SAKSONIA
Saksonia jest to kraj zwiazkowy w Niemczech graniczacy z Polska, Czechami i z nastepujacymi krajami zwiazkowymi: Bawaria, Turyngia, Saksonia-Anhalt i Brandenburgia. Zostal utworzony w 1990 roku po zjednoczeniu Niemiec. Pod wzgledem powierzchni- 18,4 tys. km˛, Saksonia jest dziesiatym, a pod wzgledem liczby ludnosci- 4,3 mln mieszkańców, szóstym sposród 16 niemieckich krajów zwiazkowych. Stolicą jest miasto Drezno, a innymi glównymi miastami Saksonii sa: Lipsk, Zgorzelec, Budziszyn, Miśnia. Saksonia jest najgęściej zaludnionym obszarem wśród pięciu nowych krajów związkowych. Godło Saksonii liczy sobie ponad 500 lat. Przedstawia naprzemiennie 5 czarnych i 5 żółtych pasów. Przez jego środek przebiega zielony wieniec
Glówne rzeki to: Laba, Mulda, Elstera oraz tworzaca polsko-niemiecka granice Nysa Luzycka. Obszar Saksonii wznosi sie stopniowo z pólnocy ku poludniu, przechodzac nad granica z Czechami w góry. Od Bawarii do Laby rozciagaja sie Rudawy, w których Laba utworzyla imponujacy przelom (tzw. Szwajcaria Saksonska). Na wschód od rzeki znajduja sie nizsze niz Rudawy Góry Łużyckie. Saksonia jest podzielona na 3 okregi - Chemnitz, Drezno oraz Lipsk - które dziela sie na 22 powiaty.
Pierwsze księstwo Saksonii pojawiło się około roku 900 na terenie dzisiejszej Dolnej Saksonii i Nadrenii Północnej-Westfalii. Ówczesni władcy tego państwa byli cesarzami niemieckimi tworząc tzw. dynastię saską. Od wczesnego średniowiecza do 1918 roku Saksonia była rządzona przez Wettynów. Powstało silne państwo, obejmujące Saksonię, Turyngię oraz Saksonię-Anhalt. W 1485 roku dynastia Wettynów podzieliła się na dwie linie ernestyńską i albertyńską. Spowodowało to oddzielenie obecnej Turyngii od reszty państwa. W roku 1635 Saksonia wzmocniła się o Łużyce. W latach 1697-1763 kraj pozostawał w unii personalnej z Polską . W tym czasie autokratycznie rządzący elektor August Mocny przekształcił drezno w znaczący ośrodek kultury, a dzięki architekturze miasto zdobyło przydomek „Florencji nad Łabą”. Mimo, że w XVIII wieku Saksonia była ważnym ośrodkiem kulturowym, została spustoszona w wyniku wojen. W 1871 roku Saksonia weszła w skład cesarstwa niemieckiego. Nastapił szybki rozwój przemysłowy w drugiej połowie XIX i początku XX wieku. Po klęsce Niemiec w I wojnie światowej w listopadzie 1918 zdetronizowano dynastię Wettinów i proklamowano utworzenie Republiki Weimarskiej. W 1952 według nowego podziału kraju Saksonia została zlikwidowana jako odrębna jednostka administracyjna i podzielona na okręgi. Powróciła w 1990 roku jako kraj związkowy zjednoczonych Niemiec
Organem legislacyjnym Saksonii jest Parlament. Składa się on z 120 posłów, wybieranych na okres pięciu lat. Na czele rządu stoi premier. Członkami rządu jest 10 ministrów. Ministerstwom podlegają prezydia dzielące się na 3 obszary kompetencji, jakimi są Drezno, Lipsk i Chemnitz. Oprócz tego działają odrębne urzędy, m.in. urzędy zajmujące się budową dróg. Niższe rangą jest 7 miast na prawach powiatu oraz 22 okręgi. Najniższym szczeblem administracyjnym są urzędy miejskie i gminne, stanowiące punkty pierwszego kontaktu z obywatelami. Sądownictwo reprezentowane jest przez 30 sądów miejskich i znajdującego się w Dreźnie odpowiednika polskiego Sądu Naczelnego i Trybunału Konstytucyjnego z Lipska.
Przed II wojną światową Saksonia była ośrodkiem o ogromnym potencjale gospodarczym. Trójkąt Drezno-Lipsk-Chemnitz stanowił serce przemysłowe Niemiec. Odzyskanie utraconej po wojnie konkurencyjności stało się możliwe dopiero dzięki ponownemu zjednoczeniu kraju. Saksonia to region przemysłowo-rolniczy. Gospodarka kraju swój dynamiczny rozwój zawdzięcza m.in. rozwiniętemu przemysłowi wydobywczemu, maszynowemu, elektrotechnicznemu, metalowemu oraz środkom transportu. Uprawia się tu żyto, owies, ziemniaki oraz bydło i trzodę chlewną.
Charakteryzując Saksonię nie sposób pominąć jej walorów turystycznych i kulturowych. Jest ona jednym z najliczniej odwiedzanych i cenionych przez turystów regionów Niemiec. Turystów zapraszają kunsztowne parki i kompleksy pałacowe, m.in. drezdeński Zwinger czy Schloss Moritzburg. Jest ośrodkiem sportów zimowych i turystyki górskiej. Słynie z uroczej, znanej na całym świecie Szwajcarii Saksońskiej.
Panująca w Saksonii atmosfera wywierała zawsze inspirujący wpływ na rozwój kultury, sztuki, nauki i techniki. Kultura Saksonii jest bardzo urozmaicona. W przeszłości rolę jej nośników pełniły kościoły, dwór książęcy Wettynów i mieszczaństwo. Wraz z rozwojem przemysłu regionalnego nastąpiły znaczne zmiany na tej płaszczyźnie. Od tamtego czasu typowy dla Saksonii stał się napływ artystów i naukowców z innych krajów i regionów, którzy swoją pracą przyczynili się i przyczyniają w dalszym ciągu do rozwoju kulturowej różnorodności Saksonii.
Ten kraj ma naprawdę wiele do zaoferowania. Światową sławą cieszy się Saksońska Opera Państwowa - Opera Sempera, gdzie powstawały światowe dzieła sztuki, które prezentowali po raz pierwszy takie sławy jak: Heinrich Schuetz, Johann Sebastian Bach, Robert Schumann, Richard Wagner i Richard Strauss. Na uwagę zasługują także bogate zbiory Galerii Dawnych Mistrzów z „Madonną Sykstyńską” Raffaela, Muzeum Koronkarstwa w Plauen, Muzeum Samochodowe w Zwickau czy Muzeum Przemysłowe w Chemnitz. . Latem Saksonia jest jednym wielkim teatrem na wolnym powietrzu; siedzibą festiwalu muzyki dixielandowej w Dreźnie, miejscem folklorystycznych parad górniczych w Rudawach oraz licznych przedstawień w plenerze. Godnym zainteresowania jest Felsenbühne Rathen. Jest to naturalny amfiteatr skalny pod gołym niebem. Obecnie oferuje szeroka paletę przedstawień operowych, dramatycznych, dziecięcych oraz różnego rodzaju koncerty.
Mając na względzie bogactwo kulturowe i konstytucję Wolnego Państwa Saksonia (art. 11 o wspieraniu kultury i sportu), wydało ono stosowne rozporządzenie o wspieraniu sztuki i kultury, powołując przy tym odpowiednie urzędy, których celem jest tworzenie własnych instytucji kulturalnych oraz zapewnianie im środków finansowych, odpowiednich dla wszystkich dziedzin. Wobec swoich kompetencji Ministerstwo Nauki i Sztuki odpowiedzialne jest za trzy teatry państwowe i 21 muzeów . W ramach pomocniczego wspierania bogatego życia kulturalnego w miastach i gminach Ministerstwo, ze środków Ustawy o Ośrodkach Kulturalnych, wspiera organizacje i przedsięwzięcia o charakterze regionalnym oraz projekty i osoby indywidualne z ogólnych środków wspierania sztuki i kultury.
W Saksonii swoją siedzibę ma ponad 400 muzeów o różnych formach własności, m.in. państwowej, regionalnej bądź prywatnej. Pokaźne zbiory mieszczą także trzy z czterech uniwersytetów saksońskich: Uniwersytety w Dreźnie, Lipsku i Freibergu. Wśród nich znajdują się niepowtarzalne, w skali europejskiej, zbiory przyrodniczych materiałów naukowych, które jednocześnie stanowią wyposażenie instytutów naukowych. Zbiory te częściowo udostępnione zostały publice i do dziś służą jako materiały naukowo-badawcze. Po I Wojnie Światowej, w dalszym ciągu kontynuowano tworzenie licznych muzeów miejskich, uprofilowanych przede wszystkim na historię regionalną, np. Państwowe Muzeum Etnologii w Dreźnie. Skutkiem wzrastającego od połowy XIX wieku rozwoju przemysłowego i wiążącą się z tym seryjną produkcją, przedtem ręcznie tworzonych produktów, powstały, jako prototypy zbiorów muzealnych, muzea rzemiosła artystycznego. Jako najstarszą jednostkę muzealną w Wolnym Państwie Saksonia uznaje się część Muzeum Państwowego, która wywodzi się z utworzonych w 1560 roku, z inicjatywy elektora saskiego Augusta, zbiorów sztuki. Obecnie ich zasoby znajdują się w Muzeum Historycznym, Salonie Matematyczno-Fizycznym oraz w Państwowych Zbiorach Historycznych.
Ochroną miejsc o znaczeniu historycznym, które są trwałym świadectwem stosowanej przemocy politycznej i ucisku, zajmuje się powołana do życia przez Wolne Państwo Saksonia w 1996 roku Saksońska Fundacja Miejsc Pamięci Ofiar Dyktatury Politycznej.
Nieodłączny symbol Saksonii stanowią dwa skrzyżowane, błękitne miecze - znak słynnej na całym świecie miśnieńskiej manufaktury porcelany, pracującej nieprzerwanie od 1710 r. W roku 1708 Johann Friedrich Boettger odkrył w swym laboratorium pod Tarasem Brühlowskim w Dreąnie recepturę „białego złota”. Znakomity symbol regionu stanowią Międzynarodowe Targi w Lipsku. Od ponad 800 lat miasto to określane przez Goethego w „Fauście” jako „mały Paryż”, jest miastem targowym. Specjalizacją targów lipskich, ze względu na ich położenie, jest ułatwianie kontaktów biznesowych pomiędzy Wschodem a Zachodem.
Saksonia jest krajem posiadającym długą, sięgającą średniowiecza, tradycję przemysłową i kulturową. od 1990 roku, odkąd zjednoczono Niemcy, a Saksonia przybrała nazwę Wolne Państwo Saksonia. Słowo „wolne” w nazwie, mające swój francuski odpowiednik „république”, wskazuje na sprawowanie władzy przez wolnych obywateli, w przeciwieństwie do monarchii. Także dziś możemy podziwiać piękno na światową skalę nie tylko pod względem turystycznym, ale kulturowym. Przyciąga i kusi turystów z całego świata.