AKADEMIA OBRONY NARODOWEJ

STRATEGIA OBRONNOŚCI RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Przygotowali:

Jakubcewicz Malwina

Kowalska Wioleta

Łukasińska Katarzyna

Olszewska Monika

Radomska Katarzyna

Rybitw Piotr

Warszawa 2012

SPIS TREŚCI

WSTĘP

ROZDZIAŁ I.

KONCEPCJE WOJSKOWE RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

1.1. Cele strategiczne w dziedzinie wojskowości

1.2 Podstawowe założenia Strategii Wojskowej RP

ROZDZIAŁ II.

SYSTEM WOJSKOWY PAŃSTWA

2.2. Wojska w czasie pokoju, kryzysu i wojny

2.3. Obrona Sił Zbrojnych przed agresją zbrojną

RODZIAŁ III.

SYSTEM WOJSKOWY PAŃSTWA

3.1. Wymagania wobec sytemu wojskowego państwa

3.2. Misje i zadania Sił Zbrojnych RP

ROZDZIAŁ IV.

KIERUNKI SYSTEMU TRANSFORMACJI SYSTEMU WOJSKOWEGO PAŃSTWA

4.1. Transformacja Sił Zbrojnych RP

4.2 Wyspecjalizowanie Wojsk RP

ROZDZIAŁA V.

WYZWANIA I ZAGROŻENIA W DZIEDZINIE WOJSKOWOŚCI

5.1. Wyzwania

5.2 Zagrożenia

ZAKOŃCZENIE

WSTĘP

1. Obecnie sytuacja Polski w Europie ciągle się umacnia. Rzeczpospolita Polska w tym okresie należy do traktatu Północnoatlantyckiego oraz Unii Europejskiej stale angażując się w misje stabilizacyjne z wykorzystaniem narodowych Sił Zbrojnych.

2. Obecnie utrzymuję się niski stan konfliktu zbrojnego w sferze regionu Unii Europejskiej.

3. Przeciwdziałanie zagrożeniom i wyzwaniom w skali narodowej i międzynarodowej przy wykorzystaniu umiejętności dyplomowych, wojskowych, ekonomicznych w celu zapobieżenia i rozwiązania sporów w ich początkowej fazie. Z głównym uwzględnieniem nie tylko zdolności wojskowych i politycznych, ale również gospodarczych, edukacyjnych i technologicznych.

4. Polska jest czynnym uczestnikiem w strukturach NATO i stale umacnia swoją pozycje, dostosowując się do standardów organizacji.

5. Rzeczpospolita Polska wraz z partnerami i sojusznikami stale będzie reagować na współczesne wyzwania i zagrożenia mając na celu interesy narodowe określone w Strategii Bezpieczeństwa Narodowego RP.

ROZDZIAŁ I.

KONCEPCJE WOJSKOWE RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

1.1. Cele strategiczne w dziedzinie wojskowości

Nadrzędnym celem Polski jest zapewnienie bezpieczeństwa w każdej dziedzinie życia. Ochrona przed niebezpieczeństwami wewnętrznymi i zewnętrznymi. Także realizacja interesów narodowych poprzez eliminowanie zagrożeń. Podejmowanie wyzwań i umiejętne wykorzystanie pojawiających się szans.

Do głównych celów strategicznych należy:

- Modernizacja Sił Zbrojnych .

- Integracja w stosunkach NATO

- Pogłębienie stosunków z Federacją Rosyjską

- Źródła energetyczne

- Przygotowanie pracowników w zakresie zarządzania kryzysowego do szybkiego informowania i reagowania w czasie zagrożeń nie militarnych.

- Alternatywa energetyczna - Norwegia - Polska.

- Rozbudowa i rozwój Sił Zbrojnych

1.2 Podstawowe założenia Strategii Wojskowej RP

Podstawowe założenia wynikają z wartości i zasad Konstytucji Rzeczpospolitej oraz ze Strategii bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polski.

Troska o bezpieczeństwo wewnętrzne oraz zewnętrzne. Eliminacja zagrożeń wewnętrznych i zewnętrznych w celu zapewnienia ochrony interesów narodowych.

Podstawowym zadaniem jest ochrona granic państwa polskiego i niepodzielności jego granic. Także wspólna obrona przeciwko agresji, która wynika ze wspólnego zobowiązania Traktatu Północnoatlantyckiego.

Państwo w celu obrony wykorzystuje wszystkie dostępne środki, podporządkowując działania polityczne, wojskowe i dyplomatyczne. Działania wykonywane przez sprawnie działający system bezpieczeństwa narodowego.

Strategiczna więź i współpraca z Federacją Rosyjską, wzmacniając przy tym obronność i bezpieczeństwo. Pogłębienie stosunków z Federacją Rosyjską jest priorytetem w polityce zagranicznej. Polska bierze udział w porozumieniu o strategicznym partnerstwie między Rosją w Unią Europejską. Celem jest uniknięcia zagrożeń militarnych na terenie obszaru byłego Związku Radzieckiego. Jest to obszar, na którym mogą występować zjawiska konfliktogenne.

Udział w operacjach militarnych i nie militarnych. Udział operacjach pokojowych w ramach NATO jako wyraz odpowiedzialności za bezpieczeństwo narodowe i międzynarodowe. Zapobieganie zagrożeń symetrycznych i globalnych. Integracja w stosunkach NATO wiąże się z braniu udziału w misjach pokojowych. Członkostwo w NATO daje wzmacniają bezpieczeństwo państwa

Misją Sił Zbrojnych jest wspólny udział w obronie sojuszników. W związku z tym wprowadzony jest rozbudowa i rozwój Sił Zbrojnych. Dostosowanie systemu obrony państwa i Sił Zbrojnych do standardów NATO. Dokonanie zmian w strukturze Sił Zbrojnych. Zwiększenie potencjału militarnego. Zwiększenie ilości fabryk zbrojeniowych w Polsce w celu budowania lepszego sprzętu

Wyspecjalizowani wojska wiąże się z zwiększoną ilością szkoleń i kursów dla żołnierzy zawodowych oraz ochotników w tym, rozszerzenie działalności Narodowych Sił Rezerwowych.

Lepsze wykorzystanie krajowych zasobów energii. Uniezależnienie się od dostaw w większości surowców z jednego kierunku lub z jednego dostawy daje bezpieczeństwo energetyczne kraju, przy czym wzmacniając pozycję międzynarodową kraju. Idzie za tym bezpieczeństwo w zakresie obronności.

Tworzenie warunków ciągłości zadań realizowanych przez organy administracji publicznej. W tym administracji samorządowej poprzez bardzo dobre przygotowanie pracowników w zakresie zarządzania kryzysowego do szybkiego informowania i reagowania w czasie zagrożeń nie militarnych.

Budowa gazociągu Polska - Norwegia. Przy budowie gazociągu priorytetem jest niszczenie wszystkich obiektów zagrażających ułożeniu rurociągu na dnie morza. Oczyszczanie trasy z materiałów niebezpiecznych. Ocenia się, że w czasie I i II wojny światowej na Morzu Bałtyckim postawiono łącznie 100- 150 tys. min morskich

Główną misją Sił Zbrojnych jest obrona państwa i obrona sojuszników. Aby zadania były dobrze wykonane potrzebna jest modernizacja i profesjonalizacja wojska. Należy kontynuować profesjonalizację. Wynika to z nowych zagrożeń asymetrycznych i wyzwań.

ROZDZIAŁ II.

SYSTEM WOJSKOWY PAŃSTWA

2.1. Wojska w czasie pokoju, kryzysu i wojny

1. W czasie pokoju Polska pozostaje w stałej gotowości obronnej państwa. W tym czasie SZ modernizują swój sprzęt, powstają fabryki zbrojeniowe z którym będzie można korzystać na wypadek wprowadzenia stanu wojny na terenie Polski lub na terenie państw sojuszniczych.

2. Polska będzie na bieżąco dokonywała ocen wyzwań oraz zagrożeń wewnątrz kraju, a także płynące z zewnątrz.

3. Polska będzie kontrolowała wywiad krajów obcych, który będzie skierowany na zagrożenie bezpieczeństwa kraju.

4. Doskonalenie systemów związanych z reagowaniem kryzysowym w czasie pokoju i wojny.

5. Rozbudowa i utrzymanie infrastruktury obronnej Polski.

6. Edukacja obronna w szkołach i na uczelniach wyższych. Promowanie wiedzy o obronności państwa.

7. Rzeczypospolita Polska będzie na ścisłej czołówce państwa UE i NATO. Będzie promowała interesy RP na arenie międzynarodowej, przy czym będzie to napędzało rozwój gospodarczy, a także będzie prowadziła negocjacje z Norwegią dotyczące poprowadzenia gazociągu Norwegia- Polska.

8. Polska będzie walczyła z wszelkimi objawami terroryzmu występującym na arenie międzynarodowej.

9. W przypadku pojawienia się zewnętrznego zagrożenia państwa, Polska podejmie działania na rzecz jak najszybszego opanowania konfliktu, w celu zminimalizowania jego skutków lub zapobieżenia wystąpienia wojny na terenie RP lub państw członkowskich.

10. W razie wystąpienia kryzysu decyzje będą przedstawione na podstawie Krajowym Planie Zarządzania Kryzysowego, a w sytuacji narastania zagrożenia agresją zbrojną w Planie Reagowania Obronnego RP (PRO RP).

11. W razie wystąpienia kryzysu w którym kolo wiek z państw sojuszniczych UE czy NATO, Polska będzie gotowa do podjęcia operacji i pomocy danemu państwu w celu najszybszego opanowania konfliktu czy też wojny.

12. W przypadku pojawienia się kryzysu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej władze kraju podejmą decyzję o stopniu gotowości obronnej państwa. A także jakie środki i siły trzeba zorganizować, aby nie pogłębić kryzysu i zniwelować go całkowicie.

13. W przypadku zagrożenia pod względem ataków terrorystycznych działania służb państwowych będą wspierane przez SZ. W razie zagrożenia tego typu Polska będzie miała oparcie w swoich sojusznikach. UE i NATO daje poczucie pewności w razie jakiegokolwiek zagrożenia. Gdyby doszło do ataku terrorystycznego inne państwa sojusznicze wyrażają chęć pomocy w łagodzeniu skutków takiego ataku.

2.2 Obrona przed agresją zbrojną

1. W celu obrony kraju przed agresją zbrojną Polska będzie korzystała ze wszystkich swoich dostępnych sił i środków, które będą dostępne, jak i również jakie w danym czasie będą wymagały użycia.

2. W przypadku, gdy dojdzie do napaści zbrojnej na Polskę, zostaną uruchomione SZ, które będą miały za zadanie odparcie napaści zbrojnej, a także uniemożliwienie dalszego rozwoju działań ofensywnych.

3. W razie wystąpienia wojny działania realizowane będą zadania dotyczące zapewnienia skutecznego funkcjonowania administracji publicznej i gospodarki.

4. W przypadku gdy dojdzie do napaści zbrojnej na teren RP zostaną zaspakajane podstawowe potrzeby ludności a także zostanie udzielone wsparcia SZ (własnym i sojuszniczym), w tym właściwe funkcjonowanie transportu i łączności.

5. W razie udziału Polski w operacji obronnej poza obszarem państwa, Siły Zbrojne RP mogą wydzielić ze swojego składu siły zadeklarowane w ramach planowania obronnego Sojuszu.

RODZIAŁ III.

SYSTEM WOJSKOWY PAŃSTWA

Zintegrowanie systemu bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej umożliwi realizację celów strategicznych wraz z interesami narodowymi. Przyczyni się do sprawniejszego za razem szybszego podejmowania istotnych decyzji w Państwie jak i w sojuszu. Elementem systemu bezpieczeństwa jest system obrony państwa. Jego celem jest przeciwstawienia się wszelkim zagrożeniom żywotnych interesów narodowych. Ujednolicenie procedur systemu obronności wraz z sojuszniczym systemem bezpieczeństwa, zmodernizuje wspólne działania, w ramach sytuacji kryzysowych jak i w czasie wojny.

3.1. Wymagania wobec sytemu wojskowego państwa

System bezpieczeństwa państwa musi być gwarantem:

- Zapewnienia zdolności do ochrony i obrony terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

- sprawnej współpracy z sojuszem w ramach wyspecjalizowanych jednostek wojskowych,

- prawnej współpracy pomiędzy organami władzy ustawodawczej, wykonawczej i administracji publicznej, przedsiębiorcami, związkami obrony terytorialnej, oraz innymi organizacjami pozarządowymi jak i obywatelami RP,

- sprawnego działania w każdych warunkach poprzez odpowiednią organizację, wyposażenie i obieg informacji,

- szybkiego wykrywania i przeciwdziałania zagrożeniom jak i ich monitorowania, ich sprawnego usuwania i naprawy szkód,

- koordynacji pomiędzy podsystemami, przy wykorzystaniu kompetencji ekspertów z innych dziedzin, niezbędnych do współpracy.

3.2. Misje i zadania Sił Zbrojnych RP

1. Misje oraz cele wynikające ze Strategii Bezpieczeństwa Narodowego powinny być realizowane poprzez wnikliwą ocenę zagrożeń. Do głównych misji Sił Zbrojnych RP należą:

- zagwarantowanie obrony państwa i przeciwstawienie się agresji,

- udział w procesie stabilizacji sytuacji międzynarodowej,

- operacje reagowania kryzysowego i humanitarnego,

- wspieranie bezpieczeństwa wewnętrznego i pomoc społeczeństwu.

2. Do zadań misji Sił Zbrojnych RP należą:

- Utrzymanie gotowość do realizacji zadań związanych z obroną i ochroną nienaruszalności granic RP,

- utrzymanie pełnej zdolności państwa do obrony i przeciwstawienia się agresji w ramach zobowiązań sojuszniczych,

- koordynacja z zakresu działań antyterrorystycznych,

- pomoc w eliminowaniu konfliktów lokalnych jak i regionalnych z obszaru traktatowego,

- udział w operacjach obronnych po za obszarem kraju wynikającym z artykułu 5 Traktatu Północnoatlantyckiego.

3. Realizacja przez Siły Zbrojne RP w ramach stosunków międzynarodowych, misji stabilizacyjnych, humanitarnych operacji reagowania kryzysowego, wynikających z zobowiązań wobec NATO, UE, ONZ i innych organizacji. Współpraca wojskowa w zakresie rozwoju i stosowania środków budowy zaufania i bezpieczeństwa.

4. Siły Zbrojne RP gotowość do wspierania bezpieczeństwa wewnętrznego realizuje następujące zadania:

- monitorowanie i ochrona przestrzeni powietrznej, wsparcie ochrony granicy lądowej i wód terytorialnych,

- prowadzenie działalności rozpoznawczej i wywiadowczej,

- monitorowanie skażeń promieniotwórczych, chemicznych i biologicznych na terytorium kraju,

- oczyszczanie terenu z materiałów wybuchowych i przedmiotów niebezpiecznych pochodzenia wojskowego,

- prowadzenie działań poszukiwawczo-ratowniczych,

- pomocy władzom państwowym, administracji publicznej oraz społeczeństwu w reagowaniu na zagrożenia,

- weryfikacja, szkolenie i koordynacja działań związków obrony cywilnej.

ROZDZIAŁ IV.

KIERUNKI SYSTEMU TRANSFORMACJI SYSTEMU WOJSKOWEGO PAŃSTWA

1. Transformacja Sił Zbrojnych RP

Na nowoczesną, silną i cywilizacyjnie rozwiniętą Polskę muszą się składać również nowoczesne siły zbrojne. Wojsko Polskie w perspektywie lat będzie nowoczesne o wysokim poziomie. Operacje Sił Zbrojnych RP będą realizowane w ścisłej koordynacji z pozostałymi instrumentami systemu obronnego. Ich celem będzie zapobieganie i neutralizowanie konfliktów lokalnych i regionalnych, przeciwdziałanie międzynarodowemu terroryzmowi i zorganizowanej przestępczości. Siły Zbrojne RP będą stanowiły własny składnik wojskowego i politycznego potencjału wspólnoty europejskiej i euroatlantyckiej. Będą siłami nowoczesnymi, dobrze wyszkolonymi i wyposażonymi oraz zdolnymi do działania w uwarunkowaniach pola walki. Będą to siły o wysokim poziomie elastyczności, zdolne do prowadzenia operacji militarnych zarówno na własnym terytorium, obszarze euroatlantyckim jak i poza ich granicami oraz wsparcia działań odbudowy kraju realizowanych przez instytucje cywilne.

Działania specjalne są wyrazem mądrości, która pozwala stosunkowo małym siłom pokonać znacznie liczniejszego lub dobrze umocnionego przeciwnika. Operacje specjalne będą najwyższym stopniem wtajemniczenia w żołnierskim rzemiośle. Siły specjalne będą stanowiły samodzielne oddziały i pododdziały, złożone z wyselekcjonowanych, specjalnie wyszkolonych i wyposażonych żołnierzy, przygotowanych do działań w niewielkich grupach o różnym składzie, w środowisku podwyższonego ryzyka. Wojska specjalne wykonują zadania o znaczeniu strategicznym i operacyjnym w okresie pokoju, kryzysu i wojny. Oddziały i pododdziały sil specjalnych we wszystkich krajach nalezą do wojsk elitarnych. Elitarność wojsk specjalnych, oprócz ich specyficznego wyposażenia osiąga się poprzez odpowiedni dobór kandydatów do służby oraz ich profesjonalne przygotowanie. Tylko ściśle wyselekcjonowani żołnierze będą służyć w wojskach specjalnych. Prowadzenie działań w trudnych warunkach, wymagać będzie szczególnie uzdolnionych ludzi o wyjątkowych cechach osobowych i fizycznych, zaprawionych w trakcie specjalnych ćwiczeń, zdolnych do realizacji możliwość osiągania różnorodnych celów będących poza zasięgiem możliwości zwykłych jednostek wojskowych trudnych, ryzykownych i niebezpiecznych zadań. Rozwój jednostek specjalnych będzie rozwinięciem nowoczesnej doktryny militarnej, która zakłada tworzenie wysoce wyspecjalizowanych sil, w pełni zawodowych, zdolnych do realizacji różnorodnych i specyficznych celów. Tworząc stosunkowo niewielkie i wyspecjalizowane jednostki uzyska się możliwość osiągania różnorodnych celów będących poza zasięgiem możliwości zwykłych jednostek wojskowych.

4.2 Wyspecjalizowanie Wojsk RP

Zadania w jakim przede wszystkim wykorzystywane będą wojska RP to

1. Rozpoznanie specjalne - prowadzone w sposób skryty, pozwalające poprzez grupy (grupy) specjalnej uzyskać lub weryfikować informacje z pierwszej ręki na temat warunków meteorologicznych, geograficznych, społecznych, politycznych, militarnych w danym regionie, ocenić siły przeciwnika, ich wyposażenie, uzbrojenie, morale i wyszkolenie. Możliwe jest również pozyskiwanie wykorzystanie przez siły specjalne osobowych źródeł informacji. Jest to - pomijając typowe rozpoznanie agenturalne - wiedz niedostępna dla innych środków rozpoznania, lub mogąca przez nie być uzupełniona.

2. Akcje bezpośrednie - prowadzonej w celu czasowego wyeliminowania, zniszczenia, przejęcia lub odzyskania obiektów, urządzeń, nośników informacji, jak również kluczowego personelu wojskowego, w formie najść, napadów ogniowych, zasadzek, sabotażu i dywersji. Wojska specjalne będą w stanie wykonań tego typu działania samodzielnie lub we współpracy z innymi siłami, mając możliwość precyzyjnego i elastycznego doboru środków rażenia.

3. Zwalczanie terroryzmu - wojska specjalne o ile odpowiednio wyszkolone, wyposażone, podobnie jak wykonujące te zadania jednostki specjalne służb policyjnych są jedyną formą zdolną do prowadzenia skutecznej operacji ratowania zakładników (jak również jeńców wojennych). Żaden inny rodzaj wojsk ani sił nie jest w stanie przeprowadzić tego typu działań nie stwarzając nadmiernego (zamieniające wynik operacji w wynik gry loteryjnej) zagrożenia dla życia zakładników. Działania mogą być również nakierowane na odsunięcie zagrożenia ze strony sprawców przed lub po dokonaniu przez niech zamachu terrorystycznego oraz rozpoznanie ich zamiarów, sił, środków będących w ich dyspozycji, miejsc przebywania. Będą więc działania należące zarówno do rozpoznania specjalnego jak również akcji bezpośrednich, jednak prowadzone przeciwko specyficznemu przeciwnikowi.

4. zadania ewakuacyjne i ochronne - w odróżnieniu od operacji ratowania zakładników, ich celem jest ewakuacja osób nie pozbawionych wolności, ale zagrożonych przez siły nieprzyjazne, np. zestrzelonych pilotów, dyplomatów i innych osób ze strefy konfliktu zbrojnego. Wojska specjalne mogą w tych warunkach zapewnić różne sposoby ich ewakuacji, samodzielnie lub wraz z wojskami konwencjonalnymi. Wojska specjalne mogą także - z reguły w ograniczonej skali i czasie - zapewnić ochronę osób szczególnie narażonych na zamachy (np. wyższych dowódców, polityków) w strefach konfliktu zbrojnego.

W latach 2020 wojsko Polskie dzięki wzrostowi liczebności ,jednostki będą wyspecjalizowane i wyposażone w nowoczesnej systemy uzbrojenia i sprzętu będą siłami o najwyższej gotowości operacyjnej i dostępności. Będą prowadzić działania na lądzie oraz na morzu w powietrzu oraz w cyberprzestrzeni. Ogromny wpływ na charakter wyspecjalizowania wojsk RP będzie rewolucja technologiczna, wykorzystywane w armii będą wykorzystywane nowoczesne technologie informatyczne w procesie kierowania, dowodzenia, rozpoznania oraz śledzenia celów. W przyszłych latach w skład Sił Zbrojnych RP będą wchodzić wojska lądowe, siły powietrzne, marynarka wojenna, a także wojska specjalne wspierane przez żandarmerie wojskową. Natomiast transformacja Sił Zbrojnych będzie wykorzystywana metodami i narzędziami praktycznego zarządzania planu działań, czyli do osiągnięcia celu będzie usprawnienie organizacji SZ, będą profesjonalne i uniwersalne posiadając wachlarz zdolności umiejętności w działaniach operacyjnych, będą osiągać najszybszą integrację systemów kierowania oraz dowodzenia. Aby dokonać tej transformacji nowej jakości będą zmienione następujące czynniki zmiany w sztuce wojennej wynikające z współczesnych konfliktów oraz postępu technicznego, zaangażowanie SZ RP poza granicami kraju. Transformacja wojsk RP będzie posiadało nowe metody walki z wykorzystaniem najnowocześniejszej techniki i technologii w szczególności teleinformatycznej oraz nowych zastosowań w komunikacji i łączności, obejmie szeroki zakres zmian od dostosowania doktryn bezpieczeństwa jak i obrony. Przede wszystkim SZ będą liczyć do 250 tysięcy żołnierzy w tym około 50 tyś z NSR, taka liczebność będzie odpowiadać potrzebie obronności państwa w czasie kryzysu zapewniając pozyskanie wystarczającej liczby ochotników o pożądanych kwalifikacjach.

Wojska lądowe będą komponentem SZ RP, w ciągu 20-25 lat zmienią swój charakter, staną się wysoko zmechanizowaną formacją wojsk o dużej mobilności czyli współczesne wojsko aeromobilne, będzie także posiadał potencjał ogniowy, oddziały pancerne ponadto będą stanowić oddziały i pododdziały wojskowe artylerii samobieżnej , będą wyposażone w artyleryjsko rakietowe systemy walki .Zasadniczą cechą wszystkich rodzaju walki oraz sprzętu wojskowego będzie cyfrowa platforma teleinformatyczna

W ciągu 20 lat Wojsko Polskie stanie się w pełni zinformatyzowane, zapewni to pełny dostęp do informacji oraz do całkowitej ochrony przed skutkami walk przeciwnika, będą siłami profesjonalnymi, uniwersalnymi o wysoce stopniu gotowości i dostępności zaopatrzone w nową technikę bojową oraz sprzęt wojskowy.

ZAKOŃCZENIE

1. Strategia Wojskowa RP jest kierowana do wszystkich organów wojskowych oraz podmiotów realizujących zadania obronne. Za wdrożenie jej postanowień odpowiadają organy administracji rządowej, przedsiębiorcy i inne podmioty realizujące zadania obronne, a także dowództwa i sztaby wojskowe. Jej postanowienia będą rozwijane i precyzowane w dokumentach wdrożeniowych - dyrektywach, planach strategicznych i operacyjnych oraz w programach przygotowań obronnych, programach rozwoju Sił Zbrojnych RP.

2. Ustalenia niniejszej strategii będą poddawane systematycznej weryfikacji w toku planowania wojskowego, a w szczególności Strategicznych Przeglądów Wojskowych oraz w trakcie strategicznych gier i ćwiczeń obronnych. Okres pozostawania w mocy Strategii Wojskowej RP wpisuje się w ramy czasowe obowiązywania Strategii Bezpieczeństwa Narodowego RP.

3. Strategia Wojskowa RP zawiera oficjalną wykładnie polskich interesów wojskowych, określa cele strategiczne wojsk Rzeczypospolitej Polskiej w dziedzinie bezpieczeństwa wojskowego wraz z koncepcją ich osiągania.

4. Strategia wojskowa RP Wskazuje zasady utrzymania oraz kierunki transformacji sytemu bezpieczeństwa wojskowego.

5. Niniejsza Strategia Wojskowa RP obejmuje tworzenie, rozwój, przygotowanie i wykorzystanie Sił Zbrojnych dla osiągnięcia celów we wszystkich dziedzinach i warunkach funkcjonowania państwa.

6. Częścią Strategii Wojskowej jest zobowiązanie do udziału wydzielonych zgrupowań wojsk operacyjnych w sojuszniczych kampaniach i operacjach militarnych, prowadzonych na danym teatrze konfliktu, oraz ich wszechstronne wsparcie i zabezpieczenie.

7. Strategia Wojskowa RP nakreśla możliwość skutecznego wykonywania zadań prewencyjno - stabilizacyjnych, kryzysowych i wojennych Sił Zbrojnych RP głównie koncentrując się na gotowości bojowej i mobilizacyjnej, efektywności wywiadu i rozpoznania wojskowego, efektywności dowodzenia, elastyczności reagowania i mobilności, skuteczności rażenia, żywotności wojsk.

1

---