The Queen v Immigration Appeal Tribunal, europejskie prawo gospodarcze


C-292/89 The Queen v Immigration Appeal Tribunal, ex parte Gustaff Desiderius Antonissen

Problem: status osób poszukujących pracy w innym państwie członkowskim i ustanawianie ograniczeń czasowych na poszukiwanie zatrudnienia.

Stan faktyczny:

G.D.Antonissen, obywatel belgijski, przebywał w Zjednoczonym Królestwie od 1984r. do marca 1987., kiedy został skazany na karę pozbawienia wolności za posiadanie narkotyków, w ciągu swojego pobytu nie podjął żadnego zatrudnienia. W  1987 roku została podjęta wobec niego decyzja o deportacji. Antonissen odwołał się od tej decyzji do sądu I instancji, argumentując, że jako osoba szukająca pracy korzysta on ze swobody przepływu pracowników, ma status pracownika i nie może być deportowany inaczej niż z zachowaniem warunków określonych w dyrektywie 64/221 (dot. szczegółowych warunków stosowania przez państwa członkowskie środków ograniczających swobodę przepływu osób ze względów porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego lub zdrowia publicznego). Sąd stwierdził jednak, że prawo brytyjskie określa limit czasu, jaki osoba korzystająca ze swobody przepływu osób ma na poszukiwanie pracy. Ten okres wynosi 6 miesięcy, a po jego upływie taka osoba traci możliwość powołania się na uprawnienia wspólnotowe i władze mogą podjąć decyzję o jej wydaleniu. Sąd I instancji odrzucił odwołanie Antonissena, wyrok został zaskarżony do sądu II instancji, który zwrócił się do TS z pytaniami dotyczącymi statusu osób poszukujących pracy w innym państwie członkowskim w świetle prawa wspólnotowego i zgodności z prawem wspólnotowym ustanawiania przez państwa ograniczeń czasowych na poszukiwanie zatrudnienia przez obywateli innych państw członkowskich.

Odpowiedź Trybunału:

 

Podsumowanie:

Status osoby poszukującej pracy w ramach swobodnego przepływu pracowników nie jest identyczny ze statusem pracownika. Jej pobyt może podlegać ograniczeniom czasowym czy ograniczeniom w zakresie stosowania zasady niedyskryminacji, np. w dostępie do niektórych świadczeń socjalnych.

Obywatel Unii, który przybył do  przyjmującego państwa członkowskiego w poszukiwaniu pracy, nie może zostać wydalony tak długo, dopóki może dostarczyć dowód, że kontynuuje poszukiwanie pracy i ma rzeczywistą szansę bycia zatrudnionym.

W przypadku pobytu powyżej trzech miesięcy może zostać wprowadzony obowiązek rejestracji w odpowiednim urzędzie, wiąże się to z okazaniem ważnego dowodu tożsamości lub paszportu, potwierdzenia zatrudnienia od pracodawcy lub zaświadczenia o zatrudnieniu.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
referat (2), Administracja, Europejskie prawo gospodarcze
Europejskie prawo gospodarcze dobre
Schmidberger, LIC II rok, IV semestr, Europejskie prawo gospodarcze
Europejskie prawo gospodarcze-syllabus-2011, Europejskie Prawo Gospodarcze
Europejskie prawo gospodarcze-syllabus-2011, Europejskie Prawo Gospodarcze
Wspolnotowy kodeks Celny T Senda, LIC II rok, IV semestr, Europejskie prawo gospodarcze
Europejskie prawo gospodarcze
Deutscher Apothekerverband eV ( Niemcy ) vs. DocMorris nV ( Holandia ), europejskie prawo gospodarcz
Rewe Zentral A. G CASSIS DE DIJON, europejskie prawo gospodarcze
Pojęcie działalności gospodarczej w prawie Unii Europejskiej, Prawo gospodarcze publiczne, referaty
Aragonesa de Publicidad Exterior SA i Publivía SAE, europejskie prawo gospodarcze
Obwieszczenie Komisji w sprawie porozumień o mniejszym znaczeniu, LIC II rok, IV semestr, Europejski
Campus Oil Ltd. i inni v. Minister Przemysłu i Energii i inni, europejskie prawo gospodarcze
Schmidberger p. Austrii (demonstracja), europejskie prawo gospodarcze
Altmark, LIC II rok, IV semestr, Europejskie prawo gospodarcze
Sprawa T-mobile, LIC II rok, IV semestr, Europejskie prawo gospodarcze
Intermodal Transports BV, europejskie prawo gospodarcze
Komisja v RFN, LIC II rok, IV semestr, Europejskie prawo gospodarcze

więcej podobnych podstron