Toksykologia Sem 1&2 2005, MEDICINE cmuj, Toxycology


Zasady postępowania diagnostycznego i leczniczego w ostrych zatruciach

dr n. med. Barbara Groszek

Klinika Toksykologii CM UJ

Wstępna ocena zatrutego pacjenta

Wstępna ocena zatrutego pacjenta

Wstępna ocena zatrutego pacjenta

Ocena stanu pacjenta (1)

Drożność dróg oddechowych

Ocena stanu pacjenta (2)

Oddychanie

Niewydolność wentylacyjna

Niedotlenienie

Równowaga kwasowo-zasadowa ?

Niewydolność oddechowa

Niewydolność wentylacyjna

Niedotlenienie

Niedotlenienie

Niedotlenienie

Uwaga: pomiar pulsoksymetryczny - fałszywie prawidłowy wynik saturacji

Niedotlenienie

Ocena stanu pacjenta (3)

Krążenie

Bradykardia/AV bloki

Wydłużony odstęp QRS, czas QT

Tachykardia

Komorowe dysrytmie

Hipotensja

Znaczna hipertensja

Bradykardia i bloki AV

Bradykardia i bloki AV

izoproterenol (1 - 10 μg/min iv)

Wydłużenie QRS i QT

(TLPD, leki antyarytmiczne blokujące kanał sodowy, fenotiazyny, beta-blokery, chlorochina, difenhydramina, hiperkaliemia)

(amiodaron, chinidyna, TLPD, fenotiazyny, hipokalcemia, hipomagnezemia)

Wydłużenie QRS i QT

Krążenie - tachykardia

Tachykardia

fizostygmina - nie wolno podawać w zatruciu TLPD !

Krążenie - komorowe dysrytmie

Krążenie - komorowe dysrytmie

Krążenie - hipotonia

Krążenie - hipertonia

Ocena stanu pacjenta (4)

Zaburzenia świadomości i przytomności

Śpiączka lub splątanie

Klasyfikacja stopnia utraty świadomości (śpiączki) w ostrych zatruciach

(skala Matthew i Lawsona)

Stopień

Objawy

0

pełna przytomność

I

pacjent senny (podsypiający), lecz odpowiada na polecenia słowne

II

maksymalna odpowiedź na minimalnie stymulowane bodźce bólowe1

III

minimalna odpowiedź na maksymalnie stymulowane bodźce bólowe2

IV

brak odpowiedzi na silnie stymulowane bodźce bólowe (zniesienie odruchów ścięgnistych, gardłowych, rogówkowych, źrenicznych)

1 szczypanie lub naciąganie ścięgna Achillesa; 2 ucisk na nerwy przebiegające za kątem żuchwy, ucisk na mostek

Skala Glasgow (Glasgow Coma Scale - GCS) jest używana w celu oceny stanu (lub jej braku). Ocenie podlega: otwieranie oczu, kontakt słowny reakcja ruchowa. Można uzyskać od 3 do 15 puktów. Wynik testu: 15 punktów - pacjent ma zachowaną przytomność, 3 punkty - pacjent głęboko nieprzytomny.

Skala Glasgow (Gasgow Coma Scale - GSC)

otwieranie oczu

reakcja słowna

odpowiedź ruchowa

spontaniczne

4 pkt.

odpowiedzi logiczne z zachowaną orientacją miejsca, czasu i własnej osoby

5 pkt.

odpowiednia do poleceń

6 pkt.

na głos, zawołanie

3 pkt.

mowa chaotyczna (odpowiedź splątana, chaotyczna, jednak uwaga jest zachowana, a chory zastanawia się nad odpowiedzią)

4 pkt.

lokalizacja bólu (celowa, lokalizująca bodziec)

5 pkt.

na bodźce bólowe

2 pkt.

mowa niewłaściwa (odpowiedź bez związku, nie na temat lub krzyk)

3 pkt.

ruch ucieczki na ból (reakcja obronna na ból - próba usunięcia bodźca bólowego)

4 pkt.

nie otwiera oczu

1 pkt.

niezrozumiałe dźwięki (dźwięki niezrozumiałe, nieartykułowane, pojękiwanie)

2 pkt.

odruch zgięcia (na ból lub spontanicznie), sugerujący odkorowanie

3 pkt.

 

brak

1 pkt.

odruch wyprostowania (na ból lub spontanicznie), sugerujący odmóżdżenie

2 pkt.

 

 

 

brak

1 pkt.

Drgawki

Pobudzenie

Ocena stanu pacjenta (5)

Inne zaburzenia

Dystonie, dyskinezy, sztywność

Dystonie, dyskinezy, sztywność

Rabdomioliza

Rabdomioliza

Hipotermia

(zatrucie barbituranami, etanolem, lekami hipoglikemizującymi, rozszerzającymi naczynia)

Hipertermia

Hipertermia

Inne objawy zatruć

Zespoły objawów - toksydromy

Zespół cholinergiczny (agoniści receptora muskarynowego i nikotynowego)

Objawy

Przykłady substancji toksycznych

ślinotok, bradykardia, szpilkowate źrenice, nadmierne pocenie się, zwiększone wydzielanie w drzewie oskrzelowym i skurcz oskrzeli, wzmożona perystaltyka jelitowa, nietrzymanie moczu i stolca, osłabienie siły mięśniowej, drżenia mięśniowe, zaburzenia świadomości, drgawki

acetylocholina, pilokarpina, gatunki grzybów zawierające muskarynę, pestycydy fosforoorganiczne i karbaminiany, gazy bojowe, nikotyna

Zespół cholinolityczny (antagoniści receptora muskarynowego)

Objawy

Przykłady substancji toksycznych

hipertermia, tachykardia, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, zaczerwieniona, sucha skóra, poszerzone źrenice, suchość błony śluzowej, osłabienie perystaltyki, zatrzymanie moczu, zaburzenia świadomości, pobudzenie, drgawki

atropina, alkaloidy belladonny, leki p/histaminowe, TLPD, neuroleptyki, etanol

Zespół sympatykomimetyczny (agoniści receptorów ukł. sympatycznego)

Objawy

Przykłady substancji toksycznych

hipertermia, tachykardia, podwyższone ciśnienie tętnicze krwi, poszerzone źrenice, ciepła, wilgotna skóra, pobudzenie perystaltyki, zaburzenia świadomości (podniecenie, omamy, agresywność), drgawki

kofeina, LSD, amfetamina i jej pochodne, kokaina, teofilina, efedryna, TLPD

Zespół narkotyczny

Objawy

Przykłady substancji toksycznych

wąskie/szpilkowate źrenice, depresja OUN, hipowentylacja

kodeina, heroina, inne opiaty

Zespół sedatywny (sedatywno-nasenny)

Objawy

Przykłady substancji toksycznych

obniżone ciśnienie tętnicze krwi, zwolnienie oddechów, hipotermia, osłabienie odruchów ścięgnistych, zaburzenia świadomości, śpiączka

leki nasenno-uspokajające (barbiturany, benzodiazepiny, inne), etanol, neuroleptyki, leki obniżające napięcie mięśniowe (baklofen)

Rozpoznawanie

ROZPOZNANIE KLINICZNE

Wywiad

Badanie fizykalne

zespoły objawów

objawy oczne

zmiany na skórze

zapach

Badania laboratoryjne

Badania toksykologiczne

Badanie rtg jamy brzusznej

DIAGNOSTYCZNY KODEKS TOKSYKOLOGII KLINICZNEJ
(wg Maxa V. Clarmanna)

Badania i anamneza bez obecności rodziny lub bliskich

Pełne badanie rozebranego pacjenta z rejestracją wszystkich objawów

Obserwowanie wszystkich śladów i poszlak

Zwracanie uwagi na sprzeczności

Potwierdzenie rozpoznania klinicznego wykryciem trucizny

Poszukiwanie miejsca wstrzyknięcia trucizny do organizmu

Dokładne ustalenie czasowych i wszystkich towarzyszących okoliczności

Wywiad od osób trzecich (pytania alternatywne)

Obserwacja kliniczna przy podejrzeniu o działanie lub usiłowanie kryminalne

Kto? Co? Gdzie? Czym? Kiedy? Jak? Dlaczego?

ROZPOZNANIE KLINICZNE

Wybrane badania laboratoryjne

Kwasica metaboliczna ?

Hiper/hipoglikemia ?

Hiper/hiponatremia ?

Hiper/hipokaliemia ?

Niewydolność nerek ?

Niewydolność wątroby ?

Badania toksykologiczne

Badanie rtg j. brzusznej ?

Wybrane badania laboratoryjne

równowaga kwasowo-zasadowa

glukoza

elektrolity - Na, K, Cl, Ca, Mg

mocznik, kreatynina

AlAT, AspAT, bilirubina, INR, APTT

CPK, troponina

morfologia krwi, płytki

grupa krwi

Badania toksykologiczne

identyfikacja

oznaczenia ilościowe

toksykokinetyka i toksykodynamika (?)

obecność ksenobiotyku w środowisku

oznaczenie stężeń substratu w płynach ustrojowych (metale)

oznaczenie metabolitów ksenobiotyków w płynach ustrojowych (substancje organiczne)

pośrednie wskaźniki zatrucia (COHb, MetHb, AChE)

Wskazania do pilnych badań toksykologicznych

Wskazania kliniczne

głęboka śpiączka

ciężka kwasica

niewyjaśnione przyczynowo zaburzenia krążenia

niewyjaśnione przyczynowo zaburzenia oddychania

niejasny i niewiarygodny wywiad

Badania toksykologiczne

Badania toksykologiczne ilościowe - optymalizacja leczenia

leki p/bólowe - paracetamol (acetaminofen), salicylany

alkohole - etanol, metanol, glikol etylenowy

teofilina

lit

żelazo, inne metale

COHb, MetHb

digoksyna

Postępowanie terapeutyczne

przerwanie narażenia

ocena i podtrzymanie podstawowych funkcji życiowych

usunięcie trucizny z miejsca wchłaniania

(zmycie wodą skażonej skóry, płukanie oczu, prowokowanie wymiotów, płukanie żołądka, przeczyszczenie)

przyspieszenie eliminacji trucizny z organizmu

(forsowanie diurezy, pozaustrojowa eliminacja trucizn)

stosowanie odtrutek

Postępowanie terapeutyczne

przerwanie narażenia

w zatruciach drogą inhalacyjną należy jak najszybciej usunąć chorego z atmosfery skażonej związkiem trującym

przy skażeniu skóry i oczu należy jak najszybciej podjąć zabiegi dekontaminacji

Postępowanie terapeutyczne

ocena i podtrzymanie podstawowych funkcji życiowych

Postępowanie terapeutyczne

usunięcie trucizny z miejsca wchłaniania

Skażenie skóry

ból, przekrwienie, pęcherze i oparzenia

możliwy uraz termiczny i mechaniczny

kwasy - martwica skrzepowa zapobiega dalszemu i głębszemu uszkodzeniu skóry

zasady - martwica rozpływna znacznie głębsze oparzenia

fenol - głębokie zmiany oparzeniowe, wchłania się przez skórę ogólne objawy zatrucia

Dekontaminacja skóry

zdjąć skażoną odzież i rzeczy osobiste (biżuteria)

zmywać skażone powierzchnie skóry dużą ilością wody przez co najmniej 15 minut

zmywanie rozpocząć tak szybko jak to jest możliwe !

substancje oleiste - powtórzyć dwukrotnie zmywanie mydłem lub szamponem

kwas fluorowodorowy - śródskórnie lub dotętniczo glukonian wapnia - zmniejsza martwicę tkanek

Nie wolno używać substancji neutralizujących - reakcja egzotermiczna i dodatkowo oparzenie termiczne

Skażenie oczu

pary rozpuszczalników - obrzęk nabłonka rogówki, może rozwinąć się po kilku godzinach od narażenia

lakrymatory - ekstremalne podrażnienie oka, silne łzawienie, ale bez trwałych następstw

słabe kwasy - nie penetrują przez rogówkę, powstają zbliznowacenia rogówki, spojówek i powiek

zasady - penetrują do wnętrza gałki ocznej, uszkadzają struktury wewnątrzgałkowe; trwałe następstwa: zaćma, jaskra, uszkodzenia siatkówki, ślepota

Dekontaminacja oczu

niezależnie od rodzaju substancji toksycznej należy natychmiast rozpocząć płukanie oczu obfitą ilością wody

jeśli dostępny - podać miejscowy środek znieczulający

usunąć szkła kontaktowe

płukanie oczu można kontynuować roztworem soli fizjologicznej z użyciem dostępnych opakowań i podłączonych zestawów kroplówkowych

kontynuować płukanie co najmniej przez 15 minut

Dekontaminacja oczu

jeśli substancją toksyczną jest kwas lub zasada należy po zakończeniu zabiegu sprawdzić pH w worku spojówkowym; jeśli nie jest równe 7 to płukanie trzeba kontynuować

nie podawać środków neutralizujących

po zakończeniu płukania należy przeprowadzić pełne badanie okulistyczne; dalsze postępowanie będzie zależne od rodzaju uszkodzenia

Przewód pokarmowy

Płukanie żołądka jest najstarszą, stosowaną od około 180 lat, metodą usuwania trucizny z przewodu pokarmowego

wprowadzenie zasad intensywnej terapii do leczenia ostrych zatruć zmniejszyło znaczenie tej metody

w latach 80-tych XX wieku zaczęto powszechnie stosować węgiel aktywowany

Prowokowanie wymiotów

przeciwwskazane u chorych nieprzytomnych, z drgawkami, w zatruciach substancjami żrącymi, rozpuszczalnikami organicznymi i substancjami łatwo pieniącymi się (szampony, detergenty, mydła) - generalnie brak danych EBM potwierdzających skuteczność tej metody

Płukanie żołądka

wprowadzenie do żołądka sondy i naprzemienne podawanie i aspirowanie małych objętości płynu (200 - 300 ml u dorosłych)

celem - usunięcie trucizny obecnej w żołądku

Wskazania

płukanie żołądka:

nie powinno być wykonywane, jeśli pacjent nie zażył ilości trucizny, która stanowi potencjalne zagrożenie życia

wykonanie płukania żołądka należy rozważyć do 60 minut od zatrucia

Nawet jednak i wtedy korzyści kliniczne z wykonania zabiegu nie zostały potwierdzone w badaniach kontrolowanych

Płukanie żołądka

wskazania

przyjęcie takiej ilości trucizny, która może zagrażać życiu

czas wykonania: 60 - 120 minut od zatrucia

przeciwwskazania

zatrucie substancjami żrącymi (groźba perforacji)

zatrucie truciznami lotnymi, węglowodorami, detergentami (duże ryzyko zachłyśnięcia)

choroby żołądka aktualne i przebyte (stany pooperacyjne)

chory nieprzytomny, jeśli nie wykonano intubacji dotchawiczej

znaczne pobudzenie psychoruchowe

Węgiel aktywowany

wskazania

węgiel aktywowany powinien być zastosowany w przypadku zażycia potencjalnie toksycznej ilości substancji w okresie do 1 godziny od zażycia, gdy połknięta substancja jest adsorbowana przez węgiel aktywowany

dawkowanie

dzieci do 1 r.ż.: - 1 g/kg

dzieci od 1 - 12 r.ż.: 25 - 50 g

młodzież i dorośli: 25 - 100 g

Środki przeczyszczające

zmniejszenie wchłaniania substancji poprzez przyspieszenie jej wydalenia z przewodu pokarmowego

aktualnie - dwa rodzaje środków przeczyszczających:

sacharydowe (sorbitol)

i solne (cytrynian magnezu, siarczan magnezu)

wskazania - w oparciu o dostępne dane nie udało się jednoznacznie określić wskazań do stosowania środków przeczyszczających u zatrutych

Postępowanie terapeutyczne

przyspieszenie eliminacji trucizny z organizmu

Metody przyspieszające eliminację wchłoniętej trucizny

Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu metody przyspieszającej eliminację wchłoniętej trucizny należy odpowiedzieć na trzy kluczowe pytania:

Czy zatruty pacjent wymaga zastosowania metod przyspieszających eliminację trucizny?

Czy lek lub trucizna spełniają kryteria toksykokinetyczne dobrych „kandydatów” do usuwania metodami przyspieszającymi eliminację?

Czy dana metoda pozaustrojowej eliminacji skutecznie usuwa truciznę z krwi?

Wskazania do zastosowania metod przyspieszających eliminację:

Ciężki lub krytyczny stan zatrutego pacjenta pogarszający się mimo stosowania maksymalnie pełnej intensywnej terapii

Niewydolność normalnych dróg eliminacji

Pacjent zażył potencjalnie śmiertelną dawkę trucizny lub stwierdzono u niego śmiertelne stężenia trucizny we krwi

Pacjent cierpi na inne schorzenia, które mogą pogarszać rokowanie i być przyczyną powikłań

Metody przyspieszające eliminację wchłoniętej trucizny

Aby lek czy trucizna były dostępne dla metod przyspieszających eliminację, muszą one być obecne głównie we krwi lub płynie pozakomórkowym

Jeśli są rozmieszczone w wyniku dystrybucji głównie w tkankach, to nie będą mogły być skutecznie eliminowane

Metody przyspieszające eliminację wchłoniętej trucizny

forsowana diureza

forsowana diureza z modyfikacją pH moczu

powtarzane dawki węgla aktywowanego

hemodializa

hemoperfuzja

inne

Forsowana diureza

Forsowanie diurezy, czyli zwiększenie filtracji kłębkowej poprzez zwiększoną podaż płynów, może mieć zastosowanie w zatruciach substancjami spełniającymi następujące kryteria:

dystrybucja w przestrzeni pozakomórkowej

niewiązanie się z białkami

eliminacja drogą wydalania przez nerki

wysoki klirens nerkowy

Kryteria te spełniają: lit, bromki oraz amanityny

W zatruciach muchomorem sromotnikowym stosowanie forsowanej diurezy ma uzasadnienie tylko w bardzo wczesnym okresie, zanim amanityny zwiążą się z komórką wątrobową (1 - 2 doba od spożycia grzybów)

Forsowana diureza z modyfikacją pH moczu

Celem stosowania forsowanej diurezy z modyfikacją pH moczu jest przyspieszenie eliminacji trucizny przez nerki poprzez zwiększenie ilości zjonizowanej formy trucizny w moczu.

Maksymalne wydalanie trucizn o charakterze słabych kwasów zachodzi gdy pH moczu jest alkaliczne, a przyspieszenie eliminacji słabych zasad zachodzi przy kwaśnym pH moczu

Forsowana diureza z modyfikacją pH moczu

Wskazania:

warunki spełniają:

salicylany, barbiturany długodziałające

kwas 2,4-dichlorofenoksyoctowy (herbicyd)

tylko w zatruciach wymienionymi substancjami wskazane jest stosowanie forsowanej diurezy z alkalizacją moczu

Forsowana diureza z zakwaszaniem moczu nie znajduje zastosowania w warunkach klinicznych, ze względu na dystrybucję potencjalnych „kandydatów” do przestrzeni komórkowej, możliwość przyspieszenia ich eliminacji przez nerki nie jest istotna

Powtarzane dawki węgla aktywowanego

Po podaniu pierwszej dawki węgla aktywowanego w ilości 50 - 100 g, kolejne powinny być podawane co 2 lub co 4 godziny w ilości odpowiadającej dawce 12.5 g/godz. (25 - 50 g) doustnie lub przez sondę żołądkową

Obecność zawiesiny węgla aktywowanego w świetle jelit redukuje stężenie trucizny poprzez przerwanie krążenia wątrobowo-jelitowego lub jelitowo-jelitowego leków i trucizn

Wykazano skrócenie półokresu trwania dla fenobarbitalu i teofiliny przy stosowaniu tej metody, nazywanej „dializą jelitową”.

Wskazaniem do stosowania powtarzanych dawek węgla aktywowanego jest zatrucie lekami, które przechodzą do krążenia wątrobowo-jelitowego lub jelitowo-jelitowego, mają niską wartość objętości dystrybucji, niski stopień wiązania się z białkami

Hemodializa

W czasie hemodializy leki i trucizny przechodzą z krwi do płynu dializacyjnego przez półprzepuszczalną błonę dializacyjną na zasadzie różnicy stężeń

Wskazaniem do hemodializy jest zatrucie substancjami:

o małej masie cząsteczkowej

rozpuszczalnymi w wodzie

o niskim stopniu wiązaniu się z białkami

niskiej wartości objętości dystrybucji

Wskazania

zatrucie glikolem i metanolem; eliminowane są także toksyczne metabolity tych trucizn, możliwe jest szybkie wyrównanie kwasicy metabolicznej, charakterystycznej dla tych zatruć

zatrucia litem, szczególnie przy zaburzonej funkcji nerek

uzasadnione jest wykonanie HD w każdym ciężkim zatruciu, jeśli parametry toksykokinetyczne wskazują, że wydalanie może być w istotny sposób przyspieszone, szczególnie jeśli funkcja nerek jest zaburzona

Hemoperfuzja

W czasie hemoperfuzji krew pacjenta przepływa przez kolumnę zawierającą adsorbent (węgiel aktywowany lub żywica), który adsorbuje truciznę znajdująca się we krwi.

Trucizna ma bezpośredni kontakt z adsorbentem; wielkość cząsteczki, wiązanie się z białkami i rozpuszczalność w wodzie nie limituje skuteczności

Podstawowym parametrem ograniczającym zdolność przyspieszania eliminacji jest wysoka wartość objętości dystrybucji

Trucizny, które znajdują się w kompartmencie peryferyjnym i są silnie związane z tkankami, nie będą skutecznie eliminowane

Wskazania:

zatrucia barbituranami, szczególnie o średnim czasie działania

zatrucie meprobamatem

zatrucia teofiliną

zatrucia fenytoiną

Wykonanie hemoperfuzji będzie uzasadnione w każdym ciężkim zatruciu, jeśli stan kliniczny pacjenta nie ulegnie poprawie mimo leczenia zachowawczego, została przyjęta śmiertelna dawka leku, lub jego stężenie jest w zakresie stężeń śmiertelnych i istnieją teoretyczne przesłanki, że eliminacja zostanie w istotny sposób przyspieszona.

Inne metody pozaustrojowej eliminacji trucizn:

hemofiltracja

plazmafereza

dializa albumin - MARS („sztuczna wątroba”)

nie mają w pełni udokumentowanych wskazań do stosowania w ostrych zatruciach jako metody przyspieszające eliminację trucizn egzogennych; są stosowane jako metody wspomagające w leczeniu niektórych następstw ostrych zatruć

Postępowanie terapeutyczne

stosowanie odtrutek

Odtrutki nieswoiste:

węgiel leczniczy (węgiel aktywowany)

białko jaj kurzych - tworzy związki nierozpuszczalne z metalami ciężkimi oraz działa zobojętniająco i osłaniająco w zatruciach kwasami, zasadami; stosuje się białko z 3 - 4 jaj na ½ l wody

tlen - wskazany w hipoksemii i z wyboru w zatruciach tlenkiem węgla, siarkowodorem, cyjanowodorem 

Uwaga: u wszystkich chorych z zaburzeniami świadomości należy jak najszybciej skontrolować glikemię i w razie potrzeby stosować dożylne roztwory glukozy

Formułowanie rozpoznania zatrucia

Elementy rozpoznania

Przykład

I.

Rozpoznanie lub wykluczenie zatrucia

Intoxicatio

II.

Przy rozpoznaniu zatrucia:

a) środek toksyczny

medicamento (Luminalum)

b) droga wchłaniania

per os

c) rodzaj zatrucia

acuta

d) stopień ciężkości

gradus maioris

e) wpływ alkoholu

in statu ebrietatis

III.

Rodzaj zatrucia pod względem motywacji

Tentamen suicidii

a) przyczyna bezpośrednia

Reactio depressiva

b) zaburzenia psychiczne

Syndroma depressivum

IV.

Następstwa i/lub powikłania zatrucia

Bronchopneumonia dextra ex aspiratione

V.

Choroby istniejące przed zatruciem

Insufficientia coronaria chronica

Uwagi końcowe

Substancja - odtrutka

postać

Wskazania

Atropina

amp. á 1 mg

zatrucie pestycydami fosforoorganicznymi, karbaminianami; gazami bojowymi

Obidoxim (Toxobidin)

amp. á 250 mg

zatrucie pestycydami fosforoorganicznymi, gazami bojowymi

Etanol 96%

flakony

zatrucie glikolem etylenowym, metanolem

Fomepizol (Antizol)

fl. á 1 g

zatrucie metanolem i glikolem

Flumazenil (Anexate)

amp. á 0.5 mg/5 ml

zatrucie benzodiazepinami

Salicylan fizostygminy

amp. á 0.5 mg

zespół antycholinergiczny

Nalokson

amp. á 0.4 mg

zatrucie opiatami

Naltrexone

tabl. á 50 mg

ciężki zespół odstawienny w uzależnieniu opiatowym

Vit. K1 (Phytomenadion)

amp. á 10 mg

zatrucie pochodnymi kumaryny

Vit. B6 (pirydoksyna)

amp. á 50 mg

zatrucie hydrazydem kwasu izonikotynowego

Przeciwciała p/digoksynowe, Digitalis-antidot BM

fiol. á 80 mg

zatrucie glikozydami naparstnicy

N-Acetylcysteina (NAC)

tabl. á 0.2, 0.6 g, ampułki á 0.3

zatrucie paracetamolem

1% Błękit metylenowy

amp. á 10 mg/ml

poziom MetHb > 30% w zatruciu związkami methemoglobinotwórczymi

Siarczan protaminy

amp. á 0.05 g/5 ml

przedawkowanie heparyny

Penicylina krystaliczna

fiol. á 3 mln. j.m., á 5 mln j. m.

zatrucie muchomorem sromotnikowym

Silibinin (Legalon SIL)

flakony á 350 mg

zatrucie muchomorem sromotnikowym

BAL (Dimercaprol), DMPS, DMSA

amp. á 100 mg

zatrucie metalami ciężkimi (arsen, rtęć, ołów)

DMPS (2,3-dimercapto-1-propanesulfonic acid sodium)

amp. á 250 mg i.v., kaps. á 100 mg

zatrucie metalami ciężkimi (arsen, rtęć, ołów)

DMSA (Meso-2,3-dimercaptosuccinic acid) - Succimer

kaps. á 100 mg

zatrucie ołowiem

EDTA Calcium (Chelaton)

amp. á 1.0 g

zatrucie ołowiem

Deferoxamina (Desferal)

fiol. á 500 mg

zatrucie żelazem

Penicylamina (Cuprenil)

tabl. á 250 mg

zatrucie miedzią, arsenem, ołowiem, rtęcią, cynkiem

EDTA-Natrium (Sodium versenate)

amp. á 3 g/15 ml

zatrucie związkami wapnia lub hiperkalcemia

Hydroxocobalamin

flakony á 2.5 g

zatrucie cyjankami

Amylum nitrosum (azotyn amylu)

ampułki do kruszenia á 0.3 ml/amp, podawane wziewnie

zatrucie cyjankami

Sodium nitrosum (azotyn sodu)

amp. iv 300 mg/10 ml

zatrucie cyjankami

Thiosulfate sodium (tiosiarczan sodu)

amp. iv 25% roztwór 50 ml

zatrucie cyjankami

Glukagon

fiol. á 10 mg (a 1 mg)

zatrucie beta-blokerami, blokerami kanału wapniowego, lekami hipoglikemizującymi

Biperiden

amp. á 5 mg

dyskinezy w zatruciu neuroleptykami

Calcium glucobionate

amp. á 1.375 g/10 ml

hipokalcemia w zatruciu fluorkami, kwasem szczawiowym

Cholestyramina

4 g/torebka

zatrucie glikozydami naparstnicy

Dantrolen

fiol. á 20 mg subst. suchej

hipertermia w złośliwym zespole neuroleptycznym

Konspekt seminarium 1 i 2 Toksykologia kliniczna i środowiskowa

Strona 1 z 18 21-01-2005



Wyszukiwarka