Woda- powszechnie stosowany rozpuszczalnik, również ulega dysocjacji (jest słabym elektrolitem).
H2O = H+ + OH- wolne H+ nie istnieją w roztworze
H+ + H2O = H3O+
H3O+ + 3H3O+ = H9O4+ w temperaturze pokojowej w roztworze występuje najwięcej cząstek H9O4+
Kw= [H+] ∙ [OH-] iloczyn jonowy wody
logKw = log([H+] ∙ [OH-])
-logKw = -log[H+] + (-log [OH-])
z definicji: pH = -log[H+]
pOH = -log [OH-]
pKw = -logKw
pKw = pH + pOH
pKw zależy od temperatury i siły jonowej
dla t = 25°C pKw = 14,00 czyli Kw = (10)-14,00
jeśli jony H+ i OH- powstają wyłącznie w wyniku dysocjacji wody, to : [H+] = [OH-]
Kw = [H+]2
pH=7,00=pOH
Przykładowe zależności między [H+], [OH-], pH, pOH dla czystej wody (gdzie pKw = 14,00)
Stężenie H+ [M] |
Stężenie OH- [M] |
Wartość pH |
Wartość pOH |
10-1,00 |
10-13,00 |
1,00 |
13,00 |
10-2,00 |
10-12,00 |
2,00 |
12,00 |
10-3,00 |
10-11,00 |
3,00 |
11,00 |
10-7,00 |
10-7,00 |
7,00 |
7,00 |
10-8,00 |
10-6,00 |
8,00 |
6,00 |
10-13,00 |
10-1,00 |
13,00 |
1,00 |
Wprowadzenie do wody kwasu spowoduje zmianę położenia równowagi reakcji dysocjacji wody przy nie zmienionej wartości Kw.
Np. obecność 0,01M HCl ([H+]HCl >> [H+]H2O):
HCl → H+ +Cl-
[H+] = [H+]H2O + [H+]HCl
[OH-] = [H+]H2O
[OH-] =
pOH = 12,00
[H+] = 10-12,00 + 10-2,00 = 10-2,00
pH = 2
Skala pH: od 0 do 14.
odczyn kwaśny pH < 7
odczyn obojętny pH = 7
odczyn zasadowy pH > 7
ROZTWORY BUFOROWE- roztwory, których pH prawie nie zmienia się przy znacznych rozcieńczeniach, oraz w których dodatek niewielkich ilości mocnego kwasu lub mocnej zasady powoduje wielokrotnie mniejsze zmiany stężenia jonów H+, niż taki sam dodatek kwasu lub zasady do roztworu nie zawierającego buforu.
Roztworem buforowym nazywamy roztwór:
słabej zasady i jej soli z mocnym kwasem
słabego kwasy i jego soli z mocną zasadą (H2CO3, NaHCO3)
dwóch soli słabego kwasu wielozasadowego z mocną zasadą lub dwóch soli słabej zasady dysocjującej wielostopniowo z mocnym kwasem (np. Na H2PO4, Na2 HPO4).
Pojemność buforu na kwas (zasadę)- liczność mocnego kwasu (mocnej zasady), jaką należy dodać do 1,00 dm3 roztworu buforowego, aby zmienić jego pH o jednostkę.
(Pojemność buforu nie zależy od rodzaju buforu lecz od stężeń obu składników buforu. Im większe stężenie składników buforu, tym większa pojemność.)
Bufor octanowy: 1dm3 (100mmoli CH3COOH, 100mmoli CH3COONa )
W roztworze takiego buforu zachodzą reakcje:
CH3COONa → CH3COO- + Na+ (sól dysocjuje w 100%)
CH3COOH ↔ CH3COO- + H+ (nie wszystkie cząsteczki kwasu ulegają dysocjacji, ustala się równowaga)
po przekształceniach:
gdzie: ns- początkowa liczność soli
nk- początkowa liczność kwasu
(*)
Wiadomo, że pH takiego buforu wynosi 5,0, czyli [H+] = 10-5,00 M.
Wpływ dodatku niewielkiej ilości mocnego kwasu (1mmol HCl):
HCl → H+ +Cl-
CH3COOH ↔ CH3COO- + H+ (kationy H+ z kwasu HCl przesuną reakcję w lewo), czyli [CH3COOH] = nk + nHCl
[CH3COO-] = ns - nHCl podstawiając do wyrażenia (*):
Dodatek 1mmola HCl zwiększył [H+] 1,02 razy. Gdyby ten roztwór nie był buforem ale zwykłym roztworem o pH = 5,0, stężenie [H+] wzrosłoby ok. 100 razy (z 10-5,00 M do 10-3,00 M.).
Analogiczny mechanizm działa w przypadku dodania mocnej zasady np. 1mmol NaOH
NaOH → Na+ + OH-
CH3COOH ↔ CH3COO- + H+ (aniony OH- z zasady przesuną reakcję w prawo), czyli [CH3COOH] = nk - nHCl
[CH3COO-] = ns + nHCl , podstawiając do wyrażenia (*):
Dodatek 1mmola NaOH zmniejszył [H+] 0,98 razy, czyli niewiele..
Mechanizm działania buforu wodorowęglanowego:
NaHCO3 → Na+ + HCO3-
HCO3- + H+ ↔ H2CO3 ↔ CO2 + H2O (dodatek H+ powoduje przesunięcie równowagi reakcji w prawą stronę, w kierunku tworzenia się CO2)
LOGARYTMY DZIESIĘTNE:
log a = x 10x = a
właściwości logarytmów:
log (a∙b) = log a + log b
log (a∙b) = log a + log b
log (a±b) = ±b ·log a
II/ 8
____________________
Opracowała: Joanna Kosendiak