ŁOJOTOKOWE CHOROBY SKÓRY
Czynniki ryzyka:
Skłonność rodzinna;
Bruneci częściej niż blondyni (u nich większa ilość gruczołów łojowych);
Mężczyźni częściej niż kobiety;
Androgeny i progesteron ⇒ ↑ łojotoku; chodzi głównie o zaburzenie wzajemnych relacji między androgenami i estrogenami;
Stresy ⇒ ↑ łojotoku;
Aktywne zapalenie mózgu ↑ łojotoku.
Zimno - ↑ łojotoku, słońce ↓.
Estrogeny działają przeciwłojotokowo.
Sebostasis - zbyt małe wydzielanie łoju; cecha chorych z atopowym zapaleniem skóry (AZS).
Soborrhoe - łojotok.
Zmiany wydzielania łoju:
Do 5 roku życia ↑ wydzielania łoju, potem ↓;
Następny ↑ w okresie pokwitania ze stabilizacją około 20 roku życia;
Następnie ↓ z wiekiem.
Łupież łotokowy (Pytyriasis sicca = alba lub Pytyriasis sebacea)
Łupież suchy (Pityriasis sicca):
Białe łuseczki na lekko rumieniowym podłożu;
Łupież tłusty (Pityriasis sebacea):
Przylegające mocno do skóry głowy żółte masy łojowe.
Trochę swędzi skóra.
Po zdrapaniu widoczne zmiany zapalne.
Następstwem jest wypadanie włosów - Łysienie łojotokowe- bardzo częsta przyczyna łysienia u meżczyzn.
Łojotokowe zapalenie skóry (Parakeratosis psoriasiformis):
Lokalizacja - głównie miejsca łojotokowe:
Twarz;
Okolica międzyłopatkowa;
Okolica łokciowa;
Głowa.
Zmiany rumieniowe z grudkami, pęcherzykami, sączeniem i zluszczaniem, trudne do leczenia.
Czynnik etiologiczny: Malassesia furfur
Odmianą jest erytrodermia seborrhoica Leineri:
Dotyczy niemowląt, u których najpierw na skórze owłosionej, a później na całym ciele pojawiają się zmiany rumieniowo - sączące; towarzyszą temu biegunki i skłonność do infekcji bakteryjnych, zapalenia płuc.
Zaburzenia piątej frakcji komplementu, funkcji fagocytarnych i leukocytów, inf. Candida albicans.
Acne vulgaris (Trądzik pospolity, młodzieńczy):
Jest najczęstsza chorobą łojotokową skóry.
Zaczyna się w wieku pokwitania, częściej u płci męskiej.
Rolę odgrywają czynniki genetyczne, hormonalne i pewne bakterie - Propionibacterium acnes:
Bakterie te żyją na skórze, szczególnie w ujściach mieszków włosowych.
Produkują lipazy, które rozkładają trójglicerydy łoju do wolnych kwasów tłuszczowych.
Powstałe wolne kwasy tłuszczowe drażnią naskórek, zwłaszcza w ujściach mieszków włosowych → ↑↑ rogowacenie.
Tworzy się rogowy koreczek zatykający ujście gruczołu łojowego i powodujący tworzenie się wykwitów.
Comedones - zaskórniki:
Otwarte:
Ciemnawe punkty, które przy ucisku z dwóch stron dają się wycisnąć.
Wyciskana masa to, tzw. Filamentum sebaceum (nitka z ciemną główką - utleniona i zabrudzona keratyna z masami łojowymi.
Zamkniete:
Powstają, gdy dojdzie do całkowitego zamknięcia ujścia gruczołu łojowego.
Widoczne jako biaława grudka lub białawy guzek.
Jest to pierwsze stadium acne comedonosa.
Zmiany mają charakter niezapalny.
Lokalizacja:
Twarz;
Okolica międzyłopatkowa;
Okolica mostkowa.
Jeśli gromadzi się naciek zapalny, tworzą się grudki ⇒ acne papulosa.
Gdy pojawia się krosty ⇒ acne pustulosa.
Sąsiadujące nacieki i grudki łączą się w większe, czasem kilkucentymetrowe, chełboczące zmiany, które ulegają zropieniu ⇒ acne conglomata - trądzik skupiony: Kilka mieszków połączonych w jeden konglomerat;
Histologicznie: obraz „lisiej nory” (kilka mieszków, wspólny naciek, mieszki połączone korytarzami) - po ucisku ropa wydobywa się w różnych miejscach.
Jeszcze cięższa postać, bardziej zaawansowana to acne phlegmonosa - trądzik ropowiczy:
Pozostawia brzydkie blizny na całe życie - acne indurata.
Acne fulminans:
Zmiany skórne typu najcięższego.
Zajmuje duże powierzchnie.
Występuje gorączka i bardzo silne dolegliwości stawowe.
Przypuszcza się, że jest to jakiś odczyn hiperergiczny.
Jest to jedyna postać trądziku pospolitego, będąca wskazaniem do stosowania sterydów.
Leczenie trądziku szczepionkami na bakterie jak dotąd okazało się nieskuteczne.
Dążymy do ↓↓ populacji tych bakterii poprzez stosowanie środków odkażających zewnętrznie i antybiotyków.
Odmiany zawodowe:
Szereg substancji podrażnia ujścia mieszków włosowych i powstają wykwity.
Acne oleosa:
Związany ze smarami.
Lokalizuje się na przednich powierzchniach kończyn i udach.
Mężczyźni z dużym trądzikiem mają przeciwwskazanie do pracy ze smarami.
Trądzik dziegciowy (Acne picea)
Trądzik polekowy (Acne medicamentosa): leki - I, Br, wit B12, barbiturany, wazelina.
Trądzik kosmetyczny: nadmiar kosmetyków → zaczopowanie ujść gruczołów łojowych → wtórne wykwity.
Rosacea (Trądzik różowaty) - dawniej - Acne rosacea
Chorują prawie wyłącznie kobiety, mężczyźni bardzo rzadko.
Wiek około 40 - 50 lat.
Osoby chorujące najczęściej w młodości miały skłonność do gwałtownego rumienienia się (związane ze zmianami naczyniowymi):
Erythema emoticum (z emocji);
Erythemea e pudore (z zawstydzenia).
Kobiety z zaburzeniami ze strony przewodu pokarmowego:
Hiper- lub hipochlorhydria;
Zapalenie i kamica pęcherzyka żółciowego;
Skłonność do nawykowych zaparć.
Zaburzenia hormonalne:
Okres preklimakterium lub klimakterium.
Lokalizacja:
Zmiany najczęściej na twarzy;
Rzadziej na dekolcie.
Przebieg:
Na początku zajęte: nos i policzki. Często kształt motyla (różnicować z SLE).
Na podłożu rumieniowym: grudki, krosty, zapalenie brzegów powiek (Blepharitis) i spojówek (Coniunctivitis).
U mężczyzn skłonność do tworzenia guzowatego przerostu nosa (Rhinophyma - guzowatość włosa):
Rozrost w obrębie nosa gruczołów łojowych i tkanki łącznej.
Nos powiększa się, staje się czerwony, guzowaty, na powierzchni pojawiają się zagłębienia.
Leczy się tę zmianę praktycznie chirurgicznie.
W trądziku różowatym obserwujemy reaktywność na zmiany temperatury, przejściowe zaczerwienienie po wejściu do ciepłego z mrozu, po alkoholu, po kawie, po gorących napojach. W trądziku różowatym jest wolne od zmian otoczenie ust.
Leczenie:
Absolutnie nie leczyć sterydami - trzeba ciągle zwiększać dawkę i sterydy powodują trwałe rozszerzenie naczyń.
Miejscowe NSAID + Antybiotyki (tetracyklina, metronidazol).
Dermatitis perioralis et peripalpebralis:
Choroby tej nie było do czasu, aż zaczęły pojawiać się maści sterydowe, zwłaszcza silne - ze sterydów fluorowanych.
Dotyczy prawie wyłącznie kobiet.
Wokół ust, też często wokół powiek stan zapalny z wykwitami grudkowymi, rzadziej krostkowymi (nieznana rola past do zębów z fluorem
3