Poezja futurystów
Franciszek Młodożeniec
" XX wiek" jest jednym z wierszy eksperymentalnych, stworzonych przez futurystów. Poeta używa wielu neologizmów, pomiędzy którymi zostały umieszczone powtarzające się sekwencje wyrazów związanych z cywilizacją i techniką. Interesująca jest forma zapisu, przypominająca telegraficzny skrót.
"Lato" jest poetycką próbą zabawy słowem. Poeta kreśli tu w nowatorski sposób wizerunek lata. Tworzony jest tu obraz ludzi uciekających przed upałem. Nowatorstwem jest tu także wiązanie ze sobą wyrazów podobnych do siebie dźwiękowo, nie znaczeniowo.
Bruno Jasieński
"Rzygające posągi". Autor z dystansem traktuje rzeczywistość. Kreśli tu obraz beztroskiej zabawy, odchodzi od tradycyjnej roli poezji, narzucając jej kpiarskie podejście do czytelnika. Wiersz jest właśnie kpiną z odbiorcy, żartem z jego zainteresowania poezją. Nie ma już tradycyjnego znaczenia, naigrywa się z rzeczywistości. Pijacki zwid świata, stworzony przez poetę, jest pretekstem do zabawy i żartu. Poeta odbiera tradycyjne dostojeństwo posągom, żartuje z nich i kpi.