Zabawa w przedszkolu.
Podstawową czynnością i działalności dzieci przedszkolnych jest zabawa. Dzieci lubią się bawić w kącikach zainteresowań oraz w kącikach edukacyjnych. Istnieją także inne rodzaje zabaw, mianowicie takie w które bawi się z dziećmi nauczycielka. Poniżej opiszą kilka takich zabaw. (zabawy nie są wymyślone przeze mnie, nie są moją własnością, jeśli wiesz kto stworzył lub wymyślił którąkolwiek z nich powiadom mnie o tym natychmiast - dziękuję)
Zabawy z wykorzystaniem metody dramy:
“Minki” Przebieg: 1. Dzieci podzielone na trzy, cztery grupy. Każda grupa siada w odrębnym kole. Nauczycielka podchodzi do każdego koła i informuje, jaki rodzaj emocji, uczucia będą pokazywać za pomocą gestów, mimiki, np. jesteście weseli, smutni, zamyśleni, przestraszeni, zdziwieni itp. 2. Pozostałe dz. odgadują rodzaj emocji przedstawioną przez daną grupę. “Spotkanie zwierząt egzotycznych” 1. Nauczycielka proponuje zabawę z pluszowymi zwierzątkami egzotycznymi. 2. Dzieci wcielają się w rolę zwierzątek egzotycznych na wolności i tych, co są w ZOO. 3. Prezentacja w parach, np.:Cześć, jestem słoń i lubię sobie chodzić gdzie chcę. A ty, jak się nazywasz i co lubisz robić? Cześć, jestem małpka. Lubię skakać, ale mieszkam w klatce i nie mogę robić i chodzić gdzie chcę? itd. 4. Dyskusja na temat, które zwierzątka były smutne i dlaczego? Czy wy chcielibyście mieszkać w ZOO? Dlaczego nie?
Zabawy umuzykalniające
"Gaduły" - muzyka w wysokim rejestrze-wielkoludy (marsz na palcach, ręce w górze).W średnicy-marsz przedszkolaków. W niskim rejestrze-krasnoludki (nogi ugięte, ręce oparte na kolanach, marsz na całych stopach). Przerwa w muzyce-wolno rozmawiać. "Kwiaty na łące" - siad klęczny w kole. Głowa schowana na kolanach. Muzyka pełni rolę słońca. Nagrzane" kwiaty" rozchylają się, unosząc główki i ręce coraz wyżej (głośno) kiedy słońce chowa się za chmury (cicho)- kwiaty się zamykają.
"Chusteczki" - dzieci, każde z innym kolorem szarfy (4 kolory) stoją w rozsypce. W środku jedno dziecko trzyma cztery chusteczki- kolory te same co szarf. Uniesiona chusteczka (np.: czerwona) zaprasza do biegania dzieci z czerwonymi szarfami. Podniesienie innej powoduje, że biega nowa grupa, a poprzednia natychmiast się zatrzymuje.
"Karuzela" - cwał boczny w kole. "Pasażerowie" trzymają się z tyłu za ramiona kolegi, który cwałuje w kole. Na umówiony sygnał-pasażerowie "przesiadają się" o jedno miejsce wstecz. Potem zmiana ról.
Zabawa tropiąca:
"Szukamy skarbu" - dzieci szukają ukrytego skarbu, który ukryła jedna grupa dzieci. Szukają go przy pomocy znaków, listów, rebusów jakie zostawiły dzieci, które ukryły skarb. Skarb musi być dla dzieci ważny, cenny ponieważ to motywuje dzieci do poszukiwaniago.
Zabawy terapeutyczne
„Cicho - głośno"Gdy nauczycielka przykucnie i dłonie położy na podłodze , to dzieci chórem wymawiają słowo „koza” szeptem . Gdy nauczycielka uniesie ręce wyżej - to dzieci mówią głośniej , a gdy całkiem wysoko to najgłośniej . Później zabawę może przeprowadzić chętne dziecko - dyrygując rękami . Odmiana zabawy. Dzieci ustawione w kole kolejno wymawiają słowo „kot” coraz głośniej, a następnie rundka w przeciwną stronę koła, podczas której dzieci kolejno wypowiadają słowo „koza” coraz ciszej.
„Ja kolor - ty wyraz” Nauczycielka rzuca piłkę do dzieci i wymawia kolor , a dziecko ,które otrzyma piłkę ma wymienić słowo związane z tym kolorem , np.: zielona - kanapa, biała -gęś ... itd.
Zabawy symulacyjne (symulacja-udawanie)
"Robienie kanapek" - małe pomieszczenie urządzone jak mała kuchnia: szafki, naczynia, sztućce, urządzenia mechaniczne potrzebne w kuchni, maszynka gazowa, zlewozmywak, woda, gaz, artykuły spożywcze potrzebne do przyrządzenia wiosennych kanapek. Nauczycielka mówi:" Może spróbujemy sami sobie przygotowac śniadanie. Każdy będzie mógł zrobić taką kanapkę, jaką lubi najbardziej". Nauczycielka może zrobić sobie drugie śniadanie.
"Kolory" - na placu zabaw w czasie słonecznej jesiennej pogody, dzieci mają do dyspozycji kredki ołówkowe, świecowe, pisaki, farby, pędzle, sztalugi, kartki, sztywne podkładki, pojemniki z wodą. Nauczycielka zachęca do malowania: "Jesień jest piękną porą roku. Zorganizujemy sobie plener, czyli malowanie na dworze. Możecie dowolnie skorzystać z tych przedmiotów, jak prawdziwi artyści.Spróbujemy?"
Zabawy percepcyjne
"Zapach przyrody" P: rośliny przyniesione przez dzieci ze spaceru Podczas spaceru nauczycielka prosi dzieci aby wąchały dokładnie wszystko co je otacza. Prosi także, aby wzięły do przedszkola dowolną roślinkę. W przedszkolu dzieci siadają w kole, zamykają oczy i intensywnie wąchają przyniesione przez siebie z lasu rośliny. Następnie podają swoją roślinę sąsiadowi z prawej strony, a same biorą roślinę od sąsiada z lewej strony i powąchało jego roślinkę. Kiedy minie cała runda i do każdego dziecka dotrze jego roślina, wówczas wszyscy otwierają oczy i podziwiają przyniesione przez siebie znaleziska. (W zabawie można wykorzystać także inne przedmioty i wówczas dzieci mogą z zamkniętymi oczami odgadywać czy ich przedmiot pochodzi z lasu czy nie.
"Od zapachu do smaku" Dzieci siedzą w kole, na środku stoi przykryty serwetką koszyk z owocami. Owoce muszą być tak rozłożone aby po zdjęciu serwetki każdy był dobrze widoczny. Nauczycielka powoli zdejmuje serwetkę, dzieci po kolei podchodzą do koszyka i biorą po jednym owocu. Następnie dzieci wąchają owoce, po czym nauczycielka kroi każdy owoc na dwie części by dzieci powąchały go z zamkniętymi oczami. Teraz z kolei dzieci podają rozkrojony owoc sąsiadowi z prawej strony i przyjmują owoc od sąsiada z lewej strony. Zabawa toczy się do czasu, kiedy każdy owoc wróci do dziecka, który go wyjął z koszyka. Teraz można obrać owoce i pozwolić dzieciom spróbować smaków wszystkich owoców.
Zabawy - pedagogika zabawy:
„Falujące łóżko” - 4-5 dzieci tworzy łóżko, opierając się na rękach i nogach. Na jego środku kładzie się z rękami założonymi pod głowę jedno dziecko. Łóżko zaczyna się poruszać z góry na dół, do przodu i do tyłu. Po około 1-2 minutach łóżko zatrzymuje się, a poszczególne jego części chwytają osobę leżącą i zsuwają ją delikatnie po pośladkach i stopach na ziemię. Zabawie może towarzyszyć muzyka.
„Siedzimy na kolanach” - dzieci ustawiają się w kole jeden za drugim, rzymając ręce na ramionach partnera stojącego z przodu. Dzieci stoją w kole i próbują usiąść na kolanach partnera stojącego z tyłu.
Zabawy integrujące:
„Mało nas, mało nas” - Tradycyjna zabawa ruchowo - taneczna, w której kolejno wywołujemy do środka koła imieniem poszczególne dzieci.
„Zgadnij - czyje słyszysz imię” - Jedno dziecko opuszcza krąg z poleceniem, aby po powrocie odgadło jakie imię słyszy. Pod jego nieobecność wybieramy imię dziecka z sali np. Bartek. Dzielimy je na sylaby BAR - TEK. Na dany znak, dzieci w dwóch grupach skandują jednocześnie sylaby wybranego imienia. Jeżeli zgadujący trzykrotnie poniesie porażkę w odgadywaniu daje fant.
Zabawy i ćwiczenia oddechowe i ortofoniczne , ćwiczenia mowy.
„Naśladowanie głosów”Ręce ułożone na talii po bokach tak, by kciuk dotykał dolnej partii żeber, a pozostałe palce spoczywały na przedniej partii żeber, uciskając przeponę. Wykonanie kilkunastu wdechów i wydechów, raz przez usta, raz przez nos. Wdech: wciąganie powoli powietrza (ramiona nie poruszają się) i wypuszczanie go powoli, nie wprowadzając w ruch mięśni pasa barkowego ani mięśni brzucha. Na wydechu naśladowanie dźwięków wydawanych przez zwierzęta (kot, żaba, pies, krowa, wąż, ptaki), maszyny, instrumenty.
„Wypowiadanie głosek”Na wydechu wolne wypuszczanie powietrza i wypowiadanie głoski: a, następnie głosek: a, e, i, o, u, y. Na wydechu wypowiadanie całego ciągu samogłosek: a, e, i, o, u, y (początkowo prowadzący pokazuje kolejne głoski wypisane na kartonie, jednocześnie ustalając długość artykulacji).
FONOWANIE SAMOGŁOSEK Na wydechu fonowanie zestawu samogłosek (wzór wypisany na kartonie) prowadzący początkowo ukazuje kolejność i czas trwania artykulacji każdej z grup, następnie ćwiczenie wykonywane jest samodzielnie: ae, ao, ai, au, ay, oa, oe, oi, ou, oy, itd.
Zabawy dydaktyczne (nauczające)
"Powiedz, co schowałam?" Dzieci siedzą w kole. Nauczycielka rozkłada kilka przedmiotów i prosi dzieci, aby głośno nazwały leżące przed nią przedmioty. Następnie prosi jedno dziecko o opuszczenie sali by zmienić położenie przedmiotów i schować jeden z nich. Zadanie dziecka: odgadnięcie czego brakuje. (Przedmioty mogą łączyć się tematycznie, mogą to także być napisy)
"W jakiej kolejności dzieci układały składniki hamburgera?" P: ilustracje do książeczki ze Słonecznej Biblioteki "Wielki wspaniały hamburger" |
|
|
|