WYKŁADY Z POLITYKI SPOŁECZNEJ (JUŻ ŁADNIEJ SIĘ NIE DA)
„polityka społeczna” - termin użyty po raz pierwszy przez Fouriera - socjalistę utopijnego
jak urządzić społeczeństwo żeby wszystkim było dobrze
• politique social (franc.) - gł. dotyczy pracy
• Politiksozial (niem.) - rola państwa
• social work (ang.) - polepszanie warunków życia najuboższych
• social science - bardzo szerokie pojęcie
• social policy - rzadko używane, częściej public policy - działalność publiczna, centralne poprawy dot. różnych dziedzin
USA - polityka rynku pracy - 1. instytucja PS - biura pracy dbające o warunki pracy, wynagrodzenie
PS - działania praktyczne
dyscyplina naukowa badająca zmiany w społeczeństwie pod wpływem CELOWEJ działalności
rozwój PS związany z II poł. XIX w.
I-sze działania dot. ochrony pracy (ang., niem., franc.) - lata 30 - 50 XIX w.
Państwowe inspekcje pracy - powstają ponieważ przemysł zaczyna zatrudniać kobiety i dzieci ( w kopalniach z niskimi pokładami, bardzo duża wypadkowość, podobnie w fabrykach metalowych, włókienniczych)
Państwo XIX w. Nie ma ludzi potrzebnych w wojsku, bo jest b. dużo inwalidów i slumsów (?), stad ścisła kontrola warunków pracy przez państwo (PIP)
PIP regulowały:
1) minimalny wiek zatrudnionych 8 → 9 → 12 lat
w XX w. - od 15 lat
RP - 16 lat
2) czas pracy 16 → 15 → 14 → 12 h.
Lata 20. XX w. (postulaty od 1880) 8h dzień pracy, wolna niedziela - koniec XIX w. (Leon XII - Rerum Novarum)
„angielska sobota” lata 20. XX w.
3) ograniczenie dowolności warunków zatrudnienia - zwłaszcza dzieci i kobiety w warunkach szkodliwych dla zdrowia, potem wzięto się za polepszanie warunków pracy mężczyzn
4) minimalne wynagrodzenie - określona wysokość płac robotników
regulacja - pocz. XIX w.
Minimalna płaca na podst. wartości chleba (4 000 kalorii)
Z czasem (koniec XIX w.) płaca ma pokrywać koszty związane z jej świadczeniem, utrzymanie + wychowanie swojego „następcy”
Koszty wychowania i kształcenia mojego pracownika ktoś już kiedyś poniósł - płaca ma to gwarantować
Rerum Novarum: płaca ma mieć charakter rodzinny - ma wystarczać na jedzenie, ubranie, mieszkanie, świętowanie (?) całej rodziny
Państwowa ochrona płacy - regulowana, bo jeśli płaca jest za niska, to trzeba robotnikom dopłacić (pomoc społeczna, zasiłki)
(554 zł netto - płaca minimalna)
dowolność umowy pracodawcy i pracownika - gdy nie ma zagrożenia bezrobociem; równowaga popytu i podaży na pracę, w warunkach bezrobocia robotnik godzi się na gorszą pracę
ochrona pracy jest domena działalności państwa
WLO - World Labour Organization - Światowa organizacja Pracy
Ubezpieczenia społeczne
Początkowo - ub. robotnicze (robotnicy w strukturze zatrudnienia byli grupa najliczniejszą i najbardziej poszkodowaną)
- tzw. „kwestia robotnicza”
• współczesne ubezpieczenia społeczne
Niemcy - Bismarck - system ubezpieczeń społecznych
1883 - pierwsze ubezpieczenia chorobowe w Niemczech - ubezpieczały wszystkie skutki choroby
Kasy Chorych
choroba - utrata zdolności do pracy, utrata dochodu, wydatki na leczenie
ubezpieczono również macierzyństwo
Max Weber - autor systemu ubezpieczeń społeczno - chorobowych w...
wypadek przy pracy i choroba zawodowa - ub. społ. rekompensujące skutki wypadku lub choroby zawodowej 1885
ub. emerytalno-rentowe 1888 - od trwałej niezdolności do pracy, ryzyka śmierci żywiciela rodziny, od starości
ub. od bezrobocia - XIX/XX w. - Srodki utrzymania w razie pozostania bez pracy
zasady konstruowania systemu ubezpieczeń:
przymus ubezpieczenia
powszechność ubezpieczenia
gwarancja państwa (państwo przyjmuje obowiązek płacenia świadczeń)
roszczeniowy charakter ub. społ. - jeśli się ubezpieczam i społniam warunki ubezpieczenia, to swiadczenia musza mi być wypłacone
publiczny charakter instytucji ub. społ. - nie mogą one działać dla zysku, zakaz działalności gospodarczej
problemy
kto ma płacić?
na jakich zasadach maja odbywać się wypłaty?
kto jest dysponentem zgromadzonych środków?
NIEMCY
- płaci ten, kto jest odpowiedzialny za powstanie ryzyka:
chorobowe: pracownik + pracodawca
rentowo - emerytalne: pracownik + państwo
wypadki i choroby zawodowe: pracodawca
- wypłaty na zasadzie wystąpienia ryzyka; jeśli jest ryzyko i spełniono warunki ubezpieczenia (czas opłacenia składki, wiek ubezpieczeniowy) → wypłata
- zasada proporcjonalności
- dysponentem jest samorząd ubezpieczonych („Rada Kasy”) wybierany w tajnych, bezposrednich, demokratycznych wyborach
- XIXwieczna zasada z małymi zmianami działa do dziś
- państwo kontroluje instytucje ubezpieczeniowe poprzez instytucje samorządowe prawa ubezpieczeniowego
ANGLIA
- rozpad rodziny wielopokoleniowej - nie zapewnia już bezpieczeństwa socjalnego; rozpad społeczności lokalnych
- brak zgodności co do 3 gł. problemów (p.w.)
- Both - „Gen. Armii Zbawienia”
nikt nie płaci składek, nikt nie dysponuje środkami, a tygodniowe emerytury będą dostawać wszyscy po 65 r. ż.
- II wojna św. : wracają koloniści z byłych kolonii brytyjskich i im też trzeba płacić; ogromne obciążenia
1942 - „Komitet Lorda Beveridge`a” - wielka reforma angielskiej polityki społecznej
- system Botha przetrwał do lat 60. - trudności z wycofywaniem łatwo wprowadzonych rozwiązań
FRANCJA
- rozwój samorządów terytorialnych; przekazano imliczne kompetencje z zakresu polityki społecznej - stąd francuska PS jest głównie samorządowa (inaczej w Anglii, gdzie przeważaja rozwiazania wolnorynkowe i pomoc społeczna, niemiecka PS oparta na silnym państwie + liczne samorządy)
kształtowanie PS w Europie
konserwatyzm „państwo i rodzina”
liberalizm - rozw. rynkowe, duży udział pomocy społecznej
socjalizm - silne państwo ustala zasady i realizuje program PS
regulacje dot. RYNKU PRACY, obok ochrony pracy i ubezpieczeń społecznych
Isze regulacje w USA
Np. praca młodych, niepełnosprawnych, emigrantów
Sytuacja w Polsce
3 różne systemy PS po I wojnie - potrzeba scalenia (zabór przejmuje system danego państwa)
1933 - ustawa scaleniowa; regulacje dot. ubezpieczeń społecznych
1933 - dominuje system niemiecki
po II wojnie (dominuje system ros.) państwo likwiduje instytucje wypracowane w międzywojniu, potem je upaństwawia, obecnie częściowo upaństwowione, częściowo prywatne (dziś wzorowanie się na USA)
podmioty polityki społecznej
organizacje realizujące zadania polityki społecznej
- ZASIĘG DZIAŁANIA:
globalne: ONZ, WLO
regionalne: Rada Europy
krajowe: rząd i instytucje
lokalne: samorządy
-FUNKCJE:
ustawodawcze: WLO, Sejm RP, konwencje, zalecenia
wykonawcze: ZUS
sądownicze: Sąd Pracy
kontroli i nadzoru: NIK, PIP, Państwowa Inspekcja Sanitaryjna, PI Weterynaryjna, PI Ochrony Środowiska (warunki zamieszkania)
- CHARAKTER DZIAŁANIA:
państwowe/niepaństwowe
non-profit/for profit
samorządowe, obywatelskie, fundacje, stowarzyszenia
podmioty globalne wywierają coraz większy wpływ na poszczególne państwa np.
ONZ; zwalczanie ubóstwa, podnoszenie poziomu sanitarnego, polepszanie i kontrola warunków pracy
WLO; nowoczesne wzory rozwiązań dot. prawa pracy, ochrony pracy, zatrudnienia
WHO; upowszechnianie szczepień, np. zwalczanie chorób zakaźnych
UNESCO; zwalczanie analfabetyzmu
Uwarunkowania demograficzne polityki społecznej
Demografia - nauka opisowa zajmująca się stanem i strukturąludności oraz analizą przebiegu podtawowych procesów rozwoju ludnościowego - procesów ruchów naturalnych; urodzenia, zgony, małżeństwa i rozwody - oraz procesów wędrówkowych i próbująca te procesy przewidywać
Podstawowe pojęcia:
Ruch naturalny - procesy ludnościowe stanowiące o rozwoju ludności; urodzenia, zgony, małżeństwa, rozwody
Ruch wędrówkowy (mechaniczny) - migracje; przemieszczenia ludności w przestrzeni
Wewnętrzne - w kraju,
Zewnętrzne - międzynarodowe; emigracja/imigracja
Przyrost naturalny - różnica między liczbą urodzeń i zgonów w danym czasie PN=U-Z (w 2000 I raz w RP ujemny przyrost naturalny)
Współczynnik dzietności - przeciętna liczba dzieci urodzonych przez kobietę w czasie jej całego okresu prokreacyjnego (15 - 49 rok życia)
Stopa zastępowalności pokoleń - wynika z procesu ruchu naturalnego; prosta zastępowalność - U=Z, aby nastąpiła, współczynnik dzietności musi być równy 2,1 - 2,2, jeżeli wsp. dzietności < 2,1 to liczba ludności na danym obszarze maleje (w RP obecnie 1,336, jeden z najniższych)
Współczynnik małżeńskości (?!) - pokazuje jaka część młodych ludzi w wieku małżeńskim nie wchodziw związki małżeńskie (obecnie 34%)
Bilans ludności - (U-Z)-migracje (?) „podniesienie śluzy migracyjnej” pozwala przezwyciężyc ujemny przyrost nat. (zwiększenie możliwości osiedlania)
Struktura demograficzna - skład społeczeństwa ze wzgl. na jego cechy demograficzne; płeć, dochód, m-ce zamieszkania, wykształcenie, wiek, stan cywilny
demos-graphos - opis ludności (Konfucjusz: jaka powinna być liczba ludności w stos. do powierzchni państwa,
Platon: „idealna liczba ludności” w polis 5040 osób (wolni obywatele, z niewolnikami ok. 60 tys.), postulat zwiększania liczby ludności /nagrody, nagany, doradztwo/
Polityka ludnościowa - stosowanie narzędzi ekonomicznych i społecznych do regulowania procesów społecznych
3 modele polityki ludnościowej:
PRONATALISTYCZNA - sprzyjająca zwiększaniu liczby ludności
ANTYNATALISTYCZNA - sprzyjająca zmniejszaniu liczby ludności, np. Chiny
NEUTRALNA
Platon cd. - gdy za duża liczba lidności - kontrola, gdy za mała - kolonizacja
Arystoteles - „państwo powinno być ludne, ale nadmiar ludności sprzyja biedzie”
Imperium Rzymskie - nagradzanie wielodzietności, dyskryminacja bezdzietności
wczesny kapitalizm - duże rodziny, ochrona zdrowia, kontrola migracji
przyrost ludności kontrolowany w związku z przyrostem produkcji rolniczej - „profilaktyka głodu”
1788 - Tomasz Malthus - teoria ogłoszona w „Prawie ludności”; możliwości płodności są większe niż możliwości utrzymania odpowiednio wysokiego przyrostu produkcji gospodarczej - postulat zahamowania nadmiernego poziomu urodzeń w rodzinach ubogich, ludzie maja mieć tyle dzieci, na ile ich stać
Isza teoria ludnościowa starająca się szerzej wyjaśnić procesy ludnościowe, zwana „malthusianizmem”
Przeszkody o charakterze prewencyjnym i represyjnym stosowane w polityce ludnościowej
Neomalthusianizm - ograniczać urodzenia za pomocą regulacji urodzin
Współczesne tłumaczenia rozwoju ludności
Landry (1909) - 3 stadia przemian ludnościowych - charakt. dla społeczeństw tradycyjnych
Teoria przejścia deemograficznego (1947) kształtowała się od Landrego, przez Blaekera, do stanowiska przejścia od wysokiego poziomu urodzeń i wysokiego poziomu zgonów do niskiego poz. tychże.
3fazowy model przejścia demograficznego:
1. faza wysokiego poz. urodzeń (ok. 6 dzieci na kobietę) oraz wysokiego ale „falującego” poziomu
zgonów
2. „faza właściwa” zmniejsza się poziom umieralności, urodzenia wysokie
3. poziom kontrolowanego wzrostu liczby ludności
Teoria „drugiego przejścia demograficznego” (lata 50 - 60.) - dalszy spadek dzietności i
umieralności wynikający z dążenia ludzi do samorealizacji, wzrostu ekonomicznego (Blaeker)
4 fazy:
opóźnienie wieku zawierania małżeństw, zmniejszenie ich liczby, wzrost roli kohabitacji (czyli życia na kocią łapę ), częste rozwody, mała dzietność
przejście od naturalnej prokreacji (wysokiej) - w społ. o niskim poziomie życia gospodarczego, przeciętna życia ok. 45 lat.
zmniejszenie dzietności, późny wiek urodzenia 1szego dziecka, wzrost ciąż pozamałżeńskich (oj, to straszne! - zresztą polemizowałabym z tymi ciążami )
spada pomału dzietność, wzrost umieralności
upowszechnienie dostępu do antykoncepcji, zmiana stylu życia
oba poziomy zmniejszają się, długość życia plus minus 65 lat
umieralność zbliżona do dzietności
przeciętna życia pow. 65 lat
tzw. „piąta fala” (lata 80 - 90) - długie przeciętne życie, stale zmniejszająca się l. ludności, niski
niski poziom urodzeń, względnie wysoki poziom zgonów
→ żadna z teorii nie dostarcza wyczerpujących wyjaśnień dot. rozwoju ludności i jego przebiegu
3 procesy ważne dla rozwoju ludności
urodzenia; liczba ur., wiek urodzenia pierwszego i ostatniego dziecka
zgony; „płeć” - różnice (piszę jak tu jest napisane ), przyczyny
przeciętne trwanie życia ludzkiego - noworodek płci męskiej w 2000 r. - ok. 70 lat, płci żeńskiej - 78 lat
„wskaźnik syntetyczny” - wskaźnik wysokiego/niskiego poziomu życia, warunki pracy
w krajach rozwiniętych różnica 3,4 lat w długości życia
PS. Obliczenia w demografii podawane w promilach.
Opis jakościowy demografii (demografia historyczna)
- dane dot. liczby ludności - początkowo spisów ludności dokonywano dla celów podatkowych, także w celach obronnych
rozwój ludności - także badany w XVIII w., 233 lata oczekiwano na podwojenie liczby ludności, w XX w. 35 lat. Od 1980 spadło tempo przyrostu ludności.
Sytuacja w Polsce.
1000 r. - 1.250 000 ludzi
1900 r. - 19.200 000
2000 r. - 38.600 000
1938-46 - najwyższy spadek liczby ludności (o 11 mln) →ogromne znaczenie dla obecnego stanu i struktury ludności. podczas I wojny - „tylko” 6 mln
prognozy demograficzne - przewidywany stan i struktura ludności
„postarzenie ludności”; 1-szy zabieg prognostyczny; przewidywanie jak ludność będzie wymierać
potem skorygowanie o współczynniki umieralności i migracji
prognozy sporządzane w 3 wariantach: minimalnym, maxymalnym i najbardziej prawdopodobnym.
1798 „Prawo ludności” Malthusa:
ludność rozwija się w tempie geometrycznym, zaś środki żywności - w tempie arytmetycznym
migracje wewnętrzne łatwiej kontrolować i modyfikować poprzez narzędzia PS i polityki ludnościowej niż migracje zewnętrzne (emigracja + imigracja)
imigracja - krok do integracji z nowym społeczeństwem, czy stan przejściowy? Generalnie migracje zewnętrzne w jednym kierunku - z krajów o niższym poziomie ekonomicznym do krajów o wyższym
badania nad ruchem wędrówkowym ludności - Krzywicki: Instytut Gospodarstwa Społecznego (badania w oparciu o pamiętniki), Znaniecki badał migracje ubogich do USA
PODSTAWY WIEDZY DEMOGRAFICZNEJ
I. SPISY LUDNOŚCI - powszechne, przez indywidualne pozyskanie informacji
Już w IV w. W Egipcie, cele podatkowe
Rzym - regularne spisy (cele podatkowe + militarne)
Od XVIII w. regularne spisy w Europie; 1749 Szwecja, 1790 USA, 1879 Rosja, koniec XVIII w. Polska (pierwszy pełny spis 1921 - Krzywicki, potem 1931, 46 /niepełny - migracje/, 50, 60, 70, 78, 88, 2002)
Przedmiot spisu
(zalecenia Komisji Ludnościowej ONZ)
kiedy (w XII w. - najmniejsza ruchliwość (?))
co spisywać
cechy osobiste: wiek, płeć, stan cywilny, narodowość, ew. wyznanie
cechy ekonomiczne: zawód, źródło utrzymania, gałąź gospodarki, stanowisko społeczne, stosunek i miejsce pracy, poziom i rodzaj wykształcenia
• więcej zamężnych kobiet niż żonatych mężczyzn (ok. 2-3%) (rachmistrz nie weryfikuje informacji)
• więcej osób z wyższym wykształceniem niż wydanych dyplomów
• „3 płeć” - brak danych
cechy geograficzne: miejsce pobytu, stałe zamieszkanie, charakter miejsca zamieszkania
gospodarstwa domowe: wielkość gospodarstwa dom., rodzaj (rodzinne lub nierodzinne), stosunek do głowy gospodarstwa dom. (...?...)
dane rodzinne: liczba dzieci, długość trwania małżeństwa, które to małżeństwo, daty urodzenia dzieci
rodzina - więzy krwi bądź powinowactwa
gospodarstwo domowe - grupa osób która wspólnie mieszka, łączy dochody i wydatki
rodzina może ale nie musi tworzyć gospodarstwa domowego
typy rodzin: pełna /niepełna, jest lub nie ma
stan małżeński: stan formalny, konkubinat, małż. separowane
inf. dot. miejsca urodzenia
wcześniej także inf. dot. klasy w szkole i analfabetyzmu
niepełnosprawność
wybrane zagadnienia
spis jest obowiązkowy
II. BIEŻĄCA REJESTRACJA FAKTÓW DEMOGRAFICZNYCH
Urodzenia (najwięcej w III, IV), zgony (najwięcej w XI, XII, I), małżeństwa, rozwody
Na 1 tys. dzieci - 517 chłopców, ok. 30 r. życia różnica wyrównuje się, potem przeważają kobiety
- specjalne badania ankietowe, np. w 1935 r. badania dot. planów prokreacyjnych kobiet „ankieta rodzinna”
- źródła wtórne - badania socjologiczne, statystyczne, dokumenty - dodatkowe źródła informacji demograficznej
podmiot gromadzący inf. demograficzne: GUS (biuletyn statystyczny co miesiąc, rocznik demograficzny),
Rządowa Rada Ludnościowa - coroczne raporty, organ doradczy ministra ds. ludnościowych, przedstawianie rekomendacji do poszczególnych ministerstw, proponowane kierunki polityki ludnościowej, np. stan zdrowia
III. SYTUACJA DEMOGRAFICZNA POLSKI NA TLE SYTUACJI EUROPY I ŚWIATA
29 miejsce w świecie jeśli chodzi o potencjał ludności (liczbę ludności), w Europie 8 miejsce po: Rosji, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Francji, Włoszech, Ukrainie, Hiszpanii.
Przyrost ludności w Polsce: lata 80. - 0,9 % rocznie, lata 90. - 0,15 % rocznie, 99/2000 - 0,02-0,03 → stały ubytek ludności
80 - 98 - wzrost l. Ludności o ok. 3 mln, od 99 Polska wkroczyła w fazę zmniejszania się liczby ludności
w Europie najmniejszy przyrost na świecie lata 90. - liczba ludności stabilizuje się
przyrost 3 % w Afryce
świat: 1,74 % - lata 80., 1 % - koniec lat 90.
Spada udział ludności europejskiej na świecie z 15,6 % (lata 80.) do 12 % (2000), spada też udział USA i Ameryki Środkowej, wrasta udział mieszkańców Afryki z 10,7 % do 12,9 %, nieznacznie wzrasta też udział mieszkańców Ameryki Pd.
Udział ludności Polski z 0,8 % do 0,6 % (ostatnie 20 lat)
W Europie wzrost liczby ludności w UE, spadek w krajach posocjalistycznych; w latach 90. w żadnym kraju UE nie odnotowano ubytku ludności (depopulacji/wyludniania się) - b. aktywna polityka rodzinna i ludnościowa
Rozrodczość - duże różnice w obrębie świata; w Afryce na 1 tys. Mieszkańców 39 dzieci, w Europie - 10 dzieci, generalnie tempo spada, tylko że na różną skalę
Liczba ludzi: 6.055 mln - 2000 r., 4.447 mln - 1980 r. Azja - ponad 3 mld, najludniejszy kontynent. 1981 - 2000 - największy spadek rozrodczości na świecie i w Polsce
ZWIĄZKI POLITYKI LUDNOŚCIOWEJ Z POLITYKĄ SPOŁECZNĄ
Polityka ludnościowa - system świadomych przedsięwzięć podejmowanych przez państwo i zmierzających do wywołania pożądanych zmian w kształtowaniu się procesów demograficznych, a w rezultacie ukształtowania pożądanej liczby, struktury i rozmieszczenia ludności.
p. ludnościowa - domena działalności państwa, jej celem są pewne pożądane zmiany demograficzne w zakresie liczby, struktury i rozmieszczenia ludności.
Prawny, ekonomiczny i społeczny charakter tych działań.
Polityka ludnościowa na świecie.
Komisja Ludnościowa ONZ (sesje co 4 lata) - propozycje rozważenia przyjęcia polityki ludnościowej dla krajów, które jej dotąd nie realizowały. Propozycja ONZ uwzględnia prawa człowieka, zgodność z systemem wartości danego kraju, narodowe preferencje celów.
Niski współczynnik urodzeń i zgonów przy tendencji do obniżenia liczby ludności (niech mi ktoś wytłumaczy, co to ma do rzeczy )
Podwyższenie liczby ludności poprzez przede wszystkim ograniczenie śmiertelności, a jeśli to konieczne - politykę pronatalistyczną i imigrację.
Zakres działań - podnoszenie poziomu życia: polityka konsumpcji i polityka inwestycji
Polityka rodzinna:
polityka finansowa (przed urodzeniem dziecka i w okresie niemowlęco - przedszkolnym)
doskonalenie usług bytowych dla dzieci i usług opiekuńczych
urlopy dla matek/ojców, odpowiednio długie, które umożliwiłyby opiekę nad dzieckiem, zasiłek dla rodzica
udogodnienia komunalne
pomoc młodym małżeństwom i rodzicom w otrzymaniu odpowiednich warunków mieszkaniowych
Europejska Komisja Ludnościowa - przy Radzie Europy, posiedzenia w Strasburgu.
Średnioroczne tempo przyrostu ludności (w %)
Ujemny (kraje postkomunistyczne) - Białoruś, Bułgaria, Czechy, Estonia, Litwa, Łotwa, Rosja, Rumunia, Ukraina, Słowacja, Węgry, z czego Estonia, Ukraina i Węgry maja najszybszy spadek liczby ludności
Dobry przyrost - Belgia, Norwegia, Szwajcaria, Irlandia
Zjawiska przyrostu naturalnego.
Deformacja struktury ludności; piramida ludności - wiek przedprodukcyjny, produkcyjny, poprodukcyjny
Prognozy na 2030 r. - 25 % w wieku poprodukcyjnym
27, Irlandia 28, Holandia 28,5. W krajach postkomunistycznych - 23-24 rok życia.
- wzrost wieku, w którym rodzi się 1-sze dziecko: Wielka Brytania <29, Szwecja 28, Szwajcaria 28,5, Norwegia Jeśli dzieci rodzą się później, to automatycznie rodzi się ich mniej
Modele dzietności w Polsce - późny wiek urodzin 1go dziecka (26, 27 lat) - gł. rodzice z wyższym wykształceniem, przeciętny wiek to 21-24 rok życia
Koncentracja urodzeń jedynych - pierwsze dziecko jest tez jedynym (40%), dzieci 4-te i 5-te - 8 %
Szybkie wyrównywanie się różnic miasto - wieś
Urodzenia pozamałżeńskie - Islandia 70 %, Szwecja ok. 50 %, Niemcy 18 %, Francja 35 %, Polska w 2000 r., 12,1 % (z czego 1/3 między 15-18 rokiem życia, a 1/3 - kobiety powyżej 30 roku życia), Hiszpania, Włochy Grecja ok. 10 %.
Porzucanie dzieci - w Polsce można bezkarnie porzucić dziecko w szpitalu, otwarta droga do adopcji.
„zdrowie” urodzeń - noworodki wg ciężaru ciała: 2500 g. - norma - 95 %
małżeństwa - wzrost przeciętnego wieku, w którym zawierane są małżeństwa; kobiety 24 lata, mężczyźni 26 lat - wcześniej niż w Europie (dla kobiet: Austria>27, Belgia>26, Francja 28, Irlandia 28, Norwegia>28) jak i innych krajach postkomunistycznych.
Modele małżeństw w Polsce: kobiety z wyższym wykształceniem 26 rok życia, niżej wykształcone 21-22 lata.
Małżeństwa liczone w promilach w grupach „aktywności małżeńskiej” (...?!...)
34 % pokolenia nie wchodzi w związki małżeńskie
związki nieformalne czyli konkubinat - w Polsce rzadko
w Polsce stała nadwyżka małżeństw rozwiązanych nad zawiązanymi, gł. przyczyny to zgony, alkohol, zdrada, rozwody w Polsce to rocznie ok. 42 tys. Małżeństw; przemoc fizyczna, zbyt wczesny wiek zawarcia małżeństwa (1-sze miejsce wśród rozwodów)
dzieci z rodzin rozwiedzionych są na ogół w wieku poniżej 18 lat, zwłaszcza 3-6 lat
gł. przyczyny zgonów to: choroby układu krążenia (47,7 %), nowotwory (23,4 %), urazy i zatrucia (7%), choroby układu oddechowego (5 %), trawiennego (4 %), nieznane przyczyny (6,6 %)
podstawowym celem polityki ludnościowej jest obniżenie śmiertelności
spadek zgonów z powodu chorób układu krążenia - profilaktyka i leczenie
nadumieralność mężczyzn w młodszych i środkowych grupach wiekowych
światowe działania w zakresie polityki ludnościowej
odstępstwa od bezpośredniej polityki ludnościowej
pośrednia polityka ludnościowa - tworzenie warunków (prawnych, ekonomicznych, etc.), usunięcie przeszkód, stworzenie udogodnień dla rozwoju ludności: ograniczanie ingerencji w tak intymna sferę jaką jest prokreacja, działania na rzecz rodziny i kobiet, by ułatwić macierzyństwo połączone z pracą zawodową
poprzez różne działania w zakresie polityki społecznej tworzy się sprzyjające warunki dla decyzji prokreacyjnych (jako, suwerennych, na które nie można wpływać bezpośrednio)
kierunki transformacji demograficznej
opóźnienie wieku zawierania małżeństw
osłabienie roli małżeństwa
kohabitacja „living apart - together”
więcej rozwodów, także małżeństw z nieletnimi dziećmi
spadek dzietności poniżej prostej zastępowalności pokoleń (konieczne 2,1 a jest 1,3)
opóźnianie wieku urodzenia 1-go dziecka (25-29 lat)
wzrost liczby urodzeń pozamałżeńskich (35 %)
rozwój medycznej ochrony zdrowia
popularyzacja zdrowego trybu życia
- spadek umieralności w najstarszych grupach wiekowych
korzystna struktura demograficzna w Polsce - młode społeczeństwo - liczne są młodsze grupy wiekowe
wiek produkcyjny to dla kobiet 18 - 59 lat, dla mężczyzn 18 - 64 lata
niemobilne grupy wieku (od 44-45 lat) - wzrost w tej grupie
polityka ludnościowa a polityka społeczna
polityka ludnościowa wyznacza zakres ilościowy działań i potrzeb polityki społecznej: edukacja, rynek pracy, ochrona zdrowia, ubezpieczenia społeczne (ok. 80 % ogólnego budżetu państwa to ubezpieczenia społ.)
przebieg procesów demograficznych informuje o jakości i skuteczności przyjętej wcześniej polityki społecznej
Ekonomiczne uwarunkowania polityki społecznej
Ustawa budżetowa - plan dochodów i wydatków państwa
Jedynym podmiotem ustawodawczym w odniesieniu do ustawy budżetowej jest RZĄD
Dochody - 145.101 632 mld
Wydatki - 185.101 632 mld
Deficyt - 40 mld zł
Źródła dochodu:
Podatki 131,7 mld
od wartości dodanej (VAT); 52-53 % dochodów z podatków (91,3 mld)
od osób fizycznych; 26,5 mld
od osób prawnych (firmy, przedsiębiorstwa, itp.); 13,8 mld
dochody niepodatkowe 13,3 mld
dywidendy; 600 mln
wypłaty z zysku NBP; ok. 2 mld
cła; 3,5 mld
dochody jednostek budżetowych; 6 mld
wpłaty gmin, jeśli prowadza działalność podlegającą opodatkowaniu
inne; ok. 1 mld (kary za niepłacenie podatków)
dochody zagraniczne; 66 mln
deficyt
kredyt państwowy
dodrukowanie (ale inflacja - spadek wartości pieniądza)
ograniczenie konsumpcji
w budżecie 1/3 PKB
2/3 w dyspozycji gospodarstwa domowego (badania budżetów domowych pierwsze w XIX w. we Francji)
duża przewidywalność wydatków
reguła Engla - im wyższe są dochody gospodarstwa domowego tym niższe są nakłady na żywność (im niższe są dochody, tym większe są wydatki na żywność)
wydatki sztywne - stałe, ponoszone regularnie
jeśli jest duży deficyt i państwo nie zaspokaja potrzeb społecznych, wtedy obywatele musza sami z własnej kieszeni ponosić te koszty
źródła dochodu gospodarstwa domowego:
praca, gosp. Rolne, przedsiębiorczość, działalność gospodarcza → powstają dodatkowe wartości, „coś jest wytwarzane”
świadczenia społeczne (renty, emerytury, stypendia, zasiłki) - odjęte z grupy powyżej i przeznaczone do podziału
inne - darowizny, hazard, kradzież
ekonomiczne uwarunkowania realizacji polityki społecznej
budżet: część → dział → rozdział → pozycja
13 mln 440 tys. gospodarstw domowych
kształtowanie wydatków gospodarstw domowych - wpływanie na zachowania konsumpcyjne np. przez wysokość podatku
podatek od osób fizycznych - 19-40 % - ulgi i zwolnienia od podatku lub od podstawy opodatkowania - korzystniejsze
prorodzinny system podatkowy - wysokość podatku zależy od kondycji ekonomicznej gospodarstwa domowego
np. 1+1+2 - podatek ekwiwalentny
1+0,75+2*0,5 - prorodzinna skala podatkowa, uwzględniająca liczbę osób, na które przypada dochód, np. Francja (uwzględniane są obowiązki alimentacyjne podatnika)
podatek negatywny - gdy podatek jest mniejszy niż przysługująca ulga podatkowa państwo wypłaca dodatek, np. Niemcy
podatki neutralne - jedna osoba płaci podatek jak za jedną osobę, nie uwzględnia się liczby członków rodziny, etc., nierówności wyrównywane są przez zasiłki - transfery pieniężne państwo - pomoc społ. - adresaci
pomoc selektywna, adresowana, np. w Polsce
argumenty za pierwsza koncepcją - rodzina jest samodzielna ekonomicznie, nie musi się ubiegać o dodatkowe zasiłki
źródła dochodu gospodarstwa domowego
praca najemna stała/dorywcza
działalność gospodarcza („praca na własny rachunek”)
rolnictwo
ubezpieczenia społeczne
zasiłki
pozostawanie na utrzymaniu innego członka rodziny
inne - przemyt, kradzież, darowizny
badanie gospodarstw domowych
wydatki gospodarstw domowych
- żywność - ponoszone regularnie
zasoby gospodarstw domowych
pieniężne
niepieniężne, np. wyposażenie
oszczędności - ok. 80 % gospodarstw w Polsce nie posiada oszczędności - wydatki na bieżącą konsumpcję
warunki mieszkaniowe - wielkość, wyposażenie - podstawowe urządzenia i instalacje, liczba m2 na osobę
ochrona zdrowia
wydatki na ochronę zdrowia
stan zaspokojenia potrzeb w zakresie ochrony zdrowia w zależności od wieku domowników (profilaktyka+leczenie)
wydatki zw. z kształceniem dzieci - zajęcia nadobowiązkowe
wydatki na kulturę i wypoczynek - (na dobra i usługi) nie są klasyfikowane jako wydatki pierwszej potrzeby
• można szczegółowo ustalić strukturę dóbr i usług, na które najwięcej wydajemy
badanie budżetu gospodarstwa domowego
GUS; najpierw we Francji, potem gł. w Niemczech (prawo Engla)
zakłada istnienie regularnych dochodów i wydatków
UBÓSTWO
Stan niezaspokojenia potrzeb, „ujemny, niefunkcjonalny” dochód
Podejście subiektywne - gosp. Domowe samo ocenia swoje położenie „czy dochody wystarczają na zaspokojenie podstawowych potrzeb?”
34-35 % gosp. dom. ocenia swoja kondycje materialną jako niedobrą
podejście obiektywne - np. wg poziomu minimum socjalnego (w Polsce 55 % nie osiąga tego poziomu)
do konstrukcji pułapu minimum socjalnego uwzględnia się dochód i spożycie (dóbr i usług)
minimum socjalne - 1-szy badacz - A. Tymowski
wystarcza na utrzymanie się na poziomie społecznie akceptowanym, wychodzi od potrzeb społecznych - tzw. Metoda koszykowa
Instytut Pracy i Praw Społecznych - obowiązek badania i wyznaczania minimum socjalnego
( to nie to samo co dochód gwarantowany)
mała wartość operacyjna, duża wartość poznawcza - gdzie interweniować, które potrzeby dofinansowywać
minimum egzystencji - wartość koszyka odzieży, żywności, podstawowej opieki zdrowotnej, minimalnej (możliwie niskiej) opłaty za mieszkanie
ponad 8 % ludności w Polsce osiąga dochody na tym poziomie, ale nie ma w tym osób w ogóle pozbawionych dochodów
ustawowa (urzędowa) granica ubóstwa
miesięczny dochód netto uprawniający do ubiegania się o świadczenia z pomocy społecznej
o ok. 10 % niższa niż najniższa emerytura (380 zł)
pomoc społeczna jest uznaniowa, a kryterium dochodowe nie jest jedynym kryterium przyznania zasiłku
2000 r. - 14 % ludności Polski poniżej tej granicy - granica wprowadzona w 97 r.
granica relatywna - połowa średnich dochodów gospodarstwa domowego przeliczonych na tzw. Jednostke ekwiwalentną
(tzw. „względna linia/granica ubóstwa”)
np. dochód 1000 zł, połowa dochodu to 500 zł, rodzina 5-cio os.
1+0,75+3*0,5=500+375+750=1725
10 % poniżej tej granicy
dochód (jak i poziom ubóstwa) mierzy się zawsze w wartościach NETTO, czyli tzw. dochód rozporządzalny
polityka rodzinna
nieodłącznie zw. z polityką ludnościową, adresatem są jednostki i grupy jednostek,
ma na celu wzmocnić podmiotowość rodzin - zaspokoić potrzeby rodzin
zasadniczym adresatem jest rodzina, chodzi o stworzenie odpowiednich warunków życia dla rodziny
• XIX/XX w. - 1-sze działania w tym zakresie; Szwecja i Francja
stwierdzono spadek liczby urodzeń (zw. z ubóstwem i spadkiem jakości życia)
zastosowano narzędzia ekonomiczne; zasiłki rodzinne dla mężczyzn (pracujących) uwzględniające sytuację rodzinną
• po II wojnie „baby boom” - państwa nie musza się martwić o wzrost liczby ludnośći, stąd polityka nastawiona na zwalczanie ubóstwa
redystrybucja pionowa - od bogatych do biednych
pozioma - od par nie posiadających dzieci do małżeństw dzietnych
stwierdzono, że nakłady rodziców na wychowanie dzieci to 2/3, a państwa 1/3
• połowa lat 70.
upowszechnienie usług i dóbr umożliwiających realizację rodzicielastwa i pracy zawodowej, np. urlopy macierzyńskie, wychowawcze, zasiłki
pomoc w syt. dysfunkcjonalnych (rodziny niepełne, rekonstruowane)
zmiany modelu formowania i rozwiązywania rodziny (1. i 2. model przejścia demograficznego)
• od lat 80. - zwalczanie problemu zmniejszającej się dzietności; w Europie - przyrost prawie wyłącznie ujemny, generalnie - nie przekracza 2,1
postulat ograniczenia wydatków socjalnych kierowanych do grup społecznych i kształtowania stosownych modeli rodziny
podziały polityki rodzinnej - wg podziału Espinga - Andersena
modele liberalny/konserwatywny/socjaldemokratyczny
• liberalny: państwo nie ingeruje w życie rodziny, w toku rozwoju społecznego rodzina sama przystosowuje się do warunków i nie ma dla niej zewnętrznych zagrożeń. Bardzo małe transfery pieniężne dla rodzin najuboższych - doraźne, aby nie uzależniać rodziny od państwa
np. kraje anglosaskie
• konserwatywny: rodziny nie zdołały przystosować się do zmieniających się warunków rozwoju społecznego, pomoc w uzasadnionych przypadkach, pierwszymi podmiotami pomocy maja być instytucje najbliższe rodzinie - sąsiedzi, gmina (zasada subsydiarności)
decentralizacja, uspołecznienie - dużo zadań w gestii org. pozarządowych
np. Niemcy, Francja
• socjaldemokratyczny wyrównywanie szans w społeczeństwie (poziom życia i statusy, pozycje wewnątrz rodziny - między małżonkami), równość szans, wyrównywanie praw dziecka, „polityka dzieciocentryczna”, skierowana do poszczególnych jednostek w rodzinie bardziej niż do rodziny jako całości
np. kraje skandynawskie (gł. Szwecja, Dania)
polityka rodzinna:
pośrednia - skutki programów (nie kierowanych wprost do rodzin) wpływają na warunki życia rodzin, np. odpowiednia politykę mieszkaniową, politykę zatrudnienia, np. kraje anglosaskie
(brak odnośnych instytucji i zapisów prawa)
bezpośrednia - programy adresowane wprost do rodzin (np. system zasiłków, usług opiekuńczych i wychowawczych, odpowiedni system podatkowy, odrębny urząd, np. Pełnomocnik ds. Rodziny), symboliczne wyróżnienie rodziny, np. w Konstytucji
np. Luksemburg, Belgia, Francja, Niemcy
zakres przedmiotowy polityki rodzinnej;
powszechna - wszystkie rodziny są beneficjentami programów polityki rodzinnej, np. kraje Europy kontynentalnej, odchodzące powoli od ok. 70 r. od tego modelu
nie uzależniają obywateli
budują więź społeczną
generują wysokie podatki
niska wartość świadczeń
selektywna (adresowana) - wybrana kat. rodzin, np. niepełne, wielodzietne, ubogie), np. kraje anglosaskie, wiele innych krajów zbliża się do tego modelu
kierowane do tych, którzy potrzebują
niewysokie nakłady społeczne, ale duże koszty administracyjne
uzależniają, stygmatyzują - bierność
kształtują „nieróbstwo” - co nie sprzyja hierarchii społecznej - rozwarstwienie
dostaje się więcej, niż gdy dostają wszyscy
podmioty polityki rodzinnej;
• państwo - np. ochronne ustawodawstwo dla dzieci i kobiet w XIX w.
podmiot główny, ale nie jedyny
• samorządy - wzrastająca rola, gdy polityka społeczna ulega decentralizacji, czyli w większości krajów europejskich, gł. zadania zw. z usługami społecznymi; edukacyjnymi, opiekuńczymi, wychowawczymi, mieszkaniowymi, czasem kwestie ochrony zdrowia - potrzeby jednostki maja być zaspokajane jak najbliżej rodziny, tworzenia „środowiska przyjaznego rodzinie”
• organizacje pozarządowe - różna rola w zależności od typu prowadzonej polityki rodzinnej:
Luksemburg, Belgia, Francja, Niemcy - org. Pozarządowe jako partnerzy dialogu - inicjują działania legislacyjne, są opiniotwórcze, doradztwo
Holandia, Włochy - wąski zakres zabezpieczenia społecznego, państwo nie jest źródłem pełnej pomocy, więc organizacje kompensują braki tego zabezpieczenia
kraje skandynawskie - promowanie rodziny jako całości; innego obrazu niż propagowany przez państwo (różnice aksjologiczne)
• pracodawcy - zwłaszcza w Polsce realnego socjalizmu (paczki dla dzieci, wczasy, bary); to pracodawcy uwzględniali potrzeby rodziny w wynagrodzeniu, zanim wkroczyło państwo (np. wykup usług medycznych, dodatki finansowe)
XIX/XX w. - koncepcja personelu dobrobytu
Pogodzenie rodziny i pracy jako potrzeba pracownika - niezbędne, aby pracownik pracował efektywnie. „elastyczne formy pracy”; pół etatu, chałupnictwo, telepraca
• rodziny - nie chodzi o dostarczenie usługi, ale o odpowiednie standardy tych usług, możliwe w krajach o dobrym zabezpieczeniu społecznym, gdzie już są usługi i świadczenia, których jakość można podwyższać
• służby społeczne i sądy (rosnąca rola w krajach anglosaskich), np. sądy i administracja, w sytuacji gdy ustawy nie nadążają za zmianami społecznymi np. legalizacja małżeństw homoseksualnych, prawa spadkowe konkubentów, powinowactwa dzieci z 1-go małżeństwa
Children Act - promował prawa rozwodzących się rodziców do dzieci (odebrano kompetencje sądom co do rozstrzygania takich kwestii i powierzono służbom administracyjnym)
Ale wobec natłoku spraw służby adm. Działają mechanicznie i bardziej ściśle wg litery prawa niż sądy, które były skłonne tę literę interpretować
Polityka rodzinna w Polsce - lata 90.
Kwestie rodzinne zaczynają być włączane do programów politycznych
Polityka społeczna wobec rodziny - pojęcie częstsze niż polityka rodzinna, tradycyjne w polskiej polityce rodzinnej, pojęcia kojarzone z paternalizmem i brakiem partnerstwa
Polityka prorodzinna - w samorządach wojewódzkich, powiatowych i gminnych
Tendencje w polskiej polityce rodzinnej:
przechodzenie od świadczeń powszechnych do selektywnych, finansowanych z budzetu państwa
koncentrowanie się na ubogich
99 r. - decentralizacja - powiat i województwo otrzymuje obowiązek wykonywania polityki prorodzinnej, w 2001 r. gmina otrzymuje te zadania (ustawodawca nie sprecyzował, co rozumie pod tym pojęciem, więc jest to bardziej hasło niż rzeczywiste zobowiązanie)
programy polityki rodzinnej - 97 r. - SLD-UP, 99 r. - AWS-UW
żadnego nie zrealizowano, najpierw dlatego że władze przejęła prawica, a potem przez blokady opozycji
system transferów socjalnych (zasiłki)
system podatkowy (prorodzinny)
usługi społeczne
potrzeba polityki prorodzinnej państwa
dużo osób niepełnosprawnych
starzenie się społeczeństwa
SYSTEM ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO
System świadczeń i uprawnień, którego celem jest likwidacja negatywnych skutków ryzyk socjalnych
(zdarzenia losowe - występujące niezależnie od naszej woli)
przekonanie (wartość, zasada polityki społ.), że w razie wystąpienia ryzyka społecznego można na zasadzie wzajemności społecznej i solidaryzmu oczekiwać wsparcia
podsystemy w systemie zabezpieczenia społ.
ubezpieczenia społ.
pomoc społ.
ochrona zdrowia
pomoc rodzinie
ubezpieczenia społeczne - system świadczeń, uprawnień, op. na pracy
obowiązkowe, powszechne, publiczne, roszczeniowe, gwarantowane
I-sze obowiązkowe - Niemcy - chorobowe
Powszechne - aby rozłożyć ciężar ryzyk socjalnych i świadczeń na jak największą grupę osób
Publiczne - nie mogą działać dla zysku
Gwarantowane - przez państwo w ustawach; firmy nie mogą zbankrutować
Roszczeniowe - przy spełnieniu warunków (kontrola sądów powszechnych)
Ale - postulat powszechności nie jest spełniony w 100%, wtedy wkracza pomoc społeczna, która uzupełnia luki po ubezpieczeniach, cechuje ją uznaniowość, decyzje jednostkowe - świadczenia nie są ani gwarantowane, ani roszczeniowe
Ochrona zdrowia
najczęstsze ryzyko socjalne
głębokie skutki społeczne i ekonomiczne
niekoniecznie zalicza się do ubezpieczeń (np. Anglia)
promocja zdrowia, profilaktyka, leczenie, rehabilitacja
pomoc rodzinie - w wypełnianiu jej funkcji gwarantowanie bezpieczeństwa socjalnego
ryzyka socjalne - choroba, wypadek, śmierć żywiciela, starość, macierzyństwo, bezrobocie, szczególne syt. rodzinne, inwalidztwo, choroba zawodowa - to wszystko jest przedmiotowym zakresem ubezpieczeń społ.
systemy finansowania ubezpieczeń społ.
technika ubezpieczeniowa - składka opłacana jako % dochodu
technika zaopatrzeniowa - świadczenia finansowane są z budżetu państwa (w RP - służby mundurowe z wyłączeniem służących od 01.01.99, NATO się sprzeciwiło, bo zawody te wymagają szczególnych kwalifikacji i ograniczeń, więc nie powinny być traktowane „masowo”)
ustawowa regulacja uprawnień do świadczeń w systemie zabezpieczenia społ.
zasada ochrony praw nabytych - prawa nabyte w drodze ustawy w systemie zabezpieczenia społ są nienaruszalne
zasada ochrony praw w trakcie nabywania - z chwilą wejścia do systemu ubezpieczeń społ.
b. trudno jest coś zmienić w systemie zabezpieczenia społ. (obie zasady złamane w 1998) - konieczność planowania długofalowego
brak ekwiwalentności składki i świadczenia:
w ubezpieczeniach gospodarczych zasada ekwiwalentności występuje np. kiedy samochód jest ubezpieczony na określoną kwotę
mechanizmy rynkowe mają bardzo ograniczony zasięg bo podstawą wypłaty świadczenia jest potrzeba
HISTORIA UBEZPIECZEŃ SPOŁECZNYCH
Rodzina, sąsiedzi parafia, pan feudalny - oderwanie od tych instytucji oraz b. duża koncentracja robotników zrodziła nowe potrzeby
Kasy związkowe - niewydolne
1884 - wypadki przy pracy i choroby zawodowe, składki płaci wyłącznie pracodawca (0,5 - 8 %), rozległe skutki tego ryzyka
1886-88 - emerytalno-rentowe, ubezpieczały 3 ryzyka: inwalidztwo, śmierć żywiciela, starość
składka po 1/3 pracownicy, pracodawcy i państwo
połączone w 1 ubezpieczenie bo trudno jest przewidzieć pierwsze dwa ryzyka a trzecie jest prawdopodobne dla wszystkich (?)
początek lat 90tych - ub. od bezrobocia
1995 - dla osób niesamodzielnych zab. pielęgnacyjne
dla każdego ubezp. odrębne instytucje (dla umysłowych - 1 instytucja, dla robotników - liczne kasy)
ds. bezrobocia - Krajowy Urząd Pracy
Beveridge - powszechne renty starcze
• państwo często dopłaca do emerytur, bo starsze osoby mają prawo do aktualnego bogactwa, które jest jakimś udziałem pokolenia, które już nie pracuje
starsze osoby jako konsumenci określonej kategorii dóbr i usług musza mieć środki na zakup tych dóbr
koszt 1 miejsca w domu pomocy społ. jest wyższy niż zasiłek pielęgnacyjny
w Polsce jest9,5 mln emerytów
100/63 - osoby płacące składkę/osoby dla których wystarczy świadczeń - wskaźnik obciążenia ludności świadczeniami emerytalno-rentowymi
konstrukcja prawna systemu ubezpieczeń społ.
13 X 98 - ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych
93, 94 - ustawy o systemie zaopatrzenia społecznego (wojsko, policja)
97 - ustawa o ustroju sądów
98 - ustawa o prokuraturze
20 XII 90 - ustawa o systemie ubezieczenia społ rolników
pracownicze ubezpieczenia społ. - ZUS
system zaopatrzeniowy - MON, MSWiA, Min. Sprawiedliwości
ubezpieczenia rolnicze - KRUS
17 XII 98 - ust. o emeryturach i rentach z FUS
VIII 97 - ustawy o OFE i ppe
30 X 2002 - ust. o ubezpieczeniach wypadkowych i chorobach zawodowych
25 VIII 95 - ust. o zasadach udzielania świadczeń w razie choroby i macierzyństwa
27 VIII 97 - ust. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych
świadczenia z „kar” płaconych przez pracodawców nie zatrudniających (minimalnego) 6% osób niepełnosprawnych
PFRON - Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
MPiPS - tu; pełnomocnik rządu ds. osób niepełnosprawnych (nadzór)
Samorządy powiatowe (PCPR) - realizacja (choć wszystkie środki w gestii PFRON)
60% środków z PFRON wydawanych jest centralnie
źródła pomocy osobom niepełnosprawnym:
renty inwalidzkie - z ubezpieczenia społ., z ubezpieczeń pracowniczych, z zaopatrzenia, z ub. rolniczego
(z tytułu niezdolności do pracy) - 3 st. niezdolności: znaczny, częściowy, lekki
pomoc społeczna - np. dla osób niepełnosprawnych od urodzenia, lub przd osiągnięciem pełnoletności
29 XI 90 ust. o pomocy społ.
świadczenia wypłacane przez OPS - Ośrodki Pomocy Społecznej
orzekanie o stopniu niezdolności do pracy
powiatowy zespół ds. orzekania o niepełnosprawności - dla osób nie należących do systemu ubezpieczeń społecznych - gdzie są instytucje orzekające o niezdolności do pracy
niepełnosprawność nie równa się niezdolności do pracy
obowiązek prowadzenia rehabilitacji w stos. do osób zagrożonych niezdolnością do pracy (w Polsce gł. rehabilitacja medyczna, w Niemczech, także rehabilitacja społeczna i zawodowa)
rehabilitacja finansowana z ubezpieczeń, społ., PFRON, kasy systemu ochrony zdrowia
rehabilitacja zawodowa - b. ważna, terapeutyczne funkcje pracy (w gestii PFRON i PCPR)
5,5 mln niepełnosprawnych
Konstytucja art.. 67 - zabezpieczenie społ. dla osób bez pracy nie z własnej woli - mają prawo do zabezpieczenia społecznego
14 XII 94 - ust. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - świadczenia z PUP (Powiatowego Urzędu Pracy), środki na świadczenia z funduszu pracy (w 70-75% ze składek pracodawców, 2,45% wynagrodzenia każdego pracownika idzie do Funduszy Pracy) zarządza tym MPiPS
(1919 II konwencja ILO o ubezpieczaniu bezrobocia)
pomoc bezrobotnym:
pomoc socjalna w formie świadczeń pieniężnych
pomoc w odzyskaniu lub uzyskaniu zatrudnienia; miejsca pracy, nowe kwalifikacje
I-sze regulacje prawne dot. bezrobotnych 89 r. - liberalne podejście, łatwy dostęp do świadczeń dla bezrobotnych
85% wydatków funduszu pracy idzie na wypłatę zasiłków dla bezrobotnych, tylko 10% na aktywne zwalczanie form bezrobocia
zasiłek przysługuje 6-12 m-cy w zależności od stopy bezrobocia na danym terenie
świadczenia przedemerytalne
dla kobiet: 55-60 lat + staż pracy 35 lat, dla mężczyzn 58-63 lata + staż pracy 40 lat
lub zwolnieni przez bankruta, bądź ze zrestrukturyzowanego zakładu
środki na fundusz pracy - w ¾ składki pracownicze, w ¼ budżet państwa
świadczenia są raczej uznaniowe niż roszczeniowe - pomoc społ.
ale składki są el. systemu ubezpieczeń
na świecie generalnie zabezpieczenie od bezrobocia ma charakter ubezpieczeniowy
świadczenia rodzinne (tendencje by wycofywać je z systemu ubezpieczeń - obciąża pracodawców); zwykle i w systemie ubezpieczeń społ, w systemie podatkowym i odrębny system rodzinny (mieszanka)
konwencja 102 ILO z 52 r. o minimalnych normach zabezpieczenia społecznego, określa zakres podmiotowy i przedmiotowy zabezpieczenia społecznego - min. zabezpieczenia społ. ma wystarczyć na utrzymanie typowego ubezpieczonego
Europejski Kodeks Zabezpieczenia Społecznego - Rada Europy, 64 r., bardziej szczegółowy
W Polsce - 93 r. - wyodrębnione finanse z budżetu państwa niezwiązane z zatrudnieniem, podstawowym ryzykiem jest ryzyko niewystarczających dochodów
Gospodarstwa domowe (poniżej 50% średniej płacy w roku poprzedzającym wypłatę) świadczenia maja wspierać funkcje rodziny
1 XII 94 - ust o zasiłkach rodzinnych, pielęgnacyjnych i wychowawczych (z budżetu państwa)
waloryzacja świadczeń - cenowa (wzrost o współczynnik cen dóbr i usług)
świadczenie rodzinne nie jest ani ubezpieczeniem ani świadczeniem socjalnym, jest św. oywatelskim
zasiłki pielęgnacyjne ze wzgl. na niepełnosprawność, niezależnie od dochodu
10% przeciętnej płący od 3-72 m-cy
świadczenia rodzinne są gwarantowane i roszczeniowe
ubezpieczenia choroby - utrata dochodów (rekompensowana w ramach ubezpieczeń społecznych)
potrzeba ochrony zdrowia
6 II 97 - ust, o ubezpieczeniu zdrowotnym, powołanie kas chorych (istnieją od 1 II 99) ← art. 68 Konst.
Obowiązek składkowy dla wszystkich uzyskujących dochody - 7,75% wynagrodzenia
25% środków bezpośrednio z budżetu
badania naukowe, kształcenie i doszkalanie lekarzy, specjalistyczne procedury medyczne, budowa i wyposażenie szpitali
Narodowy Program Zdrowia `95 - realizuje zadania dla podniesienia zdrowotności społeczeństwa
Gł. cele:
zmiana stylu życia
kształtowanie sprzyjającego środowiska
zmniejszenie różnic w zdrowiu i dostępie do zdrowia
nakłady na ochronę zdrowia badane przez
% PKB (obecnie ok. 3,85%, spadek z 4,6%)
% wydatków publicznych
kwota na jednego potencjalnego użytkownika
1