7166


PYTANIE 10.

Co to jest nauka i jakie są jej funkcje?

NAUKA - ogół wiedzy ludzkiej ułożonej w system zagadnień, wyrażonej w sądach prawdziwych i przypuszczeniach; dyscyplina badawcza odnosząca się do pewnej dziedziny rzeczywistości

Funkcje:

- społeczna - wyróżnia się serie nauk społecznych np. socjologia. W zarządzaniu o tej funkcji przesądza dążenie do ukształtowania człowieka (zarówno członka organizacji jak i klienta). W istocie jest formą regulacji ludzkich zachowań.

- poznawcza . Przedstawia nam kolejne teorie i pozwala ustosunkować się do każdej z nich.

- informacyjna

- kontrolna

- regulująca etc.

Jakie są cechy szczególne nauki organizacji i zarządzania?

Zawiera 3 zasadnicze nurty:

Np. teoria organizacji

M.in. analiza systemowa organizacji, diagnostyka organizacyjna

Profesorowie Zakładu Teorii Metod i Organizacji WZ UW wydali dwie monografie naukowe: „Współczesne teorie organizacji” i „Współczesne koncepcje zarządzanie”. Teoria stanowić może podstawę kształcenia, ale rozwój praktycznych umiejętności wymaga „uczenia w działaniu” , przykładów i wyraźnego wskazania związków, jakie zachodzą pomiędzy działaniami zarządzającymi a wynikami zarządzania. Wszystko to, aby ukształtować „wyobraźnię organizacyjną” , która umożliwi prawidłową identyfikację problemów z zakresu zarządzania oraz samodzielne opracowanie różnorodnych scenariuszy ich rozwiązywania. Wynika ona z wiedzy, doświadczenia i intuicji

Nauki praktyczne i teoretyczne: funkcje, rezultaty, metodologia.

Wśród nauk organizacji i zarządzania wyróżniamy część nauk stricte teoretycznych, a drugą - praktycznych.

Do teoretycznych należą wszelkie „teorie organizacji” - czyli zbiory powiązanych ze sobą zadań

Ogólnych opisujących i wyjaśniających - pozwalających zrozumieć świat. M.in. posługuje się: postulatami, receptami, metodami, zasadami i technikami zarządzania.

Do praktycznych - koncepcje zarządzania które opierają się na potocznym, uproszczonym i nie skodyfikowanym, a niekiedy też fałszywym, bo subiektywnym rozumieniu organizacji.

Np.

Przedmiot badania - funkcjonowanie zespołów ludzkich (najczęściej „instytucje zarządzane”) z pkt. widzenia sprawności.

Nie wykształciła własnych oryginalnych metod i technik badawczych. Pkt. wyjścia - obserwacja. Głównie - metoda indukcyjna i druga - której podstawą są „mądrości ludowe” (np. „kuj żelazo póki gorące”). Również trzecia metoda, trudniejsza - przejście z niższego szczebla, budowanego przez poszczególne nauki praktyczne do uogólnień szerszych; oraz czwarta - formułująca hipotez dotyczące indywidualnych przypadków. (techniki: obserwacja ciągła, samoobserwacja kontrolowana, chronometraż, obserwacja migawkowa). Metoda piąta - próba dedukcyjnej teorii organizacji (wychodzi od zbioru aksjomatów i stara się je udowodnić)

Rezultat : wielką zasługą jest ukazanie względności dyrektyw działania, wskazanie czasowych i przestrzennych przedziałów słuszności wydawanych ocen funkcjonowania zespołów ludzkich. Mimo to , ta teoria nie wyszła daleko poza komplet prawd potocznego , zbiorowego doświadczenia.

Historyczne uwarunkowania specyfiki nauki organizacji i zarządzania.

  1. Nauka organizacji i zarządzania ma stuletnią historię, która potwierdza, że problemy i zagadnienia w niej występujące pozostają względnie stałe. Zmieniają się natomiast sposoby jej ujmowania i analizy oraz rozwiązania znane w danym czasie za najlepsze.. Przeważnie nie tracą one na aktualności, natomiast zmienia się i wzbogaca konkretny zestaw instrumentów zarządzania.

  1. Nauka organizacji i zarządzania czerpała z różnych źródeł:

  1. We współczesnej nauce o organizacji i zarządzaniu występuje wiele szkół, kierunków i koncepcji opartych na różnych założeniach. Granice między poszczególnymi kierunkami nie są zawsze wyraźne i zachodzą na siebie

Trwałe podstawy mają te kierunki i szkoły, które czerpią inspirację, metody terminologię, modele z trwale ukształtowanych dyscyplin naukowych o dużych tradycjach np. socjologia i psychologia, a w zarządzaniu nurty które związały się na trwałe z praktyką zarządzania w jakiejś formacji społeczno - ekonomicznej (np. kierunek empiryczny). mniejsze możliwości przetrwania mają nurty, które opierają się na konceptach teoretyczno - filozoficznych np. cybernetyka czy prakseologia (starzeją się). Również kierunki , których byt był oparty na polemice z osiągniętymi rezultatami albo na negacji akceptowanych dotychczas paradygmatów czy założeń np. ujęcie sytuacyjne oraz gra organizacyjna. Obecnie szczególnie ważne jest ujęcie systemowe.

  1. Przyszłe kierunki rozwoju zapewne zostaną wyznaczone przez te ważne problemy z dziedziny organizacji i zarządzania, które nie doczekały się jeszcze należytego rozwiązania, m.in.:

Aby to osiągnąć potrzebna jest utrzymanie i rozwój różnorodności, wielowątkowości i interdyscyplinarności naukowej refleksji nad organizacją i zarządzaniem. Będą się one rozwijać w kierunku lepszego zrozumienia świata współczesnych organizacji i efektywniejszego sterowania nimi.

Podaj przykłady konkretnych twierdzeń i wytycznych sprawnego działania oraz ich historycznych uwarunkowań.

Każda teoria stawia sobie cel wewnętrzny i zewnętrzny, czyli najpierw twierdzenia (cel wew.), która później przechodzi w dyrektywy (cel zew.).

Arystoteles zalecił tzw. postulat adekwatności twierdzeń, który na stałe został wbudowany w podstawy metodologiczne każdej teorii. Głosi on, że twierdzenia ogólne należy formułować w odniesieniu do całego zakresu ich prawdziwego zasięgu. Wtedy krócej można to wyłożyć oraz ujawnia się zależność przyczynowa lub logiczna między specyficzną cechą tej właśnie klasy a treścią orzeczenia.

TWIERDZENIA:

    1. Procesy dezintegracyjne w zespole współdziałającym rozwijają się żywiołowo, podczas gdy procesy integracyjne trzeba wzbudzać w celu przeciwdziałania tamtym (Kurnal)

    2. Decyzje zw. z tzw. strategią działania powinny zapadać kolektywnie, a decyzje dotyczące tzw. taktyki powinny być powierzone indywidualnym decydentom. (Kowalewski)

    3. Teza głosząca potrzebę zmniejszenia liczby szczebli , przez które informacja ustna przechodzi w zespole od nadawcy do adresata. (-ponieważ ulega zniekształceniu).

Kotarbiński również mówi o postulacie konkretyzmu. Twierdzenia mają być wyrażone w zdaniach zawierających nazwy rzetelne, ogólne, jednostkowe, odnoszące się do obiektów istniejących w rzeczywistości. Ale przenośni używać można.

Twierdzenia przekształcają się w dyrektywy (działania służące bezpośrednio w praktyce). Mają dwojaki charakter: bezwzględny (słuszne w każdej okazji - np. cykl organizacyjny czyli działanie w sposób zorganizowany) oraz względny (czyli dostosowane do określonych okoliczności - np. techniki kierownicze)

Dyrektywy mogą być praktyczne (zalecenia, nakazy, przestrogi, zakazy)

Co to są metafory organizacji? Jaką rolę pełnią w naszej nauce?

METAFORA - czyli upiększanie dyskursu. Ale również - tłumaczenie fragmentu rzeczywistości doświadczanej za pomocą innego fragmentu (implicite lub explicite).

Aby dobrze poznać organizację, trzeba zrozumieć jej funkcjonowanie, usytuowanie w otoczeniu wszystkie relacje jakie się z nią wiążą. To właśnie jest sztuka „odczytywania” sytuacji, dzięki której stajemy się bardziej elastyczni, otwarci oraz patrzymy z wielu punktu widzenia. Pojawiają się wtedy nowe MOŻLIWOŚCI.

Organizacje - systemy bardzo złożone. Dzięki metaforom upraszczamy obraz. Badamy za pomocą zdolności krytycznego myślenia, a budulcem jest właśnie metafora, która rozwija tę zdolność i pozwala uchwycić wielostronność życia organizacji.

Teorie i wyjaśnienia dotyczące życia organizacji analizujemy na metaforach - prowadzących do widzenia i rozumienia w sposób charakterystyczny, ale cząstkowy.

Metafory:

Przedstaw wybraną metaforę i jej możliwe implikacje dla praktyki zarządzania.

W teorii organizacji i zarządzania posługujemy się wieloma metaforami. Między innymi:

  1. organizacja jako maszyna

  1. organizacja jako organizm

  1. organizacja jako mózg

  1. organizacja jako system kulturowy

  1. organizacja jako system rządzenia. metafora polityczna

  1. organizacja jako „psychiczne więzienie”

  1. organizacja jako ciągły przepływ zmian

Tworzenie org. W rezultacie sprzężeń + i -.

Organizacja - produkt logiki dialektycznej (każda org. dąży do wytworzenia swego przeciwieństwa)

  1. organizacja jako narzędzie dominacji

Wykorzystanie pracowników, społeczeństw, gospodarki światowej do własnych celów

BIBLIOGRAFIA:

    1. „Współczesne teorie organizacji” pod red. A. Koźmiński

    2. „Współczesne koncepcje zarządzania” A. Koźmiński

    3. „Obrazy organizacji” Morgan

    4. „Zarządzanie” A. Koźmiński, W. Piotrowski



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
078id 7166
7166
7166
7166
7166
7166
7166
7166

więcej podobnych podstron