SKALE BEZSŁOWNE
TEST BRAKI W OBRAZKACH (uzupełnianie obrazków)
Składa się z 18 zadań - rysunki czarno białe, względnie realistyczne, przedstawiające sytuację, przedmioty znane z życia codziennego. Na każdym obrazku brak jest istotnego elementu - jednego.
Zadaniem badanego jest znaleźć ten istotny brak w ciągu 20 s, (czyli jest to test z ograniczeniem czasowym).
Obrazki pokazujemy raz.
Zaczynamy badanie od pierwszego zadania.
Notujemy czas i odpowiedź.
OBLICZANIE WYNIKU: 1 punk za każdą poprawną odpowiedź w górnym limicie czasu 20 s. Przyznajemy premie punktową - 1 punkt dodatkowy za każdą poprawną odpowiedź udzieloną w premiowanym limicie czasu - 5 s.
Zdarza się, że osoba badana nie udzieli odpowiedzi słownej, lecz tylko wskaże część obrazka. Odpowiedź taką należy uznać za poprawną, gdy wskazanie jest jednoznacznie prawidłowe. Przy poprawnym wskazaniu i całkowicie błędnej odpowiedzi słownej pozycji nie zaliczamy.
Przerywamy badanie po 5 kolejnych niepowodzeniach.
Maksymalny wynik 36 punktów.
Test bazuje na materiale spostrzeganym wzrokowo, ważny jest dobry wzrok.
Istotny ważny jest czas, należy to zakomunikować badanemu, aby odpowiadał w miarę szybko. (ale nie mówimy będę mierzył czas)
INSTRUKCJA: przed pokazaniem pierwszego obrazka należy powiedzieć:
Będę pokazywać Panu/ Pani różne obrazki, na których brakuje pewnych ważnych części. Proszę przypatrzeć się każdemu z obrazków i powiedzieć czego na nim brakuje. Proszę starać się zrobić to jak najszybciej.
Test wymaga od badanego:
Odpoznania na rysunku przedmiotu
Ujęcia szybko braku
Nazwania go lub wskazania
Jest to test różnicowania danych wzrokowych - ujmowania szczegółów istotnych od nieistotnych.
Według Wechslera test bada
Wiedzę ogólną o otaczającej rzeczywistości
Znajomość przedmiotów
Pośrednio wskazuje na zaangażowanie w rzeczywistość, w życie codzienne
Na wykonanie wpływ ma:
Poprawna percepcja
Właściwe poznanie
Zdolność różnicowania
Adekwatna ocena braku
Tempo działania
Wiedza zdobyta w trakcie doświadczenia
Stopień znajomości konkretnych przedmiotów
Niskie wyniki mogą być wynikiem lękliwości wpływającej na koncentrację i uwagę, przywiązywania wagi do szczegółów nieistotnych i negatywizmu.
Test mierzy:
Rozumienie i różnicowanie danych spostrzeżeniowych
Percepcję wzrokową
Koncentrację na materiale wzrokowym
Różnicowanie danych spostrzeżeniowych istotnych od nieistotnych
Długotrwałą pamięć wzrokową
Test ten nazywany jest testem bystrości wzrokowej.
PORZĄDKOWANIE OBRAZKÓW ( historyjki obrazkowe)
Pomoce testowe 10 zestawów obrazków
Zadaniem badanego jest ułożenie we właściwym porządku obrazków przedstawiających 10 historyjek, których treści badany musi się domyśleć z wyjątkiem pierwszego, gdyż podajemy, że są to losy młodego małżeństwa.
Badanie rozpoczynamy zawsze od pierwszej historyjki.
Każdą serię obrazków należy prezentować osobie badanej w odpowiedniej kolejności.
Każdą historyjkę układamy przed badanym według kodu liczbowego, a zapisujemy układ według układu literowego.
Numery wydrukowane na tylnych stronach kart określają porządek rozłożenia kart od lewej do prawej, patrząc od strony osoby badanej (od prawej ręki psychologa do lewej, rysunkiem do osoby badanej, ważne aby badany nie widział cyfr).
(Psycholog porządkuje karty według kodu liczbowego nie na blacie, ale pod blatem, a najlepiej jeśli mamy poukładane je przed badaniem).
Tempo wykładania zależy od tego jak szybko mówi psycholog - mówimy instrukcję w czasie rozkładania obrazków, ostatni obrazek badany milknie i uruchamia stoper. Czyli zaczynamy liczyć czas od ostatniego słowa instrukcji.
Nie eksponować stopera jeśli badany zada pytanie czy mierzy pani czas należy powiedzieć mierzę.
Należy zapytać badanego czy już skończył zadanie - gdy zapomni powiedzieć że już skończył, następnie należy wyłączyć stoper i spytać się badanego, gdzie jest początek, gdy badany rozpoczął układanie swej historyjki od prawej zamiast od lewej strony (należy to zanotować- bo inny jest wtedy układ liter).
Potem zbieranie obrazków - początek z tyłu, przenosimy pod blat rysunki i odczytujemy ich kolejność.
Wydrukowane na odwrocie litery stanowią kod stosowany przy ocenianiu, należy więc zanotować ich kolejność po zakończeniu zadania i czas.
Gdy psycholog widzi po 5 historyjce, że badany rozumie instrukcję, nie mówimy jej dalej.
Badanie przerywamy po 4 kolejnych niepowodzeniach.
Przy ocenie bierzemy pod uwagę rozwiązanie i czas wykonania.
W rozwiązaniu wyróżniamy układy:
1. Optymalne za 2 punkty
2. Dopuszczalne układy za 1 punkt
Premiowane są układy optymalne. Premia za czas 1 punkt.
Przy błędnym ułożeniu - w analizie jakościowej - sprawdzić poprawność myślenia- prosimy o opowiedzenie historyjki, czego wynikiem było to ułożenie, aby sprawdzić jego reguły wnioskowania, (gdy zaburzony jest całościowy szyk a nie wtedy gdy osoba tyko przestawiła kolejność).
Wtedy oceniamy pod kątem:
Logiczności
Oryginalności
Sensowności
, aby ująć jak rozumie poszczególne elementy i jak wiąże relacje zachodzące między tymi elementami - nie ma to znaczenia dla oceny.
Osoby wolno pracujące nie powinny mieć przerywane - liczy się to do potencjalnej inteligencji.
Maksymalny wynik 30 punktów.
Test mierzy:
Myślenie przyczynowo skutkowe w sytuacjach społecznych
Zdolność rozumowania na materiale wzrokowym
Myślenie syntetyczne (zdolność do tworzenia sensownej całości)
Zdolność logicznej organizacji materiału wzrokowego
Zdolność planowania
Zdolność antycypacji (przewidywania tego, co może się zdarzyć)
Zdolność rozumienia sytuacji społecznych
Zdolność dostrzegania kwestii kluczowych, istotnych
Jest to test mocno wysycany kulturowo. Poprawne i szybkie ułożenie historyjek wynika z szybkiego uchwycenia idei układu, co historyjka przedstawia.
KLOCKI
Test składa się z zadania wstępnego symbolizowanego jako 0 i 9 zadań zasadniczych - łącznie 10 zadań. Zadaniem badanego jest odtworzyć 10 ilustrowanych układów klocków, dysponując 9 klockami. Układy te są od 4 do 9 klocków.
Materiałem testowym są klocki koloru: białego, czerwonego, biało - czerwonego i wzory układów, które badany ma odtworzyć.
Badanie zaczynamy zawsze od 0 zadania, gdzie demonstrujemy układ z 4 klocków.
Do każdego układu podajemy odpowiednią liczbę klocków:
1 - 4 zadania - 4 klocki
5 - 9 zadanie - 9 klocków.
Test jest limitowany czasowo - 1-4 zadanie - 60 s ; 5 - 9 - 120 s
UWAGA:
Za każdym razem klocki rozrzucone, zanim pokażemy następny rysunek ze wzorem.
Klocki bliżej badanego niż psychologa.
Książeczka ze wzorami nad klockami równolegle.
Koniec 4 zadania - dokładamy klocki, rozrzucamy i dopiero pokazujemy wzór.
Nie trzymamy książeczki niech leży.
Nie pozwolić, aby badany przewracał kartki (przytrzymać ręką).
W przypadku wzoru 9 nie wolno pozwolić osobie badanej na obracanie rysunku w celu uzyskania wzoru o płaskiej podstawie.
Badanie przerywamy po 3 kolejnych niepowodzeniach (błędne ułożenie wzoru lub przekroczony górny limit czasu).
Wzór 0 nie podlega ocenie.
1 - 9 oceniamy od 2 punktów do 6 w zależności od tempa wykonania. Maksymalna liczba punktów 54.
BŁĘDY
Test klocków w psychologii klinicznej jest dobrym testem do oceny organiczności, stąd w teście klocków zwracamy uwagę nie tylko czy dobre rozwiązanie czy nie, ale jakie błędy zostały popełnione, a to jakie błędy są przerysowujemy do protokołu, także jeżeli zmienia układ - przerysowujemy.
Błąd rotacji (obrót po osi o 45 stopni), rotacja może dotyczyć całej figury, albo części figury.
Dominacja koloru nad kształtem, nie różnicuje figury i tła
Błąd perseweracji - zwielokrotnienia jakiegoś elementu
Błąd konkretyzacji (zamiast wzoru układa coś co ma dla niego znaczenie) lub prymitywizacji (u organików (organiczne uszkodzenie mózgu) zaburzona abstrakcja liczy się konkret)
Test bada:
Zdolność do organizacji i reprodukcji danych spostrzeżeniowych
Analizę i syntezę danych spostrzeżeniowych (akcent na analizę)
Koordynację wzrokowo - ruchowa
Zdolność różnicowania figury i tła
Wyobraźnię przestrzenną
Zdolność do operowania relacjami przestrzennymi
Percepcję wzrokową
Zastosowanie prawideł logiki i wnioskowania na materiale spostrzeżeniowym
Test ten jest najlepszym bezsłownym testem w całej skali.
Poprawne wykonanie testu wymaga:
Dobrej percepcji wzrokowej
Poprawnej analizy
Przełożenia danych spostrzeżeniowych na materiał inny niż rysunek
Organizacji i strukturalizacji materiału w formie klocków
Wymaga zastosowania prawideł logiki i wnioskowania bazujących na relacjach przestrzennych
Test ten nazywany jest testem niewerbalnego rozwiązywania problemów.
UKŁADANKI
Pomoce 4 układanki
- pajac - 6 części
- profil - 7 części
- ręka - 7 części
- słoń - 6 części
każdą układankę prezentujemy oddzielnie - mierząc czas wykonania.
120 s - pajac, profil
180 s - ręka, słoń
Punktuje się w układach układy całościowe i częściowe - to co zostało rozwiązane do limitu czasu (jedyny test, który ma taką zasadę), gdyż nie przerywamy pracy osoby badanej.
Rozwiązani niepełne do limitu czasu - za 3 części punktujemy (połączenia) - nie ma punktów za czas - punkty za częściowe ułożenie (dlatego zaznaczamy jakie części osoba połączyła)
Krótki czas, osoba ułożyła całość - dajemy premię za czas, ale wówczas, gdy układ jest prawidłowy
Jeżeli osoba zmieściła się w limicie czasu, ale układ jest nie prawidłowy dajemy punkty za połączenia
Maksymalna liczba punktów 41.
Zawsze badamy wszystkimi układankami.
We wszystkich zadaniach układamy części układanek za ekranem według wzoru, potem odsłaniamy i podajemy instrukcję. Po instrukcji włączamy stoper.
Zapisujemy wykonanie i czas.
Test mierzy:
Zdolności twórcze
Myślenie syntetyczne
Zdolność syntetyzowania danych spostrzeżeniowych, tworzenia całości
Zdolność organizacji wzrokowo spostrzeganego materiału
Zdolność ujmowania relacji między elementami i ich integrację
Zdolność antycypacji (przewidywania) całości
Koordynację wzrokowo - ruchowa
Tempo psychomotoryczne
Precyzje ruchów (drobnych)
Poprawne ułożenie zależy:
- od zdolności percepcyjnych
- zdolności konstrukcyjnych
- dokładności wykonania
SYMBOLE CYFR (kodowanie, szyfrowanie)
Jest to jedyny test, kiedy badany ma dostęp do protokołu.
Jego zadaniem jest kodowanie zgodnie z kluczem znaków graficznych 9 cyfr. Każda z cyfr od 1 do 9 ma inny symbol, który należy wpisać w puste miejsce pod cyfrą.
Zasadniczą część poprzedza przykład szyfrowania 7 cyfr do grubej kreski. 3 cyfry szyfruje psycholog a 4 badany. Chodzi o to, aby badany zrozumiał zadanie. Dalej 93 cyfry do zaszyfrowania.
Do badania potrzebny jest:
Protokół
Dobrze zatemperowany ołówek B2
Dobre, gładkie podłoże
Nie podajemy gumki
Czas wykonania 90 s.
Miarą wykonania jest zaszyfrowanie poprawnie cyfr w ciągu 90 s.
OCENA 1 punkt za poprawnie zakodowaną cyfrę (ocena według klucza), nie punktujemy 7 pierwszych cyfr. Czas rozpoczynamy mierzyć po 7 zadaniach próbnych.
Maksymalny wynik 93 punkty.
UWAGA:
W protokole zakrywamy kartką to co jest nad testem symbole cyfr.
Przy podaniu testu zapytać czy ma wadę wzroku, nie dajemy tego testu osobom z niedowładem kończyn górnych.
Test mierzy:
Koordynację wzrokowo - ruchową
Szybkość i dokładność grafomotoryczną
Tempo uczenia się nowego materiału
Pamięć świeżą wzrokową (bezpośrednią)
Giętkość umysłową - szybkie przechodzenie od jednego symbolu do drugiego
Koncentrację uwagi
Zdolność różnicowania i reprodukowania jednostek symbolicznych wyrażonych graficznie
Źle wykonują test osoby depresyjne, z wysokim poziomem lęku. Tempo wykonania słabnie po 40 roku życia
Test ten nazywa się testem uczenia się nowego materiału.
Na wykonanie tego testu ma wpływ:
Zaburzenie ostrości wzroku
Chwilowe zmęczenie
Wyczerpanie
Senność
1