ: zabawa
Cele terapeutyczne:
- odreagowanie napięcia;
wzmocnienie wiary w siebie;
przezwyciężenie własnej nieśmiałości;
korzystny wpływ na komunikację i wzajemne zrozumienie;
poprawa nastroju w klasie.
Cele edukacyjne:
- lepsze poznanie siebie;
ćwiczenie spostrzegawczości i refleksu;
wdrażanie do zgodnej zabawy.
METODY: gry psychologiczno - ruchowe
zabawa;
uzupełnianie zdań;
praca w małych zespołach;
zajęcia manualne.
CZAS TRWANIA ZAJĘĆ: 90 min.
MATERIAŁY POMOCNICZE:
kartki z namalowanymi „ buźkami „ wyrażającymi różne stany emocjonalne,
kartki;
teczki;
wycinki z gazet;
długopisy, mazaki, kredki;
klej, nożyczki;
rysunek z układem figur geometrycznych.
PRZEBIEG ZAJĘĆ:
RUNDKA WSTĘPNA
Na dużym arkuszu papieru każdy odrysowuje swoją dłoń ( zostawia swój ślad ) i w jego zarysie maluje „ buźkę „ ( przykłady min są zawieszone na tablicy ) wyrażającą stan emocjonalny, w jakim się znajduje.
KRĄG
Siedzimy w kręgu, jedno krzesło jest wolne.
„ Miejsce po mojej prawej stronie jest puste i zapraszam na nie ..........................
( tu wymieniamy imię ),
którą lubię za ...................................................................
( podajemy cechę, umiejętność lub inną zaletę podanej osoby ) „
RYSUNEK
Jedna z osób otrzymuje od prowadzącego kartkę z rysunkiem ( układem figur geometrycznych ). Jej zadaniem jest opisanie otrzymanego rysunku, a zadaniem uczestników narysowanie go na swoich kartkach. Wszyscy wykonują te same czynności, ale mogą zadawać pytania dotyczące rysunku, a przedstawiający udziela wyjaśnień, ale nie może wykonywać ruchów rękami.
RYSUNEK:
Podsumowanie:
która wersja przypomina oryginał?
Czy instrukcje były jasne?
ABECADŁO
Podział grupy na zespoły. W określonym czasie trzeba wymyślić historyjkę, w której po kolei występują litery alfabetu ( na początku kolejnego słowa ). W historyjce powinny pojawić się imiona osób układających tekst, np.:
Ania brała cały dzień elementarz Felka, gdy hałas i jęk .....
NIEDOKOŃCZONE ZDANIA
Prowadzący podaje początek zdania i prosi uczestników o ich dokończenie:
Najbardziej czuję się szczęśliwy, gdy ..........................................................
Najważniejsza cecha przyjaciela to moim zdaniem .....................................
Nie lubię u innych ........................................................................................
Lubię, gdy znajomi .......................................................................................
Miło jest mi słyszeć od kolegów ..................................................................
Jestem szczęśliwa, gdy znajomi ...................................................................
Jestem zła, gdy .............................................................................................
Jestem smutna, gdy ......................................................................................
Jestem szczęśliwa, gdy rodzice ....................................................................
Jestem niezadowolona, gdy ..........................................................................
Największą przyjemność sprawia mi............................................................
Jest mi miło, kiedy .......................................................................................
Ciszę się, kiedy .............................................................................................
Gdy jest mi smutno ......................................................................................
Kiedy widzę, że komuś dzieje się krzywda ..................................................
Gdy widzę, że ktoś płacze ............................................................................
Boję się .........................................................................................................
Nie lubię, kiedy ............................................................................................
SYGNAŁY
Uczestnicy siadają w kole, tak by wszyscy dobrze się widzieli. Każdy wymyśla swój indywidualny sygnał, np.: klepanie się po ramieniu, krzyżowanie nóg lub mruganie na przemian oczami. Przed rozpoczęciem gry, uczestnicy demonstrują swoje sygnały. Osoba rozpoczynająca grę musi zademonstrować ( raz lub więcej razy ) najpierw swój sygnał, a następnie sygnał kogoś innego. Właściciel tego sygnału musi wówczas odpowiedzieć, nadając kolejno swój sygnał i sygnał innej osoby. Osoba, która nie zareaguje - odpada. Gra toczy się do momentu, w którym na polu bitwy pozostanie tylko 1 gracz.
MÓJ ŚWIAT
Kompozycja plastyczna wykonana metodą kolażu. Wykorzystując zdjęcia z kolorowych czasopism, papier kolorowy, klej, nożyczki, flamastry dekorujemy teczki, tworząc swój świat. Po zakończeniu swobodne wypowiedzi dzieci na temat wykonanych prac. Teczki pozostają do wykorzystania w świetlicy przez autorów.
GRUPKI
Uczestnicy chodzą po sali. Kiedy prowadzący mówi „dwa” , „trzy” lub „cztery”, (można też wymieniać większe liczby ), uczestnicy tworzą grupy składające się z odpowiedniej liczby osób. Ci, którym nie uda się dołączyć do żadnej z grup, nie odpadają z gry, lecz dalej biorą w niej udział.
Ćwiczenie to umożliwia podział grupy „na wesoło”. Zamiast podawać liczbę, można powiedzieć jakieś zdanie, na podstawie którego uczestnicy muszą sami odgadnąć, o jaką liczbę chodzi, np.: „ najmniejsza liczba pierwsza”, „ile liter jest słowie KOT”, .......................................
ZAKOŃCZENIE
Na dużym arkuszu papieru każdy dorysowuje „buźkę” wyrażającą stan emocjonalny, w jakim się po zajęciach znajduje - w miejscu zostawienia swojego śladu dłoni.
W naszej grupie jest iskierka - przesłanie uścisku w kręgu. „Iskierkę puszczam z moich rąk, niechaj powróci do mych rąk”.