Piwnik Aleksandra	Oznaczanie zawartości lepiszcza i analiza sitowa	20.10.2008
Grupa 1a, zespół A

Wstęp teoretyczny:

Charakterystyka osnowy piaskowej pod względem wielkości(wymiarów) ziarna

Charakterystyka osnowy piaskowej pod względem wielkości ziarna, nie opiera
się we wszystkich krajach na tej samej metodzie. Wprawdzie niektóre z metod
określania średniej wielkości ziarna, podane w normach różnych krajów, są takie
same, jednak żadna z metod nie znalazła zastosowania w normach wszystkich
krajów. Poza tym niektóre normy przewidują więcej niż jedną metodę określania
średniej wielkości ziarna, nie wskazując, którą z nich należy uważać za najbardziej
miarodajna i na której należy opierać ocenę osnowy. Sytuacja ta nie stwarzałaby
trudności, gdyby ustalona za pomocą tych różnych metod średnia wielkość ziarna
tej samej osnowy była taka sama. Badania wykazały, że różnice między wartościa-
mi średniej wielkości ziarna, określonej sześcioma niżej podanymi metodami, prze-
kraczają nawet 40% dla tej samej osnowy piaskowej.

Z metod stosowanych dotychczas w odlewnictwie, umożliwiających scharakteryzowanie osnowy piaskowej pod względem wielkości (wymiarów) ziarna, największe zastosowanie znalazły następujące:

— średnia wielkość ziarna d_L oparta na liczbie ziarnistości L

— średnia geometryczna d_g

— średnia arytmetyczna d_a,

— średnia harmoniczna d_h,

— średnia wielkość ziarna D50 - według DIN-52401,

— mediana d_M - według AFS,

— numery sit, na których zebrała się frakcja główna.
Oprócz nich stosowane są, szczególnie w przeróbce mechanicznej kopalin także inne metody określania średniej wielkości ziarna materiału ziarnistego.

Charakterystyka osnowy piaskowej pod względem jednorodności

Charakterystyka osnowy piaskowej pod względem jednorodności można ustalić opierając się na następujących parametrach:

• wartość frakcji głównej F_g,

• współczynnik rozdziału S_o,

• wskaźnik nachylenia S_k,

• stopień jednorodności GG,

• wskaźnik jednorodności log W.

Charakterystyka osnowy piaskowej pod względem kształtu ziarn

Charakterystykę osnowy piaskowej pod względem kształtu ziarn można ustalić za pomocą dwóch metod:

— jakościowej (mikroskopowa),

— ilościowej (wskaźnik kształtu).

Metoda jakościowa jest oparta na wzrokowej ocenie kształtu ziarn poszczególnych odsiewów osnowy piaskowej, oglądanych pod mikroskopem stereoskopowym, przy powiększeniu x 37,5 (3 x 12,5), x 51 (3 x 17), x 62,5 (5 x 12,5) lub x 85
(5 x 17), w zależności od wielkości ziarn danej frakcji. Natomiast w metodzie ilościowej miernikiem ziarn osnowy piaskowej jest wartość wskaźnika kształtu (W_k
będącego stosunkiem powierzchni właściwej (S_w) do powierzchni właściwe) teoretycznej (S_t).

Średnia geometryczna d_g

Wartość d_g oblicza się ze wzoru

gdzie: x_i — odsiew przeliczony w procentach,

d_i — średnia wielkość ziarn zbierających się na i-tym sicie, czyli średnia
arytmetyczna z prześwitów oczek sit, na którym zebrał się i przez
które przeszedł i-ty odsiew;

Dla piasku podanego w tabeli 5.2 sumy iloczynów wartości odsiewów przeli-
czonych i logarytmów d_i znajdują się w kolumnie 13. Wartość średniej geometry-
cznej d_g wynosi:

Obliczenia:

xi *ai
0,000
0,259
1,605
27,438
124,220
1933,018
1366,929
3247,736
314,929
257,694
867,319
8141,146

• Średnia wielkość ziarna d_L

xi	ai
0,000	5
0,024	11
0,094	17
0,885	31
3,269	38
37,173	52
20,711	66
31,531	103
2,100	150
1,322	195
2,891	300













• Średnia geometryczna d_g

di, mikrometry	log di	xi*log di
2400	3,380	0
1200	3,079	0,072637
715	2,854	0,269432
515	2,712	2,400209
360	2,556	8,356411
260	2,415	89,77282
180	2,255	46,70906
130	2,114	66,65562
85,5	1,932	4,05621
63,5	1,803	2,382377
38	1,580	4,567257







Wnioski:

Średnia wartość d_L jest najbardziej miarodajną metodą wyznaczania wielkości ziarn.

---