Równowaga na rynku towarów oraz na rynku pieniądza. Analiza IS - LM
Model IS-LM stanowi sposób na wyjaśnienie różnicy między klasyczną i keynesowską teorią wyznaczników dochodu. Model ten integruje rynek pieniężny z rynkiem dóbr. Integruje on czynniki realne i pieniężne w wyznaczaniu łącznego popytu, a przez to również produktu i zatrudnienia.
Rynek towarów i krzywa IS
Równowaga na rynku towarów ma miejsce wówczas, gdy łączny popyt na towary i łączna podaż towarów są sobie równe. W modelu keynesowskim założono, że popyt globalny składa się z C + I + G ,
przy czym :
C - zależy od wysokości dochodu „Y” (korelacja dodatnia)
I - zależy od wysokości stopy procentowej „r” (korelacja ujemna),
G - wyznaczane jest egzogenicznie
KrzywaIS
Krzywa IS przebiega przez punkty, w których kombinacje stopy procentowej i dochodu odpowiadają równowadze na rynku towarowym. Krzywa IS wywodzi swa nazwę z warunku równowagi na rynku towarowym, w którym - w gospodarce zamkniętej - bez sektora państwowego: I = S.
Krzywa IS biegnie w dół wobec założenia, że inwestycje są skorelowane ujemnie ze stopą procentową.
Nachylenie krzywej IS zależy:
- od elastyczności wydatków inwestycyjnych względem stopy procentowej,
- od wartości mnożnika.
Krzywa IS jest tym bardziej stroma im słabiej inwestycje reagują na zmianę stopy % i im niższa jest wartość mnożnika (i na odwrót).
Im mniej rosną inwestycje przy danym spadku stopy %, tym mniej rośnie dochód. W przypadku skrajnym, gdy inwestycje są doskonale nieelastyczne względem stopy %, krzywa IS przybiera kształt pionowy.
Ekspansywna polityka fiskalna (np. wzrost wydatków państwa) przesuną krzywą IS na zewnątrz układu w prawo (i na odwrót). Przesunięcie to równa się wzrostowi wydatków państwa pomnożonemu przez wartość mnożnika.
Analiza IS:
nie uwzględniała problemu inflacji,
przywiązywała zbyt małą wagę do pieniądza
zależność między sektorem realnym i nominalnym wyrażała tylko przez „r”,
Rynek pieniężny i krzywa LM
Równowaga na rynku pieniądza ma miejsce, gdy popyt na pieniądz i podaż pieniądza są sobie równe.
Podaż pieniądza jest egzogenicznie wyznaczana przez władze państwowe.
Popyt na pieniądz transakcyjny i ostrożnościowy zmienia się wraz z dochodem. Popyt na spekulacyjne zasoby pieniężne zależy od bieżącego poziomu stopy procentowej i zmienia się odwrotnie proporcjonalnie do zmiany stopy %.
Krzywa LM przebiega przez punkty, w których kombinacje stóp % i dochodu odpowiadają równowadze na rynku pieniężnym. Wobec założenia, że popyt na pieniądz jest skorelowany dodatnio z dochodem (ujemnie ze stopą procentową) krzywa LM biegnie w górę.
Wraz ze wzrostem dochodu rośnie (ceteris paribus) transakcyjny i ostrożnościowy popyt na pieniądz, co przy danej podaży pieniądza czyni konieczną podwyżkę stopy % w celu zmniejszenia spekulacyjnego popytu na pieniądz i utrzymania równowagi na rynku pieniężnym.
Nachylenie krzywej LM zależy od elastyczności popytu na pieniądz względem dochodu i względem stopy procentowej. Krzywa LM jest tym bardziej stroma:
im większa jest elastyczność popytu na pieniądz względem dochodu
i im mniejsza jest elastyczność względem stopy %
(i na odwrót).
Im bardziej bowiem rośnie popyt na pieniądz w następstwie wzrostu dochodu, tym większa będzie podwyżka stopy % niezbędna do utrzymania równowagi na rynku pieniężnym, nadając krzywej LM bardziej stromy kształt.
Ekspansywna polityka pieniężna przesuwa krzywą LM w prawo (i na odwrót).
Pełny model oraz rola polityki fiskalnej i monetarnej
Równowaga na rynku pieniężnym i towarowym występuje jednocześnie w miejscu, w którym krzywe IS i LM przecinają się.
Ekspansywna polityka fiskalna przesuwa krzywą IS w prawo, co powoduje zarówno wzrost stopy % w warunkach równowagi jak i poziomu dochodu.
Wraz ze zwiększeniem wydatków i dochodu rośnie transakcyjny i ostrożnościowy popyt na pieniądz, co przy ustalonej podaży pieniądza wywołuje wzrost stopy %.
Z kolei wzrost stopy % prowadzi do obniżenia wydatków inwestycyjnych w sektorze prywatnym, w stopniu zależnym od elastyczności inwestycji względem stopy %.
Wpływ polityki fiskalnej nas łączny popyt, a przez to na poziom produkcji i zatrudnienia będzie tym bardziej skuteczny im bardziej elastyczny względem stopy % jest popyt na pieniądz, czyli im bardziej plaska jest krzywa LM oraz im mniej elastyczne względem stopy % są inwestycje, to znaczy im bardziej stroma jest krzywa IS.
W krańcowych przypadkach: pionowego położenia LM - ekspansja fiskalna nie wywrze żadnego wpływu na dochód, ponieważ wzrost stopy % obniży inwestycje prywatne o kwotę identyczną z wydatkami państwa. Oznacza to tzw. całkowite wypchnięcie.
W keynesowsko-neoklasycznej syntezie IS-LM monetaryści przyjęli założenie, że krzywa LM jest wysoce nieelastyczna, a keynesiści, że jest wysoce elastyczna.
7
ro
r1
Y0 Y1
IS
IS'
LM
LM'
r1
ro
Y0 Y1
re
Ye
IS
IS'
LM
LM'