11(tabele), 3 semestr, laborki z fizyki skał i gruntów, com miał


Wydział Górnictwa i Geoinżynierii

Baraniak Piotr

2004/2005

01.12.2004

Ćwiczenie nr.8

Oznaczenie modułu jednostronnego ściskania skał

Ocena:

1. Cel ćwiczenia:

Wyznaczenie modułu ściśliwości skały zwanego edometrycznym za pomocą jednostronnego ściskania.

2. Wzory:

Wyznacza się go na podstawie pomiaru odkształceń próbki skały, ze wzoru:

0x01 graphic

gdzie:

M - edometryczny moduł ściśliwości w danym przedziale obciążenia

Δσi - przyrost naprężenia normalnego w próbce skalnej dla zakresu od

σi do σi+1; Δσii, MPa

Δhi - zmniejszenie wysokości próbki na skutek zwiększenia naprężenia o Δσi,

mm

hi - grubość próbki przed zwiększeniem naprężenia o Δσi, mm

χi - współczynnik korekcyjny przyjmowany z wykresu

εi - odkształcenie jednostkowe próbki;

0x01 graphic

i - numer zakresu obciążenia.

Wykorzystując wartości modułu ściśliwości należy obliczyć dla określonych przedziałów naprężeń moduły odkształcenia, jakie miałaby próbka przy badaniu w trójosiowym stanie odkształcenia. Zakłada się przy tym, że w niewielkim przedziale naprężeń próbka jest ciałem liniowo odkształcającym się i że można do niego stosować zależności jak do ośrodka sprężystego:

0x01 graphic

gdzie:

E0 - moduł odkształcenia, MPa

M - moduł ściśliwości, MPa

0x01 graphic
- współczynnik rozszerzalności bocznej; dla piasków 0x01 graphic
=0,3

3. Wyniki:

Rodzaj skały

less

Wyniki konsolidacji próbki skalnej dla odpowiednich wartości obciążeń

Obciążenie

σ1

[MPa]

Czas

τ

[s]

Odczyty czujników

[mm]

Zmniejszenie wysokości próbki

Δhi,

[mm]

Wysokość próbki

hi

[mm]

1

2

1

2

średnie

0,05

60

120

300

600

900

1200

1,30

1,32

1,33

1,34

1,34

1,34

1,40

1,44

1,46

1,47

1,47

1,48

1,30

0,02

0,01

0,01

0,00

0,00

1,40

0,04

0,02

0,01

0,00

0,01

1,35

0,03

0,015

0,01

0,00

0,005

18,65

18,62

18,605

18,595

18,595

18,59

0,1

60

120

300

600

900

1200

2,80

2,83

2,88

2,89

2,90

2,90

2,95

2,98

3,03

3,04

3,05

3,05

1,44

0,03

0,05

0,01

0,01

0,00

1,47

0,03

0,05

0,01

0,01

0,00

1,455

0,03

0,05

0,01

0,01

0,00

17,135

17,105

17,055

17,045

17,035

17,035

0,2

60

120

300

600

900

1200

4,28

4,33

4,35

4,36

4,37

4,38

4,48

4,52

4,54

4,55

4,56

4,56

1,38

0,05

0,02

0,01

0,01

0,01

1,43

0,04

0,02

0,01

0,01

0,00

1,405

0,045

0,02

0,01

0,01

0,005

15,63

15,585

15,565

15,555

15,545

15,54

0,4

60

120

300

600

900

1200

5,49

5,49

5,49

5,49

5,49

5,49

5,78

5,79

5,82

5,83

5,83

5,84

1,11

0,00

0,00

0,00

0,00

0,00

1,22

0,01

0,03

0,00

0,00

0,01

1,165

0,005

0,015

0,00

0,00

0,005

14,375

14,37

14,355

14,355

14,355

14,35

Wyniki badań ściśliwości

Lp.

i

Zakresy obciążenia

σi

[MPa]

Odkształcenie

0x01 graphic

Współczynnik

i

Moduł ściśliwości

M

[MPa]

Moduł odkształcenia

E0

[MPa]

1

2

3

4

5

6

7

0,0 - 0,05

0,05 - 0,1

0,1 - 0,2

0,2 - 0,4

0,0 - 0,1

0,0 - 0,2

0,0 - 0,4

0,0705

0,0836

0,0878

0,0766

0,1483

0,2230

0,2825

1

1

1,12

1,08

1

1

1

0,7092

0,5977

1,2762

2,8207

0,6745

0,8969

1,4159

0,5269

0,4440

0,9480

2,0954

0,5011

0,6662

1,0518

4. Wykresy:

0x01 graphic

0x01 graphic

5. Wnioski:

W wyniku badania ściśliwości skały poprzez stopniowe obciążanie próbki skalnej w warunkach uniemożliwiających jej rozszerzanie uzyskuje się odpowiednie zmiany wysokości w poszczególnych przedziałach obciążeń. Końcowe osiadanie, jakie uzyskałem wynosi 14,35mm, co przy początkowej wysokości

h = 20 mm daje 3,65 mm wartości osiadań dla całego przyłożonego obciążenia pionowego .

Znając wartości osiadań końcowych przy zadanym obciążeniu, określić można M - moduł jednostronnego ściskania, jako stosunek przyrostu osiowego naprężenia normalnego do jednostkowego zmniejszenia wysokości próbki. Jak wskazują wyniki badań ściśliwości M osiąga największą wartość dla przedziału 0,2 - 0,4MPa. Z czego można wnioskować, że przy zwiększaniu obciążenia wzrasta wartość modułu ściśliwości. Opierając się o wykresy konsolidacji można stwierdzić, że największe osiadania następują w pierwszej minucie przy każdorazowej zmianie obciążenia, należy to rozumieć, że próbka uległa pełnej konsolidacji i dopiero dodając kolejne obciążniki uzyskujemy jej dalsze osiadanie, aż do obciążenia 0,4 MPa. Interpretacja osiadań końcowych przy każdym stopniu obciążenia w postaci wykresu

ściśliwości, pokazuje zależność liniową pomiędzy naprężeniami a odkształceniami pionowymi, oczywiście w ustalonym zakresie obciążeń.



Wyszukiwarka