saksonia, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe


SAKSONIA

Saksonia jest to kraj zwiazkowy w Niemczech graniczacy z Polska, Czechami i z nastepujacymi krajami zwiazkowymi: Bawaria, Turyngia, Saksonia-Anhalt i Brandenburgia. Zostal utworzony w 1990 roku po zjednoczeniu Niemiec. Pod wzgledem powierzchni- 18,4 tys. km˛, Saksonia jest dziesiatym, a pod wzgledem liczby ludnosci- 4,3 mln mieszkańców, szóstym sposród 16 niemieckich krajów zwiazkowych. Stolicą jest miasto Drezno, a innymi glównymi miastami Saksonii sa: Lipsk, Zgorzelec, Budziszyn, Miśnia. Saksonia jest najgęściej zaludnionym obszarem wśród pięciu nowych krajów związkowych. Godło Saksonii liczy sobie ponad 500 lat. Przedstawia naprzemiennie 5 czarnych i 5 żółtych pasów. Przez jego środek przebiega zielony wieniec

Glówne rzeki to: Laba, Mulda, Elstera oraz tworzaca polsko-niemiecka granice Nysa Luzycka. Obszar Saksonii wznosi sie stopniowo z pólnocy ku poludniu, przechodzac nad granica z Czechami w góry. Od Bawarii do Laby rozciagaja sie Rudawy, w których Laba utworzyla imponujacy przelom (tzw. Szwajcaria Saksonska). Na wschód od rzeki znajduja sie nizsze niz Rudawy Góry Łużyckie. Saksonia jest podzielona na 3 okregi - Chemnitz, Drezno oraz Lipsk - które dziela sie na 22 powiaty.

Pierwsze księstwo Saksonii pojawiło się około roku 900 na terenie dzisiejszej Dolnej Saksonii i Nadrenii Północnej-Westfalii. Ówczesni władcy tego państwa byli cesarzami niemieckimi tworząc tzw. dynastię saską. Od wczesnego średniowiecza do 1918 roku Saksonia była rządzona przez Wettynów. Powstało silne państwo, obejmujące Saksonię, Turyngię oraz Saksonię-Anhalt. W 1485 roku dynastia Wettynów podzieliła się na dwie linie ernestyńską i albertyńską. Spowodowało to oddzielenie obecnej Turyngii od reszty państwa. W roku 1635 Saksonia wzmocniła się o Łużyce. W latach 1697-1763 kraj pozostawał w unii personalnej z Polską . W tym czasie autokratycznie rządzący elektor August Mocny przekształcił drezno w znaczący ośrodek kultury, a dzięki architekturze miasto zdobyło przydomek „Florencji nad Łabą”. Mimo, że w XVIII wieku Saksonia była ważnym ośrodkiem kulturowym, została spustoszona w wyniku wojen. W 1871 roku Saksonia weszła w skład cesarstwa niemieckiego. Nastapił szybki rozwój przemysłowy w drugiej połowie XIX i początku XX wieku. Po klęsce Niemiec w I wojnie światowej w listopadzie 1918 zdetronizowano dynastię Wettinów i proklamowano utworzenie Republiki Weimarskiej. W 1952 według nowego podziału kraju Saksonia została zlikwidowana jako odrębna jednostka administracyjna i podzielona na okręgi. Powróciła w 1990 roku jako kraj związkowy zjednoczonych Niemiec

Organem legislacyjnym Saksonii jest Parlament. Składa się on z 120 posłów, wybieranych na okres pięciu lat. Na czele rządu stoi premier. Członkami rządu jest 10 ministrów. Ministerstwom podlegają prezydia dzielące się na 3 obszary kompetencji, jakimi są Drezno, Lipsk i Chemnitz. Oprócz tego działają odrębne urzędy, m.in. urzędy zajmujące się budową dróg. Niższe rangą jest 7 miast na prawach powiatu oraz 22 okręgi. Najniższym szczeblem administracyjnym są urzędy miejskie i gminne, stanowiące punkty pierwszego kontaktu z obywatelami. Sądownictwo reprezentowane jest przez 30 sądów miejskich i znajdującego się w Dreźnie odpowiednika polskiego Sądu Naczelnego i Trybunału Konstytucyjnego z Lipska.

Przed II wojną światową Saksonia była ośrodkiem o ogromnym potencjale gospodarczym. Trójkąt Drezno-Lipsk-Chemnitz stanowił serce przemysłowe Niemiec. Odzyskanie utraconej po wojnie konkurencyjności stało się możliwe dopiero dzięki ponownemu zjednoczeniu kraju. Saksonia to region przemysłowo-rolniczy. Gospodarka kraju swój dynamiczny rozwój zawdzięcza m.in. rozwiniętemu przemysłowi wydobywczemu, maszynowemu, elektrotechnicznemu, metalowemu oraz środkom transportu. Uprawia się tu żyto, owies, ziemniaki oraz bydło i trzodę chlewną.

Charakteryzując Saksonię nie sposób pominąć jej walorów turystycznych i kulturowych. Jest ona jednym z najliczniej odwiedzanych i cenionych przez turystów regionów Niemiec. Turystów zapraszają kunsztowne parki i kompleksy pałacowe, m.in. drezdeński Zwinger czy Schloss Moritzburg. Jest ośrodkiem sportów zimowych i turystyki górskiej. Słynie z uroczej, znanej na całym świecie Szwajcarii Saksońskiej.

Panująca w Saksonii atmosfera wywierała zawsze inspirujący wpływ na rozwój kultury, sztuki, nauki i techniki. Kultura Saksonii jest bardzo urozmaicona. W przeszłości rolę jej nośników pełniły kościoły, dwór książęcy Wettynów i mieszczaństwo. Wraz z rozwojem przemysłu regionalnego nastąpiły znaczne zmiany na tej płaszczyźnie. Od tamtego czasu typowy dla Saksonii stał się napływ artystów i naukowców z innych krajów i regionów, którzy swoją pracą przyczynili się i przyczyniają w dalszym ciągu do rozwoju kulturowej różnorodności Saksonii.

Ten kraj ma naprawdę wiele do zaoferowania. Światową sławą cieszy się Saksońska Opera Państwowa - Opera Sempera, gdzie powstawały światowe dzieła sztuki, które prezentowali po raz pierwszy takie sławy jak: Heinrich Schuetz, Johann Sebastian Bach, Robert Schumann, Richard Wagner i Richard Strauss. Na uwagę zasługują także bogate zbiory Galerii Dawnych Mistrzów z „Madonną Sykstyńską” Raffaela, Muzeum Koronkarstwa w Plauen, Muzeum Samochodowe w Zwickau czy Muzeum Przemysłowe w Chemnitz. . Latem Saksonia jest jednym wielkim teatrem na wolnym powietrzu; siedzibą festiwalu muzyki dixielandowej w Dreźnie, miejscem folklorystycznych parad górniczych w Rudawach oraz licznych przedstawień w plenerze. Godnym zainteresowania jest Felsenbühne Rathen. Jest to naturalny amfiteatr skalny pod gołym niebem. Obecnie oferuje szeroka paletę przedstawień operowych, dramatycznych, dziecięcych oraz różnego rodzaju koncerty.

Mając na względzie bogactwo kulturowe i konstytucję Wolnego Państwa Saksonia (art. 11 o wspieraniu kultury i sportu), wydało ono stosowne rozporządzenie o wspieraniu sztuki i kultury, powołując przy tym odpowiednie urzędy, których celem jest tworzenie własnych instytucji kulturalnych oraz zapewnianie im środków finansowych, odpowiednich dla wszystkich dziedzin. Wobec swoich kompetencji Ministerstwo Nauki i Sztuki odpowiedzialne jest za trzy teatry państwowe i 21 muzeów . W ramach pomocniczego wspierania bogatego życia kulturalnego w miastach i gminach Ministerstwo, ze środków Ustawy o Ośrodkach Kulturalnych, wspiera organizacje i przedsięwzięcia o charakterze regionalnym oraz projekty i osoby indywidualne z ogólnych środków wspierania sztuki i kultury.

W Saksonii swoją siedzibę ma ponad 400 muzeów o różnych formach własności, m.in. państwowej, regionalnej bądź prywatnej. Pokaźne zbiory mieszczą także trzy z czterech uniwersytetów saksońskich: Uniwersytety w Dreźnie, Lipsku i Freibergu. Wśród nich znajdują się niepowtarzalne, w skali europejskiej, zbiory przyrodniczych materiałów naukowych, które jednocześnie stanowią wyposażenie instytutów naukowych. Zbiory te częściowo udostępnione zostały publice i do dziś służą jako materiały naukowo-badawcze. Po I Wojnie Światowej, w dalszym ciągu kontynuowano tworzenie licznych muzeów miejskich, uprofilowanych przede wszystkim na historię regionalną, np. Państwowe Muzeum Etnologii w Dreźnie. Skutkiem wzrastającego od połowy XIX wieku rozwoju przemysłowego i wiążącą się z tym seryjną produkcją, przedtem ręcznie tworzonych produktów, powstały, jako prototypy zbiorów muzealnych, muzea rzemiosła artystycznego. Jako najstarszą jednostkę muzealną w Wolnym Państwie Saksonia uznaje się część Muzeum Państwowego, która wywodzi się z utworzonych w 1560 roku, z inicjatywy elektora saskiego Augusta, zbiorów sztuki. Obecnie ich zasoby znajdują się w Muzeum Historycznym, Salonie Matematyczno-Fizycznym oraz w Państwowych Zbiorach Historycznych.

Ochroną miejsc o znaczeniu historycznym, które są trwałym świadectwem stosowanej przemocy politycznej i ucisku, zajmuje się powołana do życia przez Wolne Państwo Saksonia w 1996 roku Saksońska Fundacja Miejsc Pamięci Ofiar Dyktatury Politycznej.

Nieodłączny symbol Saksonii stanowią dwa skrzyżowane, błękitne miecze - znak słynnej na całym świecie miśnieńskiej manufaktury porcelany, pracującej nieprzerwanie od 1710 r. W roku 1708 Johann Friedrich Boettger odkrył w swym laboratorium pod Tarasem Brühlowskim w Dreąnie recepturę „białego złota”. Znakomity symbol regionu stanowią Międzynarodowe Targi w Lipsku. Od ponad 800 lat miasto to określane przez Goethego w „Fauście” jako „mały Paryż”, jest miastem targowym. Specjalizacją targów lipskich, ze względu na ich położenie, jest ułatwianie kontaktów biznesowych pomiędzy Wschodem a Zachodem.
Saksonia jest krajem posiadającym długą, sięgającą średniowiecza, tradycję przemysłową i kulturową. od 1990 roku, odkąd zjednoczono Niemcy, a Saksonia przybrała nazwę Wolne Państwo Saksonia. Słowo „wolne” w nazwie, mające swój francuski odpowiednik „république”, wskazuje na sprawowanie władzy przez wolnych obywateli, w przeciwieństwie do monarchii. Także dziś możemy podziwiać piękno na światową skalę nie tylko pod względem turystycznym, ale kulturowym. Przyciąga i kusi turystów z całego świata.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ustroj szwajcarii i japonii, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
POLITYKA MOCARSTW WOBEC NIEMIEC PO II WŚ, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
ORGANIZACJE MIDZYNARODOWE, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
współczesny system polityczny Austrii, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
STOSUNKI MIEDZYNARODOWE-pod red. W. Malendowskiego, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
Międzynarodwe Stosunki Gospodarcze-wykłady, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
MIĘDZYNARODOWE STOSUKNKI EKONOMICZNE[1], materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
Ustrój polityczny Wielkiej Brytanii, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
Ustrój polityczny Francji, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
Niemcy za czasów Napoleona, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
Ustrój polityczny Niemiec, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
Ustrój polityczny Wloch, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
ustroj szwajcarii i japonii, materiały naukowe, stosunki międzynarodowe
Materiały Kolowium Nauka o Państwie Kolos, Stosunki Międzynarodowe Rok 1, Semestr 1, Nauka o Państwi
Nauka o panstwie, Stosunki międzynarodowe - materiały, I semestr, Nauka o państwie (ćwiczenia)
Statysta kolokwium ubiegly, Stosunki międzynarodowe - materiały, II semestr, Statystyka i demografia
Stosunki Polska - Białoruś, Politologia - materiały na zajęcia, Stosunki międzynarodowe

więcej podobnych podstron