Osiem cnót rycerskich
Cnoty rycerskie stanowiły podstawę kodeksu honorowego rycerza średniowiecznego. Przekonanie otoczenia o posiadaniu przez rycerza tych cnót nobilitowało go i wyróżniało spośród ogółu ówczesnego społeczeństwa, rycerz taki stawał się często tematem eposów rycerskich i wzorem postępowania dla młodych adeptów rycerskiego fachu. Do cnót tych zaliczano:
Żyć w prawdzie
Mieć wiarę
Żałować za grzechy
Dawać dowody pokory
Miłować sprawiedliwość
Być miłosiernym
Być szczerym i wielkodusznym
Znosić prześladowania.