Będzie egzamin ustny, da nam 25 pytań do zrobienia.
Skodyfikowane- opisane
Doktryna obronna państwa, którą ma każde państwo. Założenia programowe
1922 r. wówczas przedmiot przysposobienie wojskowe wprowadzono do programów szkół średnich i przedmiot ten był powiązany ściśle z wychowaniem fizycznym
1927 r. wydano cyt. „instrukcję wyszkolenia oddziałów przysposobienia wojskowego”, w myśl której przysposobieniem obronnym objęto młodzież szkolną-młodzież pozaszkolną a także kobiety. Sprecyzowane zostały 4 działy prowadzonej działalności:
Wychowanie obywatelskie - zmierzało do podniesienia na wyższy poziom uświadomienia narodowego i państwowego, jedną z form był zorganizowany udział w obchodach świąt państwowych, kościelnych i wojskowych. Wychowanie obywatelskie dawało szkolonym ogólna wiedzę o Polsce, prowadzone było w formie pogadanek, najczęściej, które były wzorowane na programach szkolenia i wychowania w wojsku.
Wychowanie wojskowe - wyrabianie tężyzny fizycznej rozwój moralności, karność i posłuszeństwo rozkazom, a także inne cechy moralne miało również zacieśniać więź z wojskiem. Realizowane było przez różnego rodzaju wykłady o organizacji armii i jej zadaniach a także poprzez wspólne uczestnictwo w świętach narodowych i jednostek wojskowych.
Wychowanie fizyczne - miało na celu przede wszystkim wyrobienie sprawności fizycznej młodzieży oraz zamiłowanie do sportu, realizowane było w toku zajęć szkolnych w takich formach jak gry zabawy, zawody sportowe itd.
Wyszkolenie wojskowe- było ono bardzo mocno skorelowane z programem wychowania fizycznego, wychowania strzeleckiego i bojowego, obejmowało naukę o broni, o gazach, o służbie wartowniczej, naukę musztry, terenoznawstwa, walki na bagnety i szermierki, bardzo dużą rangę nadawano ćwiczeniom nocnym oraz nauce zachowania się wobec lotnictwa przeciwnika a także orientacji w terenie i utrzymywania łączności