Wprowadzenie do wiedzy o badaniach nad procesami komunikacji
12.10.2010
Integracja instrumentów badawczych. Wielometodowość, interdyscyplinarność.
1. Diachronia ujęcia historycznego:
Rozwój cywilizacyjny, kulturowy i człowieka związany jest z wytworzeniem i doskonaleniem środków komunikowania. Każda kultura rozwijała się dzięki komunikacji, która jest celem i formą kultury.
Wyróżniamy kultury:
oralna (mowa)
pisemna (języki alfabetyczne)
druku (uspołecznienie pisma, druk jest punktem wyjścia do innych procesów komunikacji)
techniki (wynalazki, fotografia - ikonizacja, statyczne przedstawianie rzeczywistości)
W XIX wieku wynalazki rozpowszechniły się, powstał film, zmieniła się relacja między werbalnością i niewerbalnością.
Obraz zaczął pełnić rolę kulturotwórczą. Spełnia potrzebę mimesis, prawdy o rzeczywistości. Malarstwo i literatura odchodzą id realizmu i naturalizmu.
Rozwija się Ikonosfera, czyli wizualne środowisko człowieka, całokształt otaczających go obrazów (architektura i wytwory kultury masowej oraz środki masowego przekazu).
W 1928r. powstaje kino dźwiękowe - synteza doświadczeń komunikacyjnych człowieka. Forma audiowizualna w kulturze jest dominująca, a komunikacja audiowizualna napędza kulturę.
Telewizja 24/7 kształtuje nawyki społeczne i światopogląd. Internet natomiast jest najważniejszą formą komunikacji cyfrowej. Komunikacja wysuwa się na pierwsze miejsce w kulturze, a jej narzędziami są: standaryzacja, miniaturyzacja i personifikacja.
2. Komunikacja zależy od definicji kultury.
Kultura jest systemem adaptacyjnym człowieka, sposobem przystosowania się człowieka do natury. Jest tworem sztucznym, który nie wystarcza jako twór jednostkowy, musi należeć do zbiorowości, która wytwarza granice i elementy.
Kultura ma wymiar materialny i duchowy, które się przenikają. Kultura nie wyczerpuje się poprzez materię. Kultura jest uwarunkowana czasowo i przestrzennie, jest to ciągły proces powstawania i zanikania, a ewoluuje, gdyż jest zbiorem zjawisk wyuczonych, jest przekazywana (edukacja). Wszystkie w/w cechy muszą występować jednocześnie.
Stare kultury oparte są na wartościach, nowe(hedonizm, indywidualizm) na konsumpcji.
3. Model piramidy i model sieci.
Piramida: wiedza ---> członkowie kultury (komunikacja z góry na dół) - stabilność
Sieć: wszyscy xXx wszyscy (możliwość komunikacji z wszystkimi użytkownikami, brak centrum tylko punkty tymczasowe, węzły) - ruchomość, wolność, nietrwałość.
Kultury rozdzierane są pomiędzy te dwa modele. Płynność jest wyznacznikiem współczesnej kultury i komunikacji - Bauman.
4. Wszystko co człowiek pomyśli i zrobi jest komunikacją.
Wczesniej uważano, że komunikacja powinna się zając wymianą informacji - informacja jako budulec kultury. W rezultacie otrzymujemy porozumienie i skuteczność. Wg klasycznej komunikologii tylko te zjawiska prowadzą co wymiany.
Dziś komunikowanie zachodzi dla samego komunikowania, a funkcja informacyjna traci na wartości.
Inne funkcje dzisiejszej komunikacji: ludyczna, fatyczna (podtrzymywanie komunikacji)
5. Wiedza epistemologiczna i wiedza kognitywna.
W. epistemologiczna - wiedza encyklopedyczna i taka sama ilość informacji, koncentryczne oswajanie, edukacja, wiedza, która ma granice: książki, instytucje, autorytety, media etc. wiedza erudyty, wiedza zorganizowana, traci na ważności, coraz trudniejsza do zorganizowania.
W. kognitywna - wiedza użyteczna, wzrost specjalizacji profesji, działań, refleksji, zaspokajane potrzeby, wiedza dynamiczna, wartościowanie informacji, obsesje sondaży koncepcja państwa regulacyjnego
19.10.2010
Potrzeba integracji metod
Medioznawstwo
media - klucz
Implozja życia i mediów - połączenie wynalazków i codzienności, zespolenie jest coraz większe.
Baudrillard - media stają się samym życiem.
Wnioski na temat oddziaływania mediów na podstawie recepcji - powtarzalność powoduje przyzwolenie albo odreagowanie.
Liczne badania nad rynkiem mediów - statystyki, oglądalność, czytelnictwo.
Badania o zawartości mediów (treść) - nieliczne badania jakościowe - językoznawstwo, antropologia, filozofia, socjologia, psychologia społeczna.
Badania quasi-naukowe - publicystyka odnosi się do bieżących zdarzeń , dominuje w komunikacji i badaniach. Jednostronna krytyka mediów i ich wpływu na kulturę. Rozważania na temat treści medialnych odwołuje się do modnych teorii (mediofobia, mediofilia, ikono-fobia, ikono-filia - modne teorie, style zachodnie). Dużo statystyki = mało refleksji.
Potrzebne badania :
głęboka, jakościowa analiza komunikacji masowej
proste do zastosowania narzędzia i techniki badawcze
zdyscyplinowanie metodologiczne (interdyscyplinarność, a nie eklektyzm)
poszerzenie spektrum interdyscyplinarnego, uzasadniona wieloelementowość
intersubiektywność, sprawdzalne konkluzje
- Habermas „Działanie komunikacyjne”- najważniejsze jest działanie, komunikacja polega na oddziaływaniu, interaktywność. Komunikacja - działanie komunikacyjne. Największe zmiany zachodzą pod wpływem komunikacji. Internet zmienia jakość życia - zmiany w praktykach językowych - sytuacje społeczne się zmieniają, nowy język, nowe terminy ikonizacja języków werbalnych.
- M. Foucault - komunikacja to całość złożona, w obrębie której język wiąże się z ideą, wiedzą, strukturą społeczną. Język kształtuje się pomiędzy relacjami między wiedzą i władzą. Media rozpraszają stosunki władzy. Dostęp do mediów jest władzą. „To że nie widzimy stosowania władzy nie znaczy ze nie ma przemocy informacyjnej i zagrożenia bezpieczeństwa informacyjnego
- J. Fiske - wiemy, że oprócz władzy można stworzyć ruch oporu. Spersonalizować media. Prosumenci - odbiorcy zawłaszczający kompetencje nadawców. Możliwość sprzeciwu. Ingerencja w media w dobrej sprawie, społeczeństwo obywatelskie.
Implozja (świat i media) ma charakter stopniowy, ewolucja nie ma charakteru systematycznego, proporcji itp. Zjawisko arytmiczne.
Ilość sprzedawanych tv, telefonów traktuje się jako wyznacznik przełomu, co jest błędem. Używanie mediów nie oznacza zmiany dawnych stosunków władzy.
Wg Heideggera świat staje się obrazo-światem, jednak ludzie odróżniają świat od desygnatów.
Komunikowanie po- masowe, komunikacja masowa - ilość.
Badania nad mediami nie mogą polegać na tabelach i wykresach. Są one rzeczami samych mediów.
Wsółczesne badania nie mogą być także swobodną refleksją teoretyczną, badania muszą prowadzić ddo ważnych ustaleń na temat empirycznej rzeczywistości, muszą mówić o tym, co jest. Trudność opisu światu mediów polega na zbyt tradycyjnych metodach nie uwzględniających wielowymiarowości.
Zadanie medioznawcy:
-klucz do analizy i opisu wizualności, która przeważa. Zmienia się tryb komunikacji mediów z odbiorcą, prosument (odbiorca spontaniczny, interaktywny, zmienny).
- rozwiązać problem obiektywizacji obrazu w mediach
- problem polisemii współczesnych mediów, wieloznaczność
- zwiększająca się autonomia odbiorców
- problem hybrydyzacji, utraty odrębności gatunkowych przekazów medialnych, mieszanie gatunków i rodzajów. Hybrydy należy doprecyzować, tak by miały swe stabilne miejsca, punkty węzłowe.
- telewizyjny model odbioru jako nadrzędny, meta medium (niecybernetyzowany) syntetyczność, powierzchowność, zrywanie z tradycjami regułami epistemologicznymi.
- konwergencja mediów, międzynarodowa, międzykulturowa, społeczeństwa diasporyczne (własne obyczaje i tożsamość + asymilacja konieczna, nowy typ nomadyzmu)
- inter i meta tekstualność współczesnych mediów, relacje intertekstualne
- polityczny wymiar treści i form medialnych (pozornie niezwiązane z polityką)
- reklama jako hiper medium
26.10. 2010
Wspólnota interpretacyjna.
S. Fish - nia de się obronić wiary w jednoznacznej interpretacji, nie można też bronić całkowicie subiektywnego znaczenia tekstu.
Wiedza jest zawsze skonstruowana i uwarunkowana społecznie, nie ma wiedzy obiektywnej, jest subiektywizowaniem, rzeczywistość jest wynikiem zbiorowości i kontekstu.
Wspólnota interpretacyjna to punkt widzenia dzielony przez ludzi, sposób organizacji wiedzy o świecie i doświadczeniach. Zawartość świadomości jednostki, która jest własnością zbiorowości. Jednakowość interpretacji wynika ze wspólnoty założeń pomiędzy czytelnikami (użytkownikami multimediów), nie z tego, co jest zaprojektowane w tekście.
Gilles Deluze (i F.Guttari) - metafora kłącza: nigdy nie znajdziemy sensu jakiejś rzeczy, jeśli nie wiemy jaka siła ja zawłaszcza. Człowiek jest użytkownikiem mediów, po mediach można rozpoznać działanie komunikacujne. Działania komunikacyjne mediów nie maja niewinnego charakteru. Komunikacja odzwierciedla sposób myslenia o świecie, hierarchii, wiedzy. Dyskurs medialny skądś się bierze.
Dyskurs medialny uwarunkowany jest:
- dyskursem historycznym, społecznie, politycznie, kulturowo.
Wiedza o świecie komunikujących się stron warunkuje dyskurs medialny. Wspólnota interpretacyjna - nacisk kontekstów na sytuację komunikacyjną (???), kontekst jest co najmniej równoważny z tekstem.
Problemy medioznawstwa:
1.Odkrywanie i opisywanie perswazyjnego wymiaru dyskursów medialnych.
2.Odkrywanie w jaki sposób media wyrażają interesy grup społecznych i jednostek (interesy polityczne, ekonomiczne, społeczne, etc).
3. Analiza i odkrywanie w jaki sposób w treści mediów ujawnia się nierówny dostęp rożnych jednostek i grup społ. do wiedzy, nierówność komunikacji, brak demokracji.
4. Odsłona relacji władzy wpisanej w dyskursy mediów.
5. Denaturalizacja obrazu świata w mediach, kwestia neutralności, oczywistości, zdrowego rozsądku, opisu i interpretacji świata.
6. Odnalezienie i wykazanie związku takiego obrazu świata z tendencjami, zmianami, procesami kulturowymi i społecznymi. (brak internetu - zacofanie, globalizacja, ekologia).
7. Usytuowanie zawartości mediów na tle zmian technologicznych i epistemologicznych. (zmiana organizacji myślenia o świecie).
8. Szukanie miejsca treści medialnych na tle długiego trwania kultury.
Techniki badawcze (metody lingwistyki i literaturoznawstwa):
-analiza zawartości (komunikatów)
-semiologia, nauka o własnych narzędziach i paradygmatach
-hermeneutyka, nauka o źródłach filozofii literatury
Luki i zniekształcenia wynikają z różnych metod, niemożność uchwycenia szczególnych cech rzeczywistości medialnej za pomocą jednej techniki badawczej.
Perswazyjny dyskurs medialny -konieczny do zbadania, symbolika, cechy ikoniczności (?)
Polityczne i ekonomiczne wymiary mediów odsłaniają w jaki sposób wyrażane są interesy władzy.
Ilościowa analiza struktury treści medialnych, następnie analiza zawartości, obiektywizacja i zrównoważenie.
Hermeneutyka
konieczność oparcia wniosków na wiedzy społecznej. Interpretacja materiału badań jest aktywnym procesem świadomie stosowanych założeń i oczekiwań konsekwentnie interpretowanych na tle wyraźnie określonym.
Drogi dla medioznawstwa:
-naprzemienne stosowanie badań zawartości mediów i interpretacja funkcji medialnych
-zawartość nowych mediów ulega przemianom, wspólne powiązanie różnych metod i technik aby stworzyć nowe metody, wieloaspektowe, podatne na zmiany. np. analiza zawartości oparta na modelu dyskursywnym, statystyka+dyskurs, semiologiczna analiza dyskursu, język jako kod wizualny, język wizualny jako język dyskursu, postulowanie szerszych zastosowań zawartości mediów, analiza dyskursu i semiologii, badanie recepcji materiałów medialnych.
Interdyscyplinarność - Mario Bunge „Koneksje filozofii”
Rożne nauki są od siebie niezależne, izolacja jest sztuczna i szkodliwa, nauki społeczne rożnie traktują tą samą materię. Istnieją pomysły międzynauki → psychologia społeczna, bioekonomia, socjoekonomia, socjologia polityczna, historia ekonomii, antropologia, archeologia.
Nauki społeczne są jednością (nie dlatego, że się redukują) dzięki pomostom tworzą nowe systemy pojęciowe.
Podsystemy społeczeństw: biologiczny, ekologiczny, kulturowy, polityczny (nie powinno się ich rozdzielać).
Pewne zmienne zostają wyjaśnione na gruncie międzynauk. Interdyscyplinarność jest cecha badań naukowych - początki sięgają starożytności. Charakteryzuje się ona posta badawczą, uwzględniającą w badaniach konteksty, których ranga wzrasta. Fakt komunikacji umieszczony jest w kontekście. Interdyscyplinarność nie oznacza zorientowania na hybrydyzację ale na lepsze wyjaśnienie zagadnień na gruncie toeretycznych.
Transdycyplinarność - wychodzenie poza, ponad podstawy danej dyscypliny
Multidyscyplinarność - analiza zjawiska z wielu punktów widzenia, przyjmowanie sprzecznych założeń.
Intencja kooperacyjna lub jej brak - dyscyplinarność krzyżowa - łączenie dyscyplin w sposób arbitralny np. fizyka muzyki.
Poddawanie ocenie metodologicznej - tylko zespół hipotez należy oceniać, nie pojedyncze hipotezy. Zadanie naukowe to uzasadnienie hipotez i ustalenie krytycznych preferencji.
9.11.10
Mario Bunge - integracja nauki „Filozofia dyscyplin”
Nauka z natury rzeczy jest interdyscyplinarna, musi wprowadzać konteksty, mechanizmy zewnętrzne, pogranicza (źródła inspiracji, zarzewie konfliktu)
Kategoria gry
2 stany wyjściowe
1. większość przedmiotów współczesnych badań naukowych nie daje się opracować według dotychczasowej hierarchii dziedzin i podziałów.
Subdyscypliny, specjalności, specjalizacje, moduły podkultury, subkultury - te podziały powodują przekonanie, że można być ekspertem tylko w jednej z dyscyplin.
2. Trudniej zostać specjalistą jednej dziedziny, trzeba cały czas rozwijać kompetencje.
Rozpoznawanie współzależności między zjawiskami, faktami itp. dzięki globalizacji, hipertrofii (nadmiar informacji obrazowych) widza jest rozproszona i niekonkluzywna.
Otwarte źródło (open source) - pomniejszenie roli dawnej wiedzy, historii, żywej tradycji. Najważniejsze jest tu myślenie i działanie innowacyjne, przedmioty badań mają otwarte źródła. Trudno wskazać granice.
Problematyka granic:
esencjalności, istotności, czystości doktryn, konsekwencji metodologicznej, precyzji pojęć, jednolitego stylu →
→ problematyka ta jest odrzucana w XXI wieku, odsuwane są założenia w nauce i dyskursach potocznych. W/w zastępowane są: pogranicznością, sieciowością, rozproszeniem, antyfundementalizmem, wielometodowością, rozmytymi znaczeniami, eklektyzmem stylistycznym.
Redefiniowanie interdyscyplinarności było obecne już w starożytności - episteme - wspólna postawa poznawcza.
Klasyczna interdyscyplinarność mówi o stałości wiedzy, metody, poszukiwaniu paradygmatu, jednoczesne dopuszczenie łączenia metod, koncepcji i paradygmatu. Zadaniem nauki jest wskazywanie różnic i podobieństw.
Lyotard w raporcie o stanie współczesnej nauki mówi, że interdyscyplinarność jest poza kontrola nauki, przez to ma ogromną siłę witalną, nie da się objąć naukowo wszystkich praktyk społecznych. Charakter ten potwierdza: interdyscyplinarność jak gra - badanie może mieć charakter gier, analogicznie do komunikacji.
Paralogia- to naruszenie dotychczasowych zasad i norm myślowych, praktykowanie połączeń i przepływu informacji pomiędzy dyscyplinami o charakterze przygodnym, wielokierunkowym, bezkierunkowym.
30.11.10.
Interdyscyplinarność jako metoda ponowoczesna, polegająca na poszukiwaniu inwariantu nauki, międzynauka.
Coraz więcej gier jest pozbawionych reguł/zasad, albo szybko się zmieniają. Wittgenstein mówi o niewypowiedzialności gier językowych, pokrewieństwo rodzinne gier, gry gier. Ryzyko ryzyka. (?)
Gry komputerowe są typowymi grami intertekstualnymi, które zamieszczają przestrzeń kulturową. Cechą gier komputerowych jest m.in. ergodyczność.
Wiedza interdyscyplinarna - wiedza pograniczna zacierająca granice pomiędzy dziedzinami nauk oparta na komunikacji sieciowej umożliwiająca powiązania każdy z każdym.
komunikacja interpersonalna, masowa, publiczna i prywatna - zacieranie granic między nimi.
Wielokrotne wartościowanie
możliwe jest wskazanie liczby powiązań w sieci. To nie twór amorficzny.
Siła skrajnie decentralizująca - sieć sieci (zespół sieci)
Kultura bez terytorium, bez granic, kultura bezkresna (internet jako punkt wyjścia).
Interdyscyplinarność traktowana jako inter-net.
Miękki determinizm - sieci obalają kolejne granice - dołączalność - connectivity, intensyfikacja sposobów oddziaływań.
Sposoby komunikacji językowej nabierają cech interdyscyplinarnych gier:
odchodzenie od linearności
odchodzenie od uporządkowania przyczynowo skutkowego
odchodzenie od klasycznych norm poprawnościowych
brak założonego przesłania odautorskiego
eliptyczność komunikatów
łączliwość w materii komunikacyjnej, łączenie kodów werbalnych i ikonicznych
innowacyjność stylistyczna i leksykalna
Sposoby komunikacji nabierają cech intertekstualnych gier, co powoduje konieczność nowej metody badań.
Hermetyczny model językowy jest niewystarczający.
Interdyscyplinarność jako polimetodologiczność
Nowe formy, które wpływają na interdyscyplinarność to bazy danych i hiperteksty.
Interdyscypl. kieruje medioznawstwo w stronę nauki rozumianej jako swobodny przepływ wiedzy mający charakter hybrydyczny.
Hybrydyczność - Lev Manovich „Język nowych mediów”
Idea postmodernistycznej interdyscyplinarności zbliża się do koncepcji nauki ze zburzonymi niektórymi ścianami nośnymi. Tymi przekroczeniami są konsekwencje usieciowania, które przejawia się jako zasada gier komputerowych. Granice immunologiczne przekraczane, utrata jedności, specyfiki. Swobodny przepływ wiedzy, dowolny przepływ informacji.
Konflikt oryginalność(specyfika)-eklektyzm(bezstylowość,dowolność) się zmniejsza.
Eklektyzm był traktowany jako niebezpieczeństwo dla nauki, dążono do oryginalności. Dziś dąży się do eklektyzmu.
Sprzeczność współczesnej nauki.
Imperatyw nieustannego poszerzania wolności - liczne połączenia, powiązane punkty widzenia.
Nacisk na stworzenie powiązanej wewnętrznie w sposób zrozumiały wizji całości wiedzy.
Popularyzacja zalgorytmizowanego społeczeństwa (zgoda na ograniczenia - mniejszy chaos)
Koncepcja państwa regulacyjnego (globalizacja prawa finansowego)
Strony WWW jako przedmiot badań naukowych. Jest wiele narzędzi do badań.
Systemy poczty elektronicznej pojawiają się w latach 90. Badania focusowe i etnograficzne zostały adaptowana do badań sieci i poza siecią.
Sieć jako odrębne medium - przedmiot studiów nauk społecznych.
Bezpośredni związek sieci z naturą - natura i sieć: efemeryczność i forma trwałości.
Efemeryczność sieci: forma przekazywania (trwanie poprzez pewnie okres, konieczność archiwizacji przez użytkownika przez dodatkowe środki i narzędzia) oraz konstrukcja (materiał raz zaprezentowany wymaga rekonstrukcji lub reprezentacji).
Sieć cechuje się pewną formą trwałości. Zawartość musi egzystować w formie utrwalonej, by można było ją transmitować. Utrwalenie jest czymś ulotnym. W sieci zdarza się niszczenie zawartości i zastępowanie nowymi - aktualizacja. Sieć jest aktywnie rekonstruowana, aby możliwa była analiza w późniejszym czasie. Istnieją rozmaite techniki archiwizacji - zachowanie w prawie takiej samej formie jak ją tworzono.
Orientacje badawcze sieci
Jakie formy działania komunikacyjnego są wpisane w sieć i jakim podlegają zmianom? - Analiza dyskursywno-retoryczna - koncentracja na zawartości stron bardziej niż na el. strukturalnych. Definicja tego, co tekst konstytuuje. Zjawisko wzajemnego linkowania. Wizja sieci jako kolekcji tekstów jest zbyt prosta, ludzie postrzegają teksty jako prymarne. Linki jako skojarzeniowe relacje zmieniają, re-definiują informacje, zwiększają i ograniczają dostęp do informacji. Znaczenie zawartości stron=znaczenie linków.
2. W jaki sposób sieć ułatwia lub ogranicza działanie użytkowników? Metody analizy strukturalnej i analizy komponentów i narzędzi. Podstawową jednostką jest pojedynczy serwis. Narzędzia i komponenty w obrębie serwisu.
3. W jaki sposób za pomocą tekstów i linków odtwarzane są i mediatyzowane relacje między producentami sieci i relacje producenci-użytkownicy? Relacyjność hiper-połączeń. Analiza działa komunikacyjnych dokonuje się na wielu stronach pomiędzy wieloma autorami sieci według metod ze studiów socjo- kulturowych.
Etnografia mediów - koncepcja Howarda - procesy wytwarzania sieciowych połączeń; koncepcja Heina -analiza działań komunikacyjnych pomiędzy stronami.
Opis społeczno-kulturowy:
konteksty, w których realizują się procesy linkowania
usytuowanie serwisów w szerszej strukturze sieci
cele, strategi, formy budowy tożsamości przez producenta stron
7.12.10
Historia Internetu:
1945 - Vannevar Bush - doradca prezydenta USA "As we may think" - esej, przedstawia pomysł, pra ideę hipertekstu
1969 - pierwsza udana transmisja danych w sieci ARPA NET
1974 - Vinton G. Cerf "protocol for packet network communication" powstaje protokół TCP, pierwszy raz zostaje użyte słowo "Internet"
1989 - Tim Berners-Lee - idea zarządzania danch, hipertekst, HTML, Początek prac nad www
1991 - Tim Berners-Lee - pierwsza strona www
1993 - uniwersytet Illinois - program "Mosaic" pierwsza graficzna przeglądarka zasobów www, przełom w historii sieci
Wielostronny rozwój internetu.
Sieć rowzija się w 2 etapach - paleointernet i neointernet, datą graniczną jest rok 1993, kiedy przeglądarka graficzna przyczyniła się do wzrostu popularności
Termin interface - zasady łączenia ze sobą i współpracy dwóch różnych urządzeń i programów, to także urządzenie lub program realizujący te zasady
interfejs użytkownika - zasady współpracy użytkowników z oprogramowaniem komputera, sposób przekazu przez komputer, sposób interakcji z użytkownikiem
10 cech funkcjonalnego interfejsu:
1. Konsekwencja, stosowanie jednakowych elementów w różnych miejscach serwisu
2. Możliwość stosowania skrótów, nawigacja, uproszczenie procedur
3. Sprzężenie zwrotne - każda czynność użytkownika ma spotkać się z reakcją systemu
4. Grupowanie czynności - łączenie pewnych zachowań
5. Odwracalność czynności, możliwości łatwego powrotu do stanu sprzed wykonania danej czynności
6. Panowanie nad systemem
7. Spójność, projektowanie tak, aby w chwili procesu projektant sytuował siebie na miejscu przyszłego użytkownika
8. Adaptowalność - możliwość przystosowania się interfejsu do różnych grup użytkowników
9. Oszczędność - zapewnienie użytkownikom możliwości wykonania czynność w jak najmniejszej ilości kroków
10. Ustrukturyzowanie prezentowanych informacji
Internet zmienił rozwój komputerów osobistych w latach 1992 - 2001, liczba komputerów zwiększa się od ok. 1 mln do ok. 110 mln
1997 - firmy sieciowe zawłaszczają internet
interface dysponuje wielością rozwoju i nieograniczonym bogactwem form
- interfejs staje się żonglerem nowych technologii
- staje się nowym narzędziem marketingu
- tendencje do bierności internautów, S. Krug "Nie każ mi myśleć" - o podejściu do stron internetowych
Formułowanie prognoz:
- w "sieci metafor", ludzie mogą ograniczać swoje myślenie, sieć zaczyna myśleć za ludzi
- rozwój interfejsów, internetu może ulec zwolnieniu
- internet musi uwzględniać zmieniające się realia
- określenie interfejsu sieć. nie jest jeszcze wyznaczone ostatecznie (?)
- żywość z internetu związana jest ze zmianą ludzkich preferencji (?)
- jest to medium które jest nieskończenie w drodze
3 sposoby badań nad www:
1.Metoda analizy dyskursywnej i retorycznej (zawartość strona bardziej niż struktura)
2. (nie mam zapisane)
3. Relacyjność hiperpołączeń
Howard, Etnografia sieci
Analiza sieciosfery - interdyscyplina pozwala (?) i zbadać ewolucję działań komunikacyjnych (ta definicja mam zaznaczone, żeby uzupełnić)
Sieciosfera - makrojednostka (...) (to też miało być uzupełnione)
14.12.2010
Dostępność i użyteczność informacji - Google
emancypacyjny potencjał wiedzy
Rozwój technologiczny - nieograniczony dostęp do informacji. Zmiana relacji między rządami i obywatelami. Obietnica bardzie demokratycznego społeczeństwa, integracja kultur europejskich.
II WŚ - komputery wzmacniające pamięć i myślenie, sztuczna inteligencja, N. Wiener, Engelbart.
Wartości u podstaw komputera i internetu opierają się na założeniach otwartości.
Catells „Galaktyka internetu” - warstwy: technomerytokratyczna, hakerska, wirtualno-komunitariańska, przedsiębiorczości.
Otwartość - wolny dostęp do kodu źródłowego, protokołów i standardów internetowych, wolności i innowacyjności.
Mit niepodległości cyberprzestrzeni
emancypacyjny potencjał wolności sieciowej. Internet - miejsce, w którym nie obowiązują zasady realnego świata. Idealna przestrzeń, rzucająca wyzwanie rzeczywistości.
J. Dibbelle - emancypacyjny pot. cyberprzestrzeni - jednostka zyska wolność od nadzoru państwa w wolnego kształtowania tożsamości, własny wybór.
J.P. Barlow - metafora dzikiego zachodu, obietnic świata stworzonego od podstaw, zagrożenie za strony państwa - kolonizacja internetu, „deklaracja niepodległości cyberprzestrzeni.”
Cyberpaternalizm: Lawrence Lessig „Wolna kultura” - konieczność cyberprawa. Wskazywanie czynników, które mają wpływ na regulacje cyberprzestrzeni. Internet nie posiada jednej, stałej natury. Ważna jest ranga zagadnień prawnych w badaniach.
Cybernetyka - sprzężenie zwrotne w technice i przyrodzie.
Interaktywność - rzeczywista, indywidualna wolność wyboru
Algorytm Google - inna metoda zarządzania danymi w przeciwieństwie do portali, bezstronny algorytm wyszukiwania, minimalistyczny interfejs, usługi technologiczne, odżegnywanie się od miana producenta informacji. Zdolność do przetworzenia ogromnej ilości informacji, nadmiar inf. powinien prowadzić do chaosu, potop informacyjny. Jedynie maszyny są w stanie zapanować nad danymi w sieci.
Skalowalność - nieograniczona rozbudowa systemu bez zmian jego struktury. Jest to podstawowe wyzwanie technologiczne w czasie rosnącej lawinie zapytań i stron. Automatyczna rejestracja kolejnych obszarów sieci.
Algorytm posiada zdolność ciągłego uczenia się - jakość wyników zwiększa się proporcjonalnie do ilości przetworzonych danych. Dodatkowe usługi zapewniają więcej danych. Post-ludzki paradygmat myślenia.
Wraz ze wzrostem znaczenia interaktywności, zmniejsza się rola języka naturalnego. Język jest matrycą semiotyczną kultury, która traci na znaczeniu. Interaktywność staje się generatorem niestrukturalności, przejmuje funkcje urządzenia do matrycowania, także kod komputerowy.
H. Winkler - meta medium. Wyszukiwarka nie jest niezależnym urządzeniem, należy ją porównać z systemem językowym, który kształtuje się na podst. danych, podobnie jak język. System wyszukiwania jest równie naturalny jak język.
Opis sieci - słownik post strukturalistyczny - kłącze, nawigowanie. Zmiana określeń z nawigowanie na „googlowanie”
Kłącze - nieuporządkowane połączenie węzłami, mającymi szeregowe znacznie.
Istotę internetu oddaje metafora linii metra.
Wyszukiwarka przywraca aspekty strukturalistycznego myślenia.
Pamięć kształtowana poprzez system znaków, kultura jest pamięcią, a wyszukiwarka historią aktywności użytkowników.
Flusser - społeczeństwo alfanumeryczne.
Wyszukiwarka jest modelowym przykładem aparatu-narzędzia symulującego myślenie.
21.12.10
Społeczne aspekty sieci.
Inteligencja zbiorcza jest jednym z warunków funkcjonowania społeczności.
Przykładem inteligencji zbiorczej jest Google, gdyż opiera się na analizie działań użytkownika, łączy w całość działania internautów. Procesy myślowe przenoszą się do sieci, skłania do otwartości i zewnętrznego przetwarzania informacji.
James Surowiecki określił warunki, aby zbiorowość przewyższyła siły pojedynczych ludzi
różnorodność opinii
niezależność opinii
poziom decentralizacji grupy
indywidualne sądy przekształcone w kolektywną opinię