Scenariusz zajęć plastycznych.

Temat: „Czuję dotykiem.”

Przedmiot odkrycia dziecka:

Uświadomienie sobie, że to, co nas otacza zbudowane jest z różnorodnych substancji. Każdy ma skojarzenia ze słowami miękki, twardy, kruchy, sypki, mokry itp. Jednak nie wszystkie skojarzenia są trafne. Świat składa się z malutkich cząsteczek, które potrafimy rozpoznać za pomocą dotyku, ale trzeba poznawać dokładnie, by dobrze wiedzieć z czym się spotykamy.

Punkt wyjścia:

Uczniowie zostają wprowadzeni do sali, w której na kilku stolikach przygotowane są plakaty i rekwizyty przydatne do lekcji (chleb, naczynie z wodą, kamień, plastelina, piasek, zboże). Na początku dzieci oglądają i dotykają wystawkę a następnie siadają po turecku w rozsypce. Skupiają teraz uwagę na nauczycielu. Prowadzący zapoznaje dzieci z kilkoma przysłowiami, które prezentuje w formie „mini przedstawienia”. Gestami, opisem słownym czy postawą stara się prezentować sytuacje zawarte w przysłowiach.

Po przedstawieniu każdego przysłowia nauczyciel pyta dzieci, jak je rozumieją oraz tłumaczy prawidłowe znaczenie. Odbywa się dyskusja na temat tego, co czuły dzieci dotykając poszczególne przedmioty.

Zadania:

  1. Dzieci losują karteczkę z wyrazem (możliwe do wylosowania: mokry, twardy, kruchy, sypki, miękki) i rysują to, co z danym słowem im się kojarzy.

  2. Lepienie z plasteliny kamienia, chleba, ziarnek piasku, kropli deszczu.

  3. Odgadywanie zagadek oraz malowanie tych postaci.

„Twardy jak drzewo a w dodatku, kłamiąc nos mu rośnie jak gałązki wiosną”

Jest maleńkim ludzikiem, ulepiła go Tosia; mieszka w jej piórniku nosząc małe, zielone, plastelinowe slipy

Warunki materialne:

Sala: stoliki z chlebem, naczyniem z wodą, kamieniami, plasteliną, piaskiem, zbożem. Sala wyposażona w te rekwizyty ma wprowadzić dziecko w temat zajęć oraz zapoznawać je za pomocą zmysłu dotyku i wzroku.

Zadanie 1: woreczek z losami, duże kartki i zestawy kredek.

Zadanie 2: plastelina.

Zadanie 3: zagadki zapisane na dużych brystolach, kartki, mazaki.

Element wymagający wyeksponowania:

Przysłowia są raczej dość trudnym elementem zajęć dzieci. W związku z tym, nauczyciel musi stawiać nacisk na umiejętne prezentowanie „sobą” danych sytuacji. Na dodatek, aby dziecko mogło uzmysłowić sobie, czym jest świat substancji, za pomocą dotyku musi je poznać bądź spotkać się z nimi po raz kolejny na zajęciach. Istotnym elementem jest dyskusja, wymiana skojarzeń, gdyż one właśnie przyczyniają się do poszerzania horyzontów myślowych już u młodych osób.