TWÓJ BIOTECHNOLOG

https://www.facebook.com/twoj.biotechnolog

Własności białek, cukrów i tłuszczy

Zadanie 1.

Rozdział chromatograficzny aminokwasów hydrolizatu włosów ludzkich

Materiały: hydrolizat włosów ludzkich

0.5% roztwory wodne aminokwasów (histydyna, arginina, glicyna, cystyna, cysteina

lizyna, kwas glutaminowy, tyrozyna, walina, fenyloalanina)

płytka do chromatografii TLC pokryta silikażelem

rozpuszczalnik: n-butanol - kwas octowy - woda w stosunku 12:3:5

wskaźnik: 0.1% alkoholowy roztwór ninhydryny

Ninhydryna - roztwór stosuje się w chemii analitycznej do spryskiwania płytek TLC w celu detekcji amin

Rf - stałą wartość szybkości wędrowania danego związku w określonych warunkach

Wykonanie:

 Na płytce chromatograficznej na wysokości 1 cm narysowaliśmy linię startu i miejsca naniesienia

roztworów aminokwasów, wszystkie czynności wykonaliśmy ostrożnie w rękawiczkach w grupach.

 Nanieśliśmy wodne roztwory aminokwasów i hydrolizatu włosów za pomocą kapilar , po każdorazowym naniesieniu osuszaliśmy suszarką.

 Płytkę włożyliśmy ostrożnie do komory chromatograficznej na około 2 godziny do czasu aż front eluentu zbliżył się do krawędzi którą zaznaczyliśmy ołówkiem.

 Płytka została wysuszona i spryskana roztworem ninhydryny, plamki obrysowaliśmy ołówkiem.

 Obliczanie współczynniki Rf dla wszystkich plamek;

Aminokwas	Arginina	Glicyna	fenyloalaniana	Walina	Cysteina	Tyrozyna
Rf	0,118	0,145	0,447	0,355	0,065	0,434

Kwas glutaminowy	Lizyna	Histydyna	cystyna
0,171	0,079	0,105	0,065

b=7,6

Hydrolizat włosów(aminokwasy)	1	2	3	4
Rf	0,447	0,342	0,184	0,065

Wnioski:

 w skład hydrolizatu włosów wchodzą aminokwasy;

1-fenyloalanina

2-Walina

3-kwas glutaminowy

4-cysteina lub cystyna( prawdopodobnie został użyty dwa razy hydrolizat cysteiny a brakuje hydrolizatu cystyny)

Wybór został dokonany na podstawie wartości Rf pojedynczych aminokwasów

Zadanie 2.

Odczyn barwny wiązania peptydowego - próba biuretowa.

Materiały: roztwór NaOH

0.1% roztwór CuSO4

0.5% roztwór albuminy

0.5% roztwór kazeiny

Woda destylowana

Wykonanie:

Probówka 1 - Kazeina 2ml

Próbówka 2 - Albumina 2ml

Próbówka 3 - Woda destylowana 2ml

 Do każdej probówki dodałem 2 ml r-ru NaOH, wymieszałem i dodałem kroplami (ok. 15 kropli)

0.1% roztwór siarczanu miedzi (II) do pojawienia się zabarwienia.

Obserwacje;

1Próbówka zabarwiła się na fioletowo

2 Próbówka zabarwiła się an brunatny

3 próbówka zabarwiła się na niebiesko

 Wnioski:

Próbówka 1 pozytywny wynik próby ( Kazeina jest białkiem )

Próbówka 2 negatywny wynik próby

Próbówka 3 Negatywny wynik próby ( próba kontrolna )

 O czym świadczy i jaka jest przyczyna zmiany zabarwienia próbek?

 azeina jest białkiem ( posiada grupy peptydowe )

lbumina jest białkiem ( Występuje niezgodność z przewidywanymi wynikami )

jasno niebieska barwa roztworu wynika z obecności jonów Cu2+

Zadanie 3.

Wykrywanie wolnych grup aminowych za pomocą ninhydryny

Materiały: 0.1% roztwór ninhydryny

0.5% roztwór albuminy

0.5% roztwór kazeiny

Próbówka1 - Albumina - 2ml

Próbówka 2 - Kazeina - 2ml

Próbówka 3 - Woda destylowana - 2ml

Wykonanie:

 Do każdej probówki dodałem 0.5 ml roztworu ninhydryny.

Obserwacje na zimno

W wszystkich 3 probówkach występuje bezbarwny roztwór.

 Następnie włożyłem probówki na 5 minut do łaźni wodnej o temperaturze 95ºC i po upływie tego

czasu ponownie zanotowałem obserwacje;

1) zabarwienie na kolor ciemno fioletowy

2) zabarwienie na kolor ciemno fioletowy

3) roztwór pozostał bezbarwny

Wnioski:

 Jakie związki dają dodatni odczyn z ninhydryną?

Związki posiadające wolną grupę aminową.

 Jaka jest przyczyna pojawienia się zabarwienia i dlaczego po pogrzaniu kolor niektórych

próbek ulega zmianie?

W wysokiej temperaturze następuje denaturacja białka co powoduje rozpad na aminokwasy które dają pozytywny odczyt w próbie z ninhydryną.

Zadanie 4.

Rozpuszczalność polisacharydów

Materiały: agar, celuloza, skrobia

Wykonanie:

Do 3 probówek wsypałem odrobinę każdego cukru tak ze;

1. Próbówka Agar 2ml + Woda destylowana

2. Próbówka Celuloza 2ml + Woda destylowana

3. Probówka Skrobia 2ml + Woda destylowana

OBSERWACJE NA ZIMNO:

1. osad

2. osad

3. rozpuszczony cukier ( klarowny roztwór )

 Następnie umieściłem probówkę na 5 minut w łaźni wodnej o temperaturze 95ºC i po upływie

tego czasu ponownie zanotowałem obserwacje

OBSERWACJE NA GORĄCO;

1. osad

2. osad

3. rozpuszczony cukier ( klarowny roztwór )

Wnioski;

Agar - cukier nie rozpuszczalny w wodzie na zimno, rozpuszczalny w temp. 90 - 100 stopni.

Po ochłodzeniu do temp 48-50 stopni przechodzi z roztworu w formę osadu.

Celuloza - nierozpuszczalna w wodzie zarówno na zimno jak i an gorąco

Skrobia - dobrze rozpuszczalna w wodzie zarówno na zimno i na gorąco.

Zadanie 5.

Własności redukcyjne cukrów.

Materiały:

Woda destylowana

glukoza

sacharoza

maltoza

odczynnik Fehlinga I - roztwór CuSO4

odczynnik Fehlinga II - roztwór NaOH i winianu sodowo-potasowego)

Wykonanie:

A. Próba Fehlinga

 W ponumerowanych probówkach zmieszałem 1 ml roztworu Fehlinga I i 1 ml roztworu

Fehlinga II.

 Do jednej probówki dodałem 1 ml wody destylowanej, a do pozostałych dodałem 1 ml badanych

roztworów cukrów i wymieszałem.

 Probówki włożyłem na 5 minut do łaźni wodnej (95ºC) i zanotowałem następujące obserwacje.

Obserwacje:

1. woda destylowana - kolor fioletowy (próba kontrolna)

2. glukoza - ceglasty osad

3. sacharoza - roztwór niebieski

4. maltoza - zielony roztwór, ceglasty osad

Wnioski:

1) nie reaguje z wodą, odczynnik Fehlinga ma kolor fioletowy

2) glukoza utlenia się do kwasu glukonowego (cukier redukujący)

3) sacharoza nie jest cukrem redukującym

4) maltoza jest cukrem redukującym

B. Próba Benedicta

Materiały:

Woda destylowana

glukoza

sacharoza

maltoza

odczynnik Benedicta

 Do ponumerowanych probówek dodałem po 5 ml roztworu Benedicta.

 Do pierwszej probówki dodałem 1 ml wody destylowanej, a do pozostałych dodałem 1 ml

badanego roztworu cukru i wymieszałem.

Obserwacje na zimno:

Wszystkie roztwory miały kolor niebieski.

 Probówki włożyłem na 5 minut do łaźni wodnej (95ºC) i zanotowałem następujące obserwacje.

Obserwacje:

1. glukoza - ceglasty osad

2. maltoza - ceglasty osad

3. sacharoza - zielony roztwór

4. h2o - niebieski

Sprostowanie: roztwór sacharozy po ogrzaniu powinien mieć kolor niebieski.

---