GRZANIE:

proces grzania polega na doprowadzeniu ciepła w ciągu założonego czasu w celu uzyskania określonej temperatury przez całą masę nagrzewanego przedmiotu:

Grzanie składa się z zabiegów:

-nagrzewania

-wygrzewania

W zależności od przewodności cieplnej, kształtu, wymiarów i masy przedmiotu, rodzaju środka nagrzewającego, różnicy temperatury między piecem a nagrzewanym przedmiotem, temperatury nagrzewania, mocy pieca i innych czynników, szybkość nagrzewania może być bardzo zróżnicowana. Najczęściej jest stosowany jeden z trzech sposobów nagrzewania:

-powolne nagrzewanie wsadu z piecem

-przyspieszone nagrzewanie wsadu w piecu o temp. obróbki cieplnej

-szybkie nagrzewanie wsadu w piecu o temperaturze początkowej wyższej od temperatury obróbki cieplnej.

Grzanie musi zapewniać uzyskanie jednakowej temperatury w całym przekroju obrabianego przedmiotu.

Ośrodki grzejne:

Oprócz powietrza, ośrodków gazowych i złóż fluidalnych bardzo duże znaczenie w obróbce cieplnej metali mają ośrodki grzejne ciekłe. Zalicza się je do ośrodków nagrzewających z największymi szybkościami. Należą do nich:

-kąpiele solne

-kąpiele metalowe

FLUIDYZACJA:

proces powstawania dynamicznej zawiesiny - tzw. złoża fluidalnego - drobnych cząsteczek ciała stałego w strumieniu gazu lub cieczy poruszających się z dołu do góry. Zawiesinę tę tworzy się w urządzeniach zwanych fluidyzatorami. Zawiesina fluidalna powstaje, gdy prędkość porywania cząstek ciała stałego przez gaz jest równa prędkości ich opadania pod wpływem grawitacji. Cząstki w fazie fluidalnej są w stałym ruchu, przemieszczając się stale po całej objętości naczynia, co sprawia wrażenie jakby warstwa ta zachowywała się jak wrząca ciecz.

KOAGULACJA

Proces polegający na łączeniu się cząstek fazy rozproszonej koloidu w większe agregaty tworzące fazę ciągłą o nieregularnej strukturze. Istnieje koagulacja odwracalna i nieodwracalna, a także spontaniczna i wymuszona. W wyniku koagulacji może następować zjawisko żelowania, tworzenia się past i materiałów stałych, sedymentacji lub pokrywania powierzchni mieszaniny warstwą fazy rozproszonej.

Typowe struktury koagulacyjne to dyspersje polimerów, niektóre rodzaje farb, tworzywa sztuczne, oraz produkty koagulacji białek, takie jak np: jogurt. Koagulacja białka występuje na skutek zniszczenia jego trzeciorzędowej struktury, prowadzącego do łączenia się rozpuszczalnych w wodzie białek w nierozpuszczalne strzępki i całkowitej utraty ich aktywności biologicznej. Koagulacja białek może następować pod wpływem temperatury lub czynników chemicznych.

ODPUSZCZANIE:

Polega na nagrzaniu stali zahartowanej do temperatury niższej od Ac₁, wygrzaniu w tej temperaturze i ochłodzeniu do temperatury pokojowej.

W zależności od temperatury dopuszczanie może być:

- niskie

- średnie

- wysokie

NISKIE- zachodzi w temp. 150-200 i stosowane głownie dla narzędzi, sprężyn, sprawdzianów. Usuwa naprężenia hartownicze z zachowaniem dużej twardości, wytrzymałości i odporności na ścieranie.

ŚREDNIE- zachodzi w temp. 150-500 i stosowane do sprężyn, resorów, matryc i innych części maszyn. W wyniku tej operacji twardość stali ulega wprawdzie niewielkiemu zmniejszeniu, lecz zostają zachowane duża wytrzymałość i sprężystość.

WYSOKIE- zachodzi w temp. powyżej 500 stopni, lecz niższej od Ac₁, ma na celu osiągnięcie możliwie dobrych własności plastycznych stali. Stosowane dla elementów maszyn, od których wymagana jest wysoka granica plastyczności R_e

---