Raduj się nasza Ojczyzno
Że święci piszą twe dzieje
Że w rolę Polski tak żyzną
Bóg ziarna łask swoich sieje
Niechaj dziękczynny śpiew wzbija się w niebo - za ten bogaty siew.
Polsko rozkwitasz kwiatem
Zroszonym polskimi łzami
Koźmińskim Honoratem
Co zdał miłości egzamin.
Przedziwnych rzeczy dokonał
W kraju gnębionym przez wroga
Bo miłość niestrudzona
Wiodła Go ciągle do Boga
Stwarzał wspólnoty ciche
Bogu i ludziom oddane
Mimo, że groźny wiał wicher
One bój wiodły z szatanem
Bóg tylko zliczy te czyny
Które dla Polski zdziałały
Czoła otoczy wawrzynem
I płaszczem odzieje chwały.