(4) Podstawowe pojęcia i definicje

Dobra niższego rzędu są to takie dobra, na które popyt maleje wraz ze wzrostem docho­dów gospodarstw domowych.

Dobra normalne są to takie dobra, na które popyt rośnie wraz ze wzrostem dochodów gospodarstw domowych.

Koszt alternatywny ponoszony przy dokonywaniu danego wyboru jest to najkorzystniejszy inny wybór, z którego rezygnujemy.

Krzywe obojętności są to krzywe pokazujące wszystkie kombinacje różnych ilości dwóch dóbr dające taką samą użyteczność całkowitą.

Mapa obojętności zbudowana jest z nieskończonej liczby krzywych obojętności, z których każda wykreślona jest dla innego poziomu użyteczności całkowitej.

Ograniczenie budżetowe jest to całkowity dochód, jaki posiada konsument i którego nie może przekroczyć przy dokonywaniu zakupów, co oznacza, że wydać można tylko tyle pienię­dzy, ile się ich posiada.

Preferencje określają uporządkowanie tego, co się lubi i nie lubi, zgodnie z intensywnością odczuć.

Punkt styczności jest to wspólny punkt dwóch krzywych, które się nie przecinają, ale mają ten właśnie, jedyny punkt wspólny.

Równowaga konsumenta pokazuje taką kombinację dóbr, przy której konsument osiąga największą z możliwych użyteczności, a jest reprezentowana przez punkt styczności krzywej obojętności ze ścieżką cen.

Ścieżka cen jest to prosta pokazująca wszystkie kombinacje ilości dwóch dóbr, które mogą być zakupione przez konsumenta za cały posiadany przez niego dochód.

Użyteczność jest miarą zadowolenia ludzi czy ich satysfakcji uzyskanej z konsumpcji.

Użyteczność całkowita jest miarą ogólnego zadowolenia człowieka czyjego satysfakcji uzy­skanej z konsumpcji.

Użyteczność krańcowa jest to przyrost użyteczności całkowitej otrzymany dzięki konsump­cji pojedynczej, kolejnej jednostki dobra lub usługi.

(4) Sprawdź, czy zrozumiałeś

1. Zjawisko polegające na tym, że im więcej dobra konsument posiada, tym mniejszej satysfak­cji dostarcza mu każda kolejna jednostka tego dobra, nazywamy ................ Użyteczność osią­ganą z kolejnej skonsumowanej jednostki nazywamy ................. a użyteczność osiągana ze wszystkich skonsumowanych jednostek nazywamy ................ .

2. Użyteczność................ (krańcowa, całkowita) rośnie tak długo, aż użyteczność ................ (krań­cowa, całkowita) stanie się dodatnia. Użyteczność krańcowa może się stać ujemna, jeśli konsument otrzyma zbyt................ (dużo, mato) jednostek dobra. Jeżeli użyteczność krańcowa stanie się ujemna, to użyteczność całkowita ................ (rośnie, maleje).

3. Które z podanych stwierdzeń są prawdziwe:

a. kiedy użyteczność krańcowa dobra maleje, to jego całkowita użyteczność może w dal­szym ciągu rosnąć

b. jeżeli użyteczność krańcowa jest ujemna, to użyteczność całkowita maleje

c. jeżeli konsumenci postępowaliby mądrze, to woda kosztowałaby drożej od diamen­tów

d. jeżeli konsument nie chce wypić kolejnej filiżanki kawy, nawet za darmo, to znaczy, że jego użyteczność krańcowa wynosi zero lub jest ujemna.

4. Im większe ilości dobra posiada konsument, tym:

1. odczuwa mniejszą satysfakcję

2. większa jest jego satysfakcja krańcowa

3. mniejsza jest jego użyteczność krańcowa

4. osiąga mniejszą użyteczność

5. Analizując zachowanie się konsumenta, przyjmujemy że stara się on maksymalizować:

1. wielkość oszczędności

2. cenę jednego dobra względem drugiego

3. użyteczność

4. dochód

6. Ograniczenie budżetowe konsumenta jest to:

1. ilość każdego z dóbr przez niego zakupywanych

2. kombinacja dóbr, na które może on sobie pozwolić przy posiadanym dochodzie

3. ilość tych wszystkich dóbr, których nabycie nie wiąże się z posiadanym dochodem

4. koszyk dóbr, na które nie stać konsumenta

7. Ścieżka cen pokazuje:

a. budżet konsumenta w ciągu 5 lat

b. wszystkie możliwe kombinacje dóbr, których zakup wyczerpuje dochód konsumenta

c. wszystkie możliwe kombinacje dóbr, których ceny ciągle się zmieniają

d. kombinacje dóbr osiągalne przy różnych dochodach i różnych cenach

8. Jeśli konsument otrzymuje dochód 1000 miesięcznie i cena dobra X wynosi 50, a dobra Y 100, to maksymalna ilość X i Y, na jaką go stać, równa się:

1. 20 jednostek X i 10 jednostek Y

2. 10 jednostek Xi 20 jednostek Y

3. 100 jednostek X i 50 jednostek Y

4. 10 jednostek X i 40 jednostek Y

1. Zgodnie z zasadą malejącej użyteczności krańcowej wiadomo, że użyteczność krańcowa, jaką osiągasz ze zjedzenia kolejnego kawałka szarlotki, maleje:

1. jeśli cena szarlotki spada

2. wraz ze zjedzeniem kolejnych porcji

3. wraz ze wzrostem Twojego dochodu, gdyż możesz pozwolić sobie na droższe desery

4. kiedy się starzejesz

9. Jeśli ekonomista mówi o użyteczności pewnego dobra, to ma na myśli:

1. popyt na to dobro

2. przydatność tego dobra

3. satysfakcję otrzymywaną dzięki konsumpcji tego dobra

4. stosunek, w jakim konsument chce wymieniać to dobro na jakieś inne

11. Jeśli konsument zje kolejną czekoladkę, to jego użyteczność całkowita zmieni się o wiel­kość równą:

1. cenie zjedzonej czekoladki

2. użyteczności krańcowej osiągniętej ze zjedzenia tej czekoladki

3. użyteczności przeciętnej osiągniętej ze zjedzenia wszystkich posiłków

4. użyteczności całkowitej podzielonej przez liczbę zjedzonych czekoladek

1. Jeśli dodatkowy hamburger zostanie zjedzony, to przyrost użyteczności całkowitej:

1. maleje zgodnie z zasadą malejącej użyteczności krańcowej

2. rośnie zgodnie z popytem

3. rośnie, gdyż użyteczność całkowita rośnie

4. maleje, gdyż wyższym cenom odpowiadają mniejsze wielkości popytu

12. Jeśli użyteczność całkowita konsumenta rośnie z 51 do 63 po zjedzeniu kolejnej porcji sa­łatki z kurczaka, to użyteczność krańcowa wynosi:

1. 6

2. 114

3. 12

4. 63

12. Użyteczność krańcowa maleje wtedy, kiedy:

1. użyteczność całkowita nie zmienia się

2. konsumpcja maleje

3. konsumpcja rośnie

4. użyteczność całkowita wynosi zero

12. Jeśli wiesz, że użyteczność krańcowa ze zjedzenia piątego śledzia jest ujemna, to możesz stwierdzić, że użyteczność całkowita:

1. jest ujemna

2. rośnie w malejącym tempie

3. jest maksymalna

4. maleje

(4): 1. malejącą użytecznością krańcową, użytecznością krańcową, użytecznością całkowitą; 2. całkowita, krańcowa, dużo, maleje; 3. a, b, d; 4. c; 5. c; 6. b; 7. b; 8. a; 9. b; 10. c; 11. b; 12. a; 13. c; 14. c; 15. d.

---