Narrator I:
Zapraszamy do wysłuchania audycji z okazji Dnia Papieskiego, którego tematem głównym jest „Jan Paweł II papież dialogu”.
Piosenka: Osiem błogosławieństw
Narrator II:
Hasło tegorocznego Dnia Papieskiego „Papież dialogu” jest wybrane szczególnie trafnie. Obrazuje bowiem metodę, jaką błogosławiony - a niedługo już święty - Jan Paweł II obrał w swojej działalności duszpasterskiej i politycznej
Najczęściej słowo dialog w odniesieniu do pontyfikatu Jana Pawła II jest używane w kontekście dialogu ekumenicznego z innymi wyznaniami chrześcijaństwa, a także dialogu z religiami niechrześcijańskimi, zwłaszcza z judaizmem oraz islamem. Zagadnienie powinno się jednak ujmować szerzej. Papież ten na niespotykaną w dziejach Kościoła skalę prowadził dialog ze światem. To znaczy z całością niejednorodnej, a przez to pluralistycznej cywilizacji współczesnej.
Wiersz1: „Do ciebie wołam człowieku z Wigilii Wielkanocnej” (w czasie recytacji leci podkład do wiersza 1)
Do Ciebie wołam, Człowieku, Ciebie szukam - w którym
Historia ludzi może znaleźć swe Ciało.
Ku Tobie idę, i nie mówię „przybądź”
Ale po prostu „bądź”…
Do Ciebie - Człowieku - stale docieram przez płytką rzekę historii,
Idąc w stronę serca każdego, idąc w stronę każdej myśli.(…)
Szukam dla całej historii Twojego Ciała,
Szukam Twej głębi.
Narrator I:
Dialog to w potocznym znaczeniu rozmowa. O czym? O tym, kim jestem ja i kim jest mój interlokutor. Ma służyć wzajemnemu poznaniu, odnalezieniu tego, co nas łączy. A więc budowaniu wspólnoty. Punktem wyjścia jest zagrożenie człowieka, całej ludzkości. W oparciu o to założenie Jan Paweł II budował koncentryczne kręgi wspólnoty religijnej. Ta podstawowa jest szersza, niż Kościół katolicki. Stanowią ją wszyscy wyznawcy Chrystusa. Ekumeniczne poszukiwanie jedności z innymi wyznaniami chrześcijańskimi stanowiło jeden z głównych aspektów jego pontyfikatu.
Narrator II: Już na samym jego początku papież założył wizytę prawosławnemu patriarsze Konstantynopola Dymitriosowi I. Wielokrotnie przyjmował w Watykanie jego następcę Bartłomieja I, czemu towarzyszyły liczne braterskie gesty. Podobny charakter miały kontakty z przedstawicielami innych Kościołów i wspólnot kościelnych. Równolegle toczył się - nie bez zahamowań i przeszkód - dialog teologiczny. Chociaż nie doprowadził on do jedności, to służył zakreśleniu obszarów wspólnoty, wyjaśnieniu różnic i zapobiegł ich pogłębianiu.
Piosenka: Zaufaj Panu już dziś
Wiersz2: „ To przyjaciel” (w czasie recytacji leci podkład do wiersza 2)
To Przyjaciel. Ciągle wracasz pamięcią
do tego poranka zimą.
Tyle lat już wierzyłeś, wiedziałeś na pewno,
a jednak nie możesz wyjść z podziwu.
Pochylony nad lampą, w snopie światła wysoko związanym,
nie podnosząc swej twarzy, bo po co -
- i już nie wiesz, czy tam, tam daleko widziany,
czy tu w głębi zamkniętych oczu -
Jest tam. A tutaj nie ma nic prócz drżenia,
oprócz słów odszukanych z nicości -
ach, zostaje ci jeszcze cząstka tego zdziwienia,
które będzie całą treścią wieczności.
Narrator I :Paradoksalnie większe wydają się efekty dialogu prowadzonego przez Jana Pawła II na arenie politycznej świata. Papież ten często postrzegany jest przede wszystkim jako jeden z najważniejszych sprawców kryzysu systemu komunistycznego w Europie i dużej części Azji. Akcentuje się jednak przy tym jego wpływ na masy ludowe w Polsce i innych krajach.
Narrator II: Dialog głowy Kościoła ze światem świeckim to jednak nie tylko spotkania z politykami, czy z wybitnymi intelektualistami podczas sławnych kolokwiów w Castel Gandolfo. Mimo ogromnej presji, zwłaszcza ze strony mediów, Jan Paweł II miał w odniesieniu do niektórych spraw tak mocno ugruntowane przekonania, że dialog nie mógł być podjęty. Dotyczyło to zwłaszcza fundamentalnych kwestii moralności chrześcijańskiej, takich jak obrona życia od chwili poczęcia do naturalnej śmierci. Przypomnijmy jednak, że jest to bardzo ważna cecha prawdziwego dialogu. Jego partnerzy powinni mieć silną tożsamość, wyrażającą się w wierności wyznawanym wartościom.
Narrator I: Na koniec posłuchajmy dialogu jaki Ojciec Święty prowadził z młodymi z całego świata. (film: Jan Paweł II do młodzieży świata)