IX.1.3 Ziemianki
Na stanowisku Nowe Grocholice 1 odkryto dwie ziemianki ob. 349 i 506. W obu przypadkach mamy do czynienie z kompleksami kilku obiektów połączonych funkcjonalnie. Na kompleks ziemianki 349 składało się, poza nią samą, jeszcze pięć obiektów dołkowych (ob. 348,350,351,352,400). Kompleks ziemianki 506 składał się z niej samej oraz jednej jamy towarzyszącej ob. 507.
Jest wielce prawdopodobne, że oba te kompleksy powinny być datowane na ten sam okres, jednakże brak jakiegokolwiek materiału datującego z ob. 506 i 507 spowodował, że ze względów formalnych kompleks ziemianki 506 opisany będzie w rozdziale dotyczącym obiektów niedatowanych.
Kompleks ziemiankowy ob. 349 znajdował się w południowo wschodniej partii stanowiska i zajmował powierzchnię arów D11 i D12. Centralny obiektem kompleksu była ziemianka 349 o rozmiarach 520 na 410 cm i maksymalnej głębokości dochodzącej do 58 cm. Obiekty dołkowe otaczały ob. 349 szerokim łukiem od SW do NW. Natomiast dołek nr 400 zajmował wschodnią część ziemianki. Obiekty dołkowe najprawdopodobniej były pozostałościami po słupach, które mogły stanowić część zadaszenia obiektu ziemiankowego.
Zachodnia część była wyraźnie głębsza i prawdopodobnie stanowiła główną część obiektu, część wschodnia była płytasza, a w jej skrajnej części znajdował się dołek posłupowy nr 400. W centralnej części obiektu, co widać na profilu AB ob. 349, znajduje się wyraźne przegłębienie W.A, które mogło być pozostałością po słupie. Nie wykluczone, że tu właśnie znajdował się centralny pal konstrukcji zadaszenia. Sama konstrukcja zadaszenia mogła mieć różnoraką konstrukcję.
Według jednej z hipotez mogliśmy tu mieć do czynienia z dachem wykonanym z materiałów trudno uchwytnych metodami archeologicznymi. W takim przypadku kompleks ten byłby czymś w rodzaju tymczasowego szałasu, lekko zagłębionego w ziemi, z zadaszeniem wykonanym z materiałów nietrwałych. Nie wykluczone, że materiał wykorzystany do wykonania dachu mógł być zawieszony na linach przymocowanych do słópów, których pozostałością mogą być należące do kompleksu dołki posłupowe.
Taka interpretacja opisywanego kompleksu ziemiankowego wpisuje się w ogólny charakter obszaru stanowiska Nowe Grocholice 1, które w czasach nowożytnych było objęte gospodarką rolną. Istnieje duże prawdopodobieńskto, że mamy tu do czynienia z szałasem, używanym przez rolników podczas czynności związanych z kultywacją zbóż. Mogła to więc być budowla użytkowana sezonowo, najprawdopodobniej podczas zbiorów, kiedy to intensyfikowały się prace rolne.
Dołki posłupowe kompleksu ziemiankowego
Ob. 348 - to dołek o owalnym rzucie i nieckowatym profilu o rozmiarach 42 na 40 cm i głębokości ok. 18 cm. Obiekt ten stanowił najbardziej na południe wysuniętą część kompleksu.
Ob. 350 - to dołek o owalnym rzucie i nieckowatym profilu o rozmiarach 53 na 52 cm i głębokości ok. 26 cm. Obiekt ten stanowił najbardziej na północ wysuniętą część kompleksu.
Ob. 351 - to dołek o prostokątnym rzucie i nieckowatym profilu o rozmiarach 30 na 24 cm i głębokości ok. 17 cm. Obiekt ten stanowił najbardziej na zachód wysuniętą część kompleksu.
Ob. 352 - to dołek o owalnym rzucie i nieckowatym profilu o rozmiarach 42 na 40 cm i głębokości ok. 26 cm. Obiekt ten wystąpił najbliżej głównego obiektu ziemiankowego.
Ob. 400 - to dołek o kształcie wydłuzonego owalu i nieckowatym profilu o rozmiarach 50 na 30 cm i głębokości ok. 17 cm. Obiekt ten wkopany był w ob. 349. Najprawdopodobniej w miejsce dołka nr 400 wbity był pal, który umiejscowionu tam po uprzednim wykopaniu ob. 349.
Ziemianka 349
Ob. 349 - to ziemianaka o nieregulranym kształcie rzutu i profilu. W obiekcie tym można wydzielić dwie części, zachodnią wyraźnie głębszą oraz wschodnia o mniejszej miąższości. Wypełnisko ziemianki składa się z 3 warstw. W.A to brunatna spiaszczona glina, W.B to przewarstwienie szarej gliny, W.C to jasnobrunatna spiszczona glina. We wszystkich wymienionych warstwach można zauważyć kamienie o małych i średnich wymiarach.
W ob. 349 można wydzielić dwie wyraźne wypustki. Jedną z nich (w części SW) przecięto profilem dostawnym CD, w celu sprawdzenia czy nie wystąpi tam jakaś dodatkowa część konstrukcyjna ziemianki. Po zarejestrowaniu profilu okazało się, że nie wystąpił tam żaden dodatkowy element kosnstrukcyjny. Z tego powodu właśnie, postanowiono nie wydzielać dodatkowego profilu w miejscu występowania wypustki w części NE. Najbardziej prawdopodobne będzie przypuszczenie, że otaczające ob. 349 dołki posłupowe, wraz z ob. 400 stanowiły jedyne pozostałości po elementach konstrukcyjnych ziemianki.
Tablica LI:1,6-8; Talica LII:1-4.
Tablica LIII:1-5.
Tablica LI:1-6,8.
Tablica LIII:3,6.
Wszelkiego rodzaju materiały tekstylne.
Tablica LI:1,6-8; Talica LII:1-4.
Np. dodatkowy dołek posłupowy, tak jak w przypadku ob. 400.