Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Laboratorium Maszyn Elektrycznych
Nazwisko i Imię: Jacek Pawlas Grupa: Sekcja: F			P4
Data wykonania ćwiczenia:	Data oddania sprawozdania : Ocena:

1. Schemat układu pomiarowego.

2. Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyki mechanicznej prądnicy G oraz zoptymalizowanie warunków komutacji w tej maszynie. Badana maszyna (G) napędzana jest silnikiem synchronicznym (MS) zasilanym bezpośrednio z sieci 3x380 V i pracuje na obciążenie w postaci rezystancji 6 , 30 A (przy UG=200 V) lub 1,5 , 60 A (UG=100 V). Silnik synchroniczny ma uzwojenie wzbudzenia zwierane przez rezystor R3 lub zasilane w układzie kaskady inwerterowej (co zapewnia regulację prędkokści silnika MS).

Prędkość wirowania wału prądnicy G wyznacza nam napięcie generowane UG, w naszy układzie regulację napięcia prądnicy będziemy przeprowadzać regulując jej wzbudzenie (R1).

Istotą ćwiczenia jest wyznaczenie wpływu pola biegunów komutacyjnych, stąd możlowość wzmacniania lub osłabiania pola biegunów komutacyjnych za pomocą układu dodawczego, w skład którego wchodza: generator dodawczy (GD) napędzany silnikiem asynchronicznym. Układ dodawczy umożliwia regulację prądu płynącego przez uzwojenia biegunów pomocniczych (łącznie ze zmianą jego kierunku), co przeprowadza się poprzez regulację wzbudzenia generatora dodawczego (R2) oraz jego prądu twornika (R4).

3. Wyznaczenie charakterystyki mechanicznej generatora i porównanie z charakterystyką teoretyczną.

Charakterystykę teoretyczną wyznacza się z równania obwodu twornika:

według wykresu

L.p.	If [A]	Uf [V]	Uf' [V]
1	0	200	200
2	2.5	99	199.1
3	5.5	197	198.4
4	8	196	197.7
5	11	194	197.1
.6	14	192	196.4
7	16	190	196
8	22	85	195
9	28	80	194
10	30	175	193.5

Charakterystyka teoretyczna różni się znacznie od rzeczywistej, co może być skutkiem uproszczeń teoretycznych względem rzeczywistych warunków pracy i pomiarów maszyny. W charakterystyce rzeczywistej widać to wyraźnie - od pkt. 0 do A, charakterystyka jest w zasadzie liniowa (tak powinno być do pkt. C). Widoczne zakrzywienie charakterystyki w dół jest dowodem (skutkiem) oddziaływania twornika, które rośnie wraz z obciążeniem.

4. Wyznaczenie strefy komutacji beziskrowej - charakterystyka ID(It) - z kilku serii pomiarowych wybrano punkty tworzące sensowne charakterystyki.

It [A]	0	33	44	54		0	34	45	52
Id [A]	5	5	6	7		-5.6	-3.6	0.8	1.2

Przebieg środkowej (średniej) linii charakterystyki komutacji beziskrowej, świadczący o prawidłowości elektromagnetycznego działania biegunów, wskazuje na to, że liczbę zwojów uzwojenia komutacyjnego należy powiększyć o

5. Szkic kształtu pola w zależności od warunków pracy

Oddziaływanie twornika powoduje przemieszczenie strefy komutacji. Wymaga kompensacji polem uzwojeń komutacyjnych, oczywiście prawidłowo dobranym co do wartości. Pole domagnesowujące (zgodnie z polem twornika) spowoduje dalsze pogorszenie procesu komutacji.

---