OGÓLNE WYTYCZNEW ZAKRESIE AUDYTU WEWNĘTRZNEGO
W JEDNOSTKACH BĘDĄCYCH BENEFICJENTAMI FUNDUSZU SPÓJNOŚCI NIE NALEŻĄCYCH DO SEKTORA FINANSÓW PUBLICZNYCH

Minister Gospodarki i Pracy

Instytucja Zarządzająca Funduszem Spójności

Lipiec 2004

SPIS TREŚCI

WPROWADZENIE

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) Nr 1164/94 z dnia 16 maja 1994 r. ustanawiającym Fundusz Spójności, każde Państwo Członkowskie - beneficjent Funduszu Spójności jest zobowiązane do finansowej kontroli środków na realizację projektów Funduszu Spójności. W związku z tym obowiązkiem Polska jest odpowiedzialna za ustanowienie sprawnie funkcjonującego i efektywnego systemu zarządzania i kontroli ww. środków finansowych, który w szczególności:

• zapewnia poświadczanie prawidłowości przedstawianych Komisji Europejskiej deklaracji wydatków;

• zapewnia funkcjonowanie mechanizmów zapobiegania, wykrywania i korygowania nieprawidłowości;

• zapewnia funkcjonowanie mechanizmów odzyskiwania kwot nieprawidłowo wydatkowanych;

• zapewnia poświadczanie zamknięcia pomocy dla projektów realizowanych z Funduszu Spójności.

Zasady obowiązujące w Funduszu Spójności regulują następujące akty prawne Unii Europejskiej:

• Rozporządzenie nr 1164/1994/EWG, z dnia 16 maja 1994 r. ustanawiające Fundusz Spójności;

• Rozporządzenie nr 1386/2002/WE z dnia 29 lipca 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia nr 1164/94/WE w zakresie systemu zarządzania i kontroli pomocy udzielonej z Funduszu Spójności i procedury dokonywania korekt finansowych. Przedmiotowe rozporządzenie ustanawia zasady dotyczące weryfikacji i certyfikacji wydatków;

• Rozporządzenie nr 16/2003/WE z dnia 6 stycznia 2003 r. ustanawiające specjalne szczegółowe zasady dla wykonania rozporządzenia nr 1164/94/WE w zakresie kwalifikowania wydatków w kontekście przedsięwzięć współfinansowanych przez Fundusz Spójności.

W rozumieniu rozporządzenia nr 1386/2002/WE podmiotami zaangażowanymi w zarządzanie i kontrolę w tym systemie są: Instytucja Zarządzająca, Instytucja Płatnicza, Instytucje Pośredniczące, Podmioty odpowiedzialne za realizację (beneficjenci Funduszu Spójności), podmioty odpowiedzialne za kontrolę oraz podmioty odpowiedzialne za wydawanie deklaracji zamknięcia pomocy. Przyjęty w Polsce system zarządzania i kontroli Funduszu Spójności został opisany w dokumencie „Zarządzanie i Kontrola Funduszu Spójności OGÓLNY PODRĘCZNIK”. Obowiązująca wersja ogólnego podręcznika jest udostępniana na stronie internetowej MGiP (http://www.funduszspojnosci.gov.pl.).

Celem niniejszych Wytycznych jest sformułowanie katalogu podstawowych zasad, na jakich powinien opierać się audyt wewnętrzny w jednostkach będącymi Beneficjentami Funduszu Spójności, które nie należą do sektora finansów publicznych regulowanego przez ustawę z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 ze zm.).

Wytyczne mają stanowić pomoc w ocenie prawidłowości funkcjonowania audytu wewnętrznego przez kierowników jednostek i audytorów wewnętrznych, a także wyznaczać obszary i kierunki zmian lub uzupełnień do tych systemów.

Niniejsze Wytyczne zostały opracowane na podstawie „Standardów audytu wewnętrznego w jednostkach sektora finansów publicznych” ogłoszonych przez Ministra Finansów w dniu 30 stycznia 2003 r. (dostępnych na stronie internetowej MF http://www.mofnet.gov.pl), z uwzględnieniem specyfiki systemu zarządzania i kontroli Funduszu Spójności. Wytyczne należy stosować przy uwzględnieniu ww. aktów prawnych Unii Europejskiej, zapisów dokumentu „Zarządzanie i Kontrola Funduszu Spójności OGÓLNY PODRĘCZNIK” oraz innych wytycznych wydanych przez Instytucję Zarządzającą lub Instytucję Płatniczą, w szczególności przy uwzględnieniu wydanych przez Instytucję Zarządzającą i Instytucję Płatniczą „Ogólnych Wytycznych dotyczących kwalifikowania wydatków w kontekście przedsięwzięć współfinansowanych przez Fundusz Spójności” oraz wydanych przez Instytucję Zarządzającą „Ogólnych Wytycznych w zakresie wewnętrznej kontroli finansowej w jednostkach będących beneficjentami Funduszu Spójności nie należących do sektora finansów publicznych”.

Obowiązujące wersje wytycznych Instytucji Zarządzającej są udostępniane na stronie internetowej MGiP (http://www.funduszspojnosci.gov.pl.).

Definicje:

Ilekroć w niniejszym dokumencie jest mowa o:

1. Funduszu Spójności - należy przez to rozumieć instrument finansowy utworzony na mocy art. 161 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz rozporządzenia Rady Unii Europejskiej Nr 1164/94/WE z dnia 16 maja 1994 r. ustanawiającego Fundusz Spójności (z późn. zm.);

2. Instytucji Zarządzającej - należy przez to rozumieć Ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego (Departament Koordynacji Funduszu Spójności);

3. Jednostce organizacyjnej - należy przez to rozumieć podmioty będące Beneficjentami Funduszu Spójności, które nie należą do systemu finansów publicznych regulowanego przez ustawę z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 15, poz. 148 ze zm.), w szczególności:

• PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.,

• inne jednostki w formie spółek prawa handlowego pozyskujące i wydatkujące środki na realizację projektów Funduszu Spójności;

Audycie - należy przez to rozumieć ogół działań, przez które kierownik jednostki uzyskuje obiektywną i niezależną ocenę funkcjonowania jednostki odnośnie gospodarki finansowej w zakresie pozyskiwania i wydatkowania środków na realizację projektów Funduszu Spójności pod względem legalności, gospodarności, celowości, rzetelności, a także przejrzystości i jawności. Audyt jest przeprowadzany przez komórkę wewnętrzną jednostki organizacyjnej lub przez uprawniony podmiot zewnętrzny;

Kontroli finansowej - należy przez to rozumieć część systemu kontroli wewnętrznej w jednostce organizacyjnej będącej Beneficjentem Funduszu Spójności dotyczącej procesów związanych z pozyskiwaniem i wydatkowaniem środków na realizację projektów Funduszu Spójności, polegającej w szczególności na:

• zapewnieniu przestrzegania procedur kontroli oraz przeprowadzenia wstępnej oceny celowości zaciągania zobowiązań finansowych i dokonywania wydatków,

• badaniu i porównywaniu stanu faktycznego ze stanem wymaganym w zakresie zaciągania zobowiązań finansowych, dokonywania wydatków, udzielania zamówień publicznych oraz zwrotu środków na realizację projektów Funduszu Spójności;

• Kierowniku jednostki - należy przez to rozumieć osobę lub organ zarządzający jednostką organizacyjną.

Jednostkom pozyskującym i wydatkującym środki na realizację projektów Funduszu Spójności (Beneficjentom) zaleca się:

• utworzenie w ramach swojej struktury organizacyjnej wyodrębnionej komórki audytu wewnętrznego i wówczas zastosowanie będą miały niniejsze wytyczne, lub

• zapewnienie realizacji audytu finansowego każdego projektu Funduszu Spójności przez niezależnego audytora, przynajmniej raz na rok.

W przypadku projektów zatwierdzonych w ramach ISPA zakres zadań audytora zewnętrznego powinien być zgodny z dokumentem opracowanym przez Ministerstwo Finansów dla funduszu ISPA - „Zakres zadań rocznego audytu wydatków kwalifikowanych w ramach projektu współfinansowanego ze środków ISPA”.

Wprowadza się Wytyczne w zakresie prowadzenia audytu wewnętrznego dla Beneficjentów Końcowych nie należących do sektora finansów publicznych w zakresie pozyskiwania i wydatkowania środków na realizację projektów Funduszu Spójności. Niniejsze Wytyczne należy stosować opierając się na ww. aktach prawnych oraz na odpowiednim prawodawstwie krajowym.

1. OGÓLNE STANDARDY W ZAKRESIE ORGANIZACJI

1. Komórka audytu wewnętrznego

Kierownik jednostki jest odpowiedzialny za utworzenie komórki audytu wewnętrznego lub stanowiska do spraw audytu wewnętrznego i zapewnienie organizacyjnej odrębności wykonywanych przez nie zadań.

2. Obowiązki i zadania audytora wewnętrznego

1. Obowiązki audytora wewnętrznego

Do podstawowych obowiązków audytora wewnętrznego należy:

1. ustalenie stanu faktycznego odnośnie funkcjonowania gospodarki finansowej jednostki w zakresie środków na realizację projektów Funduszu Spójności,

2. określanie i analiza przyczyn i skutków uchybień,

3. przedstawianie uwag i wniosków w sprawie usunięcia uchybień oraz usprawnienia działalności będącej przedmiotem audytu.

1. Zadania audytora wewnętrznego

Do podstawowych zadań audytora wewnętrznego należy:

1. badanie wiarygodności wszelkich dokumentów finansowych związanych z pozyskiwaniem i wydatkowaniem środków na realizację projektów Funduszu Spójności,

2. dokonywanie oceny adekwatności, efektywności i skuteczności systemów kontroli, w tym przestrzegania procedur kontroli zarządzania ryzykiem w zakresie pozyskiwania i wydatkowania środków na realizację projektów Funduszu Spójności,

3. dokonywanie oceny przestrzegania zasad celowości i oszczędności w dokonywaniu wydatków, uzyskiwania możliwie jak najlepszych efektów w ramach posiadanych środków oraz przestrzegania terminów realizacji zadań i zaciągniętych zobowiązań.

1. Planowanie i sprawozdawczość

Audyt wewnętrzny gospodarki finansowej jednostki w zakresie pozyskiwania i wydatkowania środków na realizację projektów Funduszu Spójności przeprowadza się na podstawie rocznego planu audytu opartego na analizie ryzyka. Plan powinien obejmować obszary pracy komórki audytu wewnętrznego w perspektywie średnio i długookresowej. Wyniki z wykonania planu audytu wewnętrznego w danym roku przedstawia się w sprawozdaniu rocznym.

2. Czynności sprawdzające

Audytor wewnętrzny powinien, o ile zachodzi taka potrzeba, przeprowadzać czynności sprawdzające.

2. SZCZEGÓŁOWE STANDARDY ZWIĄZANE Z PEŁNIENIEM FUNKCJI AUDYTORA WEWNĘTRZNEGO

1. Niezależność i obiektywizm

1. Niezależność

Audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) powinien być niezależny, zarówno w sferze organizacyjnej jak i operacyjnej:

• sfera organizacyjna - audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) podlega bezpośrednio kierownikowi jednostki, który ma obowiązek zapewnienia odrębności organizacyjnej wykonywanych przez niego zadań;

• sfera operacyjna - audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) nie może być narażony na próby narzucenia obszarów audytu, wpływania na sposób wykonywania obowiązków i przekazywania wyników.

Audytor wewnętrzny musi mieć zagwarantowany nieograniczony dostęp do wszelkich dokumentów, do wszystkich pracowników oraz innych źródeł potrzebnych do przeprowadzenia audytu, z zachowaniem przepisów ustawy z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 1999 r., Nr 11, poz. 95 z późn. zm.).

Audytor wewnętrzny nie może brać udziału w działalności operacyjnej jednostki.

1. Obiektywizm

Obowiązkiem audytora wewnętrznego jest ustalenie stanu faktycznego. Audytor wewnętrzny powinien zachować obiektywizm podczas przeprowadzania zadania audytowego, formułować swoje oceny w oparciu o fakty, w sposób bezstronny, wolny od uprzedzeń i unikać konfliktu interesów.

W przypadku, gdy audytor wewnętrzny bierze udział w innych działaniach niż czynności audytowe, działania te nie mogą prowadzić do konfliktu interesów. W szczególności, kierownik jednostki jest zobowiązany zapewnić, iż do zakresu obowiązków audytora wewnętrznego nie wchodzą jakiekolwiek zadania związane z zarządzaniem środkami na realizację projektów Funduszu Spójności.

Audytor wewnętrzny nie może dostosowywać swoich ocen do oczekiwań innych osób oraz nie może być stawiany w sytuacjach, w których mógłby czuć się niezdolny do wydawania obiektywnych opinii, zgodnych z jego umiejętnościami i wiedzą.

Kierownik komórki audytu wewnętrznego powinien w taki sposób wyznaczać zadania audytowe pozostałym audytorom wewnętrznym, aby unikać potencjalnych konfliktów interesów lub stronniczości.

W celu zagwarantowania bezstronności audytora wewnętrznego, nie powinien on, co najmniej przez dwa lata, oceniać działalności jednostki, za którą był uprzednio odpowiedzialny.

Udział audytora wewnętrznego w badaniu działań, za które odpowiada kierownik komórki audytu wewnętrznego, powinien podlegać nadzorowi osoby niezatrudnionej w tej komórce.

O każdym rzeczywistym lub domniemanym naruszeniu niezależności lub obiektywizmu audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) obowiązany jest powiadomić kierownika jednostki.

1. Rzetelność i profesjonalizm

1. Rzetelność

Audytor wewnętrzny powinien wykonywać swoje zadania w sposób rzetelny, zdecydowany i skuteczny.

Audytor wewnętrzny powinien sumiennie wykonywać swoje obowiązki, dążąc do osiągnięcia najlepszych rezultatów swojej pracy, mając na względzie wnikliwe oraz rozważne wykonywanie zadań. W swoim postępowaniu audytor wewnętrzny powinien być kreatywny, a wyznaczone zadania wykonywać z zaangażowaniem i najlepszą wolą i wiedzą.

Audytor wewnętrzny nie powinien uchylać się od przedstawiania kierownikowi jednostki wniosków mogących skutkować koniecznością podjęcia trudnych decyzji.

Wszelkie działania audytora powinny cechować się należytą starannością. Zachowanie należytej staranności przez audytora wewnętrznego oznacza takie posługiwanie się posiadaną wiedzą, umiejętnościami i doświadczeniem, aby uzyskać kompetentną ocenę procesu lub stanu. Audytor wewnętrzny powinien formułować wnioski po przeprowadzeniu wszechstronnych analiz, ocen i dyskusji z kompetentnymi pracownikami jednostki.

Audytor wewnętrzny powinien działać z należytą starannością, uwzględniając:

• zakres pracy niezbędny do osiągnięcia celów wyznaczonych dla danego zadania,

• złożoność, istotność oraz znaczenie badanych spraw,

• adekwatność i efektywność procesów zarządzania ryzykiem, systemów kontroli wewnętrznej oraz procesów zarządzania jednostką,

• prawdopodobieństwo wystąpienia istotnych błędów, nieprawidłowości lub braku zgodności z przepisami,

• koszt zadania audytowego w stosunku do potencjalnych korzyści, które mogłyby zostać osiągnięte w związku z przedstawieniem wyników audytu.

Audytor wewnętrzny powinien zwracać uwagę na występowanie ryzyka, które może negatywnie wpłynąć na realizację zadań związanych z pozyskiwaniem i wydatkowaniem środków na realizację projektów Funduszu Spójności.

Zmiany w obowiązującym prawie wspólnotowym lub krajowym, czy też nowe zadania, jakie pojawią się przed jednostką, mogą obszarom działania jednostki uważanym dotychczas za bezpieczne, nadać charakter wysokiego ryzyka. W takim przypadku, audytor wewnętrzny powinien wystąpić z wnioskiem o przeprowadzenie audytu wewnętrznego poza planem.

2. Profesjonalizm

Jednym z głównych celów audytora wewnętrznego jest dążenie do osiągnięcia najwyższego stopnia profesjonalizmu. Audytor wewnętrzny powinien posiadać wiedzę, umiejętności oraz kwalifikacje potrzebne do wykonywania swoich obowiązków. Audytor wewnętrzny powinien dążyć do pełnej znajomości aktów prawnych dotyczących danego zadania audytowego oraz do poznania wszystkich okoliczności badanej sprawy.

Audytor wewnętrzny powinien być zawsze przygotowany do uzasadnienia swoich decyzji i sposobu postępowania.

Jeśli audytor wewnętrzny nie posiada wystarczającej wiedzy, umiejętności lub kwalifikacji niezbędnych do wykonania danych czynności, powinien wystąpić o wsparcie merytoryczne lub pomoc innych pracowników jednostki albo wystąpić z wnioskiem o powołanie rzeczoznawcy.

Audytor wewnętrzny powinien posiadać odpowiednią wiedzę pozwalającą mu zidentyfikować znamiona naruszenia przepisów prawa, zwłaszcza regulacji dotyczących systemu zarządzania i kontroli Funduszu Spójności. Jeżeli w trakcie przeprowadzania audytu audytor dostrzeże czyny, które mają znamiona, które według jego oceny naruszają prawo lub procedury dotyczące Funduszu Spójności, wówczas ma obowiązek pisemnego poinformowania o tym fakcie kierownika jednostki.

Audytor wewnętrzny ma obowiązek poszerzać swoją wiedzę, umiejętności oraz kwalifikacje poprzez stałe doskonalenie zawodowe. Kierownik jednostki powinien zapewnić odpowiednie środki na ten cel.

2. Jakość i efektywność

1. Jakość i efektywność wykonywanej pracy

Wysoka jakość i efektywność wykonywanej przez audytora wewnętrznego pracy powinna mieć dla niego podstawowe znaczenie. Audytor wewnętrzny powinien dążyć do przedstawiania kierownikowi jednostki uwag i wniosków, które umożliwiają osiągnięcie lepszych efektów działalności jednostki, a przez to uzyskanie wartości dodanej.

Audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) powinien wprowadzić wewnętrzne procedury kontroli jakości mające na celu monitorowanie jakości wykonywanych prac oraz efektów, jakie przynoszą jednostce. Jest on także zobowiązany do zapewnienia zgodności działania audytu wewnętrznego z niniejszymi Wytycznymi oraz wewnętrznymi procedurami.

Audytor wewnętrzny powinien tak opracowywać plany audytu wewnętrznego i prowadzić czynności audytowe w taki sposób, aby jak najlepiej wykorzystywać powierzone mu środki i czas pracy.

2. System oceny pracy audytora wewnętrznego

W ramach systemu oceny efektywności pracy audytora wewnętrznego należy uwzględniać oceny wewnętrzne i zewnętrzne.

Ocena wewnętrzna powinna obejmować:

• bieżące przeglądy funkcjonowania audytu wewnętrznego,

• okresowe przeglądy wykonywane w drodze samooceny oraz przez inną osobę z komórki audytu wewnętrznego.

Kierownik jednostki jest zobowiązany, przynajmniej raz do roku, do zlecenia przeprowadzenia oceny zewnętrznej przez wyspecjalizowany podmiot zatrudniający osoby o odpowiednich umiejętnościach w zakresie prowadzenia audytu i wiedzy z zakresu funkcjonowania instrumentów strukturalnych.

3. Prezentacja wyników

Audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) powinien każdorazowo informować kierownika jednostki o wynikach przeprowadzonych ocen wewnętrznych i zewnętrznych

3. Zgodność z Wytycznymi

W przypadku, gdy działalność audytorów wewnętrznych jest zgodna z Wytycznymi, zaleca się audytorom wewnętrznym do używania formuły: „Przeprowadzone zgodnie ze Wytycznymi Audytu Wewnętrznego dla Funduszu Spójności”.

Działalność audytora wewnętrznego powinna być w pełni zgodna ze Wytycznymi. W przypadku odstępstw od Wytycznych, jeśli mają one wpływ na pracę audytora wewnętrznego, audytor wewnętrzny jest zobowiązany na piśmie powiadomić kierownika jednostki.

3. SZCZEGÓŁOWE WYTYCZNE ZWIĄZANE Z REALIZACJĄ AUDYTU WEWNĘTRZNEGO

1. Zarządzanie komórką audytu wewnętrznego

1. Zarządzanie działalnością komórki audytu wewnętrznego

Audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) powinien zarządzać działalnością komórki audytu wewnętrznego w sposób efektywny tak, aby działania wszystkich audytorów wewnętrznych wnosiły jak największą wartość dodaną w działalność jednostki.

2. Planowanie

Audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) planuje działalność komórki audytu wewnętrznego biorąc pod uwagę, w szczególności: ilość zdań, rozwój zawodowy audytorów, w tym potrzeby szkoleniowe, działalność administracyjną dotyczącą komórki audytu wewnętrznego, urlopy oraz inne nieobecności.

3. Zarządzenie kadrami

W komórce audytu wewnętrznego powinni być zatrudnieni audytorzy wewnętrzni, którzy będą właściwie realizować roczny plan audytu. Zadaniem kierownika komórki audytu wewnętrznego jest ustalenie podziału zadań audytowych, który zapewni wykonanie tego planu.

4. Koordynacja działań

Koordynacja działań audytu wewnętrznego z audytorami czy kontrolerami zewnętrznymi wyznaczonymi przez Instytucję Zarządzającą powinna polegać na wzajemnej współpracy celem zapewnienia uzyskania pokrycia maksymalnego zakresu spraw przez działania audytu, wymiany informacji, unikania powielania wysiłków i kosztów przeznaczonych na rutynowe etapy pracy w zakresie audytu.

Audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) powinien koordynować działania oraz wymieniać informacje zarówno z audytorami zewnętrznymi, jak i kontrolerami wewnętrznymi i zewnętrznymi, w celu zminimalizowania powielania prowadzonych prac.

2. Zakres działań audytu wewnętrznego

1. Zarządzanie ryzykiem

Audyt wewnętrzny dokonuje oceny sytemu zarządzania ryzykiem w jednostce i przyczynia się do jego usprawnienia.

2. System kontroli wewnętrznej

Audyt wewnętrzny dokonuje oceny skuteczności i efektywności systemu kontroli wewnętrznej.

3. Zarządzanie jednostką

Audyt wewnętrzny powinien przyczyniać się do usprawnienia procesu zarządzania jednostką, w szczególności poprzez ocenę:

1. systemu ustalania i komunikowania celów i wartości,

2. systemu monitorowania osiągania celów,

3. zakresów uprawnień i odpowiedzialności,

4. ochrony zasobów.

1. Prowadzenie audytu wewnętrznego

Ocena obszarów ryzyka

Audytor wewnętrzny powinien identyfikować i oceniać obszary ryzyka związane z zarządzaniem jednostką biorąc pod uwagę w szczególności:

1. cele i zadania jednostki,

2. przepisy prawne dotyczące działania jednostki,

3. wyniki wcześniej przeprowadzonego audytu lub kontroli,

4. wyniki wcześniej dokonywanej oceny adekwatności, efektywności i skuteczności systemów kontroli, w tym kontroli finansowej,

5. wewnętrzne i zewnętrzne czynniki ryzyka mające wpływ na realizację celów jednostki,

6. uwagi pracowników jednostki,

7. liczbę, rodzaj i wielkość dokonywanych operacji finansowych,

8. możliwość dysponowania przez jednostkę środkami pochodzącymi ze źródeł zagranicznych, niepodlegających zwrotowi, ze szczególnym uwzględnieniem wymogów dawcy,

9. liczbę i kwalifikacje pracowników jednostki,

10. działania jednostki, które mogą wpływać na opinię publiczną,

11. sprawozdania finansowe oraz sprawozdania z wykonania budżetu (planu finansowego).

W szczególności, w zakresie działalności jednostki związanej z pozyskiwaniem i wydatkowaniem środków na realizację projektów Funduszu Spójności, audytor identyfikuje następujące czynniki ryzyka wewnętrznego:

1. złożoność systemu zarządzania i kontroli w jednostce organizacyjnej; złożoność podsystemów,

2. adekwatność i skuteczność funkcjonowania systemu zarządzania i kontroli,

3. wielkość przepływów finansowych w ramach projektu,

4. złożoność działań w ramach projektu,

5. złożoność operacji i ich powtarzalność,

6. podejmowanie działań przez jednostki pośrednie,

7. procedury przetargowe, stosowanie ustawy o zamówieniach publicznych (w tym określenie kryteriów kwalifikacji oferentów i oceny ofert, powiązania personalne, terminowość),

8. częstotliwość realizowania inwestycji przez danego wykonawcę,

9. wyniki wcześniej przeprowadzonych audytów i kontroli w jednostce organizacyjnej.

Przygotowanie planu audytu wewnętrznego

Audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) opracowuje plan audytu wewnętrznego oparty na analizie ryzyka. Analizę ryzyka i planowanie przeprowadza się w okresach rocznych.

1. Audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) opracowuje plan audytu w porozumieniu z kierownikiem jednostki. Audytor wewnętrzny przedstawia kierownikowi jednostki, do końca października każdego roku - plan audytu na rok następny.

Przygotowanie programu zadania audytowego

Audytor wewnętrzny powinien opracować szczegółowy program zadania audytowego.

Przy opracowywaniu programu zadania audytowego, audytor wewnętrzny uwzględnia w szczególności:

1. cel zadania audytowego,

2. zadania i czynności komórki, w której przeprowadzony jest audyt wewnętrzny,

3. wyniki analizy ryzyka istniejącego w działalności tej komórki i w obszarze objętym zadaniem audytowym,

4. wyniki analizy systemu kontroli, w tym kontroli finansowej i zarządzania środkami na realizację projektów Funduszu Spójności,

5. wyniki wcześniej przeprowadzonego audytu lub kontroli,

6. wyniki badań analitycznych określonych problemów,

7. działania jednostki, które mogą wpływać na opinię publiczną,

8. opinie naukowe i specjalistyczne,

9. doświadczenie zawodowe audytorów wewnętrznych i ich kwalifikacje,

10. dostępność dowodów,

11. potrzebę powołania rzeczoznawcy do udziału w zadaniu audytowym,

12. przewidywany czas trwania zadania audytowego i datę jego rozpoczęcia.

W programie zadania audytowego audytor wewnętrzny zamieszcza w szczególności:

1. cel zadania audytowego,

2. analizę obszarów ryzyka,

3. podmiotowy i przedmiotowy zakres zadania audytowego,

4. wskazówki metodyczne, w tym:

• techniki przeprowadzenia zadania audytowego,

• sposoby przeprowadzenia zadania audytowego,

• problemy, na które należy zwrócić szczególną uwagę w badaniach,

• dowody niezbędne do dokonania ustaleń i sposób ich badania,

• wskazówki o charakterze techniczno-organizacyjnym,

• wzory wykazów i zestawień,

• założenia organizacyjne,

• harmonogram przeprowadzenia zadania audytowego.

Programy zadań audytowych powinny określać metody i techniki, które zostaną wykorzystane do przeprowadzenia danego zadania.

Zakres zadania audytowego powinien zostać ustalony w taki sposób, aby zapewnić realizację założonych celów.

1. Prowadzenie zadania audytowego

Audytor wewnętrzny powinien sprawdzać, czy określone cele i zadania komórki audytowanej są zgodne z celami i zadaniami jednostki.

Audytor wewnętrzny powinien sprawdzać, czy wykonane działania są zgodne z celami i zadaniami komórki oraz weryfikować, czy wyniki tych działań są zgodne z zamierzeniami audytowanej komórki.

Audytor wewnętrzny powinien sprawdzać istnienie i adekwatność przyjętych przez kierownika jednostki kryteriów, służących ocenie realizacji celów i zadań. Jeżeli kryteria są odpowiednie, audytorzy wewnętrzni powinni wykorzystywać je w swoich ocenach. Jeżeli kryteria są nieodpowiednie, audytorzy wewnętrzni powinni współpracować z kierownictwem jednostki w celu wypracowania odpowiednich kryteriów oceny.

Audytor wewnętrzny powinien zidentyfikować niezbędne, wiarygodne oraz użyteczne informacje pozwalające na osiągnięcie celów danego zadania audytowego oraz dokonywać ich analizy, a także odpowiednio je dokumentować.

Audytor wewnętrzny, w przeprowadzanym zadaniu audytowym, powinien wykorzystywać odpowiednie techniki, które obejmują w szczególności:

1. zapoznawanie się z dokumentami służbowymi,

2. uzyskiwanie wyjaśnień i informacji od pracowników komórki, w której jest przeprowadzany audyt wewnętrzny,

3. uzyskiwanie informacji uzupełniających od innych pracowników jednostki,

4. obserwację wykonywania zadań przez pracowników komórki, w której jest prowadzony audyt wewnętrzny,

5. przeprowadzanie oględzin, w przypadku gdy należy zweryfikować stan lub istnienie zasobów komórki, w której prowadzony jest audyt wewnętrzny,

6. rekonstrukcję wydarzeń lub obliczeń pozwalającą ocenić dokładność i prawidłowość zastosowanych działań oraz wiarygodność wyników,

7. sprawdzanie rzetelności informacji przez porównanie jej z informacją pochodzącą z innego źródła,

8. porównanie określonych zbiorów danych w celu wykrycia operacji nieprawidłowych lub wymagających wyjaśnienia,

9. graficzną analizę procesów,

10. rozpoznawcze badanie próbek (próbkowanie),

11. przeprowadzanie testów.

1. Nadzór nad prowadzeniem audytu wewnętrznego

Kierownik komórki audytu wewnętrznego nadzoruje przebieg prac audytowych tak, aby zapewnić osiągnięcie celów audytu wewnętrznego, odpowiednią jakość prac i rozwój indywidualny audytora wewnętrznego.

1. Składanie sprawozdań

Audytor wewnętrzny przedstawia kierownikowi jednostki oraz kierownikowi audytowanej komórki sprawozdanie z przeprowadzonego zadania audytowego. Sprawozdanie powinno uwzględniać m.in. zagadnienia związane z ryzykiem, opinię dotyczącą systemu kontroli wewnętrznej oraz ocenę efektywności zarządzania audytowaną komórką.

Sprawozdanie z audytu wewnętrznego powinno być dokładne, obiektywne, jasne, zwięzłe, rzetelne oraz terminowe.

Sprawozdanie z audytu wewnętrznego ma formę pisemną.

Audytor wewnętrzny przedstawia kierownikowi jednostki, do końca marca każdego roku, sprawozdanie z wykonania planu audytu za rok poprzedni.

2. Czynności sprawdzające

Audytor wewnętrzny (kierownik komórki audytu wewnętrznego) powinien określić i wykorzystywać procedury przeprowadzania czynności sprawdzających wykonanie zgłoszonych uwag i wniosków.

Audytor wewnętrzny może przeprowadzić czynności sprawdzające, dokonując oceny dostosowania działań jednostki do zgłoszonych przez niego uwag i wniosków.

Ustalenia poczynione w trakcie czynności sprawdzających audytor wewnętrzny zamieszcza w notatce informacyjnej. Notatkę informacyjną audytor wewnętrzny przekazuje kierownikowi jednostki oraz kierownikowi komórki, w której jest prowadzony audyt wewnętrzny.

Dz. Urz. WE L 130 z 25.05.1994 z późn. zm..

Dz. Urz. WE L 201 z 31.07.2002.

Dz. Urz. WE L 2 z 07.01.2003.

11

________________________________________________________________________

MINISTER GOSPODARKI I PRACY

INSTYTUCJA ZARZĄDZAJĄCA FUNDUSZEM SPÓJNOŚCI

LIPIEC 2004

---