Cztery punkty reanimacyjne
Hanna Kowalczyk, Magazyn Pielęgniarki i Położnej numer VII-VIII/2002

               Natura wyposażyła człowieka nie tylko w niezwykle skomplikowany organizm, ale i w wiele układów korekcji, dbających o jego utrzymanie w stanie równowagi i zdrowia. Bodźce i energię do samo leczenia czerpiemy z podstawowych czynności dnia codziennego. Mycie, czesanie, każdy oddech i skurcz serca, ruch w stawie i napięcie mięśni inicjuje mechanizmy czuwające nad naprawą naszych komórek.

               Systemy samo korekcji znajdują się wewnątrz naszego ciała, do ich uruchomienia nie potrzebujemy świadomości o ich istnieniu. Tym niemniej wiedza o rozmieszczeniu punktów sterujących konkretnymi funkcjami wybranych układów ciała jest potężną bronią do walki z chorobami i dolegliwościami. Nawet takimi, które medycyna akademicka nazywa nieuleczalnymi.

               Poznanie tajników tej wiedzy jest nie tylko proste, ale znajduje się zasięgu możliwości każdego człowieka, gdyż każdy może posłużyć się potrzebnymi narzędziami, którymi są nasze ręce i stopy. Dziedziną medycyny zajmującą się terapią i propagowaniem wiedzy o technikach samoleczenia na kończynach jest Su Dżok.


               Ręka człowieka została zbudowana z uwzględnieniem proporcji cechującej cały organizm człowieka i zawiera w sobie informacje nie tylko o rozmieszczeniu jego organów, ale i ich funkcjonowaniu. Fenomen Su Dżoka polega również na tym, że możemy z jego pomocą nie tylko diagnozować, ale i leczyć każdy narząd i układ.

              

Leczenie można prowadzić stosując punktowy masaż lub działać z poziomu energii przepływowych, ponieważ ręka odwzorowuje również klasyczne meridiany chińskie oraz układ czakr znany i stosowany w medycynie hinduskiej.


Procedury stanów nagłych

               Wśród technik stosowanych w Su Dżoku istnieją procedury stanów nagłych. Można przez pobudzanie odpowiednich punktów wspomóc leczenie zawałów serca lub przerwać napad duszności. Takie miejsca na dłoni nazywamy punktami reanimacyjnymi. Poznanie rozmieszczenia punktów reanimacyjnych daje ogromne możliwości niesienia pomocy nie tylko w stanach zagrożenia życia, ale również korekcji każdego stanu zdrowia utrudniającego dobre funkcjonowanie.

               Twórca metody Su Dżok, profesor Park Jae Woo, twierdzi nawet, że można ich używać w każdej sytuacji: od bezpośrednio zagrażającego życiu zawału serca do niechęci do pracy i życia. Co oznacza, że za pomocą punktów reanimacyjnych można również prowadzić leczenie zaburzeń emocjonalnych. Pierwszym z czterech punktów reanimacyjnych jest punkt przysadki mózgowej, znajdujący się na opuszce kciuka, w połowie odległości między szczytem opuszki a punktem nosa. (rejon przedniej, yin, powierzchni głowy). Osobiście do odnalezienia tego punktu wolę korzystać z systemu nazywanego "głową zwierzęcia": przysadka mózgowa znajduje się w nim poniżej paznokcia na dalszym paliczku każdego palca.


               Kolejne dwa punkty reanimacyjne odnajdujemy w standardowym systemie odzwierciedlenia w obrębie klatki piersiowej. System ten przewiduje odwzorowanie na ręku narządów znajdujących się powyżej przepony, w obrębie kłębu kciuka.

               Organy bliższe przedniej powierzchni ciała rzutujemy na wewnętrzną - yin - stronę ręki, a narządy grzbietowej strony ciała na tylną - yang - powierzchnię ręki.

Przez punkt oskrzelowy można również prowadzić leczenie stanów depresyjnych.

               W dolnej części obszaru klatki piersiowej odnajdujemy bardzo ważny punkt reanimacyjny nazywany punktem serca. Jest to rzut węzła przedsionkowo-komorowego na rękę. Pozwala on korygować pracę serca i prowadzić leczenie dowolnej dolegliwości tego narządu. Zaburzenia rytmu, nieprawidłowe ciśnienie krwi, niedokrwienie mięśnia sercowego, zaburzenia krążenia naczyniowego na obwodzie oraz leczenie stanów depresyjnych prowadzimy właśnie przez punkt węzła przedsionkowo-komorowego.

               W rejonie płuc można poprzez właściwy masaż dłoni chorego ułatwić mu oddychanie. Jest to prosty i skuteczny sposób zmniejszenia duszności. Szubko może go przyswoić terapeuta oraz pacjent cierpiący na tego typu schorzenia.

               Na yang powierzchni ręki, powyżej przepony, można prowadzić leczenie dolegliwości piersiowego odcinku kręgosłupa (Th1 - Th8).

               Czwarty punkt reanimacyjny znajduje się w obrębie jamy brzusznej, w rejonie ręki, na który rzutujemy narządy leżące poniżej przepony. Jest nim podwójny punkt nadnerczy. Szukamy go w miejscach rzutowania nerek na tylniej powierzchni dłoni.

               Działanie na punkty obejmuje masaż punktowy, terapię nasionami, akupunkturę, laseroterapię (specjalnymi laserami do Su Dżok), termoterapię.

               Masaż punktów reanimacyjnych, podobnie jak całą terapię Su Dżok, można prowadzić u pacjentów w każdym wieku i niezależnie od stanu zdrowia. Jest całkowicie bezpieczną, a zarazem prostą metodą wspomagającą leczenie wielu dolegliwości.

               Poza głównym, standardowym układem współoddziaływania można taką terapię prowadzić również w innych układach Su Dżok: układzie owadopodobnym, w mini systemie oraz z poziomu energii przepływowych.

---