system ochrony pracy, Szkoła Przemek, Zarządzanie bezpieczeństwem pracy dr.krauze, FW ZZIP 12 Zarzadzanie Bezpieczenstwem Pracy materialy


Dr inż. Marcin Krause

System ochrony pracy

Literatura

  1. Krause M.: Bezpieczeństwo i higiena pracy. Podstawowe wymagania i wytyczne. Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa w Poznaniu, Poznań 2011.

  2. Witryny internetowe instytucji nadzoru, kontroli i doradztwa, np. PIP, CIOP.

Nadrzędnym organem administracji centralnej w Polsce w zakresie ochrony pracy jest Minister Pracy i Polityki Społecznej, który odpowiada za działy: praca; zabezpieczenie społeczne; sprawy rodziny.

Dział praca obejmuje sprawy: zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu; stosunków pracy i warunków pracy; wynagrodzeń i świadczeń pracowniczych; zbiorowych stosunków pracy i sporów zbiorowych; związków zawodowych i organizacji pracodawców.

Podmioty funkcjonujące w systemie ochrony pracy w Polsce obejmują m.in.:

Podmioty funkcjonujące w systemie ochrony pracy w Polsce można umownie podzielić na trzy sektory różniące się usytuowaniem, zakresem uprawnień i obowiązków oraz odpowiedzialnością w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy:

Na szczeblu przedsiębiorstwa i/lub zakładu pracy podmioty systemu ochrony pracy można umownie podzielić na trzy grupy organów kompetentnych w zakresie nadzoru, kontroli i doradztwa w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy:

Najważniejszymi organami państwowego nadzoru i kontroli nad warunkami pracy są:

Innymi specjalistycznymi organami państwowego nadzoru i kontroli są m.in.: sądy, prokuratura, policja, urzędy skarbowe, urzędy pracy; Polskie Centrum Badań i Certyfikacji (PCBC); Polskie Centrum Akredytacji (PCA); Główny Urząd Statystyczny (GUS); Zakład Ubezpieczeń Społecznych (ZUS); Najwyższa Izba Kontroli (NIK); Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK); Główny Inspektorat Weterynarii (GIW); Główny Inspektorat Transportu Drogowego (GITD); Główny Inspektorat Ochrony Środowiska (GIOŚ); Biuro do spraw Substancji Chemicznych.

Wśród organów państwowego nadzoru i kontroli nad warunkami pracy wiodącą rolę w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy pełnią Państwowa Inspekcja Pracy oraz Państwowa Inspekcja Sanitarna.

Państwowa Inspekcja Pracy (PIP) jest organem nadzoru i kontroli przestrzegania prawa pracy, w tym przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Państwowa Inspekcja Pracy podlega Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej, a nadzór nad nią sprawuje Rada Ochrony Pracy (ROP). Państwowa Inspekcja Pracy posiada najszerszy zakres uprawnień w dziedzinie nadzoru nad warunkami pracy, a w zakresie swego działania współdziała z innych organami nadzoru i kontroli warunków pracy, organizacjami pracodawców, związkami zawodowymi i społeczną inspekcją pracy. Organami Państwowej Inspekcji Pracy są Główny Inspektor Pracy, okręgowi inspektorzy pracy, inspektorzy pracy, a jednostkami organizacyjnymi są Główny Inspektorat Pracy (GIP) i okręgowe inspektoraty pracy (OIP). Państwowa Inspekcja Pracy prowadzi Ośrodek Szkolenia Państwowej Inspekcji Pracy we Wrocławiu (OSPIP).

Państwowa Inspekcja Sanitarna (PIS, SANEPID) jest organem nadzoru i kontroli przestrzegania zasad, przepisów higieny pracy i warunków pracy w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed wpływem czynników szkodliwych dla zdrowia i uciążliwych. Państwowa Inspekcja Sanitarna podlega Ministrowi Zdrowia. Organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej są m.in. Główny Inspektor Sanitarny, wojewódzcy inspektorzy sanitarni, powiatowi inspektorzy sanitarni, graniczni inspektorzy sanitarni, a jednostkami organizacyjnymi są m.in. Wojewódzkie oraz Powiatowe Stacje Sanitarno-Epidemiologiczne.

Pracownicy, w celu reprezentacji obrony swoich praw i interesów, mają prawo tworzyć związki zawodowe. Związki zawodowe oraz kierowana przez nie społeczna inspekcja pracy sprawują w zakładach pracy społeczny nadzór nad warunkami pracy.

Wszyscy pracownicy mają prawo zrzeszania się w związki zawodowe. Związki zawodowe i ich organizacje mają prawo do rokowań, w szczególności w celu rozwiązania sporów zbiorowych i zawierania układów zbiorowych. Każdy pracodawca obowiązany jest do stworzenia możliwości działania organizacjom związkowym.

Społeczna inspekcja pracy (sip) sprawuje społeczną kontrolę przestrzegania prawa pracy, w tym przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Jest ona służbą pełnioną przez pracowników, która ma na celu zapewnienie przez pracodawcę bezpiecznych i higienicznych warunków pracy oraz ochrony uprawnień pracowniczych. Kierują nią zakładowe organizacje związkowe, a jej organami są społeczni inspektorzy pracy (zakładowy społeczny inspektor pracy, wydziałowi/grupowi społeczni inspektorzy pracy).

Najważniejsze organy kontrolne i doradcze działające na rzecz pracodawcy:

Innymi organami kontrolnymi i doradczymi działającymi na rzecz pracodawcy są m.in.: komórka ds. systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy lub komórka ds. zintegrowanego systemu zarządzania; firmy i ośrodki szkoleniowe oraz firmy i jednostki doradczo-konsultingowe; uczelnie oraz inne jednostki naukowo-badawcze i badawczo-rozwojowe; organizacje zawodowe i naukowo-techniczne.

Służba bezpieczeństwa i higieny pracy (służba bhp) jest wyodrębnioną w strukturze zakładu pracy jednoosobową lub wieloosobową jednostką organizacyjną, która podlega bezpośrednio pracodawcy oraz pełni funkcje doradcze i kontrolne w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy. Pracodawca tworzy służbę bhp, powierza wykonywanie zadań tej służby pracownikowi zatrudnionemu przy innej pracy, sam wykonuje zadania tej służby lub zleca wykonywanie zadań tej służby podmiotowi zewnętrznemu, w zależności od: rodzaju prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników, warunków pracy w zakładzie pracy, nasilenia zagrożeń zawodowych.

Służba medycyny pracy jest służbą utworzoną w celu ochrony zdrowia pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków związanych ze środowiskiem pracy i sposobem jej wykonywania oraz sprawowania profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracującymi. Obowiązek objęcia pracowników profilaktyczną opieką zdrowotną spoczywa na pracodawcy. Zadania służby medycyny pracy wykonują: lekarze, pielęgniarki, psycholodzy i inne osoby o kwalifikacjach zawodowych niezbędnych do wykonywania wielodyscyplinarnych zadań tej służby oraz jednostki badawczo-rozwojowe i jednostki organizacyjne uczelni medycznych, prowadzące działalność w dziedzinie medycyny pracy.

Komisja bezpieczeństwa i higieny pracy (komisja bhp) jest organem doradczym i opiniodawczym pracodawcy w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy, który zatrudnia więcej niż 250 pracowników. W skład komisji bhp: wchodzą pracownicy służby bhp, lekarz medycyny pracy, społeczny inspektor pracy, a także przedstawiciele pracowników wybrani przez zakładową organizację związkową lub w przypadku jej braku przez pracowników w trybie przyjętym w zakładzie pracy.

Ważną rolę w zakresie nauki i edukacji w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy pełnią uczelnie (np. politechniki, uniwersytety), które prowadzą działalność naukowo-badawczą i badawczo-rozwojową oraz realizują kształcenie na studiach wyższych i studiach podyplomowych na kierunku lub specjalności w zakresie „bezpieczeństwa i higieny pracy”.

Najważniejszymi jednostkami naukowo-badawczymi i badawczo-rozwojowymi (poza jednostkami organizacyjnymi uczelni) w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy są m.in.:

Wśród jednostek naukowo-badawczych i badawczo-rozwojowych wiodącą rolę w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy pełnią Centralny Instytut Ochrony Pracy oraz Instytut Medycyny Pracy.

Centralny Instytut Ochrony Pracy Państwowy Instytut Badawczy w Warszawie (CIOP-PIB) jest państwową jednostką organizacyjną, posiadającą osobowość prawną, nadzorowaną przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej, powstałą w 1950 roku w miejsce Wzorcowni Urządzeń Bezpieczeństwa i Higieny Pracy. CIOP-PIB jest podstawową placówką naukowo-badawczą w Polsce zajmującą się kompleksowo problematyką kształtowania warunków pracy zgodnie z psychofizycznymi możliwościami człowieka. Działalność naukowa Instytutu obejmuje badania i prace rozwojowe prowadzące do nowych rozwiązań technicznych i organizacyjnych w zakresie ochrony pracy w dziedzinie bezpieczeństwa pracy, higieny pracy i ergonomii oraz wykonywanie innych zadań szczególnie ważnych dla osiągnięcia celów polityki społeczno-gospodarczej państwa w tej dziedzinie.

Instytut Medycyny Pracy (IMP) jest jednostką naukowo-badawczą nadzorowaną przez Ministra Zdrowia, powstałą w 1954 roku w wyniku wyodrębnienia Instytutu z Akademii Medycznej w Łodzi. IMP jest podstawową placówką naukowo-badawczą zajmującą się problematyką zdrowia publicznego, zdrowia środowiskowego oraz wszelkimi dziedzinami powiązanymi z szeroko rozumianą medycyną pracy, wiodącym w kraju ośrodkiem szkolenia kadr specjalistów medycyny pracy, zdrowia publicznego i zdrowia środowiskowego. Działalność naukowa Instytutu obejmuje badania i prace rozwojowe w zakresie ochrony zdrowia pracujących w obszarach: medycyny pracy, medycyny środowiskowej, zdrowia publicznego, higieny pracy, ochrony radiologicznej, toksykologii, epidemiologii, fizjologii, psychologii, socjologii pracy i ergonomii, patologii zawodowej.

Najważniejszymi organizacjami zawodowymi i naukowo-technicznymi skupiającymi pracowników służby bhp, lekarzy medycyny pracy i higienistów pracy są m.in.:

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
system oceny zgodnoÂci, Szkoła Przemek, Zarządzanie bezpieczeństwem pracy dr.krauze, FW ZZIP 12 Zar
profilaktyka bhp, Szkoła Przemek, Zarządzanie bezpieczeństwem pracy dr.krauze, FW ZZIP 12 Zarzadzan
szkolenie bhp, Szkoła Przemek, Zarządzanie bezpieczeństwem pracy dr.krauze, FW ZZIP 12 Zarzadzanie
System ochrony pracy i nadzór nad warunkami pracy, BHP(5)
elementy systemu ochrony pracy
System ochrony pracy w Polsce, Prawo i administracja, prawo pracy, prawo ochrony pracy
system ochrony pracy, 2
system ochrony pracy, 2
System ochrony pracy w Polsce
W1 system ochrony pracy[1], notatki z wykładów
System ochrony pracy, BHP(5)
SYSTEM OCHRONY PRACY W POLSCE, BECHAPOWIEC
Systemy ochrony pracy w wybranych krajach Unii Europejskiej, bhp
System ochrony pracy 2

więcej podobnych podstron