Powodzenia na kolosie. Fifka.
-czynność wydzielnicza ukł. krwionośnego i oddechowego
- funkcje elementów morfotycznych krwi
Erytrocyty- krwinki czerwone- wiązanie i transport gazów oddechowych
Leukocyty- krwinki białe
- granulocyty obojętnochłonne- niszczenie bakterii na drodze fagocytozy
-granulocyty kwasochłonne- zdolność do fagocytozy, udział w reakcjach zapalnych
-granulocyty zasadochłonne- właściwości bakteriobójcze, udział w procesach zapalnych
-monocyty/makrofagi- fagocytoza
-limfocyty- udział w reakcjach odpornościowych
Trombocyty- udział w procesie krzepnięcia krwi
- regulacja odruchowa ukł. oddechowego
Neurony wdechowe przeważają ilościowo i są powiązane z wdechem (część przednia rdzenia), mają zdolność samopobudzania się. Neurony wydechowe są powiązane z wydechem (część tylna rdzenia). Neurony wdechowe i wydechowe nie tworzą skupis lecz są rozmieszone w postaci sieci na obszarze całego rdzenia przedłużonego.
Mechanoreceptory płuc znajdują się w mięśniówce drobnych oskrzelików. Są one wrażliwe na rozciąganie i w czasie wdechu ulegają pobudzeniu, a impulsy biegną włóknami nerwu błędnego (zmielinizowane typu B) do ośrodka wdechu w rdzeniu przedłużonym. Impulsacja ta hamuje neurony wdechowe i przez to następuje wydech. Mechanoreceptory są szczególnie istotne w czasie głębokiego oddechu.
Ośrodek pneumotaksyczny- grzbietowo-boczna część tworu siatkowego- stałe hamowanie ośrodka wdechu
Ośrodek apneustyczny- obszar tworu siatkowatego w tylnej części mostu- toniczne pobudzanie ośrodka wdechu
Ośrodek oddechowy- ośrodek wdechu i ośrodek wydechu
Chemoreceptory obwodowe znajdują się w zatoce szyjnej i aorcie
-silnie ukrwione i mają wysokie zapotrzebowanie na tlen
-obniżenie zawartości tlenu w osoczu krwi tworzy głód tlenowy, pobudzająć receptory
Źródłą tonicznego pobudzania dla ośrodka generatora wzorca oddechowego:
-obszary chemowrażliwe mózgu i obwodowe chemoreceptory tętnicze
-aktywujący twór siatkowaty pnia mózgu
-nieswoiste pobudzenia z receptorów dróg oddechowych, mięśni, skóry
- ukł. sercowy - budowa
Układ krwionośny - układ zamknięty, w którym krew krąży w systemie naczyń krwionośnych, a serce jest pompą wymuszającą nieustanny obieg krwi. Układ ten wraz z układem limfatycznym tworzą układ krążenia.
Naczynia krwionośne można podzielić na:
żyły,
tętnice oraz
Krew wypływa z serca tętnicami, a wraca żyłami. Im dalej od serca tym ciśnienie krwi jest mniejsze, a w żyłach nawet bliskie zeru.
Ciśnienie wytwarzane przez pulsowanie serca nie wystarcza do przepchnięcia krwi przez cały krwiobieg z powrotem do serca, zwłaszcza wtedy gdy krew musi przebywać drogę w górę. W trakcie przemieszczania się krwi serce wspomaga pulsowanie tętnic, wyposażonych we własną mięśniówkę. Cofaniu się krwi zapobiegają natomiast znajdujące się w żyłach zastawki.
Układ krwionośny składa się z:
serca - pompa zalewowo-tłocząca. Posiada własny system dostarczania niezbędnych substancji, tzw. naczynia wieńcowe;
naczyń krwionośnych:
tętnice,
żyły,
sieć naczyń włosowatych.
- potencjał czynnościowy miocytów serca
Kardiomiocyty charakteryzują się automatyzmem. Jest to zdolność do samoistnego rozprzestrzeniania się fali pobudzenia w mięśniówce serca. Rytm serca czyli ilość jego uderzeń na minutę określany jest aktywnością węzła zatokowo - przedsionkowego - SA
Potencjał czynnościowy komórki mięśnia sercowego dzielimy na 5 faz:
Faza 0 - szybka depolaryzacja
(zależy od szybkiego dośrodkowego prądu Na+ )
Faza 1 - wczesna repolaryzacja
(przesunięcie jonów chloru do wnętrza komórki, a potasu do przestrzeni zewnątrzkomórkowej)
Faza 2 - faza plateau
(równowaga między wolnym dośrodkowym prądem wapniowo-sodowym, a odśrodkowymi prądami potasowymi
Faza 3 - końcowa repolaryzacja
(przewaga odśrodkowego prądu potasowego nad wygasającym dośrodkowym prądem wapniowo- sodowym. Pod koniec tej fazy rozpoczyna pracę pompa jonowa)
Faza 4 - potencjał spoczynkowy
(stan polaryzacji utrzymywany dzięki aktywności pompy sodowo- potasowej)
Faza 4 charakteryzuje się wolnym narastaniem potencjału, zwanym powolną spoczynkową depolaryzacją. W momencie osiągnięcia przez potencjał błony wartości progowej, tzn. ok. -40 mV, następuje wyzwolenie potencjału czynnościowego związane z napływem jonów wapnia przez wolny kanał wapniowy.
Faza 0 tego potencjału jest wolniejsza niż w komórkach pozbawionych automatyzmu.
- potencjał czynnościowy kom. bodźco-przewodzących
Zbudowany jest z wyspecjalizowanych włókien mięśniowych, które inicjują i koordynują skurcze komór serca.
W jego skład wchodzą:
Węzeł zatokowo - przedsionkowy
Węzeł przedsionkowo - komorowy
Pęczek przedsionkowo - komorowy Hisa
Odnogi prawa i lewa pęczka Hisa
Włókna przewodzące Purkiniego
* Bodźce w obrębie pęczka Hisa i włókien Purkiniego są przewodzone najpierw do mięśni brodawkowatych, a następnie do mięśni ścian komór, umożliwiając w ten sposób skurcz mięśni brodawkowatych przed skurczem komór. Mechanizm ten zapobiega cofaniu się krwi przez zastawki przedsionkowo - komorowe.
- przepływ krwi przez serce
Pełny cykl pracy serca trwa około 0,8 sekundy i wyróżnić w nim można trzy fazy:
okres pauzy, który trwa około połowy czasu przeznaczonego na cały cykl; w tej fazie mięśnie komór i przedsionków są rozkurczone. Krew napływa do serca z żył głównych oraz żył płucnych. Zastawki półksiężycowate pozostają zamknięte.
diastole jest fazą, w czasie której następuje wypełnienie komór poprzez skurcz przedsionków. Diastole trwa ponad 0,1 sekundy.
systole trwa 0,3 s; w czasie tej fazy następuje skurcz komór i wyrzut do aorty i tętnicy płucnej przez otwarte zastawki półksiężycowate.
Ogólna zasada brzmi: im większe zwierzę, tym wolniej bije jego serce. Serce słonia waży 22kg i bije tylko 25 razy na minutę, serce myszy nawet 700 razy na minutę. U dużych psów serce bije 80 razy na minutę, a u małych 120 razy.
Serca ptaków biją nawet szybciej, niż wynikałoby to z ich wielkości: kury - do 400 razy na minutę, kanarka - nawet do 1000 razy na minutę.
- EKG
Elektrokardiografia (EKG) - zabieg diagnostyczny wykorzystywany w medycynie przede wszystkim w celu rozpoznawania chorób serca.
Jest to metoda pośrednia polegająca na rejestracji elektrycznej czynności mięśnia sercowego z powierzchni klatki piersiowej w postaci różnicy potencjałów (napięć) pomiędzy dwoma elektrodami, co graficznie odczytujemy w formie krzywej elektrokardiograficznej, na specjalnym papierze milimetrowym bądź na ekranie monitora.
Warto zauważyć, że EKG nie jest niezawodnym kryterium rozpoznania choroby: istnieje możliwość prawidłowego elektrokardiogramu przy schorzeniach kardiologicznych oraz nieprawidłowy zapis czynności elektrycznej przy prawidłowym stanie klinicznym.
- gdzie występ. kom. układu bodźcoprzewodzącego
W ścianach komór i przedsionków, oraz w ścianie dzielącej serce na część prawą i lewą.
- pauza kompensacyjna
Jeżeli na serce w czasie jego prawidłowych skurczów zadziała dodatkowy bodziec przekraczający próg jego pobudliwości, to efekt działania bodźca będzie uzależniony od okresu skurczu serca, na który to działanie przypadło. W okresie fazy skurczu mięsień sercowy jest niepobudliwy, czyli jest w okresie refrakcji. W końcowej fazie skurczu oraz w fazie rozkurczu dodatkowy bodziec wywoła dodatkowy skurcz czyli ekstrasystole. Powstanie dodatkowego skurczu pociąga za sobą konsekwencje. Dodatkowy skurcza, tak jak i fizjologiczne skurcze, będzie mieła swój okres refkacji. Na ten okres niepobudliwości skurczu dodatkowego trafia fizjologiczne pobudzenie płynące z układu bodźco-przewodzącego. Fizjologiczny skurcz nie dochodzi więc do skutku i przed następnym skurczem powstaje tzw. pauza kompensacyjna (wyrównawcza).
-bud. i funkcje ukł. tętniczego/żylnego
Krwioobieg duży i mały.
Tętnice:
-spężyste: śr. 1-2cm, śródbłonek +, wł. Sprężyste +++, mięśnie gładkie +, wł. Kolagenowe ++
-umięśnione: śr. 0,1-1cm, śródbłonek+, wł.sprężyste ++, mięśnie gładkie++, wł kolagenowe+
-tętniczki- śr. 20-200um, śródbłonek+, wł. Sprężyste+, mięśnie gładkie +++++, wł. Kolagenowe+
Tętnica, naczynie tętnicze- makroskopowo widoczne naczynie krwionośne o nieprzepuszczalnej ścianie, które bez względu na fizjologiczny skład krwi, prowadzi krew z serca do narządów ciała. Układ naczyń tętniczych jest połączony z układem naczyń żylnych poprzez sieć naczyń włosowatych.
Żyły:
-duże: śr. 1,5-3cm, śródbłonek+, wł. Sprężyste+, mięśnie gładkie+, wł. Kolagenowe+++
-średnie: śr. 0,15-1,5cm, śródbłonek +, wł. Sprężyste+, mięsnie gładkie+, wł. Kolagenowe+
-żyłki: śr. 20-500um, śródbłonek +, wł. Sprężyste+, mięsnie gładkie+, wł. Kolagenowe+ Żyły (łac. venae) - wszystkie naczynia krwionośne prowadzące krew do serca bez względu na to czy jest to krew natlenowana (tętnicza) czy odtlenowana (żylna). Naczynia żylne mają cienką warstwę mięśniówki gładkiej, ściany wiotkie, przez co ich przekrój jest owalny. Żyły mogą posiadać zastawki zapobiegające cofaniu się krwi. Prowadzą krew z obwodu do serca. Zależnie od tego gdzie żyły prowadzą krew ma ona różny kolor. Jeżeli z obwodu do serca, do przedsionka prawego prawej komory - krew jest ciemnowiśniowa. Wynika to z tego, że jest ona pozbawiona tlenu oraz bogata w produkty przemiany materii. W żyłach idących od płuc ku przedsionkowi lewemu - krew jest jasnoczerwona, mocno natlenowana.
- regulacja przepływu krwi
Regulacja ogólna:
-nerwowa
-hormonalna
Regulacja miejscowa:
-metaboliczna
-autoregulacja
Zwiększone zapotrzebowanie na tlen lub zmniejszone dostarczanie tlenu prowadzi do nagromadzenia metabolitów naczyniorozszerzających.
Metabolity rozszerzające naczynia krwionośne:
-spadek pO2
-spadek pH
-wzrost pCO2 (w skórze i mózgowiu)
-wzrost stężenia K+ (w mięśniach szkieletowych)
-wzrost temp
-wzrost stężenia mleczanów
-wzrost stężenia adenozyny (w mięśniu sercowym)
Miejscowe czynniki naczyniorozszczerzające:
-NO
-VIP
-serotonina uwalniania z płytek krwi po uszkodzeniu ściany naczynia
-spadek temperatury
- odruch z biorecptorów tętniczych
Odruch z chemoreceptorów tętniczych
Bodzcem jest spadek pO2 w krwi tętniczej (hipoksja i hipoksemia), wzrost pCO2 (hiperkapnia) oraz spadek pH (kwasica metaboliczna).
Baroreceptory, presoreceptory, komórki (receptory) umiejscowione w ścianach dużych tętnic, głównie w łuku aorty i w tętnicach szyjnych, mające zdolność reagowania na zmianę ciśnienia tętniczego krwi. Przy wzroście ciśnienia wytwarzają impulsy pobudzające nerwowy układ przywspółczulny (parasympatyczny), powodując zwolnienie pracy serca, zmniejszenie jego kurczliwości, rozluźnienie mięśniówki naczyń krwionośnych i - w rezultacie - obniżenie ciśnienia tętniczego krwi.
- krązenie płucne i wieńcowe
Krążenie płucne, krążenie małe lub mniejsze, krwiobieg mały- część układu krążenia obejmująca: prawy przedsionek serca, prawą komorę serca,pień płucny, tętnice płucne i żyły płucne (prowadzące krew do lewego przedsionka serca). W krążeniu płucnym (małym), odwrotnie niż w krążeniu dużym, tętnice prowadzą krew odtlenowaną, a żyły krew utlenowaną.
Krążenie wieńcowe- naczynia krwionośne, które mają za zadanie doprowadzenie krwi bogatej w tlen i substancje odżywcze do komórek serca oraz odprowadzenie dwutlenku węgla i ubocznych produktów metabolizmu z tych komórek.
- spirometria
Spirometria - rodzaj badania medycznego, podczas którego mierzy się objętości i pojemności płuc oraz przepływy powietrza znajdującego się w płucach i oskrzelach w różnych fazach cyklu oddechowego. Spirometria ma na celu określenie rezerw wentylacyjnych układu oddechowego. Badanie wykonuje się przy pomocy urządzenia zwanego spirometrem.
Przed przystąpieniem do badania spirometrycznego, pacjent wykonuje kilka głębokich wdechów. Ostatni głęboki wdech kończy się przyłożeniem ust do ustnika, połączonego specjalną rurką z aparatem spirometrycznym. Badanie polega na jak najszybszym wdmuchiwaniu do aparatu, całego zapasu powietrza zawartego w płucach. Kolejne ruchy oddechowe są wykonywane zgodnie z zaleceniami osoby wykonującej badanie.
- hipoksja, hipoksemia
Hipoksja - niedobór tlenu w tkankach powstający w wyniku zmniejszonej dyfuzji tlenu z płuc (hipoksja hipoksemiczna) lub zaburzenia transportu tlenu przez krew do tkanek (hipoksja ischemiczna). Ze względu na czynnik wywołujący można wyróżnić następujące typy hipoksji:
anoksemiczna (hipoksemiczna) - zmniejszenie dyfuzji tlenu w płucach
anemiczna - powstaje w wyniku zmniejszenia pojemności tkankowej krwi, np. po krwotoku lub zatruciu tlenkiem węgla
krążeniowa
histotoksyczna
wysokościowa - niedotlenienie tkanek podczas pobytu na znacznych wysokościach nad poziomem morza, gdzie obniżone jest ciśnienie atmosferyczne, a co za tym idzie obniżenieciśnienia parcjalnego tlenu w jednostce objętości, jest znacznie niższa.
Podczas wzrostu komórek w tkankach hipoksja jest jednym z czynników indukujących angiogenezę.
Hipoksemia - prowadzące do hipoksji obniżenie ciśnienia cząstkowego tlenu we krwi tętniczej (PaO2), które może być spowodowane przez:
niskie ciśnienie parcjalne tlenu atmosferycznego (na przykład na dużych wysokościach)
zmniejszoną wentylację pęcherzykową w płucach
zatrucie tlenkiem węgla
zmniejszoną zawartość hemoglobiny w erytrocytach
obniżony hematokryt
- pojemności płuc
Powietrze oddechowe- spokojny, swobodny wdech, 300-500ml
Powietrze uzupełniające (dopełniające)- spokojny, głębszy wdech, do kilku litrów
Objętość zapasowa płuc- swobodny wydech
Objętość życiowa płuc- wszystkie powyższe
Powietrze zalegające- powietrze pozostałe po głębszym wydechu
Objętość resztkowa- powietrze pozostałe w płucach po wykonaniu odmy
- regulacja nerw. oddychania
Receptory:
-mechanoreceptory w drogach oddechowych i tkance płucnej
-chemoreceptory
Ośrodki nerwowe:
- ośrodek oddechowy w rdzeniu przedłużonym
- ośrodek apneustyczny i pneumotaksyczny w moście
Efektory:
- przepona (motoneurony zlokalizowane w odcinku szyjnym rdzenia kręgowego)
- mięśnie międzyżebrowe zew i wew (odcinek piersiowy rdzenia kregowego)
- mięśnie ściany brzusznej (odcinek piersiowy i lędźwiowy rdzenia kręgowego)
- zmiany ciśnien z LP, LK i aorcie
Ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej, zawierającej żylną odtlenowaną krwe, wynosi okolło 30 mm Hg, rozkurczowe ok. 10mm Hg. Średnie cisnienie w tętnicy płucnej wynosi około 15-20 mm Hg. Ciśnienie w lewym przedsionku, do którego uchodzi utlenowana krew z żył płucnych, wynosi 7-10 mm Hg. A zatem ciśnienie napędowe, utrzymujące krew w ruchu i użyte na pokonywanie wszystkich oporów, wynosi zaledwie 8-10 mm Hg.
Lewa komora serca w czasie skurczu wyt. Ciśnienie skurczowe w wysokości 130-180mm Hg. Ciśnienie to pokonuje opór zastawek półksiężycowatych, zamyka i uszczelnia zastawki dwudzielne przedsionkowo-komorowe i powoduje wypchnięcie, czyli wyrzut, zwartej w komorze objętości krwi, jest to objętość wyrzutowa- do aorty. Rozciągnięcie elementów sprężystych naczyń układu tętniczego jest szczególnym rodzajem magazynowania energii skurczów serca. W okresie bowiem rozkurczu, po zamknięciu się miedzy aortą a lewa komorą zastawek półksiężycowatych, ciśnienie w układzie tętniczym nie spada do zera, lecz dzięki sprężystości rozciągniętych ścian tętnic utrzymuje się np. w aorcie na wysokości około 100-120 mm Hg. Jest to ciśnienie rozkurczowe. W całym układzie naczyń tętniczych rozróżnia się więc ciśnienie skurczowe, systoliczne, oraz rozkurczowe, diastoliczne. Różnica między ciśnieniem skurczowym a rozkurczowym wynosi w aorcie ok. 50mm Hg, w dużych tętnicach ok. 30-40mm Hg, w małych tętnicach i tętniczkach stale spada, zanikając całkowicie w tętniczkach przedwłosowatych.
- odruch własny krążęnia
- obronne odruchy oddychania
Mechano i chemoreceptory górnych dróg oddechowych
Bodziec mechaniczny lub chemiczny:
- wydzieliny przemysłowe i pyły wdychane do płuc
- substancje endogenne uwalniane w drogach oddechowych w przebiegu reakcji uczuleniowych i zapalnych
Odruch kaszlu i kichania- szybki, gwałtowny wydech po uprzednim głębokim wdechu
Odruchom obronnym często towarzyszą:
-skurcz oskrzeli
- wzmożone wydzielane ochronnej warstwy śluzu (pobudzenie zakończeń nerwu błędnego zaopatrujących gruczoły błony śluzowej dróg oddechowych)
- autoregulacja krążenia wieńcowego
-rola albumin w objętosci krwi krążącej
Albumina - białko rozpuszczalne w wodzie, obecne w osoczu krwi, produkowane przez wątrobę (zarówno hepatocyty, jak i komórki Browicza-Kupfera). Jest głównym białkiem występującym w osoczu, stanowi 60% wszystkich zawartych w nim białek. Można je znaleźć również w mleku i białku jaja kurzego. Charakteryzują się około 20-dniowym okresem półtrwania.
U każdego człowieka występuje 1 rodzaj albuminy, bardzo rzadko wątroba produkuje 2 rodzaje tego białka (bisalbuminemia) lub nie produkuje go w ogóle (analbuminemia - powoduje obrzęki, niskie ciśnienie krwi).
Albuminy pełnią kluczową rolę w utrzymaniu ciśnienia onkotycznego niezbędnego do zachowania prawidłowych proporcji między ilością wody zawartą we krwi a ilością wody w płynach tkankowych. Rolą albumin jest także działanie buforujące pH, transport niektórychhormonów, leków, kwasów tłuszczowych i barwników żółciowych oraz wiązanie i transport dwutlenku węgla.
Albuminy należą do małych białek, mają masę od 20-60 kDa, są hydrofilowe i dzięki przewadze aminokwasów kwaśnych posiadają ładunek ujemny co zapobiega przedostawaniu się tego białka z krwi do moczu.
Naruszenie poziomu albumin w osoczu zakłóca wszystkie procesy związane z filtracją i przenikaniem wody przez ściany naczyń krwionośnych, zakłóca więc powstawanie moczu, płynu zewnątrzkomórkowego i chłonki.
Albuminy często stosuje się w leczeniu oparzeń. Typowe leczenie poparzenia trzeciego stopnia (30-50% powierzchni ciała) wymaga 600 gram albumin.
-mechanizm wchłaniania żelaza
Żelazo jest czynnikiem niezbędnym do rozwoju organizmów. Jony żelaza wbudowane w centra aktywne białek uczestniczą w wielu procesach biologicznych Komorek i organizmu.
Z drugiej strony „wolne” jony żelaza (Fe2+) są katalizatorami reakcji Fentona w której generowany jest rodnik wodorotlenowy (OH) zaliczany do najbardziej toksycznych cząstek w układach biologicznych.
Istota homeostazy żelaza polega na udostępnieniu jonów żelaza do procesów biologicznych przy jednoczesnym ograniczeniu ich udziału w r Fentona. Zadanie to spełnia system białek magazynujących, transportujących i regulujących stopień utlenienia jonów żelaza.
Enterocyty zlokalizowane na wierzchołu kosmków w początkowym odcinku jelita cienkiego posiadają 2 zestawy białek transportujących i regulujących stopień utlenienia Fe:
- na bł. Kontaktującej się ze światłem jelita- reduktaza jonów Fe3+ (Dcytb) i transporter metali dwuwartościowych (DMT1)
- na bł. Stykającej się ze ścianą naczyń krwionośnych- ferroportyna (Fpn) i oksydaza jonów Fe2+, hefajstyna (Heph)
Ważnym w absorpcji Fe białkiem występującym w enterocytach jest ferrytyna (Ft)- białko magazynujące jony żelaza i białko buforowe (tzn. regulujące poziom jonów żelaza pobranych z dwunastnicy, które przenikają do tzw. labilnej puli żelaza (LIP) w cytoplazmie), które jest następnie transportowane przez bł. Boczno-podstawną do erytrocytu do krążenia.
Regulacją ekspresji Ft odbywa się na poziomie translacji i jest kontrolowana przez żelazowo-siarkowe białko regulatorowe IRP1. Zależność między poznaniem żelaza w LIP, a ekspresją Ft jest regulowana poprzez sprzężenie zwrotne LIP-IRP1-Ft-LIP.
Hepcydyna- syn w hepatocytach i uwalniania do krążenia hamuje wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego.
-jaki to jest przepływ osiowy krwi
Przepływ osiowy krwi (warstwowy)- krwinki czerwone jako najcięższe płyną najszybciej w większym zagęszczeniu w centralnej części strumienia. Bardziej obwodowo, bliżej ścian naczyń, krew jest co raz bardziej rozrzedzona i przeważa tu osocze. Ta warstwa płynie wolniej. Im bliżej ścianki naczynia, co raz bardziej obwodowo tym kolejne warstwy osocza płyną coraz wolniej. W tych warunkach przepływ krwi powoduje minimalne tarcie krwi o ściankę naczynia, natomiast decydujące jest tarcie o siebie nawzajem poszczególnych warstw osocza. Warstwowy przepływ odgrywa coraz mniejszą rolę w małych tętniczkach i tętniczkach przedwłosowatych.
Opisz wpływ układu nerwowego na regulacje pracy serca
Pobudzenie układu współczulnego (noradrenalina) powoduje:
-wzrost częstości rytmu zatokowego (dodatki efekt chronotropowy(
-wzrost szybkości przewodzenia głównei w strefie przedsionkowo-węzłowej (dodatni efekt monotropowy)
-wzrost kurczliwości mięśnia przedsionków i komór (dodatni efekt inotropowy)
Pobudzenie układu przywspółczulnego (acetylocholina) powoduje:
-zwolnienie lub całkowite zahamowanie rytmu zatokowego i rytmu przedsionkowo-komorowego (ujemny efekt chronotropowy)
-zmniejszenie szybkości przewodzenia aż do całkowitego bloku w strefie przedsionkowo-węzłowej (ujemny efekt dromotropowy)
-zmniejszenie kurczliwości aż do całkowitego zniesienia skurczów w mięśniu przedsionków (ujemny efekt inotropowy); hamuje inotropowy wpływ katecholamin na kurczliwość komór
2. Opisz w jaki sposób układ nerwowy wpływa na regulację napięcia ścian naczyń krwionośnych
Nerwowa regulacja napięcia naczyń krwionośnych
-ośrodek naczynioruchowy- w rdzeniu przedłużonym
- część presyjna - podtrzymuje toniczną aktywność współczulną zwężającą naczynia krwionośne
- część depresyjna- hamuje część presyjną oraz tętniczą aktywność współczulną zwężającą naczynia
3. Wyjasnij pojęcie erytropoezy i przedstaw schemat erytropoezy
Erytropoeza to proces powstawania i rozwoju krwinek czerwonych
CFU-S-> erytropoetyna, CFU-E zawiera receptory błonowe dla erytropoetyny.
Proerytroblast jest macierzystą komórką krwinek czerwonych. Z niej wykształca się erytroblast zasadochłonny- d, zaw RNA w cytoplazmie, syn kwas delta-amino-lewulinowy i Hb
Erytroblast wielobarwliwy- obecność w cyt RNA i Hb
Erytroblast kwasochłonny- gromadzenie Hb w cyt, ekspulsja jądra kom
Retikulocyt-forma bezjądrzasta
Erytrocyt dojrzała krwinka czerwona
4. Omów krązenie mózgowe. Jakie czynniki maja na niego wpływ?
5. Mechanizmy umożliwiające krązenie chłonki i co reguluje jej ilosć.
Czynniki regulujące powstawanie chłonki
-ciśnienie hydrostatyczne po obu stronach naczyń włosowatych; czynniki zwężające naczynie krwionośne
-autonomiczny układ nerwowy
-hormony- adrenalina, acetylocholina, serotonina, wazopresyna, histamina, kininy
-matabolity
-stan fizjologiczny śródbłonka naczyn włosowatych; czynniki wpływające na przepuszczalność śródbłonków: histamina, kortyzol, metabolity tkankowe
-ciśnienie osmotyczne i onkotyczne osocza i płynu zewnątrz-komórkowego
-procesy wydalnicze
-metabolizm składników mineralnych
-metabolizm albumin
6. Co to jest powrót żylny i jakie czynnki na niego wpływają?
Powrót żylny do serca uzależniony jest od ciśnienia panującego w obrębie prawego przedsionka serca, które stanowi między innymi wyraz stopnia nawodnienia chorego [7]. Jeśli wartość ciśnienia śródbrzusznego nie przekracza 15-20 mm Hg, to powrót żylny u chorego dobrze nawodnionego nie ulega istotnej zmianie lub wręcz wzrasta. Przeciwnie, u chorych odwodnionych oraz u wszystkich chorych, u których ciśnienie panujące w obrębie jamy brzusznej przekracza 15-20 mm Hg, powrót żylny maleje.
7. Co to jest przestrzen martwa i jakie czynniki wpływaja na jej wielkość.
Przestrzeń martwa anatomiczna- drogi doprowadzające powietrze do płuc (tam nie zachodzi wymiana gazowa)
Przestrzeń martwa fizjologiczna- objętość powietrza niepodlegającego wymianie gazowej w pęcherzykach; zależy ona od sprawności układu krążenia wyrażonej objętością i szybkością przepływającej przez pęcherzyki płucne krw
1.jak krew plynie w zylach,tetnicach i nacz wlosow(predkosc,ciesenie nie)
2.jaki wplyw ana prace serca ma acetylocholina
Acetyloholina działa na serce przeciwstawnie w stosunku do adrenalniny i noradrenaliny.Jej działanie jednak obejmuje obrzar działania przedsionków i nie dotyczy mięśnia komór aniu układu bodźcotwórczego na terenie komór..Powoduje ona wzrost przepuszczalności ich błon kom dla jonów potasu co w efekcie daje zahamowanie depolaryzacji a nawet hiperpolaryzację.A więc głównym efektem działania acetylocholiny jest zmniejszenie częstotliwości rytmu zatokowego a więc zwolnienie częstotliwości skurczów serca.
[Tu trzeba uważać bo z kolei działanie acetylocholiny na układ wieńcowy zwiększa kurczliwość serca!]
4.homodynamiczna praca serca
3.transport gazów w tknakach
4.mechaniczna praca serca-opisac chyba te skurcze pokolei jak leca
Stan pobudzenia serca wyzwolony zostaje przez węzeł zatokowy rozprzestrzenia się w mięścniu przedsionków rozpoczynająć od przedsionka prawego w którym znajduje się węzeł zatokowy tuż po nim kurczy się przediosinek lewy,krew w nich zawarta wpopowywana jest do komór(któe pozostają w rozkurczu)
pobudzenie przedsionków pokonuje tzw strefe graniczną(otaczająca węzeł przedsionkowo-komorowy warstwa licznie rozgałęzionych włókien mięśniowcy z elementami tkanki łącznej).dzięki czemu skurcze komór następuja dopiero po skończeniu skurczy przedsionków.Wezeł przedionkowo-komorowy podporządkowuje się rytmom pobudzneia z węzła zatokowego aczkolwiek sam tez może generować pobudzneie.W pierwszym etapie skurczu komór zamykane są zastawki przedsionkowo-komorowe(dwydzielna między lewą komorą i lewym przedionkiem oraz trójdzielna między PK i PP).Skurcz mięsni komór przy zamkniętych zastawkach powoduje wzrost ciśnienia w komorach(faza skurczu izowolumetrycznego).Następnie rozpoczyna się skurcz izotoniczny czyli otwierają się zastawki półksiężycowate oraz następuje wypchnięcie części krwi z komór do naczyń tętniczych.
5.bariera szpikowa
inaczej nazywana zaporą szpikową.Jest to zespół procesów które wpływają na odgraniczenie narządów krwiotwórczych(SZPIKU) od krwi krążącej w naczyniach.
6.cos tam co to jest chlonka i jak powstaje
Chłonka jest to nadwyżka nieresorbowanego płynu tk. Powstaje w procesie filtracji w mikrokrążeniiu nadmiar płynu tkankowego skolei powstaje dzięki przewadze filtracji nad resorbcją a nadmiar płynu komórkowego z naczyń krwionośnych jest wchłaniany do naczyń chłonnych (terminali). Wytwarzanych jest ok,12 l/dobę u człowieka.skł chemiczny chłonki zbliżony do składu chem osocza,brak krwinek czerwonych ale znaczna ilość limf.Zawartości białka mniejsza niż w osoczu.w obrębie przewodu pokarmowego chłonka odgrywa istotną rolę w procesie wchłaniania tłuszczów (i białek)
chłonka, przepływając przez gruczoły chłonne, wprowadza do krwiobiegu limfocyty (udział w odporności organizmu), sprawne krążenie chłonne jest niezbędne do wydajnego