Raduj się nasza Ojczyzno

Że święci piszą twe dzieje

Że w rolę Polski tak żyzną

Bóg ziarna łask swoich sieje

Niechaj dziękczynny śpiew wzbija się w niebo - za ten bogaty siew.

Polsko rozkwitasz kwiatem

Zroszonym polskimi łzami

Koźmińskim Honoratem

Co zdał miłości egzamin.

Przedziwnych rzeczy dokonał

W kraju gnębionym przez wroga

Bo miłość niestrudzona

Wiodła Go ciągle do Boga

Stwarzał wspólnoty ciche

Bogu i ludziom oddane

Mimo, że groźny wiał wicher

One bój wiodły z szatanem

Bóg tylko zliczy te czyny

Które dla Polski zdziałały

Czoła otoczy wawrzynem

I płaszczem odzieje chwały.