Ćwiczenie 1

Ustawa o rachunkowości z dn. 29.09.94r.

Rachunkowość jest szczególnym rodzajem mikroinformacji ekonomicznej. Stanowi system ciągłego w czasie ujmowania, grupowania i interpretowania wyrażonych w pieniądzu oraz bilansujących się ogólnych i szczegółowych danych o działalności gospodarczej i sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa.

Wyróżniamy trzy działy rachunkowości:

• Księgowość - część rejestracyjna - zajmuje się ewidencją faktów i zdarzeń gospodarczych mających wpływ na majątek firmy

• Rachunek kosztów - kalkulacja kosztów działalności

• Sprawozdawczość finansowa - przedstawia stan jednostki gospodarczej na dany okres (dzień np. koniec roku).

Ostatnio często łączy się pierwszy i trzeci dział i nazywa się je i wyróżnia rachunkowość finansową (o tym co było) i rachunkowość zarządczą (zajmuje się tym co będzie)-planowanie.

Przedmiotem rachunkowości są wszelkie fakty i zdarzenia gospodarcze wpływające na sytuację finansową przedsiębiorstwa.

Podmiotem rachunkowości są jednostki gospodarcze, które prowadzą rachunkowość na mocy aktu prawnego lub z wyboru (przedsiębiorstwa państwowe, sp. z o.o , s.a. , fundacje, s.c. o przychodach powyżej 800 tys. EURO, również osoba fizyczna o przychodach powyżej 800 tys. EURO.

Sposoby rozliczania się z Urzędem skarbowym.

1. Ryczałt (karta podatkowa) - handel art. spożywczymi(z wyjątkiem alkoholi), usługi.

2. Ryczałt ewidencjonowany - ewidencjonujemy tylko przychody, urząd skarbowy określa % podatku zależnie od rodzaju działalności gospodarczej. Roczny przychód nie może przekroczyć 400 tys. zł.

3. Podatkowa księga przychodów i rozchodów - nie trzeba prowadzić kont księgowych, tylko przychody i rozchody.

Wyróżniamy dwie metody prowadzenia rachunkowości:

• Metoda podmiotowa - wszelkie zjawiska gospodarcze interpretowane są z punktu widzenia jednostki gospodarczej której dotyczą.

• Metoda bilansowa - mówi o podwójnej, równoważącej się interpretacji zjawisk gospodarczych (podwójna rzeczowo - finansowa interpretacja majątku jednostki gospodarczej). Z tego wynika podział majątku na aktywa i pasywa.

Majątek trwały - użytkujemy powyżej jednego roku.

Majątek obrotowy - użytkujemy dłużej niż jeden rok.

Wartość firmy - to różnica pomiędzy ceną nabycia jednostki gospodarczej, a wartością rynkową jej składników majątkowych. Możemy wyróżnić dwa przypadki:

• dodatnia wartość firmy - gdy przy sprzedaży firmy jej cena jest wyższa od wartości rynkowej jej składników majątkowych.

• ujemna - gdy jej cena przy sprzedaży jest niższa niż wartość rynkowa jej składników majątkowych.

Warunki, które musi spełniać majątek aby był środkiem trwałym (wg prawa finansowego).

1. okres użytkowania powyżej 1 roku

2. w momencie oddania do użytku przedmiot musi być zdatny do użytku.

3. środek musi być własnością lub współwłasnością jednostki gospodarczej

4. musi być przeznaczony do użytkowania w naszej jednostce gospodarczej lub w innej na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.

ponadto wg prawa podatkowego musi mieć wartość powyżej 3500 zł. Środek może być uznany za środek trwały gdy spełnia wszystkie w/w kryteria. Gdy spełnia w/w kryteria, ale wartość poniżej 3500 zł możemy uznać go za środek obrotowy i odliczamy go od razu.

Kapitał zasobów - jest to wszystko to, co jednostka gospodarcza otrzymała od skarbu państwa lub jednostki nadrzędnej lub to co zostało wygospodarowane z działalności gospodarczej w poprzednich latach.

- 1 -

---