WYKŁAD V ZAGOSPODAROWANIE 30.10.2006r
C.D
Wskaźniki dla kąpielisk uwzględniając odporność środowiska naturalnego, warunki bezpieczeństwa kąpiących się oraz komfort tej formy rekreacji są następujące:
Dla kąpielisk morskich nie wyższy niż 3m2/osobę
Dla kąpielisk jeziornych, w zależności od stref funkcjonalnym od 1,5 do ponad 10m2/osobę
W strefie brodzenia ok. 1.5m2/osobę
W strefie nauki pływania dla dzieci 2m2/osobę
W strefie nauki pływania dla dorosłych 3m2/osobę
W strefie przeznaczonej do pływania minimum 4m2/osobę
W strefie gier i zabaw 10m2/osobę
Pojemność plaż decyduje o pojemności zespołu rekreacyjnego: plaża - kąpielisko
Normy użytkowania dla plaż piaszczystych, trawiastych i powierzchni stanowiących plaże przy basenach kąpieliskowych (dwukrotna rotacja) wynoszą:
Plaże trawiaste 16-22m2/osobę
Plaże piaszczyste i inne powierzchnie pełniące funkcje plaży 10m2/osobę
Baseny kąpielowe 3m2/osobę
Przepustowość szlaku wodnego
Dla wędrówek indywidualnych
s
Q = 2 * --
d
Q - przepustowość szlaku dla indywidualnych wędrówek kajakowych
s - droga pokonywana przez turystów jednego dnia
d - optymalna odległość między kajakami
2 - ilość osób w kajaku
Dla wędrówek masowych
S
Q = z * --
D
Q - przepustowość szlaku dla masowych wędrówek kajakowych
S - droga pokonywana przez grupy jednego dnia
D - optymalna odległość między grupami
z - ilość osób grupie
Pojemność szlaku wodnego jest sumą przepustowość jednodniowych jego odcinków pokonywanych w ciągu jednego dnia przez turystów na całej długości.
Pojemność bazy noclegowo - żywieniowej na szlaku wodnym
-Dla wędrówek indywidualnych -Dla wędrówek masowych
Pb = n * q min PB = n * Q min
Pb PB - pojemność bazy noclegowo żywieniowej
n - liczba odcinków jednodniowych
Q min q min - przepustowość minimalna szlaku wodnego
Dzieląc otrzymaną pojemność przez całkowitą długość szlaku wodnego, otrzymuje się optymalny wskaźnik pojemności bazy noclegowo - żywieniowej danego szlaku wodnego.
Pojemność i przepustowość szlaków pieszych
- głównym parametrem kształtującym wielkość norm użytkowania turystycznego jest długość szlaku
- uzyskany wskaźnik pojemności wynikający z długości szlaku musi być poddany bilansowi pozostałych parametrów wpływających na zwiększenie lub zmniejszenie jego wartości
Zr
n = --
Cp Zr = Do - Cp
n - rotacja
Zr - współczynnik zapasu rotacji
Cp - całkowity czas przejścia szlaku pieszego w minutach
Do - długość dnia w minutach
Pojemność drogi turystycznej motorowej.
Pc = n * Po
Pc - pojemność turystyczna drogi
Po - pojemność turystyczna odcinka
n - liczba odcinków
Pojemność miejscowości i obiektów krajoznawczych.
Ustalenie pojemności rejonów koncentracji ruchu turystycznego stanowi podstawę obliczenia pojemności całej miejscowości krajoznawczej, która uwzględniać musi również różnicę wielkości przestrzennego rozmieszczenia ruchu turystycznego w poszczególnych fragmentach miasta, wynikające ze stopnia ich atrakcyjności turystycznej.
Ilościowe ujęcie korelacji występujących między rejonami penetrowanymi przez ruch turystyczny opiera się na rejestracjach wielkości turystyki krajoznawczej w całej miejscowości, a następnie w rejonach koncentracji, dla których została wyznaczona pojemność.
wzór:
Pm -pojemność miejscowości
Pr- pojemność rejonu
I - wskaźnik intensywności użytkowania rejonu
Obserwacje ruchu turystycznego w obiektach krajoznawczych wykazały podobieństwo w zakresie jego rozmieszczenia w dwóch grupach obiektów:
- zamkniętych, w których obowiązuje płatny wstęp
- otwartych, o bezpłatnym, niekontrolowanym wstępie
-W pierwszej grupie istnieje konieczność obliczania pojemności dla całej powierzchni ekspozycyjnej oraz ciągów komunikacyjnych
-W drugiej grupie, głównie obiektów sakralnych, charakterystyczne jest zjawisko koncentracji ruchu w niektórych fragmentach obiektu. Pojemność tych fragmentów limituje pojemność całego obiektu.
Średni wskaźnik pojemności dla obiektów krajoznawczych wynosi 1 osoba/10m2
Chcąc planować liczbę turystów, którą może przyjąć region turystyczny należy wziąć pod uwagę wielkość bazy noclegowej, którą dysponuje region lub kraj.
Wd4-5 Baza materialna turystyki
Poruszana problematyka
- baza materialna turystyki
- infrastruktura turystyczna
- baza noclegowa
- baza gastronomiczna
- baza towarzysząca
- infrastruktura komunikacyjna
- urządzenia turystyczne
- urządzenia paraturystyczne
Bazę materialną turystyki tworzą obiekty i urządzenia niezbędne dla obsługi uczestników różnych form turystyki, która zapewnia możliwość dojazdu do obszarów, miejscowości i obiektów, stanowiących cel wyjazdów turystycznych oraz niezbędne warunki egzystencji w miejscu lub na szlaku będącym celem ich podróży
Podział i charakterystyka urządzeń i obiektów turystyki
Urządzenia turystyczne to obiekty stanowiące wyposażenie rejonu, szlaku i miejscowości dla obsługi ruchu turystycznego
Urządzenia paraturystyczne to obiekty stanowiące wyposażenie rejonu, szlaku i miejscowości mogące obsługiwać różne działy gospodarki narodowej, w tym również służyć obsłudze ruchu turystycznego.
Baza materialna turystyki
Baza noclegowa Baza gastronomiczna Baza towarzysząca
Urządzenia turystyczne Urządzenia paraturystyczne
Na stan zagospodarowania turystycznego mają decydujący wpływ:
Wielkość i struktura rodzajowa turystycznej bazy noclegowej
Stan bazy gastronomicznej
Dostępność komunikacyjna
Stan zagospodarowania w podstawie usługi kulturalne i ochrony zdrowia
Stan zagospodarowania w obiekty „specyficznie turystyczne” związane z głównymi walorami turystycznymi i formą turystyki
Infrastruktura ogólna (urządzenia paraturystyczne)
Otwarta baza gastronomiczna
Infrastruktura komunikacyjna
Obiekty kulturalne (kina, teatry, biblioteki itp.)
Obiekty ochrony zdrowia
Sklepy z artykułami spożywczymi
Uzbrojenie terenu w sieć wodociągową i kanalizacyjną
Infrastruktura „specyficznie turystyczna” (urządzenia turystyczne):
Ośrodki wypoczynku świątecznego
Kąpieliska
Wypożyczalnie sprzętu turystycznego
Narciarskie urządzenia wyciągowe i kolejki turystyczne
Przystanie kajakowe i jachtowe
Szlaki wędrówek wodnych, pieszych i motorowych
Tarasy i jednostki pływające pasażerskiej żeglugi śródlądowej
Materialne elementy zagospodarowania związane z czynnościami charakteryzującymi pobyt turystów w zwiedzanych miejscowościach
Dojazd oraz przejścia i przejazdy między obiektami
Informacja turystyczna i obsługa ruchu
Zwiedzanie
Żywienie
Nocleg
Spędzanie wolnego czasu (w tym rekreacja)
Upamiętnienie pobytu
Kryteria podziału urządzeń turystycznych
Charakterystyka techniczno - materiałowa:
Obiekty trwałe - wieloletniego użytkowania: hotele, hotele turystyczne, domy wycieczkowe, motele, schroniska młodzieżowe, schroniska górskie itp.
Obiekty lekkie - obiekty przenośne, demontowane: kempingi, ośrodki turystyczne, ośrodki wypoczynku świątecznego, stanice wodne, urządzenia rekreacyjne itp.
Możliwości korzystania z urządzeń:
Ogólnie dostępne - otwarte dla wszystkich turystów np. hotele, pensjonaty, schroniska itp.
Środowiskowe - zamknięte, dostępne dla określonej grupy osób, organizacji np.ośrodki wypoczynkowe zakładowe, schroniska młodzieżowe, schroniska dla taterników itp.
Standard - kategoria, która różnicuje jakość i ilość usług oraz cenę tych usług
Funkcje jaką pełnią urządzenia
Urządzenia turystyczne, służące wyłącznie lub przede wszystkim do obsługi ruchu turystycznego
Urządzenia paraturystyczne mogące obsługiwać różne działy gospodarki narodowej, w tym również służyć obsłudze ruchu turystycznego.
Czas eksploatacji:
Urządzenia sezonowe
Urządzenia całorocznej eksploatacji
Spełniające potrzeby turystyczne podstawowych grup turystycznych (wyodrębnienie wg. Rodzajów ruchu turystycznego np.. dla turystyki pobytowej, wycieczkowej, kwalifikowanej itp. )
4.1 Baza noclegowa
Baza noclegowa to obiekty stałe i sezonowe, obiekty ogólnodostępne i środowiskowe do ważniejszych obiektów noclegowych zalicza się:
Hotele i hotele turystyczne
Domy wycieczkowe i domy turysty
Schroniska\
Motele, zajazdy
Kempingi, pola biwakowe
Ośrodki turystyczne
Ośrodki wczasowe
Ośrodki wypoczynku świątecznego
Obiekty kolonijne
Schroniska młodzieżowe
Pensjonaty
Pokoje gościnne prywatne
Tab. 1 Udział obiektów recepcyjnych w ogólnej licznie miejsc noclegowych i udzielonych noclegów wg. Danych z 1991 r. (źródło: Wł. Gaworecki, Turystyka, PWE, 1994r.)
L.p. |
Rodzaje obiektu |
Udział obiektów w ogólnej liczbie [%] |
|
|
|
Miejsc noclegowych |
Udzielonych noclegów |
1 |
Hotele i motele |
8,6 |
16,9 |
2 |
Domy wycieczkowe i pensjonaty |
1,0 |
6,0 |
3 |
Schroniska i schroniska młodzieżowe |
5,0 |
3,5 |
4 |
Ośrodki wczasowe |
44,1 |
46,1 |
5 |
Ośrodki szkoleniowo - wypoczynkowe |
5,7 |
6,4 |
6 |
Ośrodki ogólnie dostępnych domków turystycznych |
3,3 |
3,2 |
7 |
Kempingi i pola biwakowe |
14,0 |
6,3 |
8 |
Kwatery prywatne |
5,8 |
5,0 |
9 |
Pozostałe obiekty |
9,5 |
7,7 |
1