 | Pobierz cały dokument 2.ziip.inne.kierunki.politechnika.sem.iii.z.pena.doc Rozmiar 66 KB |
Część teoretyczna.
Metody optyczne stosowane w chemii analitycznej opierają się na zjawiskach związanych z powstawaniem promieniowania elektromagnetycznego oraz na zjawiskach zachodzących wskutek wzajemnego oddziaływania promieniowania i analizowanej substancji. Obecnie w pomiarach stosuje się cały zakres promieniowania.
Wszystkie rodzaje promieniowania, które są zdolne do przenoszenia energii i rozchodzą się w próżni z prędkością światła są właśnie falami elektromagnetycznymi, różniące się wzajemnie długością fali. Zbiór wszystkich fal elektromagnetycznych, uporządkowanych według rosnącej długości fali elektromagnetycznej, nazywa się widmem promieniowania elektromagnetycznego.
Promieniowanie elektromagnetyczne można charakteryzować długością fali (λ), częstością (ν) lub liczbą falową (ϋ).
Metody optyczne obejmują bardzo liczny zbiór różnych pomiarów fizykochemicznych i przy ich podziale obejmuje się różne kryteria.
Szczególne znaczenie w analizie chemicznej mają metody adsorpcyjne. W metodach spektrofotometrii absorpcyjnej wykorzystuje się absorpcję promieniowania nadfioletowego (UV), widzialnego (VIS) i podczerwonego (IR), zachodzącą podczas przechodzenia jednego z tych rodzajów promieniowania przez badaną substancję (gazową, ciekłą, stałą, także w roztworze lub w zawiesinie).
Absorpcja - przekształcenie energii promienistej w inne formy energii wskutek oddziaływania z materią (zjawiska fizyczne).
Absorpcji promieniowania o odpowiedniej energii towarzysz zmiana energii odpowiednich stanów energetycznych cząsteczki . Ze zjawiskiem tym związane jest powstawanie odpowiednich widm elektronowych.
Prawa absorpcji:
Jeśli wiązka promieniowania monochromatycznego (o określonej długości fali ) o natężeniu I0 pada na warstwę substancji, lub jej roztworu (grubości l), znajdującą się w kuwecie, to promieniowanie zostanie częściowo pochłonięte Ia, częściowo odbite od ścianek kuwety lub rozproszone Ir, a reszta przechodzi przez próbę It. Otrzymujemy zatem:
I0 = Ia + Ir + It
Prawo Bouguera-Lamberta
Natężenie promieniowania przechodzącego przez ośrodek absorbujący zmniejsza się w stosunku geometrycznym, gdy grubość warstwy rośnie w stosunku arytmetycznym:
I = I0 *e-kl
Gdzie;
I0 - natężenie wiązki promieniowania monochromatycznego padającego na jednorodny ośrodek absorbujący,
I - natężenie promieniowania po przejściu przez ośrodek absorbujący
k-współczynnik absorpcji, charakterystyczny dla danej substancji,
l-grubość warstwy ośrodka absorbującego.
Powyższą zależność przedstawia się w formie logarytmicznej:
A = ln
= kl
Lub
A = log
= Kl
A - zdolność pochłaniania, zwana absorbancją
K - 0,4343 k.
 | Pobierz cały dokument 2.ziip.inne.kierunki.politechnika.sem.iii.z.pena.doc rozmiar 66 KB |