ZNOWELIZOWANE AMERYKAŃSKIE DEFINICJE W HANDLU ZAGRANICZNYM 1941.

W sferze handlu zagranicznego trudno byłoby dokonywać transakcji exportu i importu bez zaakceptowania reguł o charakterze międzynarodowym, dotyczących podziału obowiązków i praw sprzedającego i kupującego. Decentralizacja handlu międzynarodowego wymusiła ustalenie w skali światowej, krajowych i regionalnych zwyczajów oraz praktyk w zakresie technik rozliczeniowych, podziału obowiązków i kosztów pomiędzy strony kontraktu oraz procedur transportowych i ubezpieczeniowych. Opracowaniem takiej kodyfikacji zajmuje się Międzynarodowa Izba Handlowa (International Chamber of Commerce) efektem jej prac są formuły handlowe, stanowiące kombinację szczegółów zobowiązań zawartych w umowie pomiędzy stronami kontraktu. Często strony kontraktu nie są świadome odmienności stosowania praktyk handlowych w kraju ich partnera, tym samym powoduje to nieporozumienia i spory mogące swój finał osiągnąć w sądzie. Aktualnie wiele krajów stara dopasować do reguł INCOTERMS (International Commercial Terms), ustalonych przez Izbę Handlu Międzynarodowego w aspekcie Międzynarodowych warunków Handlowych. Tym samym prawdopodobnie w przyszłości staną się one uniwersalnymi regułami w handlu międzynarodowym. Formuły INCOTERMS spisano w 1953r po czym ich aktualizacja następowała w latach 1967, 1976, 1980, 1990 aktualnie w życie wchodzą już formuły 2000. Oprócz tych formuł istnieje jeszcze wiele innych, które choć czasami nie są już obowiązkowe, to mogą być stosowane w kontrakcie jeżeli strony wcześniej to ustaliły.

RAFTD czyli znowelizowane amerykańskie definicje w handlu zagranicznym po raz pierwszy zostały ogłoszone w 1919r przez Międzynarodową Izbę Handlową, po czym w 1941r zostały znowelizowane. I w tej formie używa się ich do dziś, pomimo tego że w 1985r określenia te zostały anulowane. W handlu ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki Pn. Często używa się tych formuł pomimo tego, iż nie jest to obowiązkiemw transakcjach importu ze Stanów Zjednoczonych, natomiast w przypadku exportu do USA, druga strona kontraktu dąży do stosowania reguł INCOTERMS jako bardziej znanych i szerzej stosowanych. RAFTD podobnie jak INCOTERMS zawierają obowiązki sprzedawcy i nabywcy, od INCOTERMS różnią się tym, iż zawierają szereg komentarzy nie mających charakteru stwierdzania zwyczajów, lecz stanowiących rady i zalecenia pod adresem kontrahentów, jak i doborem, treścią oraz nazwami poszczególnych formuł.

Wykładnia Znowelizowanych Amerykańskich Definicji w Handlu Zagranicznym w wersji z 1941r:

1. EX (point of origin) - wymieniony punkt pochodzenia, sprzedający stawia towar do dyspozycji kupującego w punkcie wydania, a kupujący organizuje transport, ponosi jego koszty oraz ryzyko na całej trasie. Odpowiada on na ogół terminowi EXW z INCOTERMS 1990

Angielski skrót	Polski odpowiednik
EX - works	EX - zakład
EX - factory	EX - fabryka
EX - mills	EX - młyn
EX - mine	EX - kopalnia
EX - plantation	EX - plantacja
EX - warehouse	EX - magazyn

Przy podanym terminie podana cena ma zastosowanie tylko w miejscu pochodzenia i sprzedawca zobowiązuje się oddać towar do dyspozycji kupującego w uzgodnionym miejscu i ustalonym dniu.

2. FOB następna grupa określeń oznaczająca (Free on Board) czyli czarterujący ponosi koszty załadowania.

A - FOB

Name inland carrier at named inland point of departure

Przewoźnik krajowy, z wymienionym krajowym miejscem nadania

Przy tym terminie podana cena ma zastosowanie tylko w miejscu załadunku towaru w kraju jednocześnie sprzedawca zobowiązany jest do załatwienia formalności niezbędnych dla załadowania towaru na pociąg, samochód, barkę, kuter, samolot lub jakikolwiek inny środek transportu będący do dyspozycji. Od tego momentu gestię transportową ponosi kupujący.

Wymieniony krajowy przewoźnik, z wymienionym krajowym miejscu nadania odpowiada w przybliżeniu terminowi FCA z INCOTERMS z 1990r. Drugim odpowiednikiem jest FOR/FOT z OWD.

B - FOB

Named inland Carrier at named Named inland point of departure „Freiheit Prepaid” to named Point of exportation

Wymieniony krajowy przewoźnik w wymienionym krajowym miejscu nadania, fracht opłacony z góry do wymienionego miejsca exportu

Sprzedawca ustala cenę, która obejmuje koszty transportu danego towaru do wyszczególnionego miejsca przeznaczenia, z którego wykonany zostanie transport, bez ponoszenia jakiejkolwiek odpowiedzialności za towar w momencie przekazania go przewoźnikowi, po otrzymaniu odpowiedniego powiadomienia o załadunku bez jakiegoś skreślenia lub innego pokwitowania transportu w wewnętrznym wyszczególnionym miejscu wysyłki.

C - FOB

Named inland Carrier at named Inland point of departure - „freight allowed” to named point

Wymieniony krajowy przewoźnik z krajowym miejscem załadunku „fracht włączny do” uwzględnia fracht do wymienionego miejsca

Przy tym określeniu cena obejmuje zafrachtowanie towaru do konkretnego miejsca, koszty frachtu do ustalonego miejsca włącza się do ceny faktury, ale frachtu nie opłaca, nabywca wykłada fracht i potrąca go z faktury sprzedawcy. Po otrzymaniu powiadomienia o przejęciu towaru przez przewoźnika bez skreśleń lub innego pokwitowania transportu w wewnętrznym wyszczególnionym miejscu wysyłki odpowiedzialność przechodzi na nabywcę.

D - FOB

Named inland Carrier at named point of exportation

Wymieniony krajowy przewoźnik W wymienionym miejscu exportu.

Przy tym określeniu sprzedawca określa cenę, która obejmuje koszt transportu towaru do wyszczególnionego miejsca exportu i bierze odpowiedzialność za jakąkolwiek stratę lub uszkodzenie albo oba równocześnie do tego momentu dostarczenia towaru do miejsca wyszczególnionego w umowie.

E - FOB VESSEL

Name port of shipment

Wyszczególniony port załadunku

Sprzedawca obejmuje wszystkie koszty aż do dostarczenia towaru na statek będący miejscem exportu. Wyszczególniony jest port załadunkowy.

Termin ten odpowiada terminowi FOB z INCOTERMS z 1990r przy tej formule linią podziału ryzyka pomiędzy kupującego, a sprzedającego jest linia nadburcia statku w porcie załadunku. (w E - FOB VESSEL ryzyko przechodzi po umieszczeniu towaru na statku), drugim odpowiednikiem jest FOB z OWD

F - FOB

Named inland Point in country of importation

Miejsce wyszczególnione W kraju importera.

Sprzedawca podejmuje się zorganizować transport i ubezpieczenie towaru aż do ostatecznego miejsca przeznaczenia wewnątrz kraju nabywcy i ponosi w granicach ceny kontraktowej koszt transportu, opłaty exportowe, koszt zwyczajowego ubezpieczenia morskiego i wojennego, koszt świadectw pochodzenia, faktur konsularnych i innych dokumentów potrzebnych do importu i ewentualnego tranzytu, koszty wyładowania, koszty odprawy celnej, cła i opłat celnych. Ryzyko przechodzi na nabywcę w momencie nadejścia towaru „na” lub „w” środku przewozowym do umówionego miejsca wewnątrz kraju importującego. Nabywca ma obowiązek odebrać towary bezpośrednio po ich przybyciu na miejsce.

3. FAS (named port of shipment)

Free Along Side

Zwolniony z kosztów załadunku

Przy tym określeniu ustala się cenę, która obejmuje dostarczenie towaru na burtę statku i w zasięg jego urządzenia załadunkowego.

Termin ten odpowiada terminowi FAS z INCOTERMS 1990

4. C&F

Cost and freight

Cena i fracht

Cena zawiera koszt transportu aż do miejsca przeznaczenia towaru, w poszczególnych odmianach rożny jest moment przejęcia ryzyka. Termin ten odpowiada CFR z INCOTERMS 1990 i CAF z OWD

(named point of destination: „received for shipment B/L) Wymieniony punkt przeznaczenia: „z konosamentem na towary przyjęte do załadunku”

(named point of destination: „Shipped B/L”) wymieniony punkt przeznaczenia: „ z konosamentem na towary załadowane”

5. CIF

Cost, insurance and freight

Cena, ubezpieczenie i fracht

Oprócz ceny towaru, w tym przypadku, ujęte jest ubezpieczenie morskie i wszystkie koszty transportu aż do wyszczególnionego miejsca przeznaczenia. W CIF dodatkowym obowiązkiem sprzedającego jest uzyskanie ubezpieczenia pokrywającego także różne rodzaje ryzyka wojennego

Named point of destination: „received for shipment B/L” - wymieniony punkt przeznaczenia: „ z konosamentem na towary przyjęte do załadunku”; pojęcie to odpowiada terminowi CFR z INCOTERMS 1990 i terminowi CIF z OWD.

6. EX - DOCK

Named point of importation

Dostarczenie na nabrzeże kraju przeznaczenia

Sprzedający określa cenę, która obejmuje koszt towarów i wszystkie dodatkowe koszty niezbędne dla dostarczenia towaru na nabrzeże kraju przeznaczenia, z zapłaceniem podatków, jeśli jest to potrzebne. Ryzyko przechodzi na kupującego w momencie upłynięcia czasu wolnego przyznawanego w doku w porcie importowym. Komentarz odradza stosowania tej formuły przy exporcie ze Stanów Zjednoczonych. Odpowiednikiem tego terminu w INCOTERMS 1990 jest DEQ.

Jeżeli otrzymuje się cenę oferowaną przez podmioty ze Stanów Zjednoczonych i są wątpliwości czy używają RAFTD czy INCOTERMS, należy to koniecznie wyjaśnić z kupującym lub dostawcą, ponieważ mogą się zmienić prawa i obowiązki. Na koniec zaleca się również włączyć do kontraktu lub wyceny pisemnie następujący opis:

„Quotation subiect to the Revised American Foreing Trade Definition 1941” - czyli wycena oparta o skorygowane określenia handlu zagranicznego Ameryki Północnej z 1941r).

Różnice pomiędzy RAFTD, a INCOTERMS mogą wydawać się bardzo podobne. W rzeczywistości mogą one powodować bardzo poważne straty w przypadku gdy jedna ze stron będzie stosować jedną wykładnię, a druga, drugą. Przykładem może być klauzula FOB według INCOTERMS odpowiada amerykański termin FOB vessel. Zasadnicza różnica pomiędzy klauzulą ”FOB New York”, a klauzulą „FOB vessel New York” (według RAFTD) polega na tym, że w pierwszym przypadku sprzedający może postawić towar do dyspozycji kupującego w obrębie Nowego Jorku, podczas gdy w przypadku drugim jest on zobowiązany ponieść koszty związane z dostarczeniem towaru na statek w Nowym Jorku. Niekiedy może to spowodować, że importer lub eksporter zmuszony zostaje do ponoszenia dodatkowych kosztów lub strat. Dlatego konieczne jest wyraźne zaznaczenie, że formuła ceny podana w ofercie lub kontrakcie skalkulowana została w oparciu o np.: INCOTERMS z 1990. Innym przykładem może być sytuacja iż exporter z bliskiego wschodu sprzedaje do USA towar w oparciu o INCOTERMS nie ubezpieczając go od ryzyka wojennego, ponieważ nie zastrzeżono tego w kontrakcie. Transport natrafia na zabłąkaną z czasów wojny minę pływającą i tonie. Amerykański importer nie otrzymuje odszkodowania od towarzystwa ubezpieczeniowego, ponieważ zwykłe ubezpieczenie morskie nie obejmuje takiego ryzyka, ponosi więc stratę w pełnej wartości towaru, który płynął na jego ryzyko. Amerykański importer może zaskarżyć drugą stronę kontraktu - opierając się na RAFTD - oskarżając exportera o pełne odszkodowanie, twierdząc, że ten nie wykazał staranności kupieckiej, nie zapewniając ubezpieczenia od ryzyka wojennego, do czego był zobowiązany w oparciu o RAFTD. Wynik sporu będzie zależał, którą wykładnię zespół sądzący przyjmie za podstawę rozstrzygnięcia. Podobnie może być w odwrotnej sytuacji gdy np. amerykański exporter - opierając się na definicjach - ubezpiecza towar exportowany do Polski od ryzyka wojennego na koszt polskiego importera bez wezwania z jego strony. Jeżeli towar nadejdzie nie uszkodzony, to polski importer - opierający się na INCOTERMS - może odmówić zapłaty za ubezpieczenie, którego nie żądał i którego stosowanie do INCOTERMS nikt nie miał prawa na jego koszt dokonywać. Na (Schemacie 1) przedstawiony został zakres obowiązków sprzedawcy i nabywcy w odniesieniu do ryzyka związanego z towarem, zorganizowania przewozu, poniesienia kosztów przewozu, wyłożenia związanych z nim wydatków oraz zorganizowania i poniesienia kosztów głównych zakresów ubezpieczenia według poszczególnych formuł handlowych. W Stanach Zjednoczonych oprócz Znowelizowanych Amerykańskich Definicji w Handlu Zagranicznym jest jeszcze w użyciu wykładnia reguł INCOTERMS oraz opracowana przez Departament Handlu Stanów Zjednoczonych tzw. „Ogólne Warunki Sprzedaży”. Są one sformułowane jednostronnie w interesie sprzedawcy.

Choć formuły RAFTD powstały do regulacji handlu zagranicznego Stanów Zjednoczonych, to jednak w handlu z USA coraz częściej stosowane są reguły
Incoterms. Wybór pomiędzy RAFT, a Incoterms uzgadniają strony przy negocjacjach w podpisywaniu kontraktu.

BIBLIOGRAFIA:

• „De los Estados Unidos Definiciones Revisadas de Comercio Exterior (RAFT 1941)” - www.mexico-businessline.com/esp/gbe-cap7.html

• „Zasady organizacji i techniki handlu zagranicznego” J. Zieleniewski, S. Szczypiorski PWE Warszawa 1963r.

• „Oferta w handlu zagranicznym” Maciej Stelmaszczyk, Consultimpex i Findacja Rozwoju Przedsiębiorczości, Łódź 1995r.

• „Handel zagraniczny organizacja i technika” praca zbiorowa pod red J. Rymarczyka PWE Warszawa 2000r.

„Oferta w handlu zagranicznym” M. Stelmaszczyk, Consultimpex i Fundacja Rozwoju Przedsiębiorczości, Łódź 1995.

„Zasady organizacji i techniki handlu zagranicznego” J. Zieleniewski, S. Szczypiorski, PWE Warszawa1963

6

---