Celestyn Freinet
1896-1966

Krótki życiorys

Celestyn Freinet (15.10.1896 Gars - 06.10.1966 w Vence żył 70 lat)

• edukację rozpoczął bardzo wcześnie ok. 4 roku życia

•  lekcje czytania i pisania pobierał w prostej szkole wiejskiej do której uczęszczały wszystkie dzieci w Gars

• uczył się w sredniej szkole w Grasse

•  w 1913 r. przeniósł się do Nicei by podjąć studia w Ecole Normale (uczelnia kształcąca nauczycieli szkół podstawowych)

• 1915 zostaje ciężko ranny pod Verdun - poważne uszkodzenie płuc źle rokujące

• 1920 rozpoczyna działalność pedagogiczną jako młody niewykwalifikowany nauczyciel w 2 klasowej szkole w Bar - sur -Loup, gdzie ukształtował się jako pedagog

• 1925 wyjezdża do Związku Radzieckiego na zaproszenie nauczycieli radzieckich, którzy chcieli umożliwić poznanie kraju budującego nowy ustrój społeczny, zwiedza różne placówki oświatowo - wychowawcze w Leningradzie, Stalingradzie, Moskwie, Saratowie - spotyka się z nauczycielami i dziecmi

• owocem podróży jest wydanie książki Miesiąc wśród dzieci rosyjskich, pozycja ta jest adresowana do uczniów klas starszych

• 1926 pomysł zastosowania drukarni w pracy szkolnej

• 1927 wydanie książkki Drukarnia w szkole - ówczesne poglądy na nowa szkołę

• buduje małą szkołę eksperymentalną w Vence wraz z żoną, która staje się i jest po dzień dzisiejszy ośrodkiem unikalnego oddolnego ruch pedagogicznego

• w okresie II Wojny Światowej zostaje internowany

• staje na czele oddziału partyzanckiego w Alpach Śródziemnomorskich i walczy aż do odzyskania przez francje niepodległości

Poglądy pedagogiczne C.Freineta

• cel wychowania: dążenie do maksymalnego rozwoju osobowości dziecka w obrębie wspólnoty, której służy i z której korzysta

• uwzględnił indywidualny rozwój dziecka

• autentyczny, naturalny sposób bycia

• obserwacja i poznawanie dziecka na tle warunków środowiskowych

• z pedagogiki naturalistycznej odrzucał skrajny biologizm

• istnieją odwieczne, podstawowe i uniwersalne prawdy życia - mądrości ludowe - doświadczenie hodowania i wychowywania zwierząt - Gawędy Mateusza

• poznanie następuje przez intelekt, emocje i instynkty, w dużej mierze odbywa się intuicyjnie

• Trzy naturalne fazy rozwoju psychicznego:

• I faza - szukanie po omacku - uniwersalny mechanizm uczenia się, przyswajania wiedzy, dochodzenia do prawdy, obejmuje okres od  narodzin do początków wczesnej edukacji szkolnej

• II faza urządzanie się w otaczającym świecie, dziecko mając już pewien zasób doświadczeń, zaczyna po swojemu porządkować teren swojego życia i działania

• III faza dominuje zabawa - praca a później praca - zabawa - okres dojrzewania jednostki do podstawowych zadań życiowych i społecznych

• koncepcje pedagogiczną C. Freineta łączy wiele z kierunkami Nowego Wychowania

• krytyczny stosunek do tradycyjnej szkoły, określana jako "klatka" krepująca rozwój i wolność dziecka

• szacunek dla osobowości dziecka jego potrzeb i dążeń - spontaniczna aktywność

• uwzględnienie naturalnych zainteresowań

• swobodna dyscyplina

• rozwój uczuć moralnych, społecznych i obywatelskich

• uwzględnienie sytuacji i środowiska dziecka

• swoje poglądy realizował poprzez:

• swobodną ekspresję

• metody naturalne

• wychowanie przez pracę

• spółdzielcze formy samorządności uczniów

Idea wychowania

• Wychowanie bez przymusu

• Swobodna ekspresja dziecka

• Twórcze działanie dziecka

Szkoła Celestyna Freineta

• Zdobyła największą popularność w powojennym renesansie

• Oparta na idei wychowania Freineta (slajd 4) rozpowszechniała się w wielu krajach, także w Polsce

• Od lat sześćdziesiątych XX wieku propagowała je Halina Semenowicz z pomocą Komitetu Upowszechniania Pedagogiki Freineta w Polsce

Eksperymentalna szkoła w Vence (Francja)

• C. Freinet zakładając szkołe eksperymentalną opracował oryginalną metodę wspierania dziecięcej inwencji za pomocą tekstów pisanych i publikowanych przez uczniów w gazetkach szkolnych i szkolnej drukarni

Eksperymentalna szkoła w Vence (Francja)

• Wychowankowie sami gromadzili materiał informacyjny służący do nauki, a w pracy posługiwali się fiszkami samokontroli, które pomagały im ustalić tempo wiedzy jaką zdobywali

Międzynarodowa Federacja Ruchu Szkoły Nowoczesnej (1957)

• W 1957 r. w Nantes odbył się XIII Kongres ICEM [Instytut Spółdzielczy Nowoczesnej Szkoły - organizacja francuskich nauczycieli freinetowców, w którym uczestniczyły również delegacje ruchów freinetowskich: Holandii, Jugosławii, Meksyku, Senegalu, Szwajcarii i Tunisu. Natomiast ruchy freinetowskie z Hiszpanii [Republikańskiej], Kamerunu, Wietnamu, Maroka, San Marino, Włoch przysłały pozdrowienia. W Kongresie uczestniczyli Eliza i Celestyn Freinet oraz delegat UNESCO, M. Legrand.

• Na Kongresie w Nantes przyjęto dwie ważne decyzje o:

• Utworzeniu Międzynarodowej Federacji Ruchów Nowoczesnej Szkoły o nazwie FIMEM.

• Przyjęciu Karty Dziecka, która była pierwszą oficjalną akceptacją praw dziecka. Przyjęto również, że FIMEM jest stowarzyszeniem ruchów narodowych i grup regionalnych z całego świata. UNESCO uznało FIMEM za organizację pozarządową.

• Zakres działalności FIMEM określa art. 2. Statutu:

• Łączenie stowarzyszeń i grup z całego świata, które identyfikują się z ideami i zasadami, zawartymi w Karcie Nowoczesnej Szkoły,

• Rozwijanie i organizowanie kontaktów między poszczególnymi ruchami nowoczesnej szkoły, wymiany myśli i poglądów nauczycieli realizujących te same cele w różnych warunkach społecznych, kulturowych, politycznych i ekonomicznych.

• Wydawanie materiałów pomocniczych dla nauczycieli oraz Biuletynów Informacyjnych i czasopisma „ La Nouvelle Multilettre”.

• Organizowanie spotkań międzynarodowych [RIDEF] oraz konferencji na tematy ważne i aktualne, a dotyczące wielu krajów np. „Przeciw przemocy”.

• Organizowanie stażów, odwiedzin w klasach freinetowskich, korespondencji między nauczycielami i klasami

Polskie Stowarzyszenie Animatorów C. Freinta (od 1993)

• Jest organizacyjną formą ruchu freinetowskiego, który obejmuje nauczycieli wszystkich szczebli edukacji

• Polskie Stowarzyszenie Animatorów Pedagogiki C. Freineta jest częścią międzynarodowego ruchu nauczycieli, zrzeszonych w Międzynarodowej Federacji Ruchów Nowoczesnej Szkoły [FIMEM].

• Celem Stowarzyszenia jest stwarzanie ram organizacyjnych do wspólnej pracy, wymiany myśli i doświadczeń nauczycieli, wychowawców oraz innych osób inspirowanych pedagogiką

• C. Freineta, na zasadach kreatywnego współuczestnictwa wszystkich jego członków

Stowarzyszenie zakłada że :

• Wychowanie jest stwarzaniem wszystkim podmiotom edukacyjnym szans rozwoju i twórczej aktywności.

• Szkoła poprzez organizację życia i pracy promuje takie wartości demokratyczne, jak: prawa człowieka, praworządność, samorządność, tolerancja, współdziałanie, udział w podejmowaniu decyzji i odpowiedzialność.

• Szkoła jest miejscem pracy, pracy umotywowanej i twórczej, w której uczeń oraz nauczyciel uczestniczą aktywnie i odpowiedzialnie.

• Szkoła opiera proces wychowania na dialogu, w którym głosy nauczycieli i uczniów są jednakowo ważne.

• Szkoła jest miejscem umożliwiającym dziecku swobodne wypowiadanie się w różnych formach ekspresji.

• Szkoła jako środowisko wychowawcze sprzyja samodzielnym poszukiwaniom, które są warunkiem rozwoju uczniów i nauczycieli.

• Szkoła wspiera procesy integracji europejskiej, z zachowaniem prawa do tożsamości narodowej i etnicznej.

Literatura

• J. Draus, R. Terlecki Historia Wychowania wiek IX i XX t. 2, Wydawnictwo WAM, Kraków 2010

• E. Filipiak, H. Smolińska - Rebas, Od Celestyna Freineta do edukacji zintegrowanej. Wposzukiwaniu modelu wczesnej edukacji czyli o tym jak organizować sytuacje edukacyjne wyzwalające aktywność własną dziecka, Wydawnictwo Uczelniane WSP w Bydgoszczy, Bydgoszcz 2000

• A. Lewin, Tryptyk pedagogiczny. Korczak - Makarenko - Freinet, Nasza Księgarnia Warszawa 1986

• H. Semenowicz, Freinet w Polsce. Próby realizacji koncepcji pedagogicznej C. Freineta w szkole polskiej, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1980

• http://www.freinet.pl

• Ewelina Karpińska

• Małgorzata Kozula

• Michał Kędzierski