Specjalizacja z zakresu fizjoterapii
Charakterystyka studiów
Studia nie trwają krócej niż 3 lata (6 semestrów)
Liczba zajęć praktycznych nie powinna wynosić mniej niż 2900 godzin
Liczba punktów ECTS nie powinna być mniejsza niż 180
Studia kończą się nadaniem tytułu zawodowego licencjata
Sylwetka Absolwenta
Absolwenci studiów licencjackich powinni otrzymać wykształcenie i przygotowanie zawodowe zgodnie z wymaganiami obowiązującymi w służbie zdrowia aby umożliwić im pracę z osobami chorymi i niepełnosprawnymi w zakresie stosowania czynników naturalnych w celach leczniczych i profilaktycznych.
Absolwent powinien posiadać predyspozycje psychologiczne do pracy z osobami chorymi i niepełnosprawnymi oraz być na tyle sprawny fizycznie aby móc poprawnie demonstrować wykonywanie ćwiczeń fizycznych i przeprowadzać je z pacjentami.
Absolwenci powinni posiadać wiedzę niezbędną do przywracania, kształtowania i podtrzymywania sprawności ruchowej utraconej w wyniku przebytej choroby, wypadku, urazów bądź zmian spowodowanych zaawansowanym wiekiem.
Powinni również posiadać umiejętności nienagannego wykonywania zabiegów fizjoterapeutycznych oraz umieć je dostosować do celów rehabilitacji w ramach działania zespołu rehabilitacyjnego.
Absolwenci powinni znać język obcy na poziomie B2 Europejskiego Opisu Kształcenia Językowego oraz umieć posługiwać się językiem specjalistycznym w zakresie kierunku studiów.
Każdy absolwent studiów licencjackich powinien być przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia.
TREŚCI KSZTAŁCENIA PODSTAWOWEGO
Anatomia prawidłowa człowieka - wykorzystywanie wiedzy z zakresu budowy anatomicznej poszczególnych układów a w szczególności aparatu ruchu.
Biologia Medyczna - opis budowy mikroskopowej poszczególnych tkanek człowieka
Fizjologia - opis funkcjonowania poszczególnych układów człowieka zwłaszcza związanych z wykonywaniem i sterowaniem ruchem oraz wysiłkiem.
Biochemia - opis i interpretacji reakcji biochemicznych zachodzących w ciele człowieka oraz wskaźników biochemicznych i ich zmian w wyniku wysiłku, choroby bądź urazu.
Biofizyka - opis podstawowych właściwości fizycznych tkanek oraz znajomość zjawisk fizycznych zachodzących w ustroju.
Biomechanika - opis i interpretacja ruchu w stawach, postawy statycznej człowieka oraz analiza zmian w warunkach obciążenia.
Kinezjologia - analiza prostych i złożonych ruchów w warunkach prostych i zaburzonych.
Pierwsza pomoc medyczna - znajomość zasad BHP w pracowni fizjoterapii oraz umiejętność udzielania pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia.
Psychologia - interpretacja podstawowych pojęć z zakresu psychologii ogólnej oraz rozwoju psychomotorycznego, rozumienie podstawowych reakcji człowieka na chorobę.
Patologia ogólna - znajomość podstawowych pojęć z zakresu patologii ogólnej i głównych zmian patofizjologicznych w celu rozumienia zmian patologicznych w różnych schorzeniach oraz wykorzystywanie tej wiedzy w praktyce.
Pedagogika - rozumienie podstawowych pojęć z zakresu uczenia się i nauczania, rozumienie psycho-pedagogicznych aspektów pracy fizjoterapeuty jako osoby nauczającej.
TREŚCI KSZTAŁCENIA KIERUNKOWEGO
KSZTAŁCENIE RUCHOWE I METODYKA NAUCZANIA RUCHU - umiejętności nauczania ruchów z uwzględnieniem aspektów rozwojowych i metodyki nauczania ruchu, wykorzystywanie różnych form aktywności w nauczaniu ruchów oraz planowaniu i kontrolowaniu procesu opanowywania umiejętności ruchowych.
KINEZYTERAPIA - wykonywanie ćwiczeń fizycznych w celach leczniczych, umiejętność interpretacji teoretycznych podstaw techniki i metodyki usprawniania leczniczego.
TERAPIA MANUALNA - umiejętności wykonywania zasadniczych zabiegów manualnych oraz opisu i interpretacji podstawowych technik i metodyki terapii manualnej.
FIZYKOTERAPIA - umiejętności wykonywania podstawowych zabiegów fizykalnych.
MASAŻ LECZNICZY - umiejętności wykonywania podstawowych form masażu leczniczego a ponad to opisu i interpretacji teoretycznych podstaw techniki i metodyki masażu leczniczego.
FIZJOTERAPIA OGÓLNA - dobór oraz wykonywanie badań i testów niezbędnych dla wyboru odpowiednich środków fizjoterapii, umiejętność prawidłowej interpretacji podstawowych pojęć dotyczących niepełnosprawności i całokształtu rehabilitacji medycznej oraz znajomość zmian i zjawisk istotnych dla wszelkiego rodzaju niepełnosprawności oraz likwidowania bądź łagodzenia ich skutków.
FIZJOTERAPIA KLINICZNA - znajomość podstawowych jednostek i zespołów chorobowych w stopniu umożliwiającym racjonalne stosowanie środków fizjoterapii i planowanie procesu rehabilitacji.
FIZJOTERAPIA KLINICZNA W DYSFUNKCJACH NARZĄDU RUCHU - wykonywanie ćwiczeń leczniczych i zabiegów fizykalnych u osób z dysfunkcjami narządu ruchu - dostosowanie do ich stanu klinicznego i funkcjonalnego, wykonywanie badań i testów niezbędnych dla doboru środków fizjoterapii oraz stosowanie odpowiednich metod terapeutycznych.
FIZJOTERAPIA KLINICZNA W CHOROBACH NARZĄDÓW WEWNĘTRZNYCH -wykonywanie ćwiczeń i zabiegów fizykalnych u osób z chorobami i dysfunkcjami nie dotyczącymi narządu ruchu, wykonywanie badań funkcjonalnych narządów wewnętrznych i badań wydolnościowych niezbędnych dla doboru środków fizjoterapii, wykonywanie zabiegów i stosowanie odpowiednich metod terapeutycznych.
ZAOPATRZENIE ORTOPEDYCZNE - znajomość zasad działania przedmiotów ortopedycznych stosowanych w rehabilitacji oraz rozumienie sensu ich stosowania.
PRAKTYKI ZAWODOWE -zasady i formy odbywania praktyk ustala uczelnia i jednostka prowadząca kształcenie. Proponowane są:
Wstępna kliniczna 80h
W pracowni fizykoterapii 260h
W pracowni kinezyterapii 260h
Fizjoterapia kliniczna (podstawowa) 320h
Charakterystyka studiów
Studia trwają 4 semestry (2 lata)
Liczba godzin zajęć nie powinna być mniejsza niż 1700
Liczba punktów ECTS nie powinna być mniejsza niż 120
Sylwetka absolwenta
Absolwenci studiów magisterskich powinni posiadać wiedzę i przygotowanie zawodowe do samodzielnej pracy z osobami niepełnosprawnymi oraz stosowania środków naturalnych w celach leczniczych i profilaktycznych.
Absolwenci powinni posiadać wiadomości i umiejętności niezbędne do wykonywania badań diagnostycznych, planowania i przeprowadzania procesu rehabilitacji, włączania się w pracę zespołów oraz organizacji i zarządzania placówkami fizjoterapeutycznymi.
Absolwenci powinni być gotowi do podjęcia pracy w placówkach służby zdrowia, ośrodkach dla niepełnosprawnych, ośrodkach badawczych, ośrodkach sportowych i szkolnictwie (po ukończeniu dodatkowych kursów)
Absolwenci powinni być przygotowani do podjęcia studiów trzeciego stopnia: doktoranckich.
Celem specjalizacji jest pogłębienie wiedzy teoretycznej, umiejętności praktycznych i rozwijanie cech osobowości potrzebnych do prowadzenia kompleksowego procesu rehabilitacji w odniesieniu do osób niepełnosprawnych, chorych psychicznie, fizycznie i przewlekle w celu przywrócenia im możliwie największej sprawności fizycznej.
Specjalizacja ma za zadanie pogłębienie umiejętności prowadzenia terapii zajęciowej i sportu inwalidów oraz zaznajomienie się z aspektami prawnymi kierowania procesem rehabilitacji.
Podczas studiów magisterskich fizjoterapeuta powinien posiąść umiejętności prowadzenia działalności profilaktycznej oraz przygotowanie do pełnienia funkcji kierowniczych w zakresie fizjoterapii.
Specjalizacja trwa 4 lata. W tym czasie fizjoterapeuta ma do odbycia:
658h modułów w czasie nauczania
1171h staży kierunkowych
371h kursów obowiązkowych
suma 2200h
Organizacja
Kształcenie specjalizacyjne odbywa się zgodnie z programem i kończy egzaminem. Kierownik, na podstawie programu, przygotowuje dla kandydata indywidualny plan określający warunki i przebieg specjalizacji. Kształcenie odbywa się poprzez zajęcia w ramach modułów, uczestnictwo w kursach, odpracowanie stażu w wybranych instytucjach oraz samokształcenie (piśmiennictwo specjalistyczne i doświadczenia nabyte podczas realizacji praktyk).
Kwalifikacja
Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza komisja zarządzająca jednostką kształcącą, ocenia wnioski i ustala listę fizjoterapeutów, którzy uzyskali zgodę na podjęcie studiów.
Gdy liczba kandydatów przekracza liczbę miejsc, komisja przeprowadza dodatkowo rozmowy kwalifikacyjne, w których oceniana jest przydatność kandydata do rozpoczęcia specjalizacji, jego motywacja i chęć do nauki, znajomość języków obcych, doświadczenie w praktyce zawodowej oraz ukończenie dodatkowych kursów bądź szkoleń. Na podstawie rozmowy wyłania się najlepiej rokujących kandydatów.
Podczas studiów specjalizacyjnych fizjoterapeuta powinien zdobyć wiadomości z zakresu
Patofizjologia układu krążenia, układu oddechowego, nerwowego, układu narządu ruchu i umiejętności oceny sprawności tych układów.
Zasady specjalistycznych metod kinezyteprapeutycznych.
Zasady i organizacja leczenie w chorobach przewlekłych.
Zasady usprawniania w warunkach domowych
Planowanie i prowadzenie leczenia w różnych stanach chorobowych.
Zastosowanie zaopatrzenia ortopedycznego w toku rehabilitacji.
Zagadnienia z zakresu pedagogiki specjalnej oraz psychologii w procesie leczenia.
Podczas studiów specjalizacyjnych fizjoterapeuta powinien zdobyć następujące umiejętności praktyczne:
Przeprowadzania badań diagnostycznych umożliwiających i określających potrzebę i zakres - kinezyterapii indywidualnej, ogólnie usprawniającej, metod kinezyterapeutycznych i terapii zajęciowej.
Wykonywanie diagnostyki funkcji: narządu ruchu, układu krążenia i oddechowego. Ocena ma pomóc w doborze obciążeń treningowych.
Zlecania i wykonywanie zbiegów fizykoterapeutycznych i ocena ich działania na pacjenta.
Interpretacja zdjęć RTG kręgosłupa.
Organizacja pracy zespołu rehabilitacyjnego oraz przestrzeganie aspektów prawnych tych zabiegów i promocja zdrowia.
Posługiwanie się systemami informatycznymi: gromadzenie i przetwarzanie danych.
Dobieranie i dopasowywanie odpowiedniego sprzętu ortopedycznego.
Plan nauczania (lista modułów i czas trwania w godzinach)
1. Teoria i filozofia fizjoterapii 10
2. Ocena fizjoterapeutyczna - badania ogólne i czynnościowe 60
3. Środki i sposoby terapeutyczne w postępowaniu usprawniającym 100
4. Etyka, deontologia i prawo 10
5. Organizacja i zarządzanie z elementami ekonomiki ochrony zdrowia 30
6. Polityka społeczna i zdrowie publiczne 18
7. Metodologia badań naukowych - informatyka i statystyka w praktyce zawodowej fizjoterapeuty 15
8. Zmiany patologiczne wywołane unieruchomieniem oraz fizjoterapia u osób trzeciego okresu życia20
9. Fizjoterapia u osób ze zmianami patologicznymi narządu ruchu 80
10. Fizjoterapia osób po urazach i po amputacjach kończyn 70
11. Fizjoterapia w wieku rozwojowym 50
12. Fizjoterapia u dorosłych z zaburzeniami i uszkodzeniami UN. 50
13. Fizjoterapia osób z chorobami układu krążenia i oddechowego 50
14 .Fizykoterapia, masaż leczniczy i balneologia - metody i postępowanie 80
15 .Fizjoterapia w psychiatrii 15
Łącznie 658h
Moduł 1 - Teoria i filozofia fizjoterapii
Organizowanie i koordynacja działań terapeutycznych
Działanie w zespole rehabilitacyjnym
Określenie zapotrzebowania niepełnosprawnych na usługi fizjoterapeutyczne
Rozpoznawanie potrzeb chorego i planowanie procesu rehabilitacji
Moduł 2 - Ocena fizjoterapeutyczna - badania ogólne i czynnościowe
Poznanie zasad badania zakresów ruchów wg ISOM z zapisem wg SFTR;
Zapoznanie z badaniem funkcjonalnym kręgosłupa ;
Właściwa interpretacja wrażliwości uciskowej punktów maksymalnie bolesnych i triggerpunktów;
Ocena restrykcji powięziowych;
Diagnoza czynnościowa;
Interpretacja wyników testów napięciowych systemu nerwowego;
Poznanie zasad doboru obciążeń treningowych układu krążenia i oddechowego.
Moduł 3 - Środki i sposoby terapeutyczne w postępowaniu usprawniającym
Umiejętność posługiwania się jedną z wybranych metod kinezyterapeutycznych dla dorosłych
Umiejętność posługiwania się jedną z wybranych metod kinezyterapeutycznych dla dzieci
Posługiwanie się różnorodnymi technikami kinezyterapeutycznymi
Dobór odpowiedniej muzyki w różnych jednostkach chorobowych
Posługiwanie się technikami logopedycznymi u dzieci i u dorosłych
Umieć współpracować w zespole na rzecz rozwiązywania trudnych problemów pacjenta
Określić, dobrać i zapisać odpowiednie zaopatrzenie ortopedyczne
Umieć wykonać odpowiednią łuskę, szynę czy taping
Potrafić udzielić pierwszej pomocy w stanie zagrożenia życia.
Posługiwać się technikami terapii manualnej
Moduł 4 - Etyka, deontologia i prawo
określanie źródeł prawa
rozpoznawanie problemów etyczno-deontologicznych w pracy własnej i całego zespołu terapeutycznego
wspieranie współpracowników w rozwiązywaniu dylematów moralnych
korzystanie z przepisów prawnych w interesie podopiecznego i własnym
Moduł 5 - Organizacja i zarządzanie z elementami ekonomii ochrony zdrowia
Przygotowanie do:
sprawnego organizowania i skutecznego zarządzania w fizjoterapii,
rozwiązywanie problemów organizacyjnych
wprowadzania zmian organizacyjnych,
wykorzystywania technik badania i usprawniania pracy,
podnoszenia jakości opieki,
oceny kompetencji zawodowych fizjoterapeuty
Moduł 6 - Polityka społeczna i zdrowie publiczne
W wyniku realizacji treści kształcenia Fizjoterapeuta powinien:
omówić sytuację epidemiologiczną regionu, kraju,
przedstawić związek między polityką społeczną a zdrowotną,
formułować oferty i przygotowywać programy promocyjne usług fizjoterapeutycznych dla określonych odbiorców,
określić kierunki polityki zdrowotnej, społecznej regionu i kraju,
podejmowania działania na rzecz zdrowia,
eliminować zagrożenia zdrowia.
Moduł 7 - Metodologia badań naukowych - informatyka i statystyka w praktyce zawodowej fizjoterapeuty
Wyposażenie fizjoterapeuty w wiedzę i umiejętności umożliwiające wykorzystanie danych statystycznych do planowania, oceniania i usprawniania organizacji opieki fizjoterapeutycznej w samodzielnych publicznych i niepublicznych zakładach opieki zdrowotnej.
Korzystanie z różnorodnych prac naukowych, uczestniczenie i współpraca w badaniach naukowych , wykorzystanie w praktyce zawodowej opublikowanych w literaturze wyników badań oraz badań własnych lub zespołu, ubieganie się / w konkursach/ o realizację projektów w ochronie zdrowia
Moduł 8 - Zmiany patologiczne wywołane unieruchomieniem oraz fizjoterapia u osób trzeciego okresu życia
W wyniku realizacji treści kształcenia fizjoterapeuta powinien samodzielnie wykonać:
Próbę ortostatyczną
Testy wysiłkowe (wraz z wyznaczeniem optymalnych obciążeń treningowych) np. step test, PWC 130, próba wysiłkowa
Badanie spirometryczne
Ocenić zaburzenia troficzne (procesy fizjologiczne zapewniające tkankom normalną czynność)
Ocenić sprawność układu moczowego
Dokonać oceny zakresu ruchomości w stawach
Ocenić siłę mięśniową
Ocenić sprawność psychomotoryczną pacjenta
Zaproponować optymalny program usprawniania w korelacji z dokonywanymi badaniami przedmiotowymi.
Moduł 9 - Fizjoterapia u osób ze zmianami patologicznymi narządu ruchu
Wykaz umiejętności:
Przygotowanie, nadzorowanie i wykonanie programu usprawniania leczniczego
Umiejętność doboru i wykonania wspomagającego leczenia fizykalnego
Wykonanie mobilizacji czynnych i biernych stawów obwodowych i kręgosłupa
Umiejętność zastosowania i wykonania wyciągów szkieletowych
Umiejętność zlecania, doboru i dopasowania odpowiedniego środka ortopedycznego
Umiejętność zastosowania i wykonania odpowiednich technik masażu
Opracowanie programu profilaktycznego
Dobór odpowiednich środków technicznych w środowisku chorego
Moduł 10 - Fizjoterapia u osób po urazach i po amputacjach kończyn
Wykaz umiejętności:
Przygotowanie, nadzorowanie i wykonanie programu usprawniania leczniczego
Wykonanie tappingu
Wykonanie unieruchomienia stawów
Dobór i zastosowanie odpowiedniej protezy i środka ortopedycznego
Wykonanie treningu pęcherza moczowego
Wykonanie prób ortostatycznych
Dobór odpowiednich form terapii zajęciowej
Znajomość metod i środków odnowy biologicznej
Dobrać odpowiednia dyscyplinę i kategorię z zakresu sportu inwalidów
Moduł 11 - Fizjoterapia w wieku rozwojowym
Wykaz umiejętności:
Dokonać oceny rozwoju psychoruchowego dziecka wg odpowiednich skal
Zastosować optymalny program usprawniania leczniczego
Zalecić, dobrać, dopasować odpowiedni środek ortopedyczny
Zinterpretować zdjęcie RTG
Zalecić i wdrożyć program profilaktycznych ćwiczeń usprawniających
Zalecić i wdrożyć leczenie ułożeniowe
Prowadzenie hipoterapii
Moduł 12 - Fizjoterapia u osób dorosłych z zaburzeniami i uszkodzeniami rdzenia kręgowego
Wykaz umiejętności:
Umiejętność zastosowania terapii skojarzonej przeciwbólowej
Zastosowanie odpowiedniej terapii ułożeniowej
Umiejętność współpracy w wielospecjalistycznym zespole rehabilitacyjnym
Umiejętność zastosowania i wykonania FES
Zlecenia, doboru i dysponowania funkcjonalnego zaopatrzenia ortopedycznego i środków technicznych w środowisku chorego
Wyuczenie chorego czynności samoobsługi
Moduł 13 - Fizjoterapia osób z chorobami układu krążenia i oddechowego
Wykaz umiejętności:
Dokonać oceny badań spirometrtycznych
Wykonać i zinterpretować próbę wysiłkową
Zaprogramować i wykonać program usprawniania dostosowany do poziomu wydolności pacjenta
Zaprogramować i wykonać terapię po zabiegach torakochirurgicznych
Wykonać drenaż ułożeniowy płatów i segmentów płuca
Dokonać oceny zaburzeń i wykonać terapię krążenia obwodowego
Zlecić, nadzorować i wykonać leczenie oddechowe w zależności od rodzaju i stopnia zaawansowania choroby
Umieć zaproponować odpowiednią aktywność w zakresie sportu inwalidów
Moduł 14 - Fizykoterapia, balneologia i masaż leczniczy - metody i postępowanie
Wykonywania i nadzorowanie wykonania zabiegów fizykoterapeutycznych wykorzystujących prąd stały, impulsowy prąd niskiej, średniej i wysokiej częstotliwości, impulsowe pole magnetyczne, światło laserowe, UV, IR, światło spolaryzowane, ultradźwięki
Wykonania i nadzorowania wykonania jonoforezy , bioelektrostymulacji,
funkcjonalnej elektrostymulacjj, elektrodiagnostyki / jakościowe i ilościowej/
Wykonywania i nadzorowanie wykonania zabiegów balneoterapeutycznych (kąpieli leczniczych, inhalacji, irygacji, zabiegów borowinowych
Wykonywania i nadzorowania wykonania zabiegów z użyciem temperatur krioterapeutycznych -krioterapia miejscowa / kriostymulatory z CO2 i NO2 / komora kriogeniczna
Stosowania różnych technik masażu leczniczego
Moduł 15 - Fizjoterapia w psychiatrii
Wykaz umiejętności:
Umiejętność prowadzenia terapii grupowej
Dobór odpowiednich gier i zabaw ruchowych
Zastosowanie terapii zajęciowej
Posiąść umiejętność nawiązywania kontaktów
Przeprowadzić zabieg w kriokomorze
Staże kierunkowe
(miejsce, czas trwania i liczba godzin)
w oddziale ortopedyczno-urazowym (1 miesiąc, 120h)
w oddziale / ośrodku specjalistycznym dla dzieci ze schorzeniami wieku rozwojowego i porażeniem mózgowym (1 miesiąc, 120h)
w oddziale neurologicznym (1 miesiąc, 120h)
w oddziale neurochirurgicznym (2 tygodnie, 120h)
W oddziale reumatologicznym (2 tygodnie, 120h)
w oddziale kardiologicznym (2 tygodnie, 60h)
w oddziale chorób płuc (2 tygodnie, 60h)
w warsztatach ortopedycznych (2 tygodnie, 60h)
w zakładzie rehabilitacji/fizjoterapii ambulatoryjnym (1 miesiąc, 120h)
w szpitalu uzdrowiskowym- sanatorium (3 tygodnie, 90h)
Kurs w zakresie pierwszej pomocy (3 dni, 21h)
Oddział Klinika Rehabilitacji (2 tygodnie, 60h)
Łącznie 1171 godz.
Kursy doszkalające
Kurs: Fizjoterapia u chorych z chorobami układu krążenia
Kurs: Fizjoterapia u dzieci ryzyka
Kurs: Współczesne kierunki w zakresie protezowania i aparatowania kończyn górnych, dolnych i tułowia
Kurs: Zniekształcenia statyczne ciała u dzieci i młodzieży
Kurs: Podstawy fizjoterapii w neurorehabilitacji
Kurs: Aktualne kierunki postępowania fizjoterapeutycznego - kurs atestacyjny
Kurs: Promocja zdrowia
Kurs: Zakażenia HIV i choroba AIDS
Kurs: Podstawy terapii manualnej
Podstawy PNF
Kurs - podstawy medycyny fizykalnej i balneologii
Wg kryteriów WCTP należy odbyć jeden z kursów
METODA VOJTY
METODA NDT BOBATH
METODA FAY`A - DOMANA - DELACATO
METODA PETO
WROCŁAWSKI MODEL USPRAWNIANIA DZIECI Z ZABURZENIAMI CUN
Terapia Manualna w modelu holistycznym
Terapia manualna wg koncepcji McKenzie
Terapia manualna wg Ackerman'a
Terapia manualna wg Maitland'a
Terapia cranio - sakralna (czaszkowo-krzyżowa)
Neuromobilizacje w/g Butler'a
Metoda Kaltenborn'a - Evjenth'a
PNF
NLP
Metoda Vojty
Vaclaw Vojta (1917-2000), czeski neurolog dziecięcy, zajmował się badaniami nad dziecięcym porażeniem mózgowym. W ciągu prawie 50 lat opracował metodę terapii nazwaną jego imieniem. Badając dzieci sposobem Vojty można zdiagnozować chorobę u bardzo małych wcześniaków i noworodków. Pozwala to na bardzo szybkie podjęcie leczenia i niedopuszczenie do pojawienia się zaburzeń (na które w szczególności narażone są niemowlaki urodzone przedwcześnie, po trudnym porodzie bądź te, które w okresie prenatalnym przebyły infekcje).
Torowanie metodą Vojty wymaga ułożenia pacjenta w pozycji aktywującej, która ułatwia osiągnięcie stanu napięcia mięśni podczas stymulacji wybranych stref (na brzuścach mięśni, na ścięgnach lub na okostnej, najczęściej w miejscach spotkania się przyczepów kilku mięśni). Rozciągnięcie danego mięśnia powoduje jego reakcję skurczową. Skurcz jednego mięśnia pociąga mięsień sąsiedni i powstaje reakcja łańcuchowa tak, że całe ciało pacjenta ulega pewnemu napięciu, a nawet można obserwować reakcje ruchowe części ciała.
METODA NDT BOBATH
Została opracowana dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Głównym założeniem jest fakt, że dzieci te mają problem z pionizacją w warunkach grawitacyjnych (ruchy szyi, tułowia i kończyn). Dzieci zdrowe potrafią kontrolować swoje położenie statyczne i dynamiczne dzięki tzw. Mechanizmowi odruchu postawy. Charakterystyczne dla NDT BOBATH jest wykonywanie dużej liczny odruchów, specyficznej formy ułatwiania ruchów oraz prawidłowego następstwa rozwojowego prowadzonych ćwiczeń. Usprawnianie ma na celu rozwijać odruchy na danym etapie fizjologiczne, a hamować odruchy patologicznie przetrwałe. Technika ułatwiania wykonywanych ruchów rękami terapeuty pozwala na jednoczesne torowanie pożądanych i hamowanie niepożądanych elementów ruchowych. Ruchy w ten sposób torowane są zbliżone do normalnych ruchów wykonywanych spontanicznie przez zdrowo rozwijające się dziecko, będące w tym samym wieku rozwojowym. Ułatwianie oparte jest na poruszaniu okolicami ciała dziecka, co wywołuje ruchy kończyn i umożliwia przejście dziecka z jednej pozycji do drugiej. Wpływa to na wykształcenie się prawidłowych odruchów postawy i uczy dziecko samodzielnego ich osiągania, kontrolowania i wykorzystywania. Usprawnianie powinien prowadzić terapeuta razem z rodzicami dziecka już przed 6 miesiącem jego życia.
Metoda Fay'a - Domana - Delacato
Usprawnianie polega na kształtowaniu rozwoju motorycznego ciała, mowy, zręczności rąk, wzroku, słuchu i dotyku. Przed przystąpieniem do ćwiczeń pacjent jest badany na podstawie Profilu Rozwojowego i w zależności od etapu jest usprawniany poprzez bodźcowanie mózgu takimi sygnałami jakie powinien sam wydawać.
Działania:
1. Dostarczanie do mózgu prostych informacji (fakty, z życia lub wiedza z encyklopedii)
2. Uzyskanie natychmiastowej odpowiedzi od mózgu (reakcja na światło, odpowiedź na pytanie)
3. Programowanie mózgu (prowadzenie ruchów głowy wg określonych standardów pełzania
4. Ułożenie dziecka na płaskiej powierzchni zachęcając do przemieszczania się
5. Zapewnienie możliwie najkorzystniejszych fizjologicznych warunków dla mózgu. Dieta ograniczająca płyny, sól i cukier oraz stosowanie powietrza o zwiększonej zawartości CO2 (aby przyśpieszyć przepływ krwi w naczyniach krwionośnych mózgu)
Rehabilitację prowadzą sami rodzice w domu po przeszkoleniu w ośrodkach propagujących tą metodę i po uzyskaniu z tego ośrodka programu usprawniania, indywidualnego dla każdego dziecka i zależnego od etapu rozwojowego na jakim się ono znajduje.
Metoda Peto
Usprawnianie dzieci w wieku przedszkolnym. Dzieci są przyjmowane na terapie na 2-3 lata z przerwami na wakacje. W tym czasie odbywa się usamodzielnianie w podstawowych czynnościach (chodzenie, pisanie, mówienie) by po zakończeniu terapii mogły uczęszczać do normalnych szkół. Zajęcia obejmują ćwiczenia ruchowe, naukę mówienia, czytania i pisania oraz samoobsługę. Ważny jest harmonogram dnia: odpowiednio dużo czasu poświęca się na jedzenie i toaletę. Ćwiczenia są głośno rozliczane i powoli wykonywane (w celu lepszego zapamiętania). W trakcie wszystkich ćwiczeń wprowadzany jest chwyt i podpór, aby w końcu chodzenie za krzesłem, wstawanie przy ławach i krzesłach, samoobsługę, pisanie.
Metoda ta rozwija wolę i umiejętność samokontroli. Dzieci znają indywidualne cele, które są jednakowe dla całej grupy i bardzo silnie dążą do ich osiągnięcia.
Neurostymulacja wg Wrocławskiego Modelu Usprawniania (WMU)
Wrocławski model zawiera specjalnie opracowany kompleksowy schemat usprawniania, obejmujący wszystkie sfery rozwoju, który wprowadza się jak najwcześniej (najlepiej od urodzenia) i realizuje systematycznie w warunkach domowych. Ustalony po wczesnej diagnostyce program usprawniania przy indywidualnym podjęciu do potrzeb danego pacjenta zawsze ulega pewnej modyfikacji. Istotnymi częściami programu jest integracja sensomotoryczna, stymulacja rozwoju mowy, reedukacja wzorców motoryki i postawy oraz uspołecznianie rozwijające samodzielność w życiu codziennym
PNF
Założeniem tej metody jest zachowanie pozytywnego potencjału i odbudowanie możliwości funkcjonalnych organizmu. Celem leczenia jest osiągnięcie najwyższego do uzyskania poziomu funkcjonalnego ciała. Wskazania:
uszkodzenie nerwów obwodowych
choroby OUN np.-ataksja, SM, udary mózgu, choroby rdzenia kręgowego, niedowłady
traumatologia: po złamaniach, uszkodzeniu mięśni, ścięgien, więzadeł, uszkodzenia sportowe, przykurcze stawów po unieruchomieniu
ortopedia
Metoda ta odbudowuje utracone w wyniku choroby ruchy i czynności dnia codziennego za pomocą wzorców ruchowych zachowanych zakodowanych w OUN.
NLP
Programowanie neurolingwistyczne- posiadająca wielu zagorzałych zwolenników, jak i przeciwników, dyscyplina biorąca swój początek w psychoterapii, zwracająca szczególną uwagę na sposób, w jaki powstają i zmieniają się ludzkie wzorce spostrzegania i myślenia. NLP głosi, iż stara się modyfikować wzorce, które prowadzą do życiowej porażki, przy pomocy szerokiej gamy technik, takich jak hipnoza, linia czasu, itp. Jego zwolennicy twierdzą, iż wykorzystują NLP w celu rozwoju osobistego w terapii i biznesie
Specjalizacja kończy się EGZAMINEM, składającym się dwóch części: praktycznej i teoretycznej. Pozytywny wynik egzaminu praktycznego dopuszcza do części teoretycznej (w formie ustnej bądź testowej). Wymagania ustala Centrum Egzaminów Medycznych.
Pozytywny wynik egzaminu pozwala nadać kandydatowi tytuł
Specjalizacja z zakresu fizjoterapii
Porównanie z rehabilitacją medyczną
Czas trwania 4 lata
Formy sprawdzania umiejętności: Kolokwia, Sprawdziany umiejętności praktycznych, Ocena prac poglądowych
Formy zdobywania wiedzy i umiejętności praktycznych: Kursy, Staże kierunkowe, Sprawdziany umiejętności praktycznych, Referaty i publikacje
Czas trwania 5 lat
Formy sprawdzania umiejętności: Kolokwia, Sprawdziany umiejętności praktycznych, Ocena prac poglądowych
Formy zdobywania wiedzy i umiejętności praktycznych: kursy, Staże kierunkowe, Kształcenie umiejętności wykonywania zabiegów i procedur medycznych, Referaty i publikacje
Pełnienie dyżurów lekarskich
W oddziale rehabilitacji dla dorosłych o profilu ogólnym - 20 dyżurów