Joanna Musiałowska
Położnictwo, II rok
Pacjentka przyjęta na oddział patologii ciąży, skarży się na uporczywe wymioty. Ciąża I, tydzień 32. Występuje nadciśnienie 160/100. Ciężarna jest zmartwiona z powodu hospitalizacji.
Problem pielęgnacyjny |
Cel opieki |
Plan działania |
Opis stwierdzonych zmian |
Wymioty ciężarnej |
- Zdiagnozowanie przyczyny wymiotów - profilaktyka odwodnienia
|
- przetaczanie płynów infuzyjnych
- pobieranie krwi do badań (LDH, APT, Morf, płytki krwi)
- wykonanie testu NST
- kontrola Stanu ogólnego (RR, tętno)
- prowadzenie dobowej zbiórki moczu |
Podejrzenie zachorowania na zespół HELLP należy przyjąć, jeśli podczas ciąży pojawiają się bóle w nadbrzuszu prawym w okolicy wątroby, nudności, wymioty, bóle głowy, obrzęk, głównie na twarzy i rękach, uczucie zmęczenia oraz, rzadziej, krwawienie z dziąseł lub innych miejsc. W celu dokładnego potwierdzenia wystąpienia u kobiety zespołu HELLP, lekarz przeprowadza badanie krwi. stnieją dwie klasyfikacje zespołu HELLP: wg klasyfikacji Tennessee kryteria rozpoznania obejmują: LDH > 600 U/l, AspAT ≥ 70 U/l i liczbę płytek < 100 000/mm3. Klasyfikacja Mississipi określa zespół HELLP w oparciu o liczbę płytek.
Należy wykonać badania na stężenia kwasu moczowego, LDH, dobową zbiórke moczu. Zespól Hellp charakteryzują groźne powikłania takie jak:
- W przypadku wymiotów obserwuje się niski poziom sodu, potasu i mocznika, gdyz są one wypłukiwane z organizmu. intensywne nawadnianie jest podstawą leczenia u kobiet, które nie obserwują poprawy samopoczucia mimo innych metod -w celu ustalenia diagnozy i sposobu leczenia przydatne jest wykonanie morfologii krwi, elektrolitów , enzymów wątrobowych, amylazy, lipazy, hormonów tarczycy, kreatyniny, LDH, PT, mocznika w surowicy oraz ogólnego badania moczu. Test reaktywny - w zapisie 30 minutowym znajdują się minimum dwie akceleracje o amplitudzie minimum 15 uderzeń/minutę, trwające minimum 15 sekund; towarzyszą one ruchom płodu
- Należy kontrolować ciśnienie tętnicze ponieważ jego wzrost może świadczyć o możliwości wystąpienia stanu przedrzucawkowego lub też rzucawki. Kontrola powinna odbywać się tak często, by móc szybko wychwycić wzrost ciśnienia tętniczego i zapobiec niepożądanym powikłaniom. - ponieważ w w przypadku rozwinięcia się niewydolności nerek należy zmienić dawkę podawanego MgSO4 oraz ilości przyjmowanych przez pacjentkę płynów. Gdy nerki pracują prawidłowo, diureza zachodzi, ilość moczu jest zgodna z ilością przyjmowanych płynów, a jego barwa jest słomkowa.
|
Nadciśnienie w ciąży |
Profilaktyka powikłań takich jak: -odklejenie łożyska, - incydenty mózgowo naczyniowe, -niewydolność narządowa
-rozsiane wykrzepianie śródnaczyniowe wcześniactwem oraz zgonem śródmacicznym.
|
- Pomiar ciśnienia tętniczego
Wkonanie badań laboratoryjnych
- leczenie niefarmakologiczne i prewencja nadciśnienia w ciąży
Podanie leków
Przygotowanie pacjentki do cięcie cesarskiego |
- Istotne jest potwierdzenie wysokiego ciśnienia tętniczego w czasie 2-krotnych pomiarów za pomocą sfigmomanometru rtęciowego w pozycji siedzącej. Ciśnienie mierzone na lewym ramieniu w pozycji leżącej na lewym boku znacząco nie różni się od ciśnienia mierzonego w pozycji siedzącej. Z tego względu w czasie porodu szczególnie zaleca się pozycję leżącą na lewym boku. Według aktualnych zaleceń European Society of Hypertension/ European Society of Cardiology (ESH/ESC) dotyczących leczenia nadciśnienia tętniczego w pomiarze ciśnienia należy stosować metodę osłuchową Korotkowa (faza IV i V). Faza IV może być słabo słyszalna w ciąży, jednak przy podejmowaniu decyzji klinicznej i rozpoczynaniu leczenia należy posługiwać się IV fazą Korotkowa.
-Nadciśnienie tętnicze w ciąży, zwłaszcza nadciśnienie okresu ciąży z białkomoczem lub bez, może wywoływać zmiany hematologiczne oraz zaburzenia funkcji nerek i wątroby, które mogą niekorzystnie wpłynąć na rokowanie, pogarszając wyniki leczenia zarówno w odniesieniu do noworodków, jak i matek.Do podstawowych badań laboratoryjnych należą: Hemoglobina i hematokryt Zagęszczenie krwi potwierdza rozpoznanie nadciśnienia tętniczego w ciąży z białkomoczem lub bez i jest wskaźnikiem jego ciężkości. Wartości mogą jednak być mniejsze, jeśli występuje hemoliza Liczba płytek Niskie stężenie poniżej 100 000 × 109/l sugeruje wykrzepianie w krążeniu i wskazuje na ciężki stan przedrzucawkowy AspAT, ALAT w surowicy Podwyższone stężenie sugeruje uszkodzenie wątroby LDH w surowicy Podwyższone stężenie wiąże się z hemolizą i uszkodzeniem wątroby. Może wskazywać na stopień zaawansowania i powrót do normy po porodzie, szczególnie u kobiet z zespołem HELLP Białkomocz Standard w ocenie ilościowej białkomoczu. Jeśli występuje wzrost 2 g na dobę, (dobowa zbiórka moczu) wskazana jest ścisła obserwacja. Jeśli wzrost wynosi 3 g na dobę, należy rozważyć rozwiązanie ciąży Badanie moczu Wyniki fałszywie dodatnie i fałszywie ujemne testu paskowego na białkomocz: jeśli wynik testu jest dodatni (≥ 1), konieczna jest dobowa zbiórka moczu na potwierdzenie białkomoczu. Ujemny wynik nie wyklucza białkomoczu, szczególnie gdy rozkurczowe ciśnienie tętnicze ≥ 90 mm Hg Kwas moczowy w surowicy Podwyższone stężenie ułatwia rozpoznanie różnicowe nadciśnienia indukowanego ciążą i może wskazywać na stopień jego zaawansowania Kreatynina w surowicy Stężenie maleje w czasie ciąży. Podwyższone stężenie sugeruje wzrost stopnia zaawansowania nadciśnienia; konieczna może być ocena dobowego klirensu kreatyniny
- Postępowanie niefarmakologiczne należy rozważać u kobiet w ciąży z ciśnieniem skurczowym 140- -149 mm Hg lub rozkurczowym 90- -99 mm Hg, zmierzonym w warunkach ambulatoryjnych.
- Suplementacja wapniem zmniejsza całkowitą częstość występowania nadciśnienia w ciąży
- przygotowanie pola operacyjnego (golenie brzucha) |
Niepokój związany z hospitalizacją |
Zminimalizowanie napięcia emocjonalnego, likwidacja niepokoju |
- Zapewnienie poczucia bezpieczeństwa - Pomoc w adaptacji do warunków szpitalnych - Nawiązanie kontaktu z pacjentem - Szczere informacje, wyjaśnienia - Ograniczyć ilość osób przebywających na sali - Organizacja czasu wolnego
|
- obecność przy ciężarnej rodziny i personelu zmniejszyła lęk. Każdorazowo uzyskuje pełną informację na temat planowanych działań pielęgnacyjnych, diagnostycznych i terapeutycznych. Pacjentka została poinformowany o regulaminie szpitala, zapoznana z topografią oddziału, poznała prawa pacjenta. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości personel jest do jej dyspozycji.
|